مشاوره و خانواده

شهر سوال ـ بعد از یک هفته مسافرت به خانه برگشتیم. از من پرسید بهت خوش گذشت؟ منم در کمال صداقت گفتم نه. خیلی معمولی رو به بد گذشت. اخه دو جور معمولی داریم، یه معمولی که نه خوش میگذره نه بد یعنی خنثا میگذره، یه معمولی داریم که یه درصد درونش خوشی پیدا میشه، یه معمولی داریم که بد هم قر و قاطیش داریم. اخه چه خوشی؟ از خونه سوار ماشین شدم، دم در خونه داداشش پیاده شدم...

شهر سوال ـ نظر شما در خصوص این مطلب چیه؟: «شما بفرمایید قانونی كه تمام حقوق انسانی زنها را از آنها سلب كرده و به دست مردان داده است و زن حتی بدون اذن آقای همسر اختیار خارج شدن از منزل را هم ندارد (تا چه رسد به شاغل بودن) چطور می توانست برای زنده مانی زنها چاره ای بیاندیشد؟ یك زن چطور می توانست هم درون چهاردیواری زندانی شود و هم شكمش سیر بشود و توی گرما و سرما هم از زندگی ساقط نشود؟ بالاخره كسی كه حق اشتغال و سایر حقوق زن را از آنها سلب كرده باید فكر اینجایش را هم می كرد تا چه بسا تكه نانی دستشان برسد. و اقلا زنده مانی بكنند! نفقه یعنی همان حقوق زندگی زن كه قانون به شكلی قانونی از آنها سلب كرده و به شكل یك قانون زنده مانی در اختیار مرد قرار داده است»

شهر سوال ـ سلام اگر لطف کرده چند دقیقه ای به حرف‌هایم گوش دهید تا زنده‌ام مدیون شما خواهم بود. خواهش می کنم به این پرسش من جواب دهید من پسری هستم که مانند شما دچار احساس وابستگی به دوست خود که پسر است شده ام، اوراخیلی دوست دارم فکر کنم او نیز همینطور باشد. اگر با کسی صمیمی می شود خیلی عذاب میکشم، هر روز از خدا میخواهم به من کمک کند یا مرا از شرّ این حس خلاص کند. من شاگرد ممتاز با معدل بیست وراهنمایی هستم به خاطر او کم کم تضعیفی در درس‌هایم ای دیده میشود خواهش میکنم به من بگوئید چکار کنم؟

شهر سوال ـ پدر من انسانی مذهبی وبسیارمحترم هستند و۳۰ سال معلمی کردند، ازسه سال پیش شدیدا به فکر خواندن نمازهای قضا وگرفتن روزه افتادند طوری که تقریبا ۱۰ روز از ماه را روزه میگرفتند وهر چند هفته ای یک ختم قران داشتند. به مرور افکار شیطانی وارد ذهنشان شده وهمه‌ش افکاری دررابطه با توهین به ذات اقدس الهی هست. پدرم داغون شده وقبلا درجمع میتوانست فکرش را کنترل کند ولی حالا در جمع هم برای کنترل افکارش خیلی دست وسرش را تکان میدهد وحرکاتی غیر عادی داره وهمه‌اش خودش را سرزنش میکند هرچی هم بهش میگیم که اجازه ورود این افکار و نده تا چند ساعت خوبه اما دوباره به هم میریزد. پیش انواع دکترا هم رفتیم و بادارو تاثیری نداشت. به خدا کارمان گریه شده ودعا، ولی انگارفعلا قسمت ما اجابت نیست. شماروبه امام حسین(ع) بگوئید چیکارکنیم؟