فرزندان ائمه و امام زاده گان

سیادت عنوانی است برای مردان و زنانی كه در طول نسب خویش به حضرت هاشم بن عبد مناف (جدّ رسول اللَّه) می‏رسند. هر كس سلسله نسب او به هاشم بن عبد مناف یا فرزندان او برسد، سید محسوب می‏ شود.

بر فرض اگر بپذیریم که زیارت نامه ای برای آن حضرت به صورت مأثور و صریح از طرف ائمه معصومین (ع) در احادیث و نیز مفاتیح الجنان و ... وارد نشده باشد، امّا این ایراد و نقصی برای وی محسوب نمی شود؛ زیرا بیشتر زیارت نامه هایی که برای امام زاده های مختلف در نقاط گوناگون وجود دارد، دارای مستند حدیثی نیستند. اگر زیارت نامه ای از برخی عبارات زیارت نامه های دیگر گرفته شود و بیان گر مجاهدت ها و مصیبت های حضرت زینب (س) باشد که این مصیبت ها هم خلاف واقع نیست و آن را منتسب به امامان (ع) ندانیم، اشکالی در زیارت نامه نیست.

برخی نوشته‌اند که سر مطهر امام حسین(ع) روز اوّل صفر به شام رسید و چند روز بعد اسیران وارد شام شدند. روز هشتم ورود اهل بیت(ع) به شام یزید آنان را احضار کرد و بین ماندن در شام یا رفتن به مدینه آزاد گذاشت، که آنان رفتن به مدینه را انتخاب کردند.

بنابر روایاتی که از کتب شیعه و اهل سنت نقل شده حضرت محسن (ع) از فرزندان امام علی (ع) و فاطمه زهرا (س) بود که در اثر ضربه خوردن در منزل و فشار آن حضرت میان در و دیوار توسط عمر، سقط شده و به شهادت رسید. بیان این نکته نیز ضروری است که محاصره خانۀ حضرت زهرا (س) و آسیب رساندن به ایشان از جانب هرکسی که بوده باشد، یقیناً با دستگاه خلافت آن زمان مرتبط بوده است.