موافقان نظریه امكان ارتباط می گویند: مراد توقیع شریف كه می فرماید:« مدعی دیدار دروغگو است»، شخصی می باشد كه ادعای تشرف و نیابت از طرف حضرت را نماید. نه كسی كه صرفاً توفیق تشرف یابد. همچنین كسانی كه توفیق تشرف یابند، ادعای تشرف نمی كنند، بلكه دیگران از اوضاع و احوال به این مسئله پی می برند. بنابراین، اصل دیدن امكان دارد، اما نقل آن جایز نیست یا اگر نقل شد، آن را باید تكذیب كرد، شاید برای این كه هر كس نیاید و ادعای دیدار با امام زمان(ع) و ارتباط با او را نكند.
ملاقات با امام زمان
آیا ملاقات و دیدار با امام زمان (عج) در عصر غیبت کبری امکان دارد؟
مشاهده به معناي ديدن امام(ع) و ارتباط با او است. ادعا به معناي اعلان و انتشار آن و با خبر كردن مردم است، ممكن است كسي با امام(ع) ملاقات داشته باشد، همانگونه كه براي برخي علما و غير آنان نقل مي كنند، ولي آن را ميان مردم بازگو نكرده و در سينه خود پنهان كرده باشد. اطرافيان از قراين و يا در زمان هاي بعد متوجه ارتباط او با امام زمان شوند. چنين كساني مشمول حديث نخواهند بود، چون مدعي نيستند، بنابراين بين مضمون حديث با داستان ملاقات برخي صالحان با امام زمان هيچ تعارض و ناسازگاري وجود ندارد.
ادعای چه کسانی را در خصوص ملاقات با امام زمان (عج) باید تکذیب کنیم؟
روایاتی که دلالت بر منع ملاقات دارند، ناظر بر این است که جلوی هر گونه سوء استفاده از ادعای دیدن امام زمان گرفته شود. هر کس ادعای رؤیت امام را نکند. با توجه به این که این توقیع شریف هنگام فوت آخرین نایب امام زمان صادر شده و قرینه ای که در توقیع است ،مراد از دروغگو بودن مدعی مشاهده بعد از صدور توقیع، ادعای ارتباط و نیابت از جانب حضرت یا رساندن پیامی از ان حضرت به سوی مردم است.
آیا هرگونه ارتباط با امام زمان (عج) در دوران غیبت محال است؟
به طور کلی در باره ملاقات با امام زمان در زمان غیبت کبری اختلاف نظر وجود دارد. برخی باور دارند که ملاقات حضورى امکان دارد و انسان با رعایت تقوا و ایجاد شایستگی، مى تواند به حضور امام زمان(ع) برسد. چنان که شخصیت هایى مانند مقدس اردبیلی، علامة‌حلی و علامة بحرالعلوم به حضور حضرت رسیدند. برخى دیگر عقیده دارند که ملاقات حضورى با امام امکان ندارد. اینان به برخى از روایات تمسک نموده اند که هر گونه ارتباط حضورى با امام را در این دوره منع می کند.
