آیا عدم اعتقاد به وجود ملائک و فرشتگان موجب کفر است؟

یکی از مسائلی که خدا ایمان به آن را در قرآن واجب دانسته است ایمان به ملائکه است. اما این به آن معنا نیست که این اعتقاد جزء اصول دین باشد بلکه چون اعتقاد به ملائکه لازمه اعتقاد به پیامبری پیامبر و وآمدن وحی و کتاب قرآن است اعتقاد وجود ملائکه الهی و واسطه وحی بودن آنها از مسائل مهم اعتقادی بر شمرده شده است ولی هر مساله مهم اعتقادی جزء اصول اعتقادی نمی آید بلکه اصول دین یک سری مسائل بنیادین و اساسی است که که به عنوان اصل و ریشه بقیه مباعث اعتقادی به حساب می آید و مسائل جزئی تر اعتقادی به آن بر می گردد.
مثلا توحید از اصول اعتقادی است صفات الهی، انواع توحید و چگونگی تاثیر خدا در آفرینش و... همه و همه از مسائل اعتقادی جزئی تری نسبت به توحید است.

در زیر به آیاتی که به اهمیت بحث اعتقاد به ملائکه در قرآن آمده اشاره می کنیم:

۱- ( آمن الرسول بما أنزل إليه من ربّه والمؤمنون كلٌّ آمن بالله وملائكته وكتبه ورسله...) «رسول به آنچه از طرف پروردگارش به او نازل شده ايمان آورده و مؤمنان همه به خدا و ملائكه او و كتاب ها و رسولان او ايمان آورده اند»( بقره ۲۸۵)
اين آيه با صراحت دلالت بر وجوب ايمان به ملائكه دارد، چرا كه طبق آن مؤمن كسى است كه به خدا و ملائكه و كتب و رسل الهى ايمان داشته باشد.

۲- در آیه دیگر می فرماید:  ليس البرّ أن تولّوا وجوهكم قبل المشرق والمغرب ولكنّ البرّ من آمن بالله واليوم الآخر والملائكة والكتاب والنبيّين أولئك الذين صدقوا وأولئك هم المتقون ) ، «نيكى تنها به اين نيست كه (هنگام نماز) روى خود را به سمت مشرق و مغرب كنيد بلكه نيكى كسانى هستند كه به خدا، معاد، ملائكه، كتب آسمانى و پيامبران ايمان آورده اند».( بقره، ۱۷۷)
در آيه مذكور خداوند تبارك وتعالى اصل و زيربناى همه خوبى ها را ايمان به مبدأ، معاد، ملائكه، كتاب و انبياء الهى معرفى نموده كه اهميت و ضرورت ايمان به ملائكه از هم رديف آوردن آن با مبدأ و معاد روشن مى شود.

۳- در آیه دیگر می فرماید: ( من كان عدوّاً لله وملائكته وجبريل وميكال فانّ الله عدوّ للكافرين ) ، «كسى كه دشمن خدا و ملائكه او و جبرئيل و ميكائيل است كافر است و خدا دشمن كافران است»(بقره ۹۸) در اين آيه شريفه دشمن ملائكه كافر شمرده شده است، به اين نحو كه «من» در آيه شرطيه است و جواب آن محذوف مى باشد. يعنى هر كس دشمن ملائكه و جبرئيل و ميكائيل است كافر است. از اين كه دشمنى با ملائكه موجب كفر است، مى توان استفاده كرد كه قبول و پذيرش و ايمان به آنها لازم و ضرورى است.چ

۴- در آیه دیگری می فرماید: ( يا أيّها الذين آمنوا آمنوا بالله والكتاب الذى نزل على رسوله والكتاب الذى أنزل من قبل ومن يكفر بالله وملائكته وكتبه ورسله واليوم الآخر فقد ضلّ ضلالاً بعيداً ) ، «اى كسانى كه ايمان آورده ايد به خدا و رسولش و كتابى كه بر او نازل كرده و كتاب (آسمانى) كه قبلاً فرستاده شده ايمان (واقعى) بياوريد، كسى كه خدا و ملائكه و روز بازپسين را انكار كند در گمراهى دور و درازى افتاده است».(نساء، ۱۳۶)
در صدر آيه، خداوند به مؤمنان امر مى كند كه به خدا و رسول و كتابى كه بر او نازل شده و كتبى كه بر انبياى پيشين آمده، ايمان بياوريد و در ذيل آيه هشدار مى دهد كه هر كس به خدا و ملائكه و كتب و رسل الهى و روز قيامت كفر بورزد، در گمراهى دورى واقع شده است.