حداقل و حداکثر دوران نامزدی چه مدت بايد باشد؟

در رابطه با اين سوال باید گفت:

اصولا فلسفه دوران نامزدی کسب شناخت و آگاهی از خصوصیت و ابعاد مختلف شخصیتی، خانوادگی، فرهنگی و...افراد از یکدیگر است. بر این اساس حداقل زمانی که باید برای این دوره در نظر گرفته شود مدت زمانی است که طرفین به این شناخت رسیده باشند و یکدیگر را در موقعیت های مختلف مورد محک و ارزیابی قرار داده باشند تا با تکیه بر این ارزیابی نسبت به ادامه یا عدم ادامه مسیر زندگی با یکدیگر، بتوانند تصمیم صحیح را اتخاذ نمایند.

اما اینکه حداکثر این دوره چقدر باید باشد باز باید گفت در شرایط و موقعیتهای مختلف این داستان متفاوت است اما به طور کلی می توان گفت که بر مبنای عقیده برخی از روانشناسان طول این دوره نباید بیشتر از شش ماه باشد چرا که در این مدت فرصت کافی برای ارزیابی وجود دارد. ضمن اینکه طولانی شدن دوره عقد بیش از این مدت تبعاتی را می تواند به دنبال داشته باشد. مثلا زوجین در عین حالی که خود را زن و شوهر می دانند اما در عین حال دارای محدودیتهایی هستند که به راحتی نمی توانند نیازهای مختلف یکدیگر را پاسخ دهند. شوهر در عین حالی که شوهر است در همان حال از ایفای نقش شوهری خود محروم است چون با موانعی برای ابراز مدیریت و خواسته های خویش مواجه است در مورد زن نیز این حکایت صادق است. لذا اگر این بلا تکلیفی به طول بینجامد موجب بهانه گیری زوجین شده و رابطه آنان را به سمت سرد شدن سوق می دهد.

از دیگر سو ممکن است رابطه یكی از زوجین با خانواده همسر خویش بر اثر اختلافاتی(خانواده ها امری را می پسندند و همسر با آنها مخالف است و این در حالی است که هردو خود را ذی حق می دانند. خانواده می گوید فرزندمان فعلا با ما زندگی می کند لذا حرف حرف ماست. و از طرف دیگر همسر هم مدعی است که همسرش می بایست مطابق میل او رفتار کند) که در این دوره بروز می کند، دستخوش فراز و نشیب هایی گردد که بعدها حتما تاثیر منفی خود را بر زندگی زوجین قرار می دهد. از اینرو توصیه ما این است که در صورت عدم مانع خاصی طول این دوره از شش ماه بیشتر نشود.