اگر امام حسین علیه السلام در کنار رود فرات تشنه شهید شدند چرا با کندن زمین به آب نرسیدند؟

در برخی از گزارش‏ها چنین آمده است:

 امام حسین(ع) در محدوده اردوگاه خود اقدام به حفر چاه‏هایی كرده بود؛ اما وقتی گزارش آن به ابن زیاد رسید و او دستور شدّت عمل بیشتر و ممانعت از حفر چاه را به ابن سعد ابلاغ كرد:«... فقد بلغنی ان الحسین یشرب الماء هو و اولاده و قد حفروا الآبار و نصبوا الاعلام فانظر اذا ورود علیك كتابی هذا فامنعهم من حفر الآبار ما استطعت و ضیق علیهم و لا تدعهم یشربوا من ماء الفرات قطرة واحدة: به من خبر رسیده که حسین چاهها می کند و آب به دست می آورد و او ویارانش می نوشند، پس دقت کن هنگامی که این نامه به تو رسید آنان را از کندن چاه منع کن و بر آنان سخت بگیر و مگذار حتی یک قطره آب بنوشند.»(۱)

پی نوشت:

(۱). الفتوح، ج ۵، ص ۹۱؛نفس المهموم،ترجمه علی نظری منفرد،ص۲۷۰،بحارالانوار،ج۴۴ص۳۸۶.