احادیثی درباره مقام پدر و مادر، نحوه ادای حق و چگونگی رفتار با آنان

قال الصادق علیه السلام:

«اِن اَحبَبتَ اَن يَزیدَ اللّه‏ فى عُمُرِكَ فَسُرَّ اَبَوَیكَ»[۱]
از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: اگر دوست داری که خداوند در عمر تو بیافزاید، پس پدر و مادرت را شاد کن.

«مَنْ نَظَرَ إِلَى أَبَوَيْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَ هُمَا ظَالِمَانِ لَهُ لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ لَهُ صَلَاةً.»[۲]
 از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود: کسی که به پدر و مادرش، با خشم نگاه کند ـ در حالی که آن دو به وی ظلم کرده‌اند ـ خداوند نماز وی را قبول نمی‌کند.

«لاتَمْلَأْ عَيْنَيْكَ مِنَ النَّظَرِ اِلَيْهِما اِلاّ بِرَحْمَةٍ وَرِقَّةٍ، وَلا تَرْفَعْ صَوْتَكَ فَوْقَ اَصْواتِهِما، وَلا يَدَيْكَ فَوْقَ اَيْدِیهِما وَلا تَتَقَدَّمْ قُدّامَهُما.»[۳]
 از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود: دو چشم خودت را از نظر به پدر و مادرت ـ جز با رحمت و مهربانی ـ پر نکن و صدایت را بالاتر از صدای آن دو نبر و دو دست خودت را بالای دو دست آنان قرار مده و جلوی آن دو قدم نزن.

پی نوشت:
۱- اهوازی، حسین، الزهد، ص ۳۳
۲- کلینی، محمد، الکافی، ج ۲، ص ۳۴۹
۳- عیاشی، تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۲۸۵