من در خواب دیدم که تو مشهد انگشتری عقیق به من هدیه دادند که روی آن " یا فاطمه الزهرا" حکاکی شده بود. تعبیر این خواب چیه ؟

بدون شك بين نوع باور و تفكر و اعمال انسان با چيزهايي كه در عالم خواب مي بيند ارتباط وجود دارد ولي اين كه چه نوع عملي و يا نيتي موجب چه نوع خواب و رويايي مي گردد قابل درك و فهم نمي باشد چون خود خواب و رؤيا از اسرار كشف نشده و يكي از آيات و نشانه هاي الهي و از شگفتي هاي عالم انسان است. براي برخي از بزرگان گاه مطالب عميق و معارف الهي در عالم خواب روشن و هويدا و كشف شده و درعالم خواب به آنها عنايت هاي ويژه اي شده است. جريان خواب ديدن حضرت ابراهيم(ع) در مورد كشتن فرزندش اسماعيل(ع) و نيز داستان رؤياي حضرت يوسف(ع) كه واقعيت چهل سال پس از آن در عالم خواب بر او آشكار گرديد و رسيدن به مسند بزرگي مصر را مشاهده نمود از نمونه هايي است كه در قرآن كريم مطرح و مورد تأييد و تصديق قرار گرفته است.
در هر صورت خواب ديدن ائمه(ع) در عالم خواب از توفيق هاي الهي است و تحقق اين امور به طهارت معنوي و صفاي نفس بستگي دارد، چون امامان معصوم(ع) كانون عصمت و پاكي و معنويت مي باشند و ارتباط با آنها نيازمند وجود سنخيت و مشابهت با آنهاست. تا انسان از نظر اعتقادات و نوع بينش و باور و تفكر و نيز از نظر اعمال و اخلاق با آنها سنخيتي و مشابهتي پيدا نكند، ارتباط با آنها ممكن نمي باشد. البته ديده شده كه گاه فردي كه چندان به احكام و دستورات شرعي و اخلاق اسلامي پايبند نيست در اثر كار خالصانه اي كه انجام مي دهد، امامي(ع) را در خواب مي بيند و اين نوع پاداش به خاطر اعمال خوب اوست ولي معمولا فردي كه در بيداري با ائمه(ع) ارتباط و پيوستگي ندارد و مشتاق ديدار آنها و يا زيارت قبور پاك آنها نمي باشد و به قول معروف سر و سري با آنها ندارد و افكارش يكسره غرق دنيا و ماديات و شهوات و خودخواهي ها باشد، توفيق خواب ديدن آنها و ارتباط با آنها در عالم رؤيا نصيبش نمي گردد.
ايجاد سنخيت روحي با ائمه(ع) از طريق تهذيب نفس، ترك گناهان، انجام واجبات و نزديكي هر چه بيشتر به خداوند متعال و جلب خشنودي آنها از طريق عمل به وظايف حاصل مي گردد.
به هر حال، خواب ديدن امامان(ع) و يا زيارتگاه آنها، يا بيانگر وجود ارتباط با آنها در بيداري و اشتياق به ديدار و زيارت قبر پاك آنها و يا ثواب و نتيجه انجام عمل و يا اعمالي خالصانه كه مورد رضا و خشنودي آنهاست مي باشد.
اما آيا ثواب اين زيارت را به او مي دهند يا خير؟ از لطف و كرم آنها اين امر بعيد نمي باشد، چگونه است اگر انسان در بيداري شوق زيارت ائمه(ع) را داشته باشد ولي اسباب برايش فراهم نباشد، ثواب آن زيارت را برايش مي نويسند، در عالم خواب نيز ظاهرا همين حكم جاري و ثابت است و به طور كلي از روايات استفاده مي شود كه هر عمل خيري كه انسان نيت مي كند آن را انجام دهد اگر موفق به انجام آن نشود ثواب آن را برايش مي نويسند بر عكس عمل بد كه تا انجام نداده برايش عقاب و كيفر نوشته نمي شود و اين از الطاف پروردگار و رحمت و مهرباني او نسبت به بندگانش مي باشد.

البته آنچه مهم است و بر هر شخصی واجب است ، شناخت و معرفت نسبت به امام زمانش است نه دیدن ایشان.
در شناخت و معرفت نسبت به امام آنچه که رکن اساسي است انصاف، بينش، دوري از هوي و هوس و جستجوي حقيقت است و غيبت و حضور امام نمي تواند نقشي مؤثر در اين باب داشته باشد. چه بسيار انسان هايي که در کنار امامان معصوم از آنها بيگانه بوده اند و چه بسيار انسانها که در زمان غيبت معرفت لازم را نسبت به امام خويش داشته اند.

و لذا شناخت پیامبر و ائمه صرفاً بواسطه ديدن و زيارت حضوري و درک زمان آن بزرگواران نيست اگر قلب انسان تابع حق و حقيقت باشد هيچ فرقي نمي کند که سخن امام را از لب گهربار ايشان بشنود يا اين که در روايات و احاديث بدان علم پيدا کند. خداوند حکيم است و حجت را بر همگان تمام مي نمايد متناسب با شرائط و خصوصيات افراد و لذا در فرداي قيامت هيچ کس بهانه اي ندارد.

ازمرحوم  شیخ محمد تقی بهلول پرسیدند كه چه وقت می‌شود به حضور آقا امام زمان، ارواحنا فداه، مشرّف شد؟
فرمودند: با تقوا باشید؛ كه بین شما و حضرت سنخیّت باشد.
سپس فرمودند: دیدن امام زمان، روحی‌فداه، مهم نیست، مهم این است كه او ما را ببیند. خیلی‌ها هم علی علیه‌السلام را دیدند اما دشمن او شدند. اگر كاری كردیم كه نظر آنها را جلب كنیم، آن ارزش دارد.(۱)

پس ملاقات با ائمه ، امام زمان(عج) و ديگر اولياى الهى، نياز به سنخيت با آنان دارد. به دست آوردن سنخيت با اولياى الهى، نياز به تحقق دو بعد (معرفت و عمل) دارد. اگر كسى خود را به اولياى الهى شبيه نمود، به لقاى آنان نيز واصل خواهد شد.

 ما مكلف به ارتباط به معناى ملاقات و رؤيت پیامبر ، ائمه و امام زمان(عج) نيستيم. آنچه وظيفه ما است، تشبّه به آن بزرگواران و پيمودن راه آنان است. ما بايد در همه حال سرباز آماده آنان و در خدمت ايشان باشيم.

پی نوشت :
۱.برگرفته از كتاب «ملكوتی خاك‌نشین، سیری در زندگانی حاج شیخ بهلول محمدتقی بهلول» نوشته سیّدعباس موسوی مطلق.