با فردی که بی ادبانه حرف می زند و تذکر فایده ندارد، چه برخوردی بشود؟

گاهی اوقات ادب در فرهنگ های مختلف به اشکال متفاوتی تعریف شده و هر کسی از زاویه دید خودش به این مسئله نگاه می کند. بنابراین ممکن است حرفی که از نظر مخاطب بی ادبی ست، از نظر گوینده کاملا عادی بوده و او اصلا قصد بی احترامی را نداشته است. در اینصورت به راحتی می توان او را بخشید.
گاهی اوقات هم او نسبت به این امر آگاه است. مثل این که بارها به او تذکر هم داده شده است، ولی باز هم ادامه داده. چنین فردی اگر واقعا قصد آزار دارد، بیمار است. یک انسان سالم و سلیم النفس هرگز عمدا دیگران را آزار نمیدهد. چون این عمل غیر عقلانی، غیرشرعی و غیراخلاقی ست.
به او باید به دید یک انسان بیمار نگاه کرد. در نظر بگیرید اگر به عیادت شخصی در بیمارستان بروید و او از شدت درد و ناراحتی حتی نتواند پاسخ سلام شما را داده و از شما برای ملاقات تشکر کند، از او رنجیده و ناراحت می شوید؟ یا دلتان به حالش می سوزد و حتی برایش از خدا سلامتی و بهبود می خواهید؟ انسان های آزار دهنده هم دقیقا همین حالت را دارند، با این تفاوت که مرضشان قابل دیدن نیست و خودشان متوجه نیستند!
از کنار این افراد با بزرگواری عبور کنید و برای هدایتشان دعا کنید. خداوند در قرآن یکی از صفات عباد الرحمان را بزرگواری آنها در برخورد با جاهلان می شمارد: "...وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا؛ (فرقان/۷۲) و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى‏ گذرند" .