تولی و تبری چیست؟

من حال روز خوبی ندارم ِ مبشه کمکم کنین
واقعیت اینه که خیلی افسرده ام ِ روز به روز بی هدف تر و بیشتر احساس ‍‍پوچی می کنم ِ اصلا دست و دلم به کاری نمیره ِ به زور خودم رو وادار به کاری می کنم نه با انگیزه و علاقه

با اینکه تازه از مکه اومدم حتی نسبت به خدا و دینم دودل شدم ِ نمازم رو یکی در میون می خونم ِ خیلی از زندگی و دنیا گریزانم ِ نمی دونم کی هستم و چی می خوام و اصلا چرا باید باشیم و چرا و به چه دلیل اصلا هستیم ِ دیگه پاسخهایی که شنیدم قانعم نمی کنه . از مرگ و دنیای ناشناخته بعدش می ترسم و خیلی تحت فشار روحی ام .

ِ کلاس ورزش هم ثبت نام کردم ‌ِ یکی درمیون دانشگاه هم میرم ِ اما هیچی راضیم نمی کنه ِ نمی دونم دلم گرفته است و دوست دارم همش تنها باشم و گریه کنم ِ اما به خاطر بچه ها خودمو نگه می دارم ِ متاهلم و سی و شش سال سن دارم و دو تا دختر دارم ۱۴ و سه ساله . پبش از موعد هم خود بازنشسته کردم همسرم هم مرد خوب سالمیه ِ اما اصلا حواسش به ما نیست سرش به کارشو و پول در آوردن . خونه که میا د برنامش برامون تکراریه ( نمازش - ناهار یا شامش و اخبار اونم تو اتاق خواب و تو تختش
من یکسالیه تحت نظر روان پرشکم بی تاثیر نبوده اما فقط انگار هدفشون بی خیالی و بی فکر کردن ادماست

سلام
ببینید خیلی راحته.دنبال علائقت برو.دنبال ماجراجویی برو.بشین ببین کسانی که سردمداران پوچی هستند چی میگن تو کتاباشون.
کامو/کافکا/نیچه و .....کتاب بخون.تو مسائل جنسی تحقیق کن چطور بیشتر لذت ببری.قمار کن.بخند.ریاضت بکش.فیلم ببین.تو یک انسان دارای اختیار هستی.

تمام عمر به پوچی فکر کن ولی پوچ زندگی نکن.

سلام ممنون ,از همتون
همه اینکارا رو که گفتین کردم , جمع , ورزش ,یه ساعت حالم خوبه , دوباره همون که بوده , تازه بدتر , انگار الکی خوشم
فقط کتابا رو نخوندم که اونم در اولین فرصت .
انگار تو قفسم دلم میخاد داد بزنم , اما نمیشه , احساس خفگی میکنم
اصلا کی هستیم چی میخائیم , اخرش کی چی
اون که بهم میگه خوش باش , چطوری , وقتی تو ذهنم پره از ثواب , گناه , بهشت جهنم , محرم نامحرم, خیانت , زن و مرد و این دنیا و اون دنیا
وقتی خودمو آواره و سرگردان دنیا و هزار افکار و اعتقاد میبینم چطوری کنار بیام , وقتی بین راست و دروغ موندم چه کنم, وقتی نامردیای روزگار بدبینم کرده
وقتی عمری با کسی زندگی کردم با همه خوبیاش , نتونستم علاقه ای حس کنم چی , از تبادل احساسات روحی و عاطفی با هم چیزی نفهمیدم , وقتی دنیای من و طرز فکرم با اطرافیانم تفاوت داره و اگر ابراز کنم بدجور قضاوتم میکنن و کاری نمیتونم انجام بدم , اختیارم کجا بوده , گذشته دلخوش بودم به مرگ که دریچه های تازه ای باز میشه و حقیقت های دیگه میبینم , اما الان از ترس افکارم و ذهنیاتم از مرگ هم وحشت دارم
تنها چیزی که هنوز باور دارم که یه کسی که صاحب همه چیه و اگاهه و هر مسلکی نامی روش گذاشته می ترسم , میترسم نسبت به همون هم دچار تردید بشم

سلام
تلاش کن با شوهرت حرف بزنی. بهش بگو تا با توجه به نظراتت گوش بده ولی نظری ندهد. به شوهرت بگو برای شنیدن حرف هات وقت بگذارد.

سلام قبل ازهرچیز برات آرزوی بهبودی هر چه سریعتررودارم آرزو می کنم زودتر از این حالت شک ودودلی رهایی پیداکنی وبه یقین برسی حالت رودرک می کنم تو دنیای امروز ماآدمای مثل تو کم نیستندشاید یه دلیلش بارون شدیدشبهات باشه که مسلمانهای شناسنامه ای مثل من که اسلام راازخانواده به ارث برده ایم وقتی نمی تونیم پاسخی به این شبهه ها به خودمون بدیم تو همه چیز شک می کنیم شک خوبه عزیزم به شرطی که توش نمونی وبری دنبال رسیدن یقین وپاسخ سوال ذهنت رابطه ات را باامام زمان بیشتر کن با آقادرد دل کن وازش بخواه که راه روبهت نشون بده و بدان که روح انسان هم مثل جسمش نیاز به غذاداره برای تغذیه اش از کتابهای معتبردینی مثل کتاب شهیدمطهری کمک بگیر شرکت توی جلسات هفتگی دینی واخلاقی هم خوبه اگه با بسیج مشکلی نداری حلقه های صالحین رو بهت معرفی می کنم که اثرش روخیلی ها دیدن ازجمله خودم من به عنوان یک زن تورادرک می کنم اکثراوقات هفته به جز کارهای تکراری خانه کاردیگری ندارم ودو روز در هفته کلاس درس مرادچارروزمرگی و احساس پوچی کرده بود اماالآن هفته ای یک بار میرم بسیج مسجدمون تو یه جمع هفت نفره خیلی راحت حرفا وعقایدمون رو میگیم وسرگروه هم تو حل شبهات وتفکر درست کمکمون می کنه بهمون کتاب می ده تابخونیم ازوقتی میرم حلقه صالحین بچه هام وشوهرم وازهمه بیشترخودم احساس بهتری داریم ازکنارهم بودن بیشترلذت می بریم چون من به عنوانیک زن که قلب تپنده خانه است دیدبهتری به زندگی پیداکردهام ودیگر درزندگی ام یک هدف بزرگ دارم وآن جلب رضایت پروردگاراست

سلام من پونزده سالمه یعنی دوم دبیرستانم الان یکی دوسالی هست که کلاازهمه چیزخسته شدم باورکنین کاربه جایی کشیده که قول هایی که به خودم هم میدم عمل نمیکنم اصلابه چیزی علاقه ای ندارم فقط دوست دارم تنها باشم وکسی پیشم نباشه وفقط گریه کنم شایدباورتون نشه ولی حتی اصادیگه به چیزی هم فکرنمیتونم بکنم هرکاری هم میکنم نمیتونم باخودم کناربیام باورکنین دارم دیوونه میشم کسی هم حاضربه شنیدن حرفام نیس من خیلی دلم گرفته ازهمه چیزخسته شدم وقتی میبینم هم سنوسالای خودم هرکدوم بیش ازده تادوس پسردارن بعضی وقتابه ذهنم خطورمیکنه که منم داشته باشم ولی بازم فقط باگریه خودموآروم میکنم وفراموشش میکنم دوس دارم یکی ازدخترای فامیلمون که همه زندگی منومیدونه باهام حرف بزنه وسفره دلموپیشش بازکنما ولی خوب همگی خداروشکرازدم فضولن وکل فامیلوازدرددل من باخبرمیکنن......میشه یه شماره تلفن به من بدیدتامن بایک خانم مشاورحرف بزنموازاین حالوهوابیام بیرون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اگه بدیدکارخیلی بزرگی درحقم میکنین......ممنونم

سلام یه ساله مستجر یه اپارتمان شدیم بالای سر ما یه خانواده اس دوتا دختر و یه مادر ولی در هفته سه یا چهار بار صدا های بد و جیغ دختر یا داد می یاد صدای مرد غریبه هم میاد در صورتی که پدر خانواده رو ترک کرده صدای روابط نامشروع می یاد من امروز روزه بودم سعی کردم مثل همیشه با لیوان گوش نکنم الان دچار افسردگی شدم و دیگه دلم نمی خواد ازدواج کنم بعد ما اینجا تنها هستیم باهاشان صحبت کردیم با اون همسایه کناری که پسرش کار خلاف می کنه ولی با این همسایه کنارشون که مادر و دوتا دختر ه اصلا جرات نمی کنیم صحبت کنیم بغیر از این دو خانواده کسی داخل اپارتمان نیست شش واحده ازمان شکایت کردن ولی ما چون شاهد نداریم کاری پیش نبردیم همه هم می گن به ما چه هر جور دوست دارن زندگی کنن ولی الان من دچار ترس و افسردگی شدم طوری که دیگه به دختر هم اعتماد نمی کنم نوعی شکاکی ده روز دیگه قراردادمون تموم میشه ولی صاحبخانه میگه من پول ندارم باید صبر کنید مستجر بیاد خیلی نگرونم این یک ساله دچار سردرد های وحشتناکی شدم واسم دعا کنید تا با این پولمون یه خونه دربست بگیریم خونه هم اجاره بره در خونه هم شکاف داره همش بوی سیگار میاد تو خونمون خیلی سختمه این یه ساله سختی باعث شده موهام دانه دانه ی سفید بشه خیلی افسرده شدم ولی هنوز امید دارم.

سلام،اگه میشه برای درمان روحی ام که حال مساعدی ندارم تماس بگیرد و کمکم کند