وقتی خدا به دعای ما توجه نمیکنه، چه فایده ای داره او را صدا بزنیم؟

طاقت و تحمل یه انسان مگه چقدر میتونه دوام داشته باشه؟ خدایی که سالیان سال به بنده توجه نمیکنه پس چه فایده ای داره صدا کردنش؟ خدا که توجه نکنه اگه بنده زمین و زمان رو بهم بدوزه هیچ فایده ای نداره . وقتی حتی کوچکترین حاجات ما رو براورده نمیکنه چه توقعی میشه ازش داشت؟ من خیلی ساله که صداش کردم و جوابی ندیدم. پس بی فایده س. خدا وقتی توجه نکنه دیگه دعا خوندن و تلاش کردن هیچ ثمری نداره

سلام و تشکر از ارتباط شما
بزرگوار، لازم و ضرورری است ابتدا درباره خدا معرفت و بصیرت پیدا نمایید تا این افکار را بتوانید کنار بزنید و خود را به انوار الهی منور سازید و از تاریکی یاس از رحمت خدا خود را برهانید و به او حسن ظن داشته باشید.

بعضی از ما انسان ها شبیه به بازیکن فوتبالی می مانیم که بدون هیچ شناخت و درکی از بازی فوتبال و قوانین آن وارد زمین شده و مشغول به بازی شده ایم ؛ لذا بی هدف به هر طرف حرکت کرده دروازه ی خودی را از رقیب تشخیص نمی دهیم . از زمین خوردن خود ناله ها و شکایتها داریم و از گل خوردن دچار یأس و نا امیدی می شویم و...
در حالی که یک بازیکن فوتبال باید بداند که مدت زمان بازی چقدر است ؟ قوانین و احکام بازی چیست ؟ قدرت رقیب تا چه حد است؟او باید بداند زمین خوردن لازمه ی بازی است اما خاتمه ی آن نیست ؛ بلکه باید بلافاصله بلند شده مبارزه را از نو شروع کند . هر گاه بی دقتی کرد و گل خورد باید در فرصت باقی مانده تلاش کند و رقیب را شکست دهد و...

دنیا محل بازی ماست و قوانین خاص خود را دارد و تا زمانی که به احکام و دستورات نحوه ی بازی در آن آگاه نباشیم واله و سرگردان خواهیم بود و جز شکست نصیبی نخواهیم داشت . ولی فرق اصلی بین دو مثال مذکور اینست که ایفای نقش در دنیا حقیقتی است که استعدادهای انسان را شکوفا کرده سعادت یا شقاوت ابدی را به بار می آورد ؛ ولی بازی در فوتبال تنها سرگرمی و ورزش است.

خداوند مهربان ما را آفرید و در وجود مان استعدادهای فراوانی قرار داد تا در اثر مواجهه ی با سختی ها و مشکلات حرکت صحیح و برنامه ریزی دقیق آن استعدادها شکوفا شود و مدت زمان تلاش و کوشش در این جهت را نیز ایام عمری قرار داد که بتوانیم بهترین بهره را ببریم حال گاهی دچار اشتباه می شویم و این برآمده نفس ما است.
شیطان در افراد مختلف از یک راه نفوذ می کند و او را تحت الشعاع قرار می دهد به یکی از قوانین حاکم بر زندگی دنیا اشاره می کنیم : - دنیا دار تزاحم و مشکلات فراوان است . انتظار زندگی کردن بدون سختی و مشکلات انتظاری نا بجا و بدور از واقعیت است . لذا اگر با این آمادگی با سختی ها و مشکلات روبرو شویم تحمل سختی ها برایمان راحت تر شده و بدنبال حل مشکل می گردیم.
برخی را با افکار مختلف نا امید کرده و از رحمت الهی دور می سازد.
یادآوری نعماتی که خدا به شما داده و پیروزی هایی که نصیبتان شده است در داشتن امید و رسیدن به اهداف تاثیر بسزایی دارد. ونشان دهنده محبت خدا به شماست (داشتن حسن ظن به خدا)

نکته ۱: این را بدانید که هر مشکلی ایجاد می شود دلیلش خودمان هستیم و باید علت را در خود ریشه یابی کنیم.
راه مناسب ریشه یابی درست این موضوع : محاسبه نفس خویش است.
نکته ۲: این افکار از عدم شناخت درست و دقیق نسبت به خدا و جهان هستی و مکر و حیله شیطان نسبت به بندگان و ضعف در ایمان سرچشمه می گیرد.

دیدگاه‌ها

اینا همش توجیهه. خودتون دارید میگید که خدا به انسان توانایی و استعداد داده و این خود انسانه که باید تلاش کنه و از استعدادهاش استفاده کنه تا به خواسته هاش برسه. منم همینو میگم. همممه چیز به تلاش خود انسان بستگی داره و لاغیر. دعا و حاجت خواستن هییییچ تاثیری نداره. پس چرا دعا کنیم اصلا وقتی همش به تلاش خودمون بستگی داره؟؟!!!! همش توجیه همش بهونه. یه بار میگید خدا دوست داره بنده هاش صداش کنن واسه همین حاجت نمیده تا بیشتر صدای بندشو بشنوه. یه بار میگید حتما صلاح نبوده خدا حاجت بده. کلا حاجت دادنی در کار نیست. بیخودی دل خودمونو به این حرفا خوش میکنیم. دیگه خسته شدم از دعا کردن و حاجت خواستن و نتیجه نگرفتن. چند ساله شبای قدر فقط یه چیز از خدا خواستم شبای دحوالارض همونو خواستم چهل روز بعد نماز صبح زیارت عاشورا خوندم سه مرتبه از اذان صبح تا طلوع آفتاب استغفار گفتم سی هزار مرتبه ذکر استغفار گفتم تو یه روز پشت سر هم ولی هرگز هیییچ جوابی از جانب خدا نشنیدم و ندیدم. به اندازه کافی و خیلی بیشتر از اندازه کافی دعا کردم. اینا همش حرفه. خدا حاجتی نمیده. بیخود دل خودمونو با این توجیهات احمقانه خوش نکنیم.

تصویر شهرسوال

با سلام.
۱. مگر دعا و حاجت چيزي جز افعال انسان و نوعي از تلاش اوست؟
۲. عالم هستي قوانيني دارد. مثلا يکي از قوانين آن، اين است که آب بر اثر حرارت به جوش مي آيد. در کنار همه اين قوانين، قانون ديگري نيز وجود دارد که ما از آن به دعا تعبير مي کنيم. همانگونه که اگر همه شرايط مهيا باشد، آب بر اثر حرارت به جوش مي آيد، اگر همه شرايط مهيا باشد، دعا نيز مستجاب مي شود.
۳. تلاش و اراده انسان براي رسيدن به خواسته انواعي دارد. گاهي با تلاش بدني، گاهي با فکر، گاهي با زبان و گاهي نيز با دعا است. دعا هم همانند ساير فعاليتهاي انسان، تابع اراده اوست. مثلا همانگونه که من اراده مي کنم سخن بگويم، اراده مي کنم که دعا نمايم. همانگونه که اگر شرايط مهيا باشد، مثلا گوشم سالم باشد، جواب سخن خود را مي شنوم، اگر شرايط لازم را داشته باشم، پاسخ دعاي خود را هم درک مي کنم.

اين پرسش شما حکايت از آن دارد که تصور شما از دعا صحيح نيست و فکر مي کنيد که دعا جداي از تلاش و اراده انسان است. در حالي که اينگونه نيست. دعا نيز بخش از قانون عالم هستي است و درک صحيح از آن مي تواند راهگشاي انسان در زندگي باشد.

/۴۰۰۲۳۶/

نظرات