درست است که در زمان حکومت اميرالمومنين،اعدام سياسي و زنداني سياسي نداشتيم؟

زندانی سیاسی و اینگونه مسائل در واقع یعنی مخالفت با حکومت مشروع لذا باید پرسید برخورد امام علی(علیه السلام) با مخالفان حکومت چگونه بود؟
مخالفت و انتقاد از حکومت اسلامي دو صورت دارد:

اگر صرف انتقاد از مشکلات و يا نقاط ضعفي است که در بدنه حکومت وجود دارد و با روش صحيح و سازنده انجام شود؛ از نظر اسلام نه تنها منعي نداشته، بلکه از باب «نصيحه ائمه مسلمين» و «امر به معروف و منهي از منکر»، امري پسنديده و از وظايف اساسي احاد مردم نسبت به حاکمان خويش است.

اما اگر اين حرف زدن از حالت انتقاد سازنده، نصح و خيرخواهي و امر به معروف و نهي از منکر خارج و در جهت توطئه چيني، تضعيف و براندازي نظام اسلامي شکل گرفته باشد، از آنجا که حفظ نظام اسلامي از اوجب واجبات است؛ بايد با هر وسيله ممکن با عاملين آن برخورد شود.

اما بايد به اين نکته مهم نيز توجه داشت که شيوه برخورد نسبت به نوع جرم و شرايط زماني متفاوت خواهد بود گاهي زندان است، گاهي اعدام و گاهي جريمه و يا اعمال برخي محدوديتها و ... مثلاً پيامبر اکرم(ص) در جهت حفظ نظام اسلامي، مسجد ضرار را که کانون توطئه گران بود، تخريب مي نمايد و يا اينکه حضرت علي(ع) جهت سرکوبي توطئه گران و دشمنان داخلي، سه جنگ جمل، صفين، و نهروان را اداره و رهبري مي نمايد و ... .

خلاصه آنچه که در برخورد با توطئه چينان مهم است برخورد قاطع با آنهاست نه اصرار بر شيوه اي خاص مانند زندان.

 در تاريخ اسلام جرايمي همچون: توطئه براي براندازي حکومت اسلامي، تحريک مردم براي ضديت با حکومت، سوء قصد عليه جان پيامبر اکرم(ص)، اتفاق افتاده است و پيامبر(ص) نيز به صلاحديد خود مجازاتهاي مختلفي همچون قتل و زندان درباره آنها معمول داشته يا مجرمان را مورد عفو قرار داده است، (ر.ک: جرم سياسي، عباس زراعت، انتشارات ققنوس، چاپ اول، ۱۳۷۷).
بناراين چنين موضوعي نه تنها فقط محدود به زمان امام علي(ع) نيست بلكه در زمان پيامبر هم بوده است.

در زمان امام علی(علیه السلام) هم جنگ جمل و صفین و نهروان همگی در واقع مجازات و برخورد با مخالفان حکومت اسلامی بود.آن حضرت قبل از برخورد فیزیکی و جنگ با مخالفان سیاسی،تا آنجایی که ممکن بود با آنها مدارا می کرد و با گفتگو و مناظره سعی در اصلاح آنها داشت.مثلا در مورد خوارج با اینکه آنها مشکلاتی برای آن حضرت ایجاد می کردند،آن حضرت برخوردی با آنها نمی کردند و حتی سهم آنها از بیت المال را هم قطع نکردند،ولی زمانی که دست به اقدامات مسلحانه و قتل و ترور زدند،آن حضرت با جدیت و قاطعیت تمام،با آنها جنگید و بیشتر آنها هم کشته شدند.