آیا اختیارات رهبر در قانون معنا می شود یا اینکه او فراتر از قانون است؟

جایگاه ولایت فقیه از منظر دینی و شرعی بالاتر از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است. و اعتبار دهنده به آن به شمار می رود. نکته ای که باید مد نظر قرار گیرد، اینکه این جایگاه عالی برای شخصیت حقوقی ولایت فقیه است و نه برای شخصیت حقیقی او. یعنی دستورات ولایت فقیه زمانی معتبر است که بنا بر ضوابط فقهی و اسلامی باشد. بنابر این شما هر چقدر به ولایت فقیه جایگاه بدهید، به قانون اسلامی و دینی ارج گذاشته اید و آن را بالا برده اید. و این همان قانون مداری است.و با توجه به نظر اکثریت مردم، در انتخاب مدل حکومت اسلامی، این قانون مداری، تحقق مردم سالاری نیز می باشد.

اما از جهت کشوری و قانون جمهوری اسلامی، قانون اساسی اصل و ملاک است. و تا زمانی که به حمایت مردمی، چنین نظامی پابرجاست، قانون اساسی آن ملاک می باشد. و شئون رهبری طبق بندهای قانون اساسی معنا می یابد. به عنوان نمونه در اصل ۵۷ قانون اساسی آمده است : «قوای حاكم در جمهوری اسلامی ایران عبارت اند از: قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضاییه كه زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند. این قوا مستقل از یكدیگرند».

که طبق همین اصل، رهبری با جایگاه قانونی ای که برای او تعیین شده است، می تواند در بن بست ها و نقص های قانون، مشکل گشا باشد و گره های قانون گذاری را با اختیاری که قانون به او داده، حل کند.