آیا ائمه علم غیب داشتند؟
برای اثبات علم غیب ائمه، از ادله متفاوتی می توانیم استفاده کنیم. و یکی از این راهها، بیان خبرهای غیبی توسط آنهاست. طبیعتا اگر امام معصوم مواردی از غیب را خبر داده باشد، علم غیب او به طور قطع ثابت خواهد شد. و مطالبی از حضرت علی (ع) نقل شده است که خبر غیبی حساب می شوند. در این جا چند نمونه را بیان می کنیم:
۱-امام على علیه السلام در بصره بعد از پایان جنگ به ناكثین فرمود:
«كأنّى بمسجد كم كجؤجؤ سفینة قد بعث اللَّه علیها العذاب من فوقها و من تحتها و غرق من فى ضمنها؛[۱] گویا مسجد شما چون سینه كشتى است به امر خدا زیر و زبر آن در عذاب است و هر كه در آن است غرق در آب.»
مى دانیم كه بصره دوبار غرق شد، یك بار در عصر حكومت قادر باللَّه، و بار دیگر در عصر حكومت قائم بامراللَّه، و تنها مسجد جامع آن طبق خبر امیرالمؤمنین علیه السلام باقى ماند.
۲-حضرت درباره فتنه تاتار و لشكریانش و هجوم آنان به بلاد مسلمین فرمود:
«و كانّى أراهم قوماً كان وجوههم المجان المطرقة، یلبسون السرق و الدیباج، یعتقبون الخیل العتاق، و یكون هناك استمرار قتل، حتّى یعیش المجروح على المقتول، و یكون المفلت أقلّ من المأسور[۲] گویا آنان را مىبینم كه چهره هایشان چون سپرهاى تو بر تو است. حریر و دیبا پوشند و اسبهاى برگزیده نگاه دارند. آن جا كشتار چنان سخت شود كه خسته بر كشته راه رود و گریخته از اسیر كمتر باشد.»
۳-علی (ع) درباره حكومت بنى امیه و زوال آن هنگام اوج فساد در روى زمین مى فرماید:
«أقسم ثمّ أقسم لتنخمنّها من بعدى كما تلفظ النخامة ثمّ لا تذوقها و لا تطعم بطعمها أبداً ما كرّ الجدیدان[۳] سوگند مى خورم و سوگند مى خورم كه فرزندان امیه پس از من این خلافت را رها سازند، چنان كه خلط سینه را بیرون اندازند و از آن پس، چند شب و روز از پى هم آید مزه آن را نچشند.»
۴-همچنین خبر از تسلط معاویه بر عراق و مجبور كردن اهل آن بر سبّ او داده مى فرماید:
«أما انّه سیظهر علیكم بعدى رجل رحب البلعوم، مندحق البطن، یأكل ما یجد، و یطلب ما لا یجد، فاقتلوه، ألا وإنّه سیأمركم بسبّى و البرائة منّى أمّا السبّ فسبّونى، فإنّه لى زكاة و لكم النجاة، و أمّا البرائة فلاتتبرأوا منّى؛ فإنّى ولدت على الفطرة، و سبقت إلى الایمان و الهجرة[۴] همانا پس از من مردى بر شما چیره شود كه گلویى گشاده دارد و شكمى فراخ و برون افتاده. بخورد هرچه یابد و بجوید آنچه نیابد. او را بكشید. او شما را فرمان دهد تا مرا دشنام دهید و از من بیزارى جویید. اما دشنام؛ پس مرا دشنام دهید كه براى من زكات است و براى شما نجات. امّا بیزارى؛ از من بیزارى مجویید كه من بر فطرت مسلمانى زادم و در ایمان و هجرت از همه پیش افتادم.»
[۱]. نهج البلاغة، خطبه ۱۳.
[۲]. نهج البلاغه، خطبه ۱۲۸.
[۳]. همان، خطبه ۱۵۸.
[۴]. نهج البلاغة، خطبه ۵۷.
دیدگاه‌ها
ببخشید طبق آیه ۶۵ سوره نمل
ببخشید طبق آیه ۶۵ سوره نمل،مائده ۱۰۹و۱۱۶/انعام۵۰و۵۹/هود ۳۱ حتی پیامبران هم علم غیب ندارند چه برسد به ائمه
سلام
سلام
انسان باید از ایمان آوردن به بخشی از قرآن و کفر به بخش دیگر اجتناب کند:
ْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۸۵ بقره) آيا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ايمان مىآوريد، و به بعضى كافر مى شويد؟! براى كسى از شما كه اين عمل (تبعيض در ميان احكام و قوانين الهى) را انجام دهد، جز رسوايى در اين جهان، چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذابها گرفتار مىشوند. و خداوند از آنچه انجام مى دهيد غافل نيست.
آیاتی که اشاره کرده اید همه در صدد بیان این مطلب هستند که خدای متعال عالم به علم غیب است. اما با اینکه خدای متعال دسترسی به غیب را برای عده خاصی مهیا کند، هیچ منافاتی ندارد:
ذلِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيهِ إِلَيْكَ (۴۴ آل عمران) اين از خبرهاى غيب است كه ما آن را به تو وحى مى كنيم
تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيها إِلَيْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هذا (۴۹ هود) اينها از خبرهاى غيب است كه به تو (اى پيامبر) وحى مىكنيم نه تو، و نه قومت، اينها را پيش از اين نمى دانستيد!
عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً * إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ( ۲۶ و ۲۷ جن) داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى سازد، مگر رسولانى كه آنان را برگزيده
چقد دلایلتان ضعیف است قران
چقد دلایلتان ضعیف است قران علم غیب برای پیامبران را در شرایط خاص ان هم به واسطه وحی مجاز شمرده ولی شما معتقدید همه ی امامان علم غیب دارند با اینکه وحی نمیشود شما جزو غلات هستید و از دایره قران بیرونید چرا که از نظر شما امام هم گذشته میداند هم اینده و هم حال ولی پیامبر اکرم به زعم قران اینطور نبود نمیدانم چرا بر خلاف قران اصرار بر چنین ادعایی دارید.... به قران نزدیک شوید و از اینکه فرضا امام علی یه خبر از اینده میدهد به علم غیبی وسیع ایشان بیهوده پی نبرید چرا این این اخبار را شاید از پیامبر گرفته است . شما هیچ دلیل معتبری بر علم غیب امام ندارید من عقاید امثال شما را زیر و رو کرده ام
سلام. در این که آیا امامان
سلام. در این که آیا امامان معصوم، علم غیب مطلق و تمام به امور داشته اند؛ یعنی به تمام وقایع و حوادث گذشته و آینده از جمله زمان و مکان شهادت خود علم داشتند، محل بحث و اختلاف است. عده ای منکر علم ائمه به صورت وسیع و گسترده؛ مانند علم به زمان و مکان شهادتشان هستند. اما اکثر علمای شیعه، با استفاده از برخی آیات قرآن که می فرماید: "چنین نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید این بر خلاف سنت الهى است) ولى خداوند از میان رسولان خود، هر کس را بخواهد برمی گزیند (و قسمتى از اسرار نهان را که براى مقام رهبرى او لازم است، در اختیار او مىگذارد" و "داناى غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمىسازد،مگر رسولانى که آنان را برگزیده و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مىدهد"، معتقدند که اولیای الاهی، نیز در مواردی که لازم باشد از غیب آگاه می شوند. این معنا همچنین از روایات ائمه استفاده می شود. امام صادق (ع) در این باره می فرماید: "نگامی که امام اراده می کند، چیزی را بداند، خدا به او تعلیم می دهد" .
نظرات