کلام و عقاید

شهر سوال ـ اما از جهت کشوری و قانون جمهوری اسلامی، قانون اساسی اصل و ملاک است. و تا زمانی که به حمایت مردمی، چنین نظامی پابرجاست، قانون اساسی آن ملاک می باشد. و شئون رهبری طبق بندهای قانون اساسی معنا می یابد. به عنوان نمونه در اصل ۵۷ قانون اساسی آمده است : «قوای حاكم در جمهوری اسلامی ایران عبارت اند از: قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضاییه كه زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند. این قوا مستقل از یكدیگرند».

شهر سوال ـ «وَ قُلْنا یا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلا مِنْها رَغَداً حَیْثُ شِئْتُما؛[بقره/۳۸] و گفتیم: اى آدم، تو و همسرت در این باغ ساكن شوید و از (میوه و نعمت‏هاى) آن به فراوانى از هر جاى آن كه خواهید بخورید.»

شهر سوال ـ خدا برای رسانیدن پیام خویش، پیامبرانی را از بین مردم برگزیده است و در هر زمان این شخص برگزیده دارای بالاترین فضائل اخلاقی است و بین مردم زمان خویش عالم‏ترین و با کمال‏ترین و شایسته‏ ترین انسان برای رساندن پیام الهی و به دست گرفتن این مسئولیت بزرگ میباشد. وی بین مردم به تقوا و علم معروف میباشد و شایستگی لازم را برای دریافت وحی و به دوش گرفتن بار مسئولیت الهی دارد. طبق نص صریح قرآن بین پیامبر و مردم هیچ تفاوتی از جهت انسان بودن نیست.

شهر سوال ـ هنگامی که به دلیل دین داری، نظر بیفکنیم، متوجه ضرورت دین داری می شویم. و با این نگاه، سخن از چیستی و چگونگی فایده های دین، جای طرح چندانی ندارد. چون انسان وقتی در مقام اضطرار و ناچاری قرار گرفت، راه دیگری برایش مطرح نمی شود تا بخواهد به سنجش و ارزیابی فایده ها و سبک و سنگین کردن آن ها برسد! آیا کسی که در وسط دریا، در شرف غرق شدن قرار گرفته، از تکه الواری که در کنارش است، دست می کشد؟ و در آرزوی قایقی تفریحی می ماند؟