گریه بر امام حسین (ع) چه ثوابی دارد؟

در كتاب امالى از حضرت رضا علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: كسى كه یاد آور مصیبت ما شود و براى آن ستم‏هائى كه در حق ما شده گریه كند درجه وى فرداى قیامت نظیر درجه ما خواهد بود. كسى كه متذكر مصیبت ما گردد و گریان شود و دیگران را هم گریان كند چشم وى در آن روزى كه همه چشم‏ها گریانند گریان نخواهد بود. اگر كسى در مجلسى بنشیند كه امر دین ما خاندان در آن زنده و تقویت شود قلب او در آن روزى كه عموم قلب‏ها مى‏میرند نخواهد مرد.

در تفسیر على بن ابراهیم از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: كسى كه نام ما را ببرد یا نام ما نزد او برده شود و بقدر بال مگس اشك از چشمش خارج شود خدا گناهان او را مى‏آمرزد و لو اینكه مثل كف دریا باشد.

در كتاب مجالس مفید و امالى شیخ طوسى از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: نفس كشیدن با غم و اندوه براى مظلومیت ما خاندان، تسبیح گفتن براى خدا و مغموم بودن از براى ما، عبادت و پوشیده داشتن اسرار ما جهاد فی سبیل اللَّه خواهد بود، سپس فرمود: واجب است كه این حدیث رابا طلا بنویسند.

در كتاب كامل الزیارات از ابن خارجه نقل میكند كه گفت: ما نزد امام جعفر صادق علیه السّلام بودیم و نامى از امام حسین علیه السّلام برده شد، امام صادق گریان شد و ما هم گریستیم. سپس آن بزرگوار فرمود: امام حسین فرموده: من كشته اشك میباشم، هیچ مؤمنى یاد آور من نمى‏شود مگر اینكه گریان خواهد شد.

كتاب كامل الزیارات از امام حسین علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: من كشته اشك هستم. (من منسوب به اشك و گریه و سبب آنها میباشم) كسى با غم و اندوهناكى بزیارت من نمى‏آید مگر اینكه خدا او را با خوشحالى نزد اهل و عیالش باز مى‏گرداند.

در كتاب امالى شیخ از محمّد بن ابى عماره كوفى نقل میكند كه گفت: از امام جعفر صادق علیه السّلام شنیدم میفرمود: كسى كه براى خونى كه از ما ریخته شده، یا حقى كه از ما پامال شده، یا عرض و آبروئى كه از ما از بین رفته، یا براى یكى از شیعیان ما چشمش یك قطره اشك بریزد خداى رؤف او را سال‏هاى متمادى در بهشت جاى خواهد داد.

در كتاب امالى شیخ از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: هر جزع و فزع و گریه‏اى مكروه است غیر از جزع و گریه براى امام حسین علیه السّلام.

در كتاب امالى ابن الشیخ از حضرت صادق علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: امام حسین كه نزد پروردگار میباشد به لشكرگاه و محل قبر خود و شهیدانى كه نزدیك آن حضرت مدفونند و زوار خویشتن نظر مرحمت مى‏كند. امام حسین علیه السّلام نام زوار و نام پدران آنان و مقام و منزلتى كه نزد خدا دارند از شما كه نام فرزند خود را میدانید بهتر میشناسد و بهتر میداند. آن بزرگوار هر كسى را كه برایش گریه میكند مى‏بیند و برایش طلب مغفرت مینماید، ازپدران خود تقاضا میكند كه براى زوارش طلب آمرزش نمایند.

 امام حسین میفرماید: اگر زائر من بداند كه خدا چه ثوابهائى برایش مهیا نموده است خوشحالى وى از گریه و زارى او بیشتر خواهد شد، هنگامى كه زائر آن حضرت از زیارت برمیگردد هیچ گناهى نخواهد داشت.

در تفسیر على بن ابراهیم از حضرت على بن الحسین علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: هر گاه چشم شخص مؤمنى براى شهادت امام حسین بقدرى پر از اشك شود كه به گونه‏هاى صورتش بچكد خدا او را دائما در غرفه‏هاى بهشتى جاى خواهد داد. (و ... ) خدا اذیت و آزارها را از او دور میكند و روز قیامت وى را از غضب خود و آتش جهنم در امان خواهد داشت.

در امالی صدوق از حضرت رضا علیه السّلام روایت میكند كه فرمود: كسى كه روز عاشورا بدنبال كارى نرود خدا حاجت‏هاى دنیا و آخرت او را روا خواهد كرد. كسى كه روز عاشورا روز مصیبت و حزن و گریه او باشد خدا روز قیامت را روز فرح و خوشحالى وى قرار خواهد داد و چشم او در بهشت بما روشن خواهد شد.[۱]


[۱]. تمام روایات این مطلب از " بحار الأنوار ج‏۴۴، ص ۲۷۸  باب ۳۴ ثواب البكاء على مصیبته و مصائب سائر الأئمة ع" می باشد.