حکومت اسلامی و ولایت فقیه

شهر سوال ـ شاید هم این سخن نظیر عمل کسانی است که شهید مطهری این گونه توصیفشان می کند: «قرآن را هم به سبك محترمانه‏ اى بوسید و گذاشت لب طاقچه. نگفت ما قرآن را قبول نداریم، گفت قرآن را قبول داریم، قرآن كتاب خداست، اما قرآن كه براى ما نیست، قرآن براى ائمه است. فقط ائمه مى ‏توانند بفهمند كه قرآن چه مى‏ گوید، ما كه حق نداریم در قرآن تعقل و تدبر كنیم.»[۱]

شهر سوال ـ ولی فقیه همیشه در ظاهر حاکم جامعه نیست. ولی شئون ولایت فقیه، شئون حکومتی است. یعنی ممکن است ولی فقیه، بدون اینکه حاکم جامعه باشد (در ظاهر) موفق به انجام بعضی از وظایف حکومتی خود بشود.

شهر سوال ـ مساله ولایت فقیه یک جهت مهم کلامی و اعتقادی دارد. که آن را از مسائل فقهی متمایز می کند. ولایت فقیه ادامه و جریان یافتن اصل امامت است. و پذیرش امامت بدون پذیرش ولایت فقیه (عملی و یا تئوری) ابتر کردن آن است. همانگونه که پذیرفتن رسالت بدون پذیرفتن امامت در واقع نپذیرفتن رسالت است.

شهر سوال ـ پس قانون دینی معیار اساسی است. و در جامعه نیز،مسئولان اداره جامعه، مجریان همان قانونی هستند که در دین تعیین شده است. دستورات آنها لازم و اطاعت از آنها واجب است، چون دستور آن ها، همان دستور الهی است. دستوراتی که به صورت کلی با بیان ضابطه ها در دین آمده و حاکم جامعه اسلامی، با توجه به جزئیات پیش آمده، حکم خاص برای مصداق خارجی را بیان می کند.