اگر قرار است با یک غیبت کردن تا چهل روز اعمال عبادی ما مثل نماز، پذیرفته نشود، پس چرا ما در این چهل روز، نماز و اعمال دیگرمان را انجام دهیم؟

رسول گرامى (صلی الله علیه و اله و سلم) مى‏ فرماید:
مَنِ اغْتابَ مُسْلِماً اَو مُسْلِمَةً لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعالى صَلاتَهُ وَ لا صيامَهُ اَرْبَعينَ يَوْماً وَ لَيْلَةً اِلّا اَنْ يَغْفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛(۱)
کسى که از مرد یا زن مسلمانى غیبت کند، خداوند نماز و روزه اش را تا چهل روز و شب نمى‏پذیرد، مگر این که فرد غیبت شده او را ببخشد.

این روایت به آن معنا است که عبادت هاى او سازندگى ندارد و در او نورانیتى پدید نمى‏ آورد، نه آن که تکلیف شرعی نماز و روزه از عهده او ساقط شده باشد.

پی نوشت:
۱ .  مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۳۲۲، ح ۸۲۹۳