چندرسانه‌ای

شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق)
اگر امام حضور نداشت، فقهای عادل صاحب نظر متصدی این امر (انفاذ وصیت در نبود وصی) می شوند.
فإن لم يكن هناك إمام، كان لفقهاء آل محمد العدول و ذوي الآراء منهم أن يتصرّفوا في ذلك إذا تمكّنوا منه.
النهاية في مجرد الفقه و الفتاوى؛ ص: ۶۰۷

سلار دیلمی (م ۴۶۳ ه ق)
فقد فوضوا (ع) إلى الفقهاء إقامة الحدود و الأحكام بين الناس ... و أمروا عامة الشيعة بمعاونة الفقهاء على ذلك ما استقاموا على الطريقة و لم يحيدوا.

ابن ادریس (م ۵۹۸ ه ق)
آن چه ما درست می دانیم (عام بودن اختیارات جانشین امام) همان چیزی است که ادله اقتضا دارد و بسیاری دیگر از علما به همین مطلب رأی داده اند، و نظری غیر از آن اشکالاتی دارد که سبب مخالفت با تمام امت اسلامی می شود.

ابن حمزه (م: حدود ۵۷۰ ه ق)
اگر امکان حکومت برای مومنین مهیا شد، در حالی که امام حضور نداشت، این حکومت به فقهای شیعه واگذار می¬گردد. پس اگر نظام قضایی به او واگذار شد، در اقامه حق و عمل به کتاب خدا و سنت رسول خدا(ص) تلاش نماید.