دعای فرج را چه کسی نقل کرده است؟

دعای فرج را چه کسی نقل کرده است؟

چند دعا در مورد امام زمان-عج- داریم که به دعای فرج معروفند، یکی دعای «الهی عظم البلاء و برح الخفاء...» است که مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان در مورد این دعا می گوید: کفعمی در بلد الامین می گوید این دعاء حضرت صاحب الامر امام زمان(عج) است که تعلیم فرمود آنرا به شخصی که محبوس بود پس خلاص شد.[۱].
یکی هم دعای معروف «اللهم کن لولیک...» است که معمولا بعد از نمازها خوانده می شود،و در بین مردم به دعای فرج معروف است؛

در مورد سند این روایت باید عرض کنیم:
سندهای متعدّدی برای این دعا در كتب روایی ذكر شده است،‌ از جمله كتاب شریف مفاتیح الجنان، این دعا را در اعمال شب بیست و سوّم ماه مبارك رمضان، و از اعمال شب های دهه آخر این ماه ذكر نموده است. سند این دعا را مرحوم شیخ عباس قمی،‌ از هدیة الزائر نقل كرده است. [۲]
از جمله كتاب دیگری كه این دعا را ذكر نموده، مصباح المنیر آیت الله مشكینی است كه از كتاب اقبال مرحوم سید بن طاووس نقل می كند.[۳]
بحارالانوار این دعا را چنین نقل می كند: "اللهم كن لولیّك القائم بأمرك، محمّد بن الحسن المهدی (علیه و علی آبائه أفضل الصّلاة و السّلام) فی هذه الساعة و فی كلّ ساعة، ولیّاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و مؤیّداً، حتّی تسكنه أرضك طوعاً و تمتّعه فیها طولاً و عرضاً و تجعله و ذریّتهِ من الائمة‌ الوارثین...".[۴]

پی نوشتها:

[۱]. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص۱۹۲؛ انتشارات فاطمة الزهرا(س)، قم.
[۲]. شیخ عباس قمی (ره)، كلیّات مفاتیح الجنان، ص ۴۷۰ و ۴۸۰، چاپ كانون انتشارات علمی.
[۳]. آیت الله مشكینی،‌ المصباح المنیر، ص ۳۹۷ و ۵۲۰، چاپ دفتر نشر الهادی.
[۴]. بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۳۴۸ - ۳۴۹ به نقل از كتاب اقبال سیّد بن طاووس، ‌ص ۸۶.