علیرغم تهدید انسان به جهنم، چگونه می توان مدعی آزادی و عدم جبر شد؟

سلام. نماز و روزتون قبول ... مومن ، همین که ما به جبر خلق شدیم و به جبر می میریم / همین که انتخاب خانواده و مکان و زمان تولدمون دست خداست / همین که هرجا بریم زمین خداست و راه فراری نداریم ازش / همین که سرنوشت ما از روز الست و قبل از تولد دنیایی مشخص و حتمیه یعنی جبر / وسط این جبر عظیم طولی ما فقط به اندازه ی تغییرات عرضی مختاریم . مثل یک کسی که مجبوره توی یک جاده طولی حرکت کنه اما در حد چپ و راست بردن فرمون و حرکت مختصر عرضی مختاره ... / نیازی به تهدید و تشویق نیست همین که یا بهشتی هستی یا جهنمی یعنی جبر نسبی ... ما مجازیم به انتخاب یکی از این دو جبر ... اسم این انتخاب کننده بودن رو نمیشه قطعا اختیار گذاشت ! در کل ما ضعیف و مجبور و تسلیمیم ... منه نوعی نمیتونم خودکشی کنم چون از خدا راه فراری ندارم بعد از مرگ . منه نوعی روزی خواهد رسید که دست و پام از کنترلم خارج بشن و برعلیه من شهادت بدن . ببین ؟ من حتی در حد اندام و بدن خودمم مختار و صاحب نیستم . من امانت دار خدام . من امانت خدام . من با حیوان تنها تفاوتم اینه که میفهمم که مجبورم و تسلیم و امانت خدا ... ولی چه میشه کرد؟ زندگی همینه دیگه . فقط باس از خود کریمش خواست بکُشه و این زجر بزرگ زندگی رو تمام کنه . من میفهمم وقتی میگن مرگ نعمته یعنی چه ! بگذریم. سوالات منه ۳۰ ساله : ۱- من علاقه ای به ازدواج کردن ندارم به هر دلیلی ... آیا مختارم ؟ چرا باید دینم نصفه و نیمه باشه در صورت عدم ازدواج؟ خیالتون راحت گناهایی که مربوط به عدم ازدواجن رو انجام نخواهم داد . ۲- من میتونم خدا رو از زندگیم کنار بذارم و از جنابش تقاضا کنم منو امتحان نکنه ، منو به کمال نرسونه یا ابتلا و آزمایش و ... یا منو بخاطر اشتباهاتم و گناهام آزار نرسونه و جزا نده ؟ خودم میخوام خودمو بسازم . روزه مگه؟ خودم میخوام خودمو امتحان کنم . کی بهتر از خودم؟ من اگه نخوام یهویی بدون خبر فقیر و بی پول و تنها بشم باس کیو ببینم؟؟ ؟ برعکس اگه نخوام یهویی برنده جایزه یه بانک یا پول یا خوبی و خوشی خارج از اختیار بشم کیو باس ببینم ؟؟؟ ای بابا اصلا من اگه نخوام برم سمت خدا چرا باس گوشمالی بشم؟ جواب اینه که من تا اون حد اختیار ندارم ! این یعنی جبر. شما بگو لطف خدا. من میگم این توفیق اجباری همون جبره ... ۳- چرا باید زندگی کنم ؟ لابد جواب اینه تا به دنیا نیای که نمیشه ازت پرسید دوست داری بیای یا نه ! خب این همون جبره دیگه ... چرا اگه خودکشی کنم میرم جهنم ؟؟ چون من اختیار خودم دست خودم نیس این یعنی جبر ... ۴ - میگن یه گروه دانشمند تحقیق کردن و فرضیه دادن که گذشته و حال و آینده هرسه همزمان با هم اتفاق میفتن اما آینده برای ما قفل و بلاک شده بخاطر شرایط بدنی و دنیایی و روانیمون / فقط گاهی توی بعضی خواب ها و رویاها اون قفل باز میشه و .... .اگه این تایید بشه یعنی همون جبر نسبی به همراه اندکی انتخاب کنندگی . نیست ؟ اتفاقا طی طریق و خبر از آینده دادن هم توجیه میشه برای بزرگان ... ۵ - خدا فقط وقنی واقعا مهربون و رحمان و رحیمه که قبول کنی مجبور و تسلیمی ولاغیر.من قبول نداشتم یه جوری گوشمو پیچوند که بفهمم مجبورم .... این یعنی جبر ... - به نظر من جبر سایه انداخته رو انتخاب ها به قول من و به قول شما اراده ها ... به قول افلاطون ما واقعیت نیستیم ما سایه ای از واقعیتیم ... / سوال نهایی که باید حتما جواب بدین اینه : چطور ممکنه خدای نامحدود و بدون نقص و حاکم و مصمم و محکم و معین و بلاشک و ابدی و اول و آخر و ظاهر و باطن عاشق خلقی بشه که یه موجود محدود شده ی ناقص محکوم نامعین مردد فناپذیره که اول و اخر و ظاهر و باطنش ش رو میدونه ! یعنی چی من متوجه نمیشم ! خدا میگه : ((( هر کس مرا طلب کند، مرا می یابد و هر که مرا بیابد، مرا می شناسد و هر که مرا بشناسد، مرا دوست دارد و هر کسی مرا دوست بدارد، عاشقم می شود و هر که عاشقم بشود، عاشقش می شوم و هر کس را که عاشقش بشم، او را می کشم و هر کس را بکشم، دیه او به گردن من است و هر کس که به گردن من دیه دارد، من خودم دیه او هستم.))) یعنی خدا منتظر این اتفاقه از موجودی که خالقش اونو تحت تعارضات و امتحانات و ابتلائات و تضاد ها و انتخابات سخت قرار داده جوری که امید به نجاتش صد بار کمتر از هلاکشه ؟ منظورم اینه که خدا میتونست از اول همچین موجودی خلق کنه و خودشو معتل ماها نکنه که آیا میریم طرفش یا نه ! در ضمن من نمیفهمم چطور خدایی که همه چی رو میدونه ، منتظر انتخاب ماست ؟!؟!!!!؟؟؟؟!!!! خب این که میشه همون جبر. مثال : فلان عارف از قبل تولدش نظر کرده بوده و بعد ها عاشق و معشوق خدا میشه . خب اینو خدا میدونه ... یعنی چی این ؟!!! خب این همه زمان صرف کردن براچیه آخه !!! یا این به قول عرقا طی طریق و سلوک برای چیه ؟!! مثل اینکه خدا آهنربا باشه و یه مشت خلق مثل براده های مخنلف خلق کنه ولی بینشون فقط بعضیا رو از اهن بسازه . خب معلومه اون براده های اهن میان سمتش و میشن عاشق و عارف و پیامبر و خاصان . بقیم که .... این کجا لذت داره برای خدا؟؟؟ من هرچی به اقعال خدا بیشتر فکر میکنم کمتر متوجه میشم و دورتر میشم ازش. جریان چیه ؟؟؟ رفتم پیش روان شناس ازم تست نمیدونم چی گرفت گفت تیپ شخصیتی تو INTP هستش یعنی هیچیو نمی پذیری مگه اینکه عقلت تایید کنه . حالا چه عشق باشه چه خدا چه ... من گفتم خدا رو با عقل و منطق بیشتر از خیلیا پذیرفتم اما دلیل اعمال و رفتاراشو نه !!!! / چکار کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام .ممنون که اهمیت دادین و جوابمو پاسخ دادین .من دچار شک نیستم اتفاقا خیلیم راهمو بلدم .. اگه شک داشتم هیچوقت اینجوری سوال مطرح نمیکردم یا به قول شما سفسطه ... راستش همه ی این سوالا و حرفا بهونه بود . همش بخاطر اینه که من از زندگیم راضی نیستم . فقط می خواستم کمی لج کنم با شما . چون از خدا دلخورم و باهاش لج کردم ... میدونم در واقع با خودم لج کردم ! خدا که اصلا نیازی به من نداره اما سختی زندگی فشار میاره بهم و گاهی باعث میشه چرندیات ببافم و یقه ی خدا رو بگیرم !! مطمئنم خدا رو خوش نمیاد و لابد گناه و ناسپاسی هم محسوب میشه ... معذرت میخوام ازتون...

سبحان الله