امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام)

شهر سوال ـ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و همراهانش، به غدیر خم رسیدند. در آن سرزمین که نزدیک جحفه بود، مسیر دیگر بلاد اسلامی از اهالی مدینه جدا می‌شد. این، آخرین فرصت برای نصب علی در محضر جمع حاجیان بِلاد مختلف بود.

شهر سوال ـ ناگفته نماند كه منشأ و بهانه این وقایع در زمان حكومت حضرت علی ‏علیه ‏السلام و دشمنی‏ ها با او، قتل عثمان بود؛ خوارج نهروان جنگ با حضرت علی‏ علیه ‏السلام را عبادت می‏دانستند و سبّ و دشمنی حضرت و كشتن كسانی را كه منسوب و یا وابسته به امام بودند، در سرلوحه برنامه‏ های آنان قرار داشت، چنان كه عبدالله بن خبّاب بن ارت را كه از اصحاب حضرت بود، با همسرش به شهادت رساندند.

شهر سوال ـ شهادت به ولايت حضرت علی(ع) «اشهد ان علياً ولي الله» هيچ گاه جزء اذان نبوده است. فقها نيز در كتاب هاي فقهی خود، يادآور شده اند كه نبايستی كسی اين شهادت را به نيت جزء اذان بگويد. ولی مستحب است كه انسان به دنبال شهادت به رسالت پيامبر(ص) اين شهادت را نيز ذكر كند؛ و آن را جزء اذان به حساب نياورد. و به دلايلی كه اشاره خواهيم كرد، شيعه افزودن آن را به اذان نه تنها بدعت و مخالف كتاب و سنت نمی داند، بلكه بر افزودن آن نيز اصرار دارد.[۱]

شهر سوال ـ در روایتی از میثم تمار آمده است:
شبی از شب ها حضرت علی(ع) مرا به صحرا برد. از کوفه خارج شدیم. به مسجد جعفی رسیدیم. آن حضرت چهار رکعت نماز خواند و پس از سلام و تسبیح دست های خود را بلند کرد و ...