چطور می توان متوجه گناه شد و اصلا گناه نکرد؟ با توجه به اینکه افراد عادی، معصوم نیستند.

شریعت و احکام شرعی، تکلیف انسان را معلوم کرده و احکام تمام اعمال و رفتار انسان را معلوم نموده است. با مطالعه می توان متوجه گناهان شد و با اراده و توسل به خداوند می توان از گناه در امان ماند.
اینکه اولیاءالله با اینکه مقام عصمت ندارند ولی قادر به ترک گناه هستند، اولا به دلیل آگاهی و معرفت نسبت به گناهان است و ثانیا تمرین و مداومت مستمر.
آنها حقیقت گناه را درک کرده و باور  کرده اند که گناه برای روحشان مضر است. لذا مثل بقیه مردم که هرگز حاضر نیستند حتی یک قاشق سم را بخورند، آنها هم از کوچکترین گناهی پرهیز دارند. هر کسی می تواند از همین راه به این معرفت رسیده و گناه را ترک کند.
البته چنین چیزی قطعا یک شبه و به راحتی به دست نمی آید. تمرین و مجاهدت لازم دارد. درست مثل ورزشکاری که به قهرمانی رسیده. قطعا این قهرمان از روز اول به این راحتی نمی توانست چنین وزنه ای را بلند کند. اما در اثر تمرین و تلاش بسیار زیاد، روز به روز به قدرتش اضافه شده تا به مقام قهرمانی دست پیدا کرده است.
در مورد کسب فضائل اخلاقی و دوری از گناه هم دقیقا همین قاعده صدق می کند. باید با تلاش و کوشش، و کم کم به این مقام برسید.