آیا نظر قرآن بنا بر خلق آسمان بعد از زمین، مغایر با نظریه بیگ بنگ نیست؟

ظاهرا اشکال طبق آیه ذیل بیان شده است:
«هُوَ الَّذی خَلَقَ لَكُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیمٌ؛[بقره/۲۹] او خدایى است كه همه آنچه را (از نعمتها) در زمین وجود دارد، براى شما آفرید سپس به آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چیز آگاه است.»

در این باره ذکر چند نکته لازم است:

۱-برای بیان نقد معتبر و منطقی، قبل از هر چیز باید مطلبی که بناست نقد شود، درست فهمیده شود. و عدم رعایت همین مساله از سوی کسانی که این گونه شبهات را مطرح می کنند، عدم وجاهت سخنانش را اثبات می کند. کسانی که به جای فهم به دنبال ایراد تراشی و بهانه گیری هستند، در طول سالیان متمادی نتوانسته اند، گردی بر نورانیت قرآن بنشانند و جز بر گمراهی خود نیفزوده اند:
«وَ لِیَقُولَ الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْكافِرُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً كَذلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ؛[مدثر/۳۱] بیماردلان و كافران بگویند: خدا از این توصیف چه منظورى دارد؟!» (آرى) این گونه خداوند هر كس را بخواهد گمراه مى‏ سازد و هر كس را بخواهد هدایت مى‏ كند!»

۲- ثم دارای معنای تاخر است، اما همیشه معنای آن تاخر در زمان حادثه منقول نیست. بلکه می تواند به معنای تاخیر در بیان باشد. مانند آیه ذیل که ثم به معنای تاخیر در بیان است:
«ثُمَّ كانَ مِنَ الَّذینَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ؛[بلد/۱۷] سپس از كسانى باشد كه ایمان آورده و یكدیگر را به شكیبایى و رحمت توصیه مى ‏كنند!»

یا مثلا در فارسی می گوییم: وارد خانه شدم بعد دیدم! که در اینجا وارد شدن همزمان با دیدن است و بعدیت تنها در بیان است.

۳- اگر در آیه دقت کنید، اصلا سخن از خلقت زمین نیست. بلکه خلقت "ما فی الارض" است. و این دو با یکدیگر فرق می کنند. مثل اینکه بگوییم خانه را ساختم و اثاث را به خانه بردم. آیا این دو حادثه یکی هستند و باید در یک زمان اتفاق بیفتند؟

۴- آیه دیگری در بحث خلقت زمین و آسمان، خلقت آسمان را قبل از خلقت زمین معرفی می کند:
«السَّمَاءُ  بَنَئهَا * رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّئهَا * وَ أَغْطَشَ لَیْلَهَا وَ أَخْرَجَ ضحُئهَا * وَ الارْضَ بَعْدَ ذَالِكَ دَحَئهَا؛[نازعات/۲۷-۳۰] آفرینش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟! * سقف آن را برافراشت و آن را منظّم ساخت،  * و شبش را تاریك و روزش را آشكار نمود! * و زمین را بعد از آن گسترش داد»

۵- نظریه بیگ بنگ مطلب قطعی و مسلمی نیست.

۶- نظریه بیگ بنگ هر چه باشد، ربطی به سماوات مطرح در قرآن ندارد. چون تمام تئوری های علمی در نهایت می توانند نسبت به آسمان اول اظهار نظر بکنند و دست بشر از تجربه آسمان های دیگر کوتاه است تا بخواهد درباره آن ها نظریه ای بدهد. چون تمام ستارگانی که ما می بینیم، در آسمان اول هستند:
«إِنَّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزینَةٍ الْكَواكِبِ؛[صافات/۶] ما آسمان نزدیك [پایین‏] را با ستارگان آراستیم.»

۷- معنای "سواهن" خلقت نیست. « استوى" از ماده" استواء" در اصل به معنى اعتدال یا مساوات دو چیز با یكدیگر است، ولى به طورى كه بعضى از ارباب لغت و مفسران گفته‏اند این ماده هنگامى كه با" على" متعدى شود به معنى" استیلاء و سلطه بر چیزى" است، مانند "الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏؛[طه/۵] خداوند بر عرش استیلا دارد". و  هنگامى كه با" الى" متعدى شود به معنى" قصد" مى ‏آید، مانند آیه مورد بحث كه مى ‏فرماید: "ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ؛ سپس اراده آفرینش آسمان كرد".»[۱]

[۱]. تفسیر نمونه، ج‏۲۰، ص: ۲۲۸.