تاریخ اسلام

اگر اسلام دارای حکومت است چرا ائمه پیروان خود را به قیام دعوت نکردند، بلکه آنها را نهی نیز کرده اند؟

شهر سوال ـ امام حسن (ع) نیز حکومت را حق خود می دانند که به دلیل نداشتن یار و یاور ناگزیر به ترک آن می شوند. ایشان در خطبه ای در حضور معاویه می فرمایند: اى مردم، معاویه پنداشته من او را شایسته خلافت مى‏ دانم و خود را نه! دروغ بافته، كه من به تصریح قرآن و نصّ نبوىّ بر تمام مردم از خودشان شایسته ‏ترم، بخدا اگر مردم با من بیعت نموده و اطاعتم كرده و یارى ‏ام مى ‏دادند ...، و تو اى معاویه هرگز در آن به طمع نمى ‏افتادى.[۲]

در مقابل کسانی که به پیامبر (ص) اتهام صرع می زنند (نعوذ بالله) چه بگوییم؟

پیامبر (ص)

شهر سوال ـ کسانی که چشم و گوش خویش بر روی واقعیت بسته بودند (و بسته اند)، برای مقابله با حق به هر حربه ای متوسل می شدند و هر نوع تهمت و افترایی بیان می کردند. و جالب این جاست که نوع تهمت هایشان ، خود دلیلی بر یاوه گویی آن هاست. کفار کسی را مجنون می خوانند (نعوذبالله) که تاثیر کلام شگفت انگیزش را نمی توانستند انکار کنند، و به همین خاطر او را ساحر نیز می خواندند!! و راه مقابله با او را در این می دانستند که مبادا سخن پیامبر (ص) به گوششان بخورد!

پیامبر (ص) در مقابل کسی که خاکستر به سر او می ریخت، دشمنی نکرد، ما چرا با کفار دشمنی می کنیم؟

پیامبر (ص)

شهر سوال ـ بنابراین باید ساده انگاری و ظاهر بینی را رها کرده و معیار و دلیل هر نوع تصمیم را دریابیم. که سطح زندگی را مواسات تعیین می کند یعنی اگر سایر مومنین امکانات خوبی داشتند، استفاده از آن حد امکانات بی اشکال است و الا باید از دیگران دستگیری کرد و ثروت خود را انفاق نمود. اگر حفظ دین با صلح و سکوت است، باید صبر نمود و الا باید جان را فدا کرد. و...

اگر امام حسن (ع) حکومت را حق خود می دانست چرا آن را به معاویه واگذار کرد؟

شهر سوال ـ اقتضای اختیار انسان این است که امور می تواند بر خلاف خواسته الهی و رضایت او رخ دهد و این امر همان گونه که در زندگی فردی محقق می شود در زندگی اجتماعی نیز ممکن است. چون اجتماع وجود مستقلی از وجود افراد ندارد و اگر افراد، مسیری بر خلاف خواسته الهی طی کنند، مسائل اجتماعی نیز بر خلاف رضای الهی خواهد شد. در واقع سرنوشت جامعه، به دست افراد است و حقیقت های جاری در آن، نشان دهنده رضایت خدا نیست. چرا که امر جامعه ممکن است بر خلاف رضایت الهی شکل گرفته باشد. و خدای متعال نیز تغییری در آن به وجود نیاورد. چون تغییر نیز تنها از راه واکنش خود مردم ممکن است:

منظور از اهل بیت چیست؟

اهل بیت

شهر سوال ـ در لغت "اهل" به كسانی می گویند كه محوری واحد آن ها را جمع کرده است. مثل کسانی که خویشاوندی، نقطه اشتراک آنهاست. یا کسانی که سکونت در یک منزل، سبب وحدت آنها شده است و یا اینکه دین واحدی آنها را با یکدیگر قرین کرده است.[۱]

آیا امر پیامبر (ص) به ابوبکر برای پیش نماز در دوران بیماریشان، دلیل خلافت ابوبکر نیست؟

نماز

شهر سوال ـ ابن ابی الحدید معتزلی می‌گوید: از استادم سؤال كردم: آیا نظر شما این است كه عایشه پدرش را برای نماز به مسجد فرستاده و رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم چنین دستوری نداده است؟ استاد پاسخ داد: خیر من چنین چیزی نمی‌گویم بلكه [حضرت] علی [علیه السلام‌] چنین سخنی می‌گوید. و او برای خود تكلیفی و من هم برای خود تكلیفی دارم، چرا كه او در آنجا حاضر بوده و من حضور نداشته‌ام.[۱]

آیا همسران پیامبر (ص) نیز از اهل بیت هستند؟

شهر سوال ـ روایات متعددی مصداق اهل بیت را معرفی کرده و حتی طبق احادیث اهل سنت نیز ممکن نیست که همسران پیامبر (ص) از اهل بیت شمرده شوند. در اینجا به بعضی از روایات اهل سنت اشاره می کنیم:

چرا پیامبر (ص) ازدواج های زیادی داشته است؟

چرا پیامبر (ص)

شهر سوال ـ درباره تعداد همسران پیامبر اقوال بسیار متفاوتی بیان شده و آن را از یازده تا بیست و یک نفر گفته اند.[۱] این اختلاف ها دلایل متفاوتی دارد. که از جمله آنها اشتباه مورخان و خلط آنها در بین اسامی[۲] است به گونه ای که دو اسم یک نفر را به منزله دو نفر حساب کرده اند. و همچنین وجود روایات جعلی عاملی دیگر بر این اختلاف هاست[۳]

آیا ریشه اصلی عاشورا، روزی نیست که ابوسفیان مجبور شد، مسلمان شود؟

عاشورا،

شهر سوال ـ این سخن بسیار عجیب است و ریشه این سخن، جز کینه و دشمنی شدید با اسلام و ائمه نیست؛ که سبب شده چشم عده ای بسته شود و واقعیت را این گونه معکوس ببینند. البته ممکن است، سخن این افراد در عده دیگری نیز اثر کرده باشد، و آن ها را نیز دچار شبهه کرده باشد. و اگر این گروه دوم نبودند، این سوال اصلا نیازی به پاسخ نداشت. و برای پاسخ به این گروه، کافیست که کمی از مسلمات تاریخ را بازگو کنیم:

اسد بن مالک، و اسود بن خالد اودی[ازدی] چه كساني بودند؟

اسد بن مالک

شهر سوال ـ نام او به گونه های مختلفی چون اسید بن مالک، و اسید بن مالک حضرمی، ذکر شده است. بعضی از مورخین چون «ابن شهرآشوب در مناقب» و سیدمحسن امین در «اعیان الشیعه» و قاضی نعمان او را شریک در قتل حضرت عبدالله فرزند مسلم بن عقیل (علیه السلام) با همدستی عمرو بن صبیح صیداوی می دانند و در زیارت شهداء از ناحیه مقدسه امام زمان (علیه السلام) چنین آمده است: