تاریخ

شهر سوال ـ در كتاب رجال كشى از زید شحام نقل میكند كه گفت: ما و گروهى از كوفى ‏ها در حضور امام جعفر صادق علیه السّلام نشسته بودیم كه جعفر بن عفان بحضور امام صادق(ع) مشرف شد. حضرت صادق(ع) وى را نزدیك خود جاى داد و به او فرمود:
اى جعفر! گفت: لبیك! خدا مرا فداى تو كند. فرمود: به من این طور رسیده كه تو خیلى خوب در باره امام حسین علیه السّلام شعر میگوئى؟ گفت: آرى فداى تو شوم. فرمود: پس شعر بگو! وقتى وى شعر گفت: امام صادق علیه السّلام به قدرى گریه كرد كه اشك‏هاى آن حضرت به گونه‏ها و ریش مباركش فرو ریخت و افرادى هم كه حضور داشتند گریان شدند.

شهر سوال ـبنابر آنچه در منابع تاریخی نقل شده هارون الرشید و متوکل عباسی چنین کاری را با قبر امام حسین(علیه السلام) انجام دادند و با زائران کربلا با شدت و وحشیانه بر خورد می کردند.ولی با این همه دشمنی ای که با اهل بیت(علیهم السلام) و نهضت آزادی بخش کربلا انجام داده اند،نتوانستند آن چراغ هدایت را خاموش یا حتی از نورش بکاهند.

شهر سوال ـ چرا این قدر به این حادثه تاریخى که از نظر «کمّیّت و کیفیّت» مشابه فراوان دارد، اهمّیّت داده مى شود؟ چرا مراسم بزرگداشت این خاطره هر سال پرشکوه تر و پرهیجان تر از سال پیش، برگزار مى گردد؟

شهر سوال ـ با مراجعه به تاریخ و بررسی حادثه شورش مردم بر علیه عثمان و محاصره خانه وی که به قتل او منجر شد،ثابت می شود که هیچ کس به اندازه امام علی(علیه السلام) در آن ماجرا از عثمان دفاع نکرده است