اولین کسی که سب امام علی(ع) را شروع کرد چه کسی و چه زمانی بود؟

زندگی امام علی علیه السلام، در عهد پیامبر صلی الله علیه و بعدها در دوره خلفا، بویژه در دوره خلافت خود آن حضرت، عظمتی خاص درجهات علمی و عملی از او به اثبات رسانده بود. مردم خطبه های او را سینه به سینه نقل می كردند. اخبار مربوط به برتری علمی او، احادیث فضائل او به نقل از پیامبر صلی الله علیه و قضاوتهای تحسین برانگیزش را برای یكدیگر و نیز درمحافل حدیثی نقل می كردند. اینها موجب حضور آن فرهنگ در میان مردم بود. فرهنگی كه سبب می شد اصحاب آن حضرت، تا رسیدن به شهادت، محبّت او را حفظ كنند. بویژه تداوم این فرهنگ بطور طبیعی در میان فرزندان امام علی علیه السلام، كه خاندان پیامبر(ص)تلقی می شدند، برجا می ماند.

امویان و در رأس آنها معاویه این واقعیت را به خوبی درك می كردند، از این رو مصمم شدند تا چهره امام را مخدوش كرده و در هر محفل و مجلسی از او اظهار تنفّر و بیزاری كرده، او را لعن كنند. وقتی ازمروان حكم، از دشمنان سرسخت اهل بیت، سوال شد كه چرا چنین می كنند؟ درپاسخ گفت:«حاكمیت بنی امیّه جز با سبّ علی پا برجا نمی ماند.[۱]

اولین كسی كه سبّ و لعن امیرالمؤمنین را باب كرد، معاویه بود. و این امر در زمان معاویه و سپس امویان بصورت یك سنّت متداول ادامه داشت، تا آنكه در زمان عمربن عبدالعزیز خاتمه یافت.

معاویه می گفت: این امر باید آنقدر گسترش یابد تا كودكان با این شعار بزرگ شده و جوانان با آن پیر شوند وهیچ كس از او فضیلتی نقل نكند.[۲]

معاویه مقیّد بود در پایان خطبه های خود،امام علی علیه السلام را لعن كند.[۳]

اگر كسی از عمال معاویه از لعن امام علی علیه السلام، خودداری می كرد، معاویه او را عزل می كرد و شخص دیگری به جای او می گماشت.

معاویه و دشمنان ائمه اطهار علیهم السلام، برای از بین بردن نام آن بزرگواران از هیج جنایتی دریغ نكردند، امّا هر روز كه می گذرد، نام آن بزرگواران بیشتر از گذشته می درخشد، چرا كه حق و حقیقت ماندنی است و آن چه كه رفتنی است باطل است.

[۱]. بلاذری، انساب الاشراف، ج۱ص۱۸۴.
[۲]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴ص۵۷.
[۳]. همان، ج۴ص ۵۶-۵۷.