پرسش: می‌گویند اگه ازدواج مستحبه و غیر از شرایط خاص واجب نمی‌شه، پس چرا میگن کسی که ازدواج نکنه دینش کامل نمی‌شه؟

پاسخ:
از دیدگاه فقها ازدواج به‌خودی‌خود مستحب مؤکد است، اما برای کسی که بدون ازدواج به گناه می‌افتد، واجب است. بر این اساس اصل ازدواج مستحب موکد بوده و بر این اساس پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند کسی که ازدواج کند نصف دینش را از خطر باز داشته است. که چنین بیانی تشویق خاص به انجام ازدواج است؛ اما در هر حال از آنجا که برای گروهی از افراد جامعه امکان ازدواج وجود نداشته حکم اولی آن وجوب نبوده و مستحب دانسته شده است و کسانی نیز که به هر روی امکان ازدواج برای آنها میسر نبوده می‌بایست عفاف پیشه نموده و از انجام گناه اجتناب کنند. به عبارت دیگر با ازدواج قوای جنسی انسان در مسیر صحیح قرار گرفته و مهار می‌شود؛ لذا بر کسانی که در معرض خطر بوده و امکان ازدواج را داشته، ازدواج واجب می‌گردد؛ اما نسبت به کسانی که این امکان برای آنان فراهم نبوده در هر حال می‌بایست عفاف پیشه کنند و در سایه چنین عفافی وظایف بندگی خود را انجام دهند. دربیان پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نیز آمده که آن حضرت فرمودند: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ- فَلْیَتَّقِ اللَّهَ فِی النِّصْفِ الْبَاقِی‏»هر کسی ازدواج کند، نصف دینش را از خطر سقوط حفظ می‌کند، نصف دیگرش از راه تقوا و پرهیزگاری حفظ نماید.(۱) بر این اساس شخصی که ازدواج نکرده است می‌بایست در مسائل جنسی عفاف پیشه نموده و علاوه بر آن در سایر موضوعات دیگر نیز بر اساس تقوی عمل کند که در واقع بار تکلیفی وی از جهت باز داشتن خود بیش از کسی است که ازدواج نموده است. با توجه به مطالب فوق دین کسی نیز که امکان ازدواج نداشته با رعایت تقوا در همۀ امور زندگی کامل می‌شود که البته مسیری سختتر از کسانی است که ازدواج نموده‌اند.


پی نوشت:
۱. حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب نکاح، دار احیاء التراث، ج۱۴، ص۵، حدیث۱۱، ۱۲.