برده گیری انواع مختلفی دارد که اگر به معنای سلب آزادی از جنایت پیشگان است، منطقا اشکالی ندارد. و باید توجه کنیم اسلام در کنار محدود سازی برده گیری به این شیوه؛ در تامین حقوق بردگان و راههای آزادی آنها نیز بسیار موثر اقدام کرده است.
فلسفه برده داری
قرآن در مقابل برده داری چه موضعی گرفت؟
شهر سوال ـ برده گیری كه اسلام معتبر دانسته حقی است كه با فطرت بشر مطابقت دارد كه همان برده گیری دشمنان اساس دین و مجتمع اسلامی است، و چنین كسانی به حكم اجبار به داخل جامعه جذب می شوند و در لباس بردگی درمی آیند تا به تربیت صالحه دینی تربیت یافته و بتدریج آزاد شوند. به عبارت دیگر، آنان را تحت تربیت صالحه قرار می دهد، تا این كه در آینده به طور كامل صلاحیت آزاد شدن پیدا كنند؛ همانند مریضی كه طبیب آزادی عمل او را تحت كنترل در می آورد.
برده داری در قرآن و اسلام
شهر سوال ـ گرچه در قرآن مجید مسئله برده گیری و برده داری به عنوان یک دستور حتمی در مورد اسیران جنگی نیامده است، ولی نمیتوان انکار کرد که احکامی در قرآن برای بردگان ذکر شده است، که اصل وجود بردگی را حتی در زمان پیامبر(ص) و صدر اسلام اثبات میکند، مانند احکامی که در مورد ازدواج با بردگان یا احکام محرمیت یا مسأله مکاتبه (قراداد برای آزادی بردگان) و ... بیان شده است. این جا بعضی بر اسلام خرده میگیرند که چرا این آیین الهی با آن همه محتوا و ارزشهای والای انسانی، بردگی را الغا نکرده، و طی یک حکم قطعی و عمومی آزادی همه بردگان را اعلام ننموده است؟
دیدگاه قرآن درباره برده داری چیست؟
شهر سوال ـ یکی از این خلافکاری ها، برپاکردن جنگ و به خطر انداختن مال و جان و ناموس دیگران، و ممانعت از راه خدای متعال است. که اصطلاحا به چنین شخصی کافر حربی می گویند. کافری که دست به سلاح برده، تا مسلمانان را از بین ببرد. چنین شخصی حرمت جان و آزادی خود را از بین برده و برای جلوگیری از فتنه آفرینی او، باید اقدام مناسب را انجام داد.
