چطور زندگی بعد از مرگ می تواند پایان ناپذیر و ابدی باشد؟

مرگ به زندگی دنیایی آدمی پایان می یابد، ولی با مرگ حیات دیگری در عالم برزخ برای انسان آغاز می شود. زندگی انسان در عالم برزخ موقتی است. و تا برپایی رستاخیز عمومی در آنجا طبق عمل کرده خود در دنیا زندگی می کند. اگر اعمال او نیک بوده، در کنار صالحان و پاکان و در نعمت و آسایش است. و اگر بد و معصیت بوده، در کنار شیاطین و پیشوایان ضلالت در رنج و زحمت به سر می برند . تا روز قیامت فرا رسد . و در پای محاکمه عدل الهی حاضر گردد . (۱)
بعد از سپری شدن مرحله حیات برزخی و فرار رسیدن روز رستاخیز همگان در محضر الهی حاضر شده . و نسبت به عمل کرده های خود محاکمه می شوند . پس از محاکمه هر کسی برابر اعمال در منزلگاه ابدی خود قرار می گیرند . صالحان و مومنان وارد بهشت می شوند و تا ابد با آسایش و راحتی در آن به سر می برند و از نعمت های گوناگون جسمانی و روحی استفاده می کند و لذائذ حسی و عقلی و معنوی بهره مندند، و تا ابد در آسایش هستند. اما افراد معصیت کار به طور کلی دو دسته می شوند.
برخی که مومن اند ولی گناه کار، مدتی را در دوزخ کیفر می بیند. بعد ار آن بیرون آمده و در بهشت تا ابد زندگی می کنند .
عده ای دیگر که کفار معاند اند و تا ابد در آتش جهنم می سوزند .
در هر صورت همگان ابدی هستند. ولی صالحان دارای حیات سعادت مند ابدی و کفار معاند دارای حیات شقاوت مند ابدی در جهنم اند .
در این باره در آیات متعدد قرآن کریم سخن گفته که در این جا تنها به دو نمونه (یکی در باره زندگی ابد بهشتی و دیگر زندگی ابد جهنمی) اشاره می گردد.
درباره حیات جاودانه بهشتی فرمود :
«و من یأته مومنا قد عمل الصالحات فاولئک لهم الدرجات العلی جنات عدن تجری من تحتها الانهار خالدین فیها و ذالک جزاء من تزکی ؛ (۲) آنها که با ایمان و عمل صالح در محضر پروردگارشان حاضر شوند ،درجات عالی دارند . این درجات عالی همان باغ های جاویدان بهشتی است . که از زیر درختان شان نهرها جاری است ، جاودان که در آن زندگی می کنند و این پاداش کسی است که خود را پاک کند» .
در باره زندگی ابدی جهنمی فرمود :
«و من یعصی الله و رسوله و یتعّد حدوده یدخله نارا خالدا فیها و له عذاب مهین ؛۳) و آن کس که نا فرمانی خدا و پیامبرش را کند و از حدود الهی تجاوز نماید ،او را در آتشی وارد می کند که جاودانه در آن خواهد ماند و برای او مجازات خوار کننده ای است ».
طبق این گونه آیات الهی به روشنی معلوم می شود که زندگی بعد از مرگ انسان پایان ناپذیر و ابدی است ،با این تفاوت که بعضی در سعادت ابدی و کفار معاند شقاوت ابدی به سر می برند.

پی نوشت ها :
۱- شیعه در اسلام ،ص ۱۰۱ ،نشر دارالکتب الاسلامیه ،تهران ۱۳۴۸ ش
۲- طه(۲۰) آیه ۷۶
۳- نساء (۴)آیه ۱۴