تاریخ اسلام

شهر سوال ـ مگر شعار «کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا» ،شعار زیدیه نبود برای اینکه افراد بیشتری را اطراف خود جمع کنند؟ چرا ما هم این شعار را تکرار می کنیم؟ آیا این سخن یک روایت است؟

شهر سوال ـ کسانی که چشم و گوش خویش بر روی واقعیت بسته بودند (و بسته اند)، برای مقابله با حق به هر حربه ای متوسل می شدند و هر نوع تهمت و افترایی بیان می کردند. و جالب این جاست که نوع تهمت هایشان ، خود دلیلی بر یاوه گویی آن هاست. کفار کسی را مجنون می خوانند (نعوذبالله) که تاثیر کلام شگفت انگیزش را نمی توانستند انکار کنند، و به همین خاطر او را ساحر نیز می خواندند!! و راه مقابله با او را در این می دانستند که مبادا سخن پیامبر (ص) به گوششان بخورد!

شهر سوال ـ اقتضای اختیار انسان این است که امور می تواند بر خلاف خواسته الهی و رضایت او رخ دهد و این امر همان گونه که در زندگی فردی محقق می شود در زندگی اجتماعی نیز ممکن است. چون اجتماع وجود مستقلی از وجود افراد ندارد و اگر افراد، مسیری بر خلاف خواسته الهی طی کنند، مسائل اجتماعی نیز بر خلاف رضای الهی خواهد شد. در واقع سرنوشت جامعه، به دست افراد است و حقیقت های جاری در آن، نشان دهنده رضایت خدا نیست. چرا که امر جامعه ممکن است بر خلاف رضایت الهی شکل گرفته باشد. و خدای متعال نیز تغییری در آن به وجود نیاورد. چون تغییر نیز تنها از راه واکنش خود مردم ممکن است:

شهر سوال ـ ابن ابی الحدید معتزلی می‌گوید: از استادم سؤال كردم: آیا نظر شما این است كه عایشه پدرش را برای نماز به مسجد فرستاده و رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم چنین دستوری نداده است؟ استاد پاسخ داد: خیر من چنین چیزی نمی‌گویم بلكه [حضرت] علی [علیه السلام‌] چنین سخنی می‌گوید. و او برای خود تكلیفی و من هم برای خود تكلیفی دارم، چرا كه او در آنجا حاضر بوده و من حضور نداشته‌ام.[۱]