نیل به مقام دوستى با اهل بیت علیهم السلام

محبت اهل بیت (علیهم السلام) مساله ای بسیار مهم در زندگی معنوی ماست.

«ابن مسعود» روایت كرده است: كسى كه یك روز، محبت اهل بیت رسول الله صلّى اللّه علیه و آله در دل داشته باشد، بهتر است از یكسال بندگى براى خداى تعالى![۱]
و وظیفه واجبی است که بر دوش ما گذاشته شده است:
لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏؛[شوری ۲۳] بر این رسالت مزدى از شما، جز دوست داشتن خویشاوندان، نمى‌‏خواهم.
پیامبر (ص) می فرمایند: اهل بیت مرا بخاطر محبتى كه به آنها دارم، دوست بدارید و نسبت به آنها اظهار علاقه‏‌مندى نمایید.[۲]

و درباره چگونگی ایجاد محبت باید گفت که: محبت، نزدیکی دو قلب به یکدیگر است. و زمانی ما به اهل بیت (علیهم السلام) محبت پیدا می کنیم که با آنها ارتباط برقرار کرده و تناسب و قربی بیابیم. هر گونه یکسانی و مشابهتی سبب جذب شده و تضاد و اختلاف، سبب دوری و چه بسا تنفر می شود.
با توجه به این قاعده کلی می توان گفت که ما می توانیم با مطالعه و بررسی شخصیت اهل بیت (علیهم السلام) به آنها محبت پیدا کنیم، چونکه هر کس فطرتی دارد که نیکی ها و زیبایی ها را می پسندد و زمانی که با منبع و معدن نیکی آشنا می شود، طبیعتا به آن احساس محبت پیدا می کند. و صفات فضیلت اهل بیت (علیهم السلام) چنان گسترده و عظیم است که حتی دشمنانشان نیز توانایی انکار آن را ندارند. هر چند این دشمنان، به دلیل مدفون کردن فطرت در زیر خروارها گناه و زشتی، با فهم این زیبایی ها، نمی توانند، در دلشان نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) محبتی احساس کنند.

از همین جا روشن می شود که ارتکاب اعمال زشت و عادت کردن به آنها، مانعی در راه محبت اهل بیت (علیهم السلام) است. تا جایی که اگر زشتی فراگیر شود و شخصیت کسی را تشکیل دهد، حتی سبب بغض و نفرت از اهل بیت (علیهم السلام) نیز می شود.
اینجاست که می بینیم، ملاک ایمان، چگونه به محبت گره می خورد:
النَّبِیُّ ص  أَنَّهُ لَا یُحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ وَ لَا یُبْغِضُكَ إِلَّا مُنَافِق‏؛[۳] پیامبر (ص) به حضرت علی (ع) می فرمایند: جز مومن تو را دوست ندارد. و جز منافق با تو دشمنی نمی کند.
پس طبیعتا اگر کسی مدارج بالاتری از ایمان را کسب کند، محبت قوی تری به اهل بیت (علیهم السلام) نیز می یابد.
در نتیجه دو راه اساسی برای محبت اهل بیت (علیهم السلام) همیشه باید مد نظر ما باشد: چ
۱- کسب معرفت ۲- صالح کردن اعمال جهت ایجاد تناسب.

[۱]. فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت، ج‏۲، ص۲۹۸.
[۲]. فضائل پنج تن در صحاح ششگانه اهل سنت، ج‏۲، ص: ۲۹۱.
[۳]. بحار الأنوار، ج‏۲۷ ص ۲۳۰.