آیا فقط مسلمانان به بهشت می روند؟ پس تکلیف کافرانی که کار خوب انجام می دهند، چیست؟

خدای متعال که خالق و مالک بهشت است، برای ورود به بهشت دو شرط قرار داده است: ایمان و عمل صالح

«وَ أُدْخِلَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ[ابراهیم/۲۳] و كسانى را كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهاى بهشت وارد مى‏ كنند باغهایى كه نهرها از زیر درختانش جارى است به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مى‏ مانند.»

در واقع این گونه نیست که هر مسلمانی  وارد بهشت شود و تنها کسانی مستحق بهشت هستند که قلبشان و عملشان همان گونه است که خدای متعال از آنها خواسته است. و کسانی که نور حقیقت را دیده اند و به آن پشت کرده اند، تنها خودشان مستحق ملامت و سرزنش می باشند.

و اگر عده ای وجود داشته باشند که هرگز راهی برای فهم حقیقت نداشته اند، حساب کار آنها با خدای متعال است که می فرماید:

«فَأُولئِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ یَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُوراً[نساء/۹۹] ممكن است خداوند، آنها را مورد عفو قرار دهد و خداوند، عفو كننده و آمرزنده است.»

 

و اینکه تصور کنیم ممکن است عده ای بدون داشتن ایمان صحیح و در عین پشت کردن به خدا، از خدای متعال طلبکار باشند، تصور غلطی است. چون تقرب به خدای متعال، مشروط به نیت الهی است و اگر تصور می کنیم کسی با خدا ارتباطی ندارد، چگونه می توانیم بگوییم که کاری را برای خدای متعال انجام داده است که طلبکار مزد باشد.

 

کسانی که از نظر ما کارهای خوبی انجام داده اند، بدون اینکه اعتقادی صحیح داشته باشند، طالب مزدی بوده اند که در همین دنیا معنا می شده است. مثل شهرت، ثروت، محبوبیت و ... و طبیعتا مزد آنها نیز در این دنیا معنا می شود:

«مَنْ كانَ یُریدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فیها ما نَشاءُ لِمَنْ نُریدُ[اسراء/۱۸] آن كس كه (تنها) زندگى زودگذر (دنیا) را مى‏ طلبد، آن مقدار از آن را كه بخواهیم- و به هر كس اراده كنیم- مى‏ دهیم.»

علاوه بر اینکه مزد در درگاه الهی به تناسب استعدادهای داده شده و کار انجام شده، داده می شود. و کسی که ذاتا روحیه ای بخشنده داشته، یا ذاتا جویای علم بوده است، یا روحیه لطیف او سبب توجهش به نیازمندان شده است، صرف عملش ملاک نیست. و چه بسا او در مقابل سرمایه ای که خدای متعال به او در این جهات داده است، کوتاهی نیز کرده باشد.

هر چند ممکن است فضل خدای متعال کسانی را که لایق نیستند نیز در بر گیرد، همان گونه که رسول خدا (ص) درباره حاتم طایی به پسرش می فرمایند: خداوند عذاب‏ را به خاطر سخاوت از پدرت دور كرده است.[۱]

 

[۱]. بحار الأنوار ، ج‏۶۸، ص ۳۵۴.

دیدگاه‌ها

من نمیتونم دیندار باشم
خیلی سعی کردم
ولی نشد
نمیخوام از این حرفای تکراری بهم بزنن که سعیتو
بکن و میشه و خدا کمک میکنه و اینا
من با دین مشکل دارم کلا
ولی همیشه سعی کردم خوب باشم
شاید اگه دیندار بودم خوب نمیبودم
آیا خدا اینقد بی رحمه که بخاطر نداشتن ایمان یا عمله صالح
منو به بهشت راه نده؟
البته من میتونم عمله صالح رو کار خوب
تفسیر کنم
کاری که به خیره مردم باشه
ممنون میشم از راهنماییتون

تصویر شهر سوال

سلام
نوشته شما نشان می دهد که تلقی تان از دین نادرست است. چون فرموده اید که اگر دین دار می بودم، خوب نمی بودم! در حالی که دین مسیر مطابق فطرت انسانی و برگزیدن راه نیکی هاست.
پس شاید قبل از تلاش مجدد برای دینداری، بهتر باشد که شناخت خود نسبت به چیستی و حقیقت دین را اصلاح نمایید. و سپس با توجه به شناخت حقیقی از دین، خود را ملتزم به عمل کردن نمایید. که آن وقت ملتزم شدن برایتان هموار خواهد بود.
وبهشت و جهنم نیز ثمره عمل خود انسان هاست، یعنی بهشت و جهنم، همراه نمودن انسان با حقیقت اعمالش است. و کسی که اعمالش صحیح بوده، از بهشت جدا نیست. بنابراین جهنمی شدن عده ای، ظلمی است که خودشان در حق خویشتن کرده اند. و مخالف رحمت الهی نیست. رحمت الهی نسبت به اینان بروز و ظهور کرده و با هشدارها و ارسال انبیاء بارها و بارها آن ها را از عاقبت خویش پرهیز داده است.
و زشتی ترک ایمان (=پشت کردن به حقیقت) و رها نمودن عمل صالح (= زشت کاری) واضح تر از آن است که بخواهیم توضیح دهیم.

ایمان و عمل صالح دو تا از کم ترین چیز هایی است که خداوند لطف کرده و به ما گفته که اگه این دو را در توشه تان داشته باشید در امنیت و امان من خواهید بود هم در دنیا و هم در آخرت. این نهایت رحم و لطف الهی است که کس بی مقداری مثل ما را به عزت و امنیت وعده داده است .در ضمن در سوره ی والعصر خداوند چهار شرط گذاشته که انسان از زیان کاران نباشد، یکی اعتقادی است (ایمان) ولی سه تا از آن ها عملی هستند (عمل صالح-توصیه به حق - توصیه به صبر) یعنی باید کمی زحمت کشید و کمی بها داد تا به بهشت و امنیت رسید.

تصویر شهر سوال

سلام
هر چه لازم باشد، تحت عنوان ایمان و عمل صالح قرار می گیرد. و آنچه در سوره عصر ذکر شده است، ذکر چند مصداق بعد از ذکر عنوان عام است. مثل اینکه کسی بگوید: تمام خانواده مهمان من بودند، برادرم، خواهرم و ... در این مثال برادر و خواهر همان اعضای خانواده هستند که بعد از عنوان عام به طور خاص مورد اشاره قرار گرفته اند.

واقعا خجالت بکش خدا بی رحمه یا تو که به حرفاش گوش نمیدی منم اصلا دین نداشتم بعد از دیدن یه سریال متوجه گناهم شدمو از اون موقع همیشه نماز وروزه و.. رو به جاش گذاشتم شمام اگه دوس داری بری بهشت عملتو پاک کن داداش.

تو این آیه نگفته که اگه ایمان و عمل صالح نباشه
به بهشت وارد نمیشیم!
گفته کسایی که اینکارو انجام بدهند هم به بهشت وارد میشوند
شما اسم شرط رو از کجا اوردید؟

تصویر شهر سوال

عرض سلام

در عرف جامعه به چنین چیزی شرط می گویند! مثل اینکه کسی بگوید:
هر کس فردا به کلاس بیاید، یک نمره به انضباطش اضافه می شود.
یعنی آمدن به کلاس، شرط دریافت کردن آن نمره است.

حال ممکن است روزی دیگری به دلیلی دیگر، باز هم نمره ای به انضباط ها اضافه کنند، اما این مطلب منافاتی با شرط بودن مثال ذکر شده ندارد.
و اینکه آیا کسی دیگری غیر از این گروه (مومنان به همراه عمل صالح) وارد بهشت خواهد شد، معلوم نیست. قرآن تکلیف دو گروه را قطعی کرده و یک گروه را بهشتی و یک گروه را جهنمی خوانده است و تکلیف یک گروه هنوز معلوم نیست و احتمال دارد که بهشتی شوند. و آن کسانی هستند که از کارهای زشت توبه کرده و کارهای نیکی نیز انجام داده اند:
وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۰۲ توبه) و گروهى دیگر، به گناهان خود اعتراف كردند و كار خوب و بد را به هم آمیختند امید مى‏ رود كه خداوند توبه آنها را بپذیرد به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است!

شما میگید کسی که اعمالش صحیح بوده از یهشت جدا نیست...ینی کسی که مومن نیست ولی اعمال خوبی انجام میده میره بهشت؟مثلا دانشمندایی مثل ادیسون یا انیشتن اینا واقعا حقشون بهشت نیست؟با خدمتی که به خلق کردن؟...یا من یه دوستی دارم اهل نماز نیست.زیادم دربند حجاب نیست ولی بیت المال سرش میشه خیلی حروم حلال میکنه خدا رم قبول داره کمک میکنه صدقه میده کارای خوبی انجام میده که شاید خیلی از آدمای مومنم انجام نمیدن...همه ادما شاید ازش راضی باشن...این چرا باید به خاطر یه سری گناها عذاب بشه؟

تصویر شهر سوال

با عرض سلام
به نظر می رسد که قسمت عمده ای از سوالات شما، با مطالعه مجدد همین مطلب پاسخ داده شود.
برای ورود به بهشت، دو چیز لازم است ایمان و عمل صالح
اما اگر کسی اعمالش صالح بود، و ایمان نداشت، یا اصلا ایمان به او نرسیده و مستصعف است، که احتمال بهشتی بودن او را نفی نمی کنیم. یا اینکه ایمان را فهمیده و به آن پشت کرده است، که خود این عمل او بر خلاف صالح معرفی کردنش است.
بله به هر حال ممکن است هر کسی در زندگی اش کارهای نیک انجام دهد، اما اینکه آیا ارزش کارهایش آن قدر می شود که بر بدکاری هایش غلبه کند، یا حد نصاب ورود به بهشت را بیابد، باید در انتظار روز محاسبه الهی بماند. اینکه کسی مثلا بیت المال را محترم می شمارد، به خاطر این کار هرگز عذاب نمی شود. و گناهان دیگرش حساب مجزا دارد و نمی تواند بگوید چون یک جا درست عمل کردم، پس هیچ کس نباید سایر اشتباهاتم را ببیند.

درسته که کمیت هم مهمه ولی کیفیت اصله . یک تانکر شیری که یک فضله موش توشه کسی نمیخوره ولی یک لیوان شیر تر و تمیز خیلی می چسبه . کلی کار خوب از یک بی ایمان ....
اصل بر این هست که عمل صالح با کار خوب فرق دارد . عملی صالح شمرده میشه که از مومن سر بزند یعنی شرط عمل صالح داشتن ایمان هست که در قران هم فرمود: انما یتقبل الله من المومنین . انما یعنی فقط از مومنین فقط از مومنین ....
شیطان ۶ هزار سال عبادت نمود کی از این بیشتر تو این دوره عبادت کرده ..... خدا بزبان ما فرمود نمیخوامت برو بیرون ...... گفت مزد می خوام گفت تو همون دنیا بهت مهلت دادم وعده بهشت و .... نبود دیگه براش
حالا ما دو تا کار خوب به چه نیتی با کدوم سلامتی جسم و جان که از کجا اوردیم طلبکار هم هستیم بعبارتی همان غرور که یکبار بیشتر نبود شیطان را بیرون راند و ما مجموعه ای از بخل و حسادت و کینه و دروغ و ..... ارزوی بهشت هم داریم
ما تکلیف دیگری داریم نه تعیین تکلیف دیگران

نظرات