چه ایرادی دارد اگر باور کنیم خداوند وجود دارد. انسان وجود دارد اما مرگ پایان زندگی و تمام شدن هستی است.
بزرگترین ایراد این سخن، خلاف گویی آن است. وقتی واقعیت به گونه دیگری است، چطور می توان این اندیشه باطل را پذیرفت؟
و از نظر دینی نیز ایراد این سخن بسیار بزرگ است، کسی که تنها قسمتی از حق را می پذیرد، و به قسمت دیگر آن کفر می ورزد، سرنوشتش از منظر قرآنی این گونه توصیف شده است:
أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یُرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛[بقره/۸۵] به بعضى از كتاب ایمان مىآورید و بعض دیگر را انكار مى كنید؟ پاداش كسى كه چنین كند در دنیا جز خوارى نیست و در روز قیامت به سختترین وجهى شكنجه مىشود و خدا از آنچه مىكنید غافل نیست.
تصور نکنید که اعتقاد به وجود خدا، انسان را از جرگه نافرمانان و کافران بیرون می کند. چون به فرض که خدای حقیقی را پذیرفته باشید (یعنی همان الله را خدا بدانید) و در یک مساله باطل اصرار کنید، فرق شما با بت پرستان مکه چیست؟ آنها نیز الله را قبول داشتند! اما با پیامبر خدا (ص) جنگیدند.
وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ؛[زمر/۳۸] اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمین را آفریده است؟ خواهند گفت: خداى یكتا. بگو: پس اینهایى را كه سواى او مىپرستید چگونه مىبینید؟
قطعا اعتقاد به خدا بدون اعتقاد به معاد، اعتقادی صحیحی به خدای حقیقی نیز نخواهد بود. هنگامی که خدای تعالی به دلیل صفات حکمت و عدالت و ... زندگی پس از مرگ را قرار داده، چگونه می توان این صفات خدا را پذیرفت، اما لازمه آن را نپذیرفت؟
و نکته آخر اینکه، اعتقاد به خدای تعالی، زمانی برای انسان فایده دارد، که بر سر اعتقاد صحیح استقامت کرده و عمل خود را مطابق آن قرار دهد:
إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ؛[احقاف/۱۳] هر آینه آنان كه گفتند كه پروردگار ما اللَّه است و سپس پایدارى ورزیدند، بیمى بر آنها نیست و اندوهگین نمىشوند.
و کسی که زندگی پس از مرگ را نمی بیند، چگونه به دستورات مرتبط به جهان اخروی عمل می کند؟
نظرات