از کجا بفهمیم خدا ما را دوست دارد؟
خدای متعال خود اعلام نموده که چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد و ما با بررسی و شناخت خود می توانیم دریابیم که آیا محبوب الهی هستیم یا آنکه از مغضوبان درگاه او می باشیم:
کسانی که خدا نسبت به آنها بغض خویش را اعلام نموده است، کسانی هستند که ظلم می کنند، بسیار گناه پیشه می باشند، اهل خیانت هستند، و از حدود خود تجاوز می کنند:
«إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ[بقره/۱۹۰] خدا تجاوز کاران (گناهکاران) را دوست نمیدارد.»
«اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمینَ[آل عمران/۵۷] خداوند، ستمكاران را دوست نمى دارد.»
«اللَّهُ لا یُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثیمٍ[بقره/۲۷۶] خداوند، هیچ انسانِ ناسپاسِ گنهكارى را دوست نمى دارد.»
«إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ كانَ خَوَّاناً أَثیماً[نساء/۱۰۷] خداوند، افراد خیانت پیشه گنهكار را دوست ندارد.»
اما کسانی که در مسیری دیگر گام برداشته اند، محبوب الهی هستند. اینان کسانی هستند که اهل نیکی کردن اند، مراقب حد و حدود مجاز بر خویش اند، اهل صبر و تکیه بر خدا هستند و ...
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ[بقره/۱۹۵] خداوند نیكوكاران را دوست میدارد.»
«فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ[آل عمران/۷۶] خداوند پرهیزگاران را دوست دارد.»
«اللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرینَ[آل عمران/۱۴۶] خداوند استقامت كنندگان را دوست دارد.»
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلینَ[آل عمران/۱۵۹] خداوند متوكلان را دوست دارد.»
اما نکته ای که باید به آن توجه کرد اینکه دسته اول علیرغم استحقاق بغض الهی، یک راه برایشان باز است تا دوستی خدا را به دست آورند و آن راه توبه است:
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ[بقره/۲۲۲] خداوند، توبه كنندگان را دوست دارد، و پاكان را (نیز) دوست دارد.»
حضرت باقر(ع) در بیان جایگاه نیک توبه کنندگان می فرمایند: هرگاه مردی در شب تاریک شتر و توشه و اهل و عیالش را در بیابانی گم کند و سپس در حین تلاش برای یافتن ایشان یک مرتبه ایشان را بیابد. چقدر خوشحال می شود پس خداوند متعال بیشتر از این شخص نسبت به بنده اش که توبه می کند و به سوی او باز می گردد، خوشحال می شود.[۱]
[۱]. اصول کافی ج ۴ صفحه ۱۶۷.
نظرات