شهر سوال ـ «هُوَ الَّذی خَلَقَ لَكُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلیمٌ؛[بقره/۲۹] او خدایى است كه همه آنچه را (از نعمتها) در زمین وجود دارد، براى شما آفرید سپس به آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چیز آگاه است.»
آسمان و زمین
کدام آیه قران به نظریه گسترش آسمانها اشاره میکند؟
شهر سوال ـ «وَ السَّماءَ بَنَیْناها بِأَیْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ؛[ذاریات/۴۷] و آسمان را به قدرت ونیرو بنا كردیم و ما گستراننده ایم.»
منظور از نفوذ در آسمان ها در سوره الرحمن چیست؟
شهر سوال ـ شکی نیست که بشر از آن روزی که قدم بدائره وجود نهاده است، (به طور کلی) رو به تکامل است هم اکنون نیز میبینیم که روزی نمیگذرد مگر اینکه قدمهای برجستهای به سوی تکامل و به منظور کشف رازهای نهفته در عالم آفرینش، برمیدارد از این نظر هیچگونه مانعی ندارد که روزی فرا رسد، با نیرو و قدرت خدادادی دامنه زندگی خود را در کرات آسمانی نیز پهن کند.
آیا وجود نیروی جاذبه در قرآن بیان شده است؟
شهر سوال ـ «اللَّهُ الَّذِى رَفَعَ السمَوَتِ بِغَیرِ عَمَدٍ تَرَوْنهَا ثمَّ استَوَى عَلى الْعَرْشِ وَ سخَّرَ الشمْس وَ الْقَمَرَ كلُّ یجْرِى لاَجَلٍ مُّسمًّى یُدَبِّرُ الاَمْرَ یُفَصلُ الاَیَتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ؛[رعد/۲] خدا همان كسى است كه آسمان را - بدون ستونى كه قابل رؤ یت باشد - آفرید سپس خدا همان كسى است كه آسمانها را چنانكه مى بینید بدون ستون بر پا داشت یا آنها را با ستونهاى نامرئى بر افراشت (الله الذى رفع السماوات بغیر عمد ترونها)»
قرآن به چند مشرق و مغرب معتقد است؟
شهر سوال ـ به عنوان مقدمه باید بیان کرده که: زبان عربی علاوه بر مفرد و جمع، صیغه تثنیه نیز دارد. و جمع در این زبان بعد از دو (با عدد ۳) آغاز می شود. و در قرآن برای مشرق و مغرب هر سه نوع تعبیر مفرد، تثنیه و جمع را داریم:
چرا قرآن خدا را به پروردگار دو مشرق و دو مغرب توصیف کرده است؟
شهر سوال ـ كره ى زمین، از یك طرف داراى دو قطب مغناطیسى است كه به نام شمال و جنوب خوانده مى شود. از طرف دیگر چون زمین داراى دو حركت وضعى (به دور خود) و انتقالى (به دور خورشید) است. به نظر مى آید كه خورشید صبحگاهان از یك طرف خارج و كمكم بالاى سر ما مى آید و سپس به هنگام شامگاهان از طرف دیگر فرو مى رود. در عرف مردم و اصطلاح علمى آن طرف كه خورشید طلوع مى كند به نام «شرق» و آن طرف كه خورشید غروب مىكند و نام «مغرب» نامیده مى شود. و با دقت عقلى و علمى ثابت مى شود كه زمین مشرقها و مغربهاى متعددى دارد. چون:
از نظر قرآن چند آسمان و چند زمین داریم؟
شهر سوال ـ اگر در قرآن، از آفرینش جهان و انواع آفریده‌ها، سخنی ذكر شده، برای آگاهی بخشیدن و رهنمون شدن انسان، به عظمت الهی در آفرینش می‌باشد، و بیان این مسائل برای دعوت بشر به شكر و کسب معرفت و حق‌شناسی بیشتر، نسبت به حضرت حق می باشد، تا از این طریق، آنچه را كه بشر در راه تكامل حقیقی (= تقرب به خداوند) نیاز دارد، به او بیاموزد والاّ هرگز قرآن كریم، كتاب فیزیك و یا كیهان‌شناسی و... نبوده و در صدد حل و یا بیان مسایل علوم تجربی و امثال آن، نمی‌باشد.
منظور از آفرینش آسمان و زمین در شش روز چیست؟
شهر سوال ـ درباره خلقت در شش روز باید دقت کنیم که قطعا منظور از این روز، فاصله طلوع آفتاب تا غروب آن نیست. چون خورشید خود قسمتی از این مخلوق (آسمان و زمین) است. پس زمانی که خورشید وجود نداشته، طبیعتا روز نمی تواند به معنای فاصله طلوع تا غروب باشد. پس اگر چه مـعـمـولا ایـن لـفـظ در هـمان معناى روز كه ضد شب است به كار مى رود و در قرآن نیز در این معنى زیاد به كار رفته است ولى گاهى همین لفظ به معناى دوران استعمال مى شود، بطورى كه اگر چیزى دورانهاى مختلفى داشته باشد، به هر دورانى یوم اطلاق مى گردد. مثل:
