مرگ و برزخ

با ورود انسان به جهان برزخ، پرونده عمل انسان بسته شد مگر تا قيامت الصالحات و صدقات جاريه يا ايجاد سنت هاي حسنه يا سیئه اي که آثاراش تا قيامت باقي است، لذا شيطان نسبت به اين افراد، اضلال و گمراهي ندارد. هم چنين است در جهان آخرت.
دیگر این که شیطان تنها در عالم که دار تکلیف است( دنیا) دست به وسوسه می زند تا آدمی را از عمل به آن باز دارد ودر برزخ چون جای تکلیف نیست وسوسه هم آنجا وجود ندارد.

حقیقت مرگ، این است که انسان از عالمی به عالم دیگر منتقل می‌شود. این انتقال برای مؤمن مبارک و شادی‌بخش است ولی برای کافر اتفاقی ناخوشایند و نامبارک است؛ زیرا دنیا برای مؤمن همانند زندان و مرگ برای او در حکم رهایی از زندان است ولی همین دنیا برای کافر به مثابه بهشت است. و مرگ او را از بهشتش جدا کرده و به عذاب منتقل می‌سازد.

توجّه به مسئله خواب بسیاری از حقایق را در این زمینه برای ما روشن می‌كند. گاهی دو نفر را می‌بینیم كه كنار هم خوابیده‌اند، یكی خواب‌های ترسناك می‌بیند كه مار و یا درنده‌ای به او حمله می‌كند و او در خواب فریاد می‌كشد و با تمام وجودش درد و رنج احساس می‌كند؛ و دیگری در خواب بسیار شادمان است، خواب‌های خوش می‌بیند و از خوابش لذّت می‌برد.

برای هر کسی دو نوع اجل مطرح است: یکی اجل حتمی است و آن اینکه پایان یافتن عمر در آن زمان قطعی ‏است. دوم اجل معلق است، به این معنی که اجل مشروط است که اگر شرطش موجود شود، مرگ واقع می شود. اگر موجود نباشد، نه، در مقابل اجل حتمی که بالاخره در وقتش می‏ آید.