منظور از نیت روزه چيست؟ و كيفيت نيت روزه ماه رمضان چگونه است؟

روزه آن است كه انسان براي تذلّل و كرنش در پيشگاه خداوند عالم و انجام فرمان او با قصد قربت از اذان صبح تا مغرب از انجام كارهايي كه روزه را باطل مي‏كنند خودداري نمايد. (۱)

براي‌ صحت روزه‌ نيت‌ شرط‌ است، اگر به‌ طور اتفاقي‌ از صبح‌ صادق‌ تا غروب‌ آفتاب‌ از خوردن‌ و نوشيدن‌ و جماع‌ اجتناب‌ ورزيد ولي‌ نيت‌ روزه‌ را نكرده‌ بود، چنين‌ روزه‌اي‌ صحيح‌ نيست.

البته لازم نیست انسان نیّت روزه را به زبان یا حتی از قلب خود بگذارند، بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند، انجام ندهد، کافی است و برای آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید (مکارم، احتیاطأ) مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می کند، خودداری نماید. (۲)

آیت الله مکارم شیرازی: روزه از عبادات است و لازم است با نیّت به جا آورده شود، در موقع نیّت لازم نیست به زبان بگوید، یا از قلب خود بگذراند همین اندازه که در نظرش این باشد که براى اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب کارهایى که روزه را باطل مى‏ کند ترک نماید کافى است.

پی نوشت:
۱- رساله ۱۶ مرجع جلد ۱، قبل م ۱۵۵۰
۲- توضیح المسائل ۱۶ مرجع، م ۱۵۵۰؛ العروه الوثقی، ج ۲، کتاب الصوم، فصل فی النیه؛ منهاج الصالحین، ج ۱، م ۹۷۰ و ۹۷۵؛