چرا اميرالمومنين ثروت فراواتي داشتند در حالي که ما ايشان را الگوي جامعه اسلامي در ساده زيستي ميدانند ؟

 

ثروت داشتن في نفسه کار بدي نيست اما بهتر اين است که ثروت و دارايي خود را در راه خداوند و براي کمک به فقرا و مستمندان خرج نمايي و در اين راه بذل و بخشش نمايي که اين صفت و ويژگي را حضرت علي(علیه السلام) داشت. حضرت شبانه نان و غذا به در خانه فقرا ميداد همه نخلستانها و چاههايي که حفر نمود وقف فقرا و مستمندان کرد. ثروت زيادي داشت اما زاهدانه زندگي ميکرد. هنگامي که از دنيا رفت دينار و درهمي از خود باقي نگذاشت؛ جز هفتصد درهم که از عطاياي او زياد مانده بود و مي‏خواست با آن خدمتکاري براي خاندانش خريداري کند…(۱)

امام صادق (عليه ‏السلام) فرمودند:

حضرت علي (عليه ‏السلام) روزي از کنار جمعي از قريش عبور مي‏کرد، آنها وقتي پيراهن کهنه و پاره آن حضرت را ديدند اظهار کردند که علي (عليه‏ السلام) فقير و تهيدست است و بر اثر فقر پيراهن پاره پوشيده است، هنگامي که امام علي (عليه‏ السلام) سخن آنها را شنيد به متصدي نخلستانهاي احداثي خود فرمود:

امسال خرماها را به فقرا نده بلکه خرماها را به بازرگانان بفروش و پول آنها را در همان انباري که خرماها را در آنجا جمع مي‏کردي بگذار.

متصدي طبق دستور علي (عليه‏ السلام) رفتار نمود آنگاه جوالي پر از پول تهيه شد و آن را در انبار گذاشت.

سپس علي (عليه‏ السلام) براي همان‏هايي که حضرتش را تهيدست مي‏ پنداشتند، پيام فرستاد و آنها را دعوت کرد آنان به حضور علي (عليه ‏السلام) آمدند، سپس امام براي پذيرائي خرما طلبيد متصدي براي آوردن خرما از انبار بالا هنگام پائين آمدن پايش به جوال خورد و جوال پاره شد و پولهاي زياد آن در زمين پخش گرديد.

آن افراد از روي تعجب گفتند: ما هذا يا ابالحسن؛ اي علي! اين پولهاي زياد چيست؟

آن حضرت در پاسخ آنها فرمود: هذا مال من لا مال له؛ اين مال کسي است که مال ندارد! سپس جلو چشم آنها، آن پولها را تقسيم کرده و براي مستمنداني که هر سال برايشان خرما مي‏فرستاد، فرستاد و به آنها نشان داد که ساده زيستي علي (عليه ‏السلام) به خاطر فقر آن حضرت نيست(۲)

 

پي نوشت:

۱. سيدهاشم رسولي محلاتي، چهل حديث،ج ۱ ص ۳۲۸.

۲. شیخ عباس قمی،سفينة البحار ج ۲ ص ۵۵۸.