شهر سوال ـ موروثی بودن یعنی اینکه ضابطه و معیار حاکم در انتخاب فرد، رابطه پدر و پسری یا خانوادگی باشد. در حالی که شواهد و دلایل بسیاری نشان می دهد که ظابطه انتخاب امام، معیارهای خانوادگی نبوده است.
امام شناسی
منظور از معصوم چیست؟
شهر سوال ـ عصمت از خطا در تلقى و اخذ وحى، عصمت از خطاى درتبلیغ و رسالت، و عصمت از آنچه هتك حرمت بندگى است؛ یعنى گفتار یا كردارى كه باعبودیت منافات دارد. و مراد از عصمت، چیزى است در انسان معصوم، كه او را ازوقوع در امور غیر جایز و خطا و معصیت باز مى دارد.[۴]
چرا چهارده معصوم داریم و چرا بیشتر یا کمتر نیستند؟
شهر سوال ـ عصمت صفتی راسخ در وجود انسان است که او را از خطا و اشتباه باز می دارد. که در مراتب مختلفی تحقق می یابد. در یک مرتبه، عصمت، مانع و جلوگیر از ارتکاب گناه است و در مرتبه دیگری که به ۱۴ معصوم اختصاص دارد، دایره ای بسیار وسیع تر داشته و مقوله هایی چون تببین دین، طهارت آباء و اجداد، منزه بودن از هر صفت منزجر کننده و ... را برای تمام عمر شامل می شود.
غیر از شیعیان فرقه های دیگر اسلامی، قائل به عصمت جانشین رسول الله(ص) هستند؟
شهر سوال ـ خوارج معتقد بودند که خلیفه فقط از طریق انتخاب مردم آزاده و صحیح باید انجام شود و همة مسلمین نه بعضی از آنها باید در این امر مشارکت داشته باشند و خلافت و ولایت زمامدار تا زمانی که عدالت را رعایت میکند و به اقامة شرع و دین همّت میگمارد و از خطا و لغزش و انحراف دوری و اجتناب میکند، دوام و استمرار خواهد داشت. اما چنانچه از مسیر اصلی منحرف شود بر مردم واجب است او را عزل نمایند و یا به قتل برسانند.
آیا امامت موروثی بود؟
شهر سوال ـ ارثی بودن به معنای آن است كه به دور از هر گونه معیار اساسی و صحیح، حكومت از كسی به خاندان وی منتقل شود. در بسیاری از نظام های شاهنشاهی و سلطنتی این شیوه حكمفرما است و بر اساس آن صلاحیت های لازم جهت اداره جامعه و حكومت، به كلی از نظر دور مانده و باقی ماندن قدرت و سلطنت در یك خانواده، اصل حاكم بر همه ارزش ها و معیارها تلقّی می شود.
معصومیت امامان را اثبات کنید؟
شهر سوال ـ پیامبر بیانگر حكم هر نوع حادثه نوظهورى بود كه رخ مى داد و این نیاز پس از پیامبر گرامى نیز ادامه داشته و امت اسلامى شدیداً به شخصیتى كه مبیِّن احكام و حوادث نوظهورى باشد كه هرگز در زمان پیامبر گرامى رخ نداده و سابقه نداشته است، نیازمند بودند و در بسیارى از مسایل درمانده شده و به دامن این و آن پناه مى بردند، و سرانجام با یك سلسله دلایل ظنى و پندارى، خود را قانع كرده و به اصطلاح سر و ته آن را بند مى آوردند.