علاقه و وابستگی به همجنس

باسلام
من دختری هستم۱۶ساله. از بچگی نماز میخوانم و احکام شرعی و اخلاقی را به جا می آورم اما چند هفته پیش کاری کردم که نباید میکردم وهمین فکر مرا خیلی به خود مشغول کرده در عروسی بودیم همه آمده بودیم بیرون همه داشتند با هم حرف می زدند خیلی شلوغ بود
توی اون شلوغی پسرخاله ام که گاهی با من شوخی میکند آروم لپ (گونه) منو گرفت(به شوخی) منم واقعا نمی دانم چرا این کار رو کردم منم همزمان که لپم رو گرفته بود به شوخی لپش(گونه اش) رو گرفتم و خندیدم. خداروشکر اون موقع مادرم حواسش جای دیگر گرم بود و مرا ندید اما دختردایی ام مرا دید و محکم سرش را برگرداند. و هیچی نگفت همش ۳ تا۵ ثانیه بیشتر نبود.
ولی میدانم پسر خاله ام آدمی نیست که از روی هوس اینکار رو کرده باشه اون حتی عقد هم کرده با یکی از فامیلامون و سال دیگه عروسیشه
واقعا نمیدانم چرا اینکار را کردم.شاید جو مرا گرفته بود من دختر باایمانی هستم و نمیذارم هرگز شیطان بر من غلبه کند از نظر محرم و نا محرمی رعایت میکنم و فقط به پسردایی و پسرخاله ام دست میدم ولی واقعا نمیدونم چرا اون موقع من این کار رو کردم. الان که دارم فکرش رو میکنم خیلی از خودم و خدا خجالت میکشم. از یک طرف دیگر میترسم چند نفر دیگر مرا دیده باشند و این برای من خیلی بد میشود.چون مرا در فامیل یک دختر با نجابت و با وقار میشناسند. من فقط خواستم بپرسم آیا خدا مرا میبخشد؟ چون من تا به حال اصلا کاری به این زشتی رو انجام نداده ام
خیلی ناراحتم و همش میخوام این موضوع رو فراموش کنم اما از خدا میترسم میترسم مرا نبخشد و از طرفی دیگر آبروی من در فامیل برود خواهش میکنم مرا راهنمایی کنید.

با سلام. من یه دختر ۲۷ ساله ام که مدت هاست گرفتار خود ارضایی شدم که دست خودم نیست. وقتی عکسی می بینم یا دو نفر رو می بینیم که چقدر به هم محبت می کنند ناخودآگاه اعصابم به هم میرزیه و خوب چون نمی خوام به راه کج برم و دنبال پسرا راه بیفتم، این کار رو می کنم تا آروم بشم و هر بار کلی هم خودمو کلی سرزنش می کنم که چرا این کار رو کردی و... اما باز هم تکرار می کنم. خوب چیکار کنم وقتی شرایط ازدواج رو ندارم و با این وجود دلم می خواد مثل بقیه باشم و با کسی ازدواج کنم که منو دوست داره و می دونم تا ازدواج نکنم این حس ولم نمی کنه. گاهی انقدر از دست خودم ناراحت می شوم که کلی گریه می کنم، اما بازم تکرار می کنم. شما بگید که من چیکار کنم؟

سلام من اسمم حسینه و ۱۵ سالمه ، من عاشق پسری شدم که همکلاسیمه جوری بهش علاقه دارم که وقتی میبینم باکسه دیگه ای حرف میزنه و باهاش خوشحاله و طرف میتونه بخندونتش اما من نمیتونم عذاب میکشم ، توروخدا کمکم کنید ، چیکار کنم؟

با سلام
پسری ۱۷ ساله ام. و انسانی کاملا مقید و مذهبی.
مدتی است که از وسواس های فکری رنج می برم. از وقتی که به بعضی از احکام از جمله اینکه :( نگاه کردن به همجنس با لذت حرام است) اطلاع یافته ام ، باعث مشغول شدن فکرم و تحریک جنسی من در مواجهه با پسر ها شده است اما ان را باید بگویم که تا قبل از آن اینطور نبودم.
این موضوع از طریقی به همکلاسی هایم از گذشته، نیز مربوط میشود که افراد بی بند و باری بودند. و باعث القای اینگونه افکار در من شده اند.
اما حالا باید بگویم که حتی در مدرسه خودمان به سختی سرم را بلند می کنم تا نبادا با دیدن پسری به حرام بیفتم . این موضوع بسیار ناراحتم کرده چرا که حتی با دیدن بهترین دوستم که علاقه ی من به او از روی دوستی است نه از چیز دیگر ، مدام افکار حرام و شهوات و تحریکات گوناگون در من ایجاد میشود و همین باعث میشود که با وی نیز رابطه ی سردی داشته باشم .

خواهشا از کنار موضوعی که بنده مطرح کردم به سادگی نگذرید و چون این موضوع برایم در ارتباط با برادر ۴ ساله ام نیز گاهی اتفاق می افتد.
تحقیقاتی در این زمینه کرده ام که از آن جمله یاد خدا و به کار گیری عقل و منطق در نفس است .
اما چه کنم که نفسم را نمی توانم با عقل ومنطق راضی کنم و اگر هم راضی کنم در مقام عمل نمی توانم آنطور باشم . مشاوره هایی هم از اینترنت گرفتم اما آن ها هم صحبت هایی تکراری را که موثر نیستند به بنده تحویل دادند.
مشکل من تنها در ارتباط با پسران ختم نمی شود بلکه با شنیدن کوچکترین و کمترین صدا از یک زن چه در تلویزیون و چه در مقابل دچار تحریک می شوم . حتی با دیدن زنان چادری چه مسن سال و چه جوان این امر برایم اتفاق می افتد. بعضی اوقات با نگاه به محارم و اعضای خانواده ام نیز تحریک میشوم.
شاید از نظر شما این ها خنده دار به نظر برسد اما حال و روز من بدتر از این هاست و با شنیدن صدای بعضی تکبیر گو ها که کودکانی۱۰-۱۱ ساله اند باعث تحریک من میشود.
دائما در پیشگاه خدا توبه می کنم و از خواستار اطلاح خویشم.
اما می دانم توبه کردنی که در آن اصلاح عمل نباشد تاثیری نخواهد داشت.
باید این را به شما بگویم که همه ی مشکلاتی که مطرح کردم حقیقت دارد ولی حقیقتا هیچکدام را به قصد و هدف لذت حـــــــرام انجام نمی دهم و تنها امیدم هم به همین ویژگی ام است که ان شاءالله خداوند مرا ببخشد.
می توانم بگویم که تقریبا یکی ریشه های اصلی این مشکلات بر سر دیدن چند فیلم غیر اخلاقی در پارسال است . و بعد از آن توبه کردم

گاهی اوقات در برابر همجنس هایم یعنی پسر ها ، نگاهم را و افکارم را آزاد می گذارم تا شاید این امور برایم عادی گردد و با عث لذت حرامم نشود . اما این روش هم تاثیری نکرد ، زیرا که می گویند هر چه به نفس بدهی حریص تر میشود .

این ها موجب غفلت من از یاد خدا و افتادنم به گناهان شده است. اما نمی توانم از خودم دفاع بکنم . خواهش میکنم شما هم پاسخ مرا با همان سخنان تکراری ندهید. و به من نگوییدکه به روانپذشک مراجعه کنم. چون این امکان این کار هم نیست.
دلم را تمام تیرگی جهل و غفلت و شهوت گرفته است . از نظر روحی بسیار مریض و بیمار هستم .
خواهشم از شما این است که پاسخی کامل و جامع به من بدهید

ضمنا بنده امسال قصد ورود به حوزه را دارمو بســـیار علاقه مندم .
خدا نگهدار

سلام ببخشید من خودم دخترم اما مدتیه ک هر خانمی رو میبینم اولین فکری که به ذهنم میرسه اینه که چطور میتونم باهاش رابطه داشته باشم و چون تا به حال جرات گفتن این خواسته رو ازشون نداشتم و فقط در حد تلف کردن وقت و افکار خودمه دارم اذیت میشم میشه کمکم کنید که بتونم به دید پاکک و خوبی به همجنسام نگاه کنم ؟

من دختری هستم ۱۵ ساله که در مدرسیمان عاشق دختری شدم .نمیدونم چرا فقط میدونم این حس هوس نیست عشقه چون من بهش علاقه قلبی دارم نه جنسی این دختری که من عاشقشم حتی نمیدونه که من دوسش دارم و تاحالا بهش نگفتم خیلی دلم میخواد بهش بگم اما خجالت میکشم...نمیدونم چکار کنم دیگه بریدم...از شکا راهنمایی میخوام که بهش بگم یا نه؟
البته دیگه فرقی نداره چون واسه همیشه رفت تهران اما میتونم شمارشو از یکی از دوستام بگیرم و حسمو نسبت بهش بگم ..چون دارم روانی میشم من چند وقته تصمیم به خود کشی دارم به خاطر اون...
لطفا کمکم کنید.

سلام چطورهستید اگرلطفا چنددقیقه ای به حرف هایم گوش کنید تازنده ام مدیون شما خواهم بود خواهش می کنم به این پرسش من جوابدهی من یک پسرهستم و مانندشما دچار احساس وابستگی به دوست خودکه پسراست شدهام اوراخیلی دوست دارم فکر کنم اونیز همینطورباشد اگر با کسی صمیمی می شود خیلی عإاب میکشم هرروز از خدا میخواهم به من کمک کند یا منرا از شر این حس خلاص بکند من شاگرد ممتاز با معدل بیست وراهنمایی هستم به خاطراو کم کم تضعیفی در درس هایم ای دیده میشود خواهش میکنم به من بگید چکار کنم خواهش میکنم کمکم کنید تا زنده ام از شما ممنون خاهم بود باز هم سر میزنم خیلی امیدوارم پاسخ من را بدهید.

سلام خسته نباشید من پسری ۱۸ ساله هستم که یک مغازه گیم نت دارم
من عاشق یکی از دوستام که همیشه به گیم نتم می اومد شدم
جوری به اون وابسته شدم که روز تولدش براش یه تلفن همراه خریدم یک میلیون تومان و همیشه لباس های تنش و غذا و وسایل روزمره زندکی و شارژ تلفنش رو من براش می خریدم جوری بگم که در حدود ۸ ماه من ۱۰ میلیون پای اون خرج کردم هر دو به هم وابسته بودیم تا اینکه بعد از سخنان مردم وابستگیش نسبت به من کم شد چند بار با من لجبازی میکرد و من دیگه عصابم خراب شده بود ۲ بار براش خود کشی کردم اما رسیدم به بیمارستان و بار خر با ۲۰۰ سیسی متادون خود کشی کردم .
اما یاد اون پسر همیشه تو ذهنمه یه کمکی کنید زندگی پول آبروم و هرچی داشتم رفته کمکم کنید .

سلام.
من دختری ۱۴ ساله هستم .کلاس سوم راهنمایی .من مدتی است به یک دختری در یک کلاس دیگر (اما هم سن خودم )علاقه مند شدم.من از شخصیتش خوشم میومد ولی تازگیا واقعا به هممممممه
چیش علاقه مند شدم.دوستای خودم منو به زور بردن جلوش و گفتن که من دوسش دارم ولی واکنشش خیلی عادی بود.
مثلا وقتی همو میبینیم لبخند میزنیم و من یه بار براش بستنی گرفتمو بردم.ولی احساس میکنم اون احساس
خاصی به من نداره.با اینکه میدونه من دوسش دارم.
همش بهش فکر میکنم .خیللللللی دوسش دارم .من در کل اینطوریم بیشتر به همجنسای خودم علاقمند میشم ولی ببشتر به اونایی که
بزرگتر از خودمن ولی این یکی دیگه برای خودمم جالبه ولی چیکار میشه کرد من واقعا دوسش دارم.
میشه بهم بگید از کجا بفهمم اون چه احساسی بهم داره و چیکار کنم که اون یکم منو دوست بدارد.خواهش میکنم دقیقا اگه میشه جواب
همین دوتا سوالمو بدین .من همیشه علاقه هام یکطرفه بوده ولی میخوام این یکی دیگه منو دوست بداره.خوااااااهش میکنم بگین .امیدوارم منو ددککنین
چون شما خودتون مشاورید .
بگید بهم چیکار کنم ؟ من واقعا دوسش دارم.قصدمم اینه که باهاش دوست صمیمی بشم و اونم دوسم داشته باشه.دیگه هیچ
چیز دیگه ایی نمیخوام.ممنون

لطفاً این عادت زشت رو ترک کنید من تمام این مراحل را طی کرده ام انواع سکس را با پسرها داشته ام جز آبرو ریزی وبدنامی وتحقیر هیچ چیزی ندارد .هیچکس درکت نمی کند همیشه در ترس واضطرابی بد ترین درده به خدا چون نمیتونی با کسی درد دل کنی.پسرای پاک وبی آلایش خواهش میکنم وارد این مقوله نشید از من به شما نصیحت.

سلام
دختری ۱۸ سالمه عاشق یدخترم اونم همین طور بود
باهم بودیم اصلانم از رو هوس نبود.... خیلی بهم وابسته بودیم الان حدود یه ساله سره یه بچه بازی از هم جدا شدیم.... اصلا نمیتونم فراموشش کنم.....خاهش میکنم کمکم کنین......

من ۱۷ سالمه و دیوانه وار دختری رو دوست دارم ک هم مدرسه ای من هست! وقتی ب خاطرش سرموقع تراشیدم و دوستامون تیغ انداختم! ۲۴ ساعته ب اون فک می کنم! در حالی ک بهم می که از من دور شو!!!همش گریه می کنم دیکه نمی دونم باید چ کار کنم!!!!؟؟؟

یکی از بیماریهای روحی فعلی جامعه امروز همجنس گرایی است.ترک این بیماری اگر نگویم محال است ولی بسیار سخت است دقیقاً مثل اعتیاد به مواد مخدر است.من به این مشکل مواجه بودم هرچند ازدواج کرده ام وزن وبچه دارم ولی هرچند گاهی دوباره این فکر لعنتی به سراغم می آید به خصوص موقعی که تنها میشم دوباره یاد گذشته می افتم . وقتی پسر خوشگلی را می بینم وسوسه میشم که برم جلو وبهش بگم دوستت دارم .باورکنید جرأت نمیکنم برم استخر میترسم چشمم به بدن یه پسر زیبا بیفتد وتحریک بشم اما نسبت به دخترها چنیین حسی ندارم وقتی بازنم همبستر میشم اصلا لذت نمی برم .این مریضی روحیه بادارو درمان نمیشه .خدا نکنه کسی به این مرض گرفتار بشه از آنجایی که ما در یک جامعه دینی زندگی میکنیم و از نظر دین علاقه به همجنس ممنوع وعقوبت دنیوی واخروی دارد لذا گرفتاران به چنین مرضی یا باید ترک کنند یا اینکه به مرور زمان افسرده وکم کم روانی می شوند.ازکسانی که در این زمینه تجربه ای دارند خواهش میکنم نظر بدهند.

دانشمند روانشناس فقید غرب "فروید" می گویدنوجوانان درسنین ۱۲ تا ۱۶ سال به طور طبیعی به همجنس خود علاقه دارند اما پس از سن ۱۶ سالگی به جنس مخالفگرایش پیدا می کنند اگر این روند به صورت طبیعی صورت نگیرد ونوجوان از این مرحله گذرنکند همچنان شخصیت همجنگرایی اش تثبیت شده ودیگه نمی تواند به جنس مخالف علاقه مند بشود .من این نظریه فروید را کاملا تأیید میکنم چون خودم از این مرحله از زندگی به سلامت عبور نکردم.اگه دانش آموزی که بتونه از این گردنه خطرناک دوران راهنمایی به سلامت عبور کند نجات پیدا میکنه .

خواهش میکنم اینکارو ترک کنین...چون خودمم تجربش کردم...ولی خداروشکرچون من یکمی مغرورم باعث شدنزارم رابطه منودوستم اونقدشدیدشه که از بی هم بودن بمیریم...من دوم دبیرستانم اولای سال اصلن هیچ حسی بهش نداشتم ولی ازماه دوم به بعداون باچندحرکت که برام جالب بودمنوعاشق خودش کرد...وقتی میومدم خونه عین افسرده هابودم ولی چون مغرور بودم بهش نشون نمیدادم تااینکه یه روزحسموبهش گفتم واون تعجب کرد چن روزاول رابطمون خوب بود ولی بعدش اون رف بادوستای خودشومن تنهاموندم...البته من بااونا هم دوست بودم وهممون عضو یه اکیپ بودیم تا۲ماه این حسوبهش داشتم ولی رفته رفته بافهمیدن اشتباهم سعی کردم فراموشش کنم وموفق شدم ولی حالا اون دوسم داره یه روز بهم نامه دادو همه چیوبهم گف که من دوست داشتم وازتوخجالت میکشموازاین چیزا!ولی من رابطه گرم اونوبا دوست دیگم میدیم حرص میخوردم وبهش گفتم بیخیال شوازاین حرفا!اون خیلی بغلم میکنه ودوس داره بهم نزدیک شه اما من سردم...حس گنگی نسبت بهش دارم ومن به گفته دوستام دخترمهربون وجالبی هستم وچن تادیگه ازدوستام هم نسبت به من حس دوس داشتن وعلاقه دارن ولی من توجهی نمیکنم ولی دررابطه بااین دوستم نمیدونم چرانمیتونم احساساتموبروز بدم درصورتی که اونوبیشتر دوسش داشتم ولی حالامنی که این همه دوسش داشتم تونستم نسبت به بیتفاوت شم...! ته دلم دوس دارم پیشم باشه ولی درکل فک میکنم رابطه زیادجالبی نیس!به ارتباط باپسراهم تمایل وگرایش ندارم واگرهم رابطه دوستانه ای بخام داشته باشم دوس دارم طرف مقابل دخترباشه ولی نه خیلی وابستگی شدیدکه آدمواززندگیش بندازه...مواظب خودتون وخوبیاتون باشید...یاعلی

باسلام...من دختری هستم که به شدت نیاز به دیده شدن وتوجه دیگران رو به خودم جلب کردن دارم والبته تلاشی نمیکنم چون خودش واسم اتفاق میفته...چن تاازهم کلاسی هام بهم ابراز علاقه کردن ومن لذت میبرم که طرفدارام زیادهستن ولی کارایی میکنم که باعث دلشکستن اونامیشه که این کارا دست خودم نیس!یکی ازاونا چن بار به خاطرمن گریه کرده وخیلی دوسم داره ولی من هیچ حسی بهشون ندارم وفک میکنم اونا همیشه هستن درصورتی که اشتباهه!وقتی باشن برام اهمیتی نداره ولی وقتی نیستن بااینکه بهشون حسی ندارم ولی رنج میبرم ازاینکه اونا دیگه درکنارم نیستن تا نیازاموبرطرف کنن!دچار اختلال شدم کسیو روهم که دوس دارم نمیتونم بهش نشون بدم...!به نظرشما من مغرورم؟کمکم کنین که نسبت به همه اطرافیان بی تفتوت باشم وانقدبه خاطرنبودنشون خودمو سرزنش نکنم...ممنون

faght delam mikhad khoda komakemoon kone hamiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

دوست ۱۸ ساله نیازی به خود کشی نبود منم همدرد شما هستم چون منم قبلا چنین تجربه تلخی داشته ام. این پسرا از دور زیبا به نظر می رسند صبح وقتی از خواب بیدار میشن اینقدر ژولیده وزشت میشن که حالتون ازشون بهم می خوره.

چرا مدیریت محترم سایت کامنتها را سانسور می کنه؟من چند نظر کارشناسی وعملی درخصوص ترک همجنسگرایی دادم ولی چاپ نشد.واقعا متاسفم.من خواستم که باعث عبرت دیگران شود من خواستم زشتی این عمل را نشان دهم اما شما مطالب بنده را نشون ندادید تا دیگران استفاده کنن

همجنس گرایی یک مریضی روحی -روانی است مثل اعتیاد اگه کسی مبتلا بشه اگه نگویم محاله اما خیلی سخته ترکش کنه .من متاهلم وزن وبچه دارم ولی بعضی موقع که پسر خوشگلی می بینم (بین سنین ۱۴تا ۱۶ سال) ناخواگاه بهشون نگاه میکنم ولذت می برم.به همین خاطر همیشه سعی می کنم نگاه نکنم یا قلبم نلرزه.خیلی دوست دارم برم استخر شنا اما به خاطر اینکه به گناه مبتلا نشم نمی رم.واقعا بد دردی است آدم نمی دونه دردشو به کی باید بگه؟

عوامل همجنسگرایی: ا- وراثت ۲- محیط اینکه که کدوم یک تاثیر بیشتری داره نمیشه مشخص کرد اما من شخصا معتقدم محیط بیشتر موثر است.ما درجایی سکونت داشتیم که عرف جامعه اجازه برقراری ارتباط با جنس مخالف ولو ارتباط سالم نمی دادزمان بندی ورود به مدرسه رو طوری تنظیم کرده بودند که دخترا وپسرا همدیگر را نبینند.صحبت کردن با یه دختر درخیابان از نظر عرف خلاف بود درمهمونی ها ما پسرها حق نداشتیم با دخترها احوالپرسی کنیم و... این عوامل باعث میشد که که برای برطرف کردن نیاز خود به سراغ پسرای خوشگل بریم وبا اونا دوست بشیم چون برقرای ارتباط با اونها راحت بود وکسی هم مزاحمت ایجاد نمی کرد.پس برای من محیط عامل اصلی بود.البته خصوصیات فردی هم تأثیر دارد معمولا افراد درونگرا وکم رو که اعتماد به نفس کافی ندارند مستعد همجنسگرایی هستند اما محیط آلوده به اونها کمک میکنه تا به این سمت گرایش بیشتری پیدا کنند.ازعوامل فرعی دیگر:داشتن دوستان زیبا، وجود مکان خالی، عدم نظارت والدین ، داشتن پول زیاد و...

مدیریت محترم سایت چرا نظرات منو رو ثبت نمی کنید؟

سلام من دختری ۱۴ ساله هستم. من اصلا کمبود محبت ندارم و در خانواده به اندازه ی کافی بهم محبت میشه ؛ اما میل خاصی به رابطه ی جنسی با همکلاسی هایم دارم. فقط میخوام با همجنس هام رابطه ی جنسی داشته باشم حتی برام فرق نمیکنه که چه کسی باشه حتی اگه کسی باشه که ازش متنفرم.
مشکل دیگه ای که من دارم اینه که نمیتونم کسی رو دوست داشته باشم ؛ همه ی دوستام منو دوست دارن و با هم خیلی صمیمی هستیم اما من اصلا علاقه ای بهشون ندارم به طوری که دوستام اسم منو گذاشتن بی احساس! حتی به خانواده ام هم علاقه ندارم و همیشه بدون دلیل از آدم ها متنفر میشم و حتی خودمم هم نمیدونم چرا ازشون متنفرم و تنفرم هم در حدیه که میخوام بزنم لهشون کنم.
شاید پیش خودتون فکر کنید علاقه ی من به داشتن رابطه با همجنس به خاطر سنمه اما اینطور نیست و میل من به قدری شدیده که داره روانیم میکنه و میخوام سرمو بکوبونم به دیوار خواهشا کمکم کنید. تازه من دختر با ایمانی هستم و همیشه نمازهایم را سر وقت میخوانم.

همجنسگرایی ارثی نیست بلکه زاییده شرایط محیطی است ازمحیط آلوده خارج شوید تا مبتلا نگردید.همجسبازی زشت ترین حرام خداست.

مدیریت محترم سایت :از اینکه مطالب بنده را درمعرض قضاوت دیگران قرار دادید متشکرم خواندن این مطالب ممکن است تلنگری باشد برای بعضی ها .اینکه من وامثال بنده نیاز به مشاوره داریم شکی نیست البته همه نیاز به مشاوره دارند اینکه ایراد نیست ما از شما انتظار کمک داریم نه اینکه به ما تعنه بزنی !!؟هرکسی به دردی مبتلاست وخود شما از این قاعده مستثنا نیستید.ما صادقانه دردمان را میگوییم ولی بعضی ها تظاهر به بی دردی می کنند.لطفاً درپاسخ به سوالات مردم از دکترهای روان شناس با تجربه استفاده کنید که راهکار عملی بدهند .ما همه میدانند همجسگرایی گناه است ما همه آیات واحادیث در این مورد از حفظ هستم لطفا راهکار تجربی بدهید.اگه دارویی هست معرفی کنید.

با توجه به فرهنگ بسته ی ما و پیشرفت دنیا ی اطرافمون چون انقد فضا بسته اس که دسترسی به جنس مخالف یه جورگناه به حساب میاد رایج شدن خود ارضایی و تمایل به جنس مخالف یه چیز کاملا طبیعیه
مشکل فرهنگی ما باید حل بشه

آیا ساک زدن آلت تناسلی حکم لواط دارد؟

لطفاً آدرس مراکز درمانی معتبری اعلام کنید که علت همجنسگرایی را مشخص نماید. من از دوران بلوغ به بعد هیچگونه علاقه ای به جنس مخالف ندارم هنوز نمیدانم علل همجنسگرایی ام ژنتیکی است یا محیط؟

سلام.من دختری ۱۷ ساله ام.عاشق خدام.و واقعا دوس دارم دوسم داشته باشه...یه لحظم از فک مرگ بیرون نمیام.ولی....
من از بچگی خیلی احساس شهوت میکردم.اصن نمیدونستم چیه ولی همیشه بم دس میداد.از سه چهار سالگیم دچار خود ارضایی شدم.
هم به پسر حس داشتم هم دختر.تو مدرسه با دوستام شیطنتای زشت زیادی میکردیم.من همیشه عاشق هم جنسام میشدم.از ازدواجم بیزارم.چون هیچوقت جنس مخالفیو ندیدم که بهم وفادار باشه و عقیده دارم آدم با همجنس خودش خوشبخت تره چون روحیه ها باهم میسازه.
امسال من تصمیم گرفتم همه چیو بزارم کنارو فقط به درسم برسم.ولی...عاشق یکی از همکلاسیام شدم.سعی کردم فراموش کنم و توجه نکنم تا اینکه یروز خودش بم نامه داد گف خیلی دوسم داره و تا آخر باهم باشیم.منم از خدا خواسته.
اولش به فکر شهوت نبودم ولی کم کم شروع شد.از بوسیدن شروع شد..الان ۱۰ماه از دوستیمون میگذره..من حتی وقتی نگاشم میکنم دیوونه میشم.وقتی دستشو میگیرم....انقد دوسش دارم که حاضرم بخاطرش قید همه چیو بزنم و تغییر جنسیت بدم...
امروز فهمیدم همجنس بازی چه کار بدیه و چه عواقبی داره.ینی میدونستم ولی امروز یقین پیدا کردم.
میخوام بذارم کنار اما نمیتونم بدون اون دختر حتی زندگی کنم.
توروخدا کمکم کنین.نمیدونم چیکار کنم.دارم نابود میشم.
ممنون

با سلام
اولا تشکر می کنم از سایت بسیار خوبتون که تونستید حداقل انسان های زیادی رو از شک و تردید نسبت مسائلی که در زندگی اتفاق می افتد را به نحوی رها کنید.
من یک پسر ۲۳ ساله هستم و در محیط شغلی یا جایی که زندگی می کنم این مسائل بسیار رخ میدهد
در واقع از سن کم با حد و حدود هایی که در این نوع مسائل پیش می آمد آشنا بودم و سعی می کردم پرهیز کنم
دوستی های به این گونه بسیار زیاد است و متاسفانه پایان خوشی ندارد
به همین دلیل خودم رو موظف دونستم تا تجربیاتی که من در این زمینه داشتم در اختیار دوستان بگذارم.
من همیشه خودم رو یک میانجی قرار میدادم تا حداقل بتونم کسانی که به این موضوع گرفتار شده اند رو ترک بدم
اگر بخوام به زبون ساده صحبت کنم نقش یک روانشناس بدون مدرک تحصیلی اجرا کنم حداقل در ذهن خودم شاید می تونستم کسی رو از عمل بیرون بکشم
ولی یک نکته ای داشت که هیچ موقع به این مسئله فکر نمی کردم و اون هم گرفتار شدن خودم در این قضیه بود
من با آدم های زیادی که حتی هفته ای یک بار حداقل باید رابطه جنسی برقرار می کردند با همجنس خودشون به صورت خیلی صمیمی رابطه داشتم.
و همیشه دوست داشتم که از این ماجرا بیرون بیان ولی متاسفانه هر چقدر تلاش کردم نتونستم با قدرت فکر یا قدرت مادی یا هر چیز دیگه ای که موجود بود. شاید تونستم کاهش بدم ولی هیچ وقت نمی توانستم این عمل رو از آنها پاک کنم و بعضی اوقات خودم هم درگیر جو این قضیه میشدم فقط تا جایی که صمیمی بشم ولی این اعتمادی که نسبت به آدم های دیگه داشتم برای من خیلی زیان بار بود
به هر حال این نوع دلبستگی ها و صمیمیت ها بسیار سخت و حتی به جاهای بسیار باریک هم میکشد

الان که به خودم نگاه میکنم حتی این کاری که خودم اسمش رو میگذارم کار انسان دوستانه میبینم که هیچ چیز ازش نمانده و شاید یک روز ۱ نفر از آن همه آدم به حرف های من فکر کند

به نظر بنده یک انسان خیلی ارزشش بیشتر از این است که بخواهد وقت خودش رو با این افکار خیلی پوچ و بیهوده و دوستی هایی که آخرش فقط یک
خاطره ی سیاه از آن می ماند تلف کند.

انسان یک بار در این دنیا زندگی می کند سعی کنید از زندگی لذت ببرید نه ذلت....

سلام
من یه پسر ۲۰ ساله هستم،از بچگی شاهد دعواهای پدر و مادرم بودم و این باعث شد گوشه گیر و تنها باشم و بعد از سن بلوغ با خودم عهد کردم که ازدواج نکنم...با خودم کاری کردم که از جنس مخالف متنفر بشم...و بالعکس خودم رو به سوی همجنسگرایی سوق دادم،و بعد چند سال دیگه کاملا باور کردم که من همجنسگرا هستم...وقتی پسرای خوشگل و هم جنس خودم رو میبینم تپش قلبم تند تر میشه عرق میکنم و بار ها عاشق همجنس خودم شدم بدون اینکه به کسی چیزی بگم...حالا بعد چند سال توبه کردم و نماز میخونمو ازین کارا...ولی بازم مثل قبلا همون حس همجنسگرایی رو دارم...تو رو خدا کمکم کنید خیلی دارم اذیت میشم.ممنون.

باسلام.من دخترى هستم که در مقطع دبىرستان تحصىل مىکنم و چند سالىه که عاشق دبىرم شدم ىنى عاشق جنس موافق از مشکلات احساسم هم اگاهى دارم اما حالا که چند وقت دىگه مدارس هم شروع مىشن دارم لحظه شمارى مىکنم که دبىرمو ببىنم
به هىچ عنوان دوست ندارم اىن عشق پاک براى خودم ىا دبىرم مشکل اىجاد کنه اما به تنهاىى نمىتونم اىن عشق رو کنترل کنم چون از حدومرز معقول گذشته
مثلا به شدت دلتنگ دبىرم مىشم بسىىىىار دوستشون دارم تک تک حرفاشون برام خىلى مهمه از اىنکه باهام خوب باشن حالم خوب مىشه و خىلى چىزاى دىگه
مىشه راهنماىىم کنىد و بگىد چىکار کنم تا بتونم احساساتم رو کنترل کنم ؟ممنون مىشم اگه کمکم کنىد

سلام من۱۵سالمه دختر هستم.من یکی از دوستامو خیلی دوست دارم ک گاهی برای اینکه خونشون از شهرمون رفته گریه میکنم خودشم میدونه ک خیلی دوسش دارم و براش گریه میکنم من دوست دارم رابطم با اون حفظ بشه و نشه یه وقت اونو فراموش کنم و اونم منو فراموش کنه.همش,ب این فک میکنم من امسال تنهام اون دیگ کنارم نیست ازارم میده اونم منو دوس داره ما یک سال بیشتر باهم نبودیم اول دبیرستان ما حسی ب هم نداشتیم تا بعد از عید بود اون ب من گفت ک دوستم داره منم گفتم دوسش دارم وکم کم من یه جوراییی عاشقش شدم و فقد دلم میخواد رابطم با اون حفظ بشه و فقط با اون دوست بمونم.خودش ک همش میگ دوری و دوستی ولی میترسم رابطمون قطع بشه

سلال!دختری ههستم ۱۴ساله!من و دوستم عاشق هم شدیم!۳سال راهنمایی رو باهم بودیم!ولی ما در سال سوم عاشق هم شدیم!اما ی مشکلی هست!اونم اینه ک امسال ب دبیرستان میریم ولی دبیرستانمون باهم فرق دارن!من هرشب بخاطر این موضوع گریه میکنم!مامان بابام راضی نمیشن منو ببرن توی اون مدرسه!اسم دوستم اماس!اما!اون ی دختر آلمانیه!مامانش آلمانی،باباش ایرانی!الان ۱۰ساله ک ب دلایلی با باباش اومده ایران!خواهشا کمکم کنید!من چجوری خانوادمو راضی کنم؟!

باسلام من پسری ۱۸ ساله ام که دراین تابستان ماه رمضان عاشق پسری ۱۵ساله شدم وآن پسر اول ها زیاد بهم محل نمیذاشت ومن اونقدردوسش داشتم که شبا ازفکرش نمیتونستم بخوابم وتاصبح گریه میکردم تا بالاخره ماه رمضون تموم شد ویواش یواش دوستی ما شروع شد من بهش محبت کردم واونم باهام بود احساس میکردم خوشبختم وخداخیلی منو دوس داره همه چی خوب بود تایه روز من شمارشو گرفتم اونروز خیلی خوشحال بودم پسره خودش بهم گفته بود بیاشب اس بازی کنیم ساعت ۱۲شب منم بخاطرهمین خیلی شاد بودم ساعت ۱۲شدومن اولین اس روفرستادم بعد ۴تا اس دیگه جواب نداد هیچی نگفت ساعت ۱۲ونیم بود که دیگه اعصابم بدجوری خوردشدرفتم ۲تاسیگارخریدم ونشستم توحیاط وگریه کردم وسیگارارو کشیدم همش فکر میکردم ازم ناراحت شده خلاصه شب تاساعت ۳ بیدار موندم وباهزار جنگ وجدل خوابیدم صبح زود بلند شدم همش میخواستم ببینمشو همه حرفای دلمو بگم ساعت ۱۰ صبح بود رفتم بیرون رفتم تو خیابان رویه سکونشستم که یه اسی به گوشیم اومد دیدم همون پسره توای گفته بود که چرا باهام دوس شدی ازم چی میخوای؟ این حرفش برامم خیلی آزاردهنده بود چون من دوسش داشتم واون یه فکر دیگه میکرد. بهش گفتم من نمیدونم چیشد که دیوانه وار عاشقت شدم اونم گفت منم دوست دارم وگفت کجایی؟منم جاموگفتم واومد پیشم وگفت برادیدنت اومدم وزودی رفت اونروز فک میکردم دیگه مشکلم تموم شد امادیگه بهم محل نذاشت باهام صمیمی نشد خیلی سرد بود منم بهش گفتم چرا سردی چیزی نگفت دوباره حالم بد شد دوبتره سیگارکشیدم شب خواستم اس بدم همین کاروهم کردم ولی ازشانس من اس ها نمیرفتن نمیتونستم حرفمو بگم داشتم میمردم دوروز سپری شدومن انگار ۲۰سال پیرتر شدم تا یدونه شب اس ادم که رفت توجوابش بهم گفت توچرا اینجوری ناراحتی حالت چرا خوب نیس منم گفتم بخاطرتو.توبهم محل نمیزاری تو اذیتم میکنی توجوابش گفت بهت شک داشتم ولی دیگه مطمن شدم که دوسم داری دیگه باهات مثل یه داداش میشم وازاین حرفا.سرازپانمیشناختم اونشب زود خابیدم تا زود بیدارشمو برم پیشش صبح شد ورفتم پیشش و اونقدر باهاش حرف زدم اونروز یه حال دیگه داشتم باهم رفتی غذاخوری وهمه جادیگه هرشب اس بازی میکردیم.که قرارشد این عشق ما جمعه یه هفته پیش بره مشهد باهاش خدافظی کردم ورفت ولی هرروز وشب باهاش اس بازی میکردم وامروز برگشته ون رفتم واسه دیدنش عشق ما اونقدر زیاده که هرکی یکم کناره ما میشینه ازحسودی میترکه همه به ما حسودی میکنن خیلی خوشحالم این روزادرسته روزی ۳نخ سیگار میکشم ولی حالم بهتر شده.مطمن باشید که اونقدر دوسش دارم که ....حالا به نظر شمااین دوستی ما ازنظر دین مشکلی داره یاازنظر روان شناسی مشکلی داره؟

با سلام. من خانمی ۲۷ ساله هستم دارای همسر. و. فرزند. که رابطه خوبی هم با هم داریم دردوران مدرسه و کمی در دانشگاه فردی شاد و شیطون بودم و دوستان زیادی داشتم و هنوز هم با خیلی از اونها در ارتباطم ولی از اون دوران به بعد دیگه نمیتونم با کسی ارتباط برقرار. کنم. این موضوع رو میدونستم ولی خیلی برام مهم نبود تا اینکه به باشگاه رفتم و اونجا همه با هم دوست بودن ولی من تنها بودم. مسیر باشگاه هم جوری نبود که دوستای خودم بتونن بیان. از بین بچه های باشگاه از مربیمون بیشتر از همه خوشم میاد اونم یه دختر ساده با حجاب و متین که خیلی هم تو باشگاه دوست داره. من خیلی دوست دارم که باهاش ارتباط دوستانه ،نه حس دیگه،باهاش برقرار کنم ولی یه خجالت مسخره و احساس کوچک شمردن در من مانع برقراری این ارتباط میشه. فقط میتونم بگم سلام و خسته نباشید اونم بنده خدا خیلی معمولی جواب منو میده. بازم تاکید میکنم فقط حس دوستی. مثل دوستای دیگم
مشکل من صرفا سر این فرد خاص نیست. اینکه من قبلا این جور نبودم و الان چند ساله که این جور شدم منو اذیت میکنه و اعتماد به نفسم کمتر شده. تو این مورد حسابی از وضعیتم مطلع شدم. از شما خواهش میکنم راهنماییم کنید

سلام به دوستان عزیز من دو ساله یک دوست دارم که عاشقشم.فقط عاشقش و دیگر هیچ.نه نمیدونم باس استفاده ی جنسی با چرت و پرت هایی نظیر این نمیخوامش.فقط دوستش دارم.خیلیم زیاد در حدی که به جان مادرم قسم حاضرم جونمم باسش بدم.نه عاشق قیافشم.نه هیچ چیز دیگه ایش.فقط دوسش دارم تا سر حد مرگ.الان همون طور که میدونید دوران مدرسس و من سال سوم دبیرستان هستم و درسام خیلی مهمه و داره بهم آسیب میزنه.و اگه هم ترکش کنم اگر درد تنهایی خودکشی میکنم خواهش میکنم کمکم کنید!!!!!!!؟

چه جالب آقامحمد!!!جریان منم دقیقا شبیه شماست!منم اواسط ماه رمضون با یه پسر۱۵ساله آشناشدم.ولی بااین تفاوت که اول اون خیلی سعی داشت که بامن آشناشه.خیلی برام عجیبه که اون توی سن ۱۵سالگی انقدرتلاش میکرد که با من که ۷.۸سال ازش بزرگترم رفیق بشه.دقیقا متوجه میشدم که همین مشکل و داره.
ولی الان من دارم اذیت میشم بیشتر.فقط اومد کارخودشو کرد.ودل من ربود.حالاکه مطمئن شده خیلی میخوامش انگاری خیالش راحت شده.دیگه کمتر ارتباط برقرارمیکنه.قبلاروزی چندبار پیام میداد تاجوابشو بدم.حالاجوری شده من با این غرورم مجبورم گاهی بهش پ بدم و اون جواب نده.ولی دیگه فهمیدم چکارکنم.سخته ولی باید این دوستی رو متعادل کنم تا اذیت نشم.بعدشم من فهمیدم هرچقدرکه کم محلی کنی.بیشتر از دید بعضیا جذابی.!!!والا
بی لیاقتن.

سلام من یه دخترخیلی احساساتی هستم من اولین بارعاشق مدیرمدرسه راهنماییم شدم دراول راهنمایی ولی نمیتونستم باهاشون حرف بزنم ووقتی میدیدمشون فرارمیکردم همیشه یواشکی نگاه شون میکردم ونامه مینوشتم براشون میدادم دوستام میبردن براشون سال اول اون طوری گذشت ناگفته نماندکه من یه دختر۲سال بزرگترازخودم روهم خیلی دوست داشتم مثل خواهرنداشته ام بااون مشکلی ندارم،
سال دوم من پیشرفت کردم یواش یواش هرروز صبح توبارون تو برف توهوای سر یخبندان و...دم درمدرسه منتظرشون میموندم تابیان درروبراشون بازکنم و...
سال دوم خیلی پیشرفت کردم وخیلی اتفاقاافتادتااینکه اخرهای سال فهمیدیم ک قراره ازاین مدرسه بره ومدیر مدرسه دیگه بشه من خیلی ناراحت بودم و..درضمن بهشون تواس ام اس خاله میگفتم وجای خاله خودم میدونستمشون
سال سوم راهنمایی من فقط۲۶روزاول روتواون مدرسه موندم چون اونجایاداورخاطراتم باهاشون بودخیلی اذییت میشدم ومشکل سرویس هم داشتم با اینکه دوستام که خیلی دوستشون داشتم اونجا بودن ولی مدرسه امو عوض کردم واومدم توولیعصرنزدیک خونه مون یه غیرانتفاعی ثبت نام کردم اونجا رفتم اولش اینجا شماره معلم کامپیوترروگرفتم یکی رولازم داشتم ک بهش محبت کنم تاغم دوری و...مدیرمون کمرنگ بشه ولی هیچ وقت کسی نمیتونه جاشو توقلبم بگیره من عاشقش بودم وهستم هنوزم ک هنوزه من وقتی باهاش میحرفم یا میبینمشون دست هام یخ میشن وقلبم تندتندمیزنه،
خب شماره اون معلم روگرفتم ک ۲۶ایناسن داشت علاقه ای بهش نداشتم ولی گفتم علاقه پیدامیکنم تا۲۰ابان من بااون بودم تا
اینکه رفته بودم مراسم سوم داداشه دوستم اونوک اونجااونطوری ناراحت دیده بودم ومرگ مامانبزرگم یادم افتاده بود فرداش تو مدرسه حالم خراب شد ناظم مدرسه ام بهم رسیدتاحالم خوب بشه ازاون روز تخم های محبتش تودلم کاشته شدروز به روزافزایش یافت تا دیدم ک خیلی خیلی دوستش دارم نه ک عاشقشم تابهش گفتم و جریان مدیرو هم گفتم اخرسرازش خواستم ک شماره اشو بده وگرفتم وباهاش رابطه داشتم یادش بخیر اون روزاتاروزی ک مامی اومد مدرسه و نمیدونم چی شد ک مامی اومد گفت حق نداری بهش اس بزنی و...منم ک خیلی دوسش داشتم نمیتونستم بعدازکلی ماجراهامن گوشیموگرفتم وبهش یواشکی اس میدادم توتعطیلات نوروزی بهم گعت ک هستی خواهربشیم باهم منم ک خیلی شوکه شده بودم یه جوری شدم اخه همون دختری ک تو راهنمایی دوسش داشتم مثل خواهر خواهرم بود اون زمان بهش گفتم میدونید ک من پریاخواهرمنه اخه من اون موقع اصلا حس خواهری بهش نداشتم تاروزی ک بهش گفتم ک مامی راضی نیس من بهتون اس بدم و...اونم گفت باید به حرفش گوش بدی و گفت فقط تا خردادماه بهم اس بده و تموم کن دیگه مامانت راضی نیست و..تاروزتولدش من یواشکی براش تومدرسه تولدگرفتم اون روز گعت ک بذار من امروز با مامانت بحرفم حل کنم گفتم هرجور دوس داری و گفت به مامی و حل شد تاچندوقت بعدش ک کلا همه چی بهم خوردو ،وشیمو گرفتن ودیگه باهاش رابطه نداشتم من حتی اقدام به خودکشی کردم و...وقتی دیدم نه اونو دارم همم ک موجب اذییت مادرمم تصمیم گرفتم فرار کنم ازخونه تا۲روزقبل از تولدم فرار کردم ووقتی رفتم بیرون ناخداگاه رفتم ازتلفن همگانی به ناظمم زنگ زدم اونم برداشت وفک کرد مثل همیشه زنگیدم بحرفیم ک دید میگم فرار کردم گفت کجایی و زود حودشو رسوند باهام حرف زد ودعوام کرد ورسوندخونه وبه مامی هم زنگ زد ک بردمش خونه فرداببینیم هموبحرفیم ک فرداش صبح رفتیم پارک واونم اومدواونجاهمه چی رو تموم تموم کردن ک دیگه اونم پشتم نبودوگفت دیگه حق نداری تامامانت نگفته بهم اس یا زنگ بزنی وتولدمو تبریک گفت و گفت تویه شرایط بهترکادوتو میدم ک اون شد ک تموم شد دیگه روزای خوب نزدیک ۱ماه بهش هیچی نزدم ولی نمیتونستم من میزدم ،خیلی شده ک زنگ تلفن هامو جواب بده و بحرفه ولی درکل فک میکنم دوستم داره ولی نمیدونم باید چیکارکنم من چنو ماه هست ک حس خواهری بهش پیداکردم و خیلی عذاب میکشم از نبودش شنبه رفته بودم مدرسه دیدمش وروزخیلی خوبی بودولی از دیروز افسرده مانندشدم نمیدونم چیکارکنم لطفا کمکم کنید؟

سلام اول اینکه باید از سایت بسیار مفیدتون تشکر کنم خوندن سوال جوابا بسیاری از سوال های که از دوروبر برام پیش اومده بودو جواب داد
من دختری ۱۷ ساله هستم از بچگی عادت داشتم که همه مدام تشویقم کنند و تمام خصوصیات اخلاقی مرا تحسین کنند تمام خانواده و دوستان از هوشو اخلاق تا قیافه مرا تحسین میکردندو من هم حسابی به خودم غره شده بودم...فکر میکردم اعتماد به نفس خیلی بالایی دارم به قول دوستان اعتماد به سقف...اما با ورود به دبیرستانی خاص که در بحث درسی در درجه متوسطی بودم و حس میکردم از من بهتر زیاد است همه چیز برایم فرق کرد و از تحسین خبری نبود در همان ماه های اول عدم اعتماد به نفس در خودم رو حس میکردم منی که واقعن در درون به خودم افتخار میکردم حالا حس میکردم هیچی از آن اعتماد به نفس باقی نمانده ...در روابط خانوادگی مشکل پیدا کرده بودم وقتی از یک جمع خانوادگی برمیگشتیم مدام مکالمات خودم و دیگران را مرور میکردم که چرا فلانی فلان حرف را زد،چرا دیگر جذابیت سابق را ندارم و...
در روابط مدرسه مشکلات فراوان بود هرچند که از نظر دیگران محبوب بودم ولی خودم احساس میکردم چیزی در من به نام جذابیت کشته شده...
امسال که یک سال از شروع این احوالات میگذرد اوضاع کمی بهتر است و من بر افکار اذیت کننده کمی مسلطم اما توقع بیش از حدی که از دیگران دارم و برطرف نمیشود بسیار برایم ازار دهنده است...وقتی به ذهنم می افتد مثل سرطان تمام امور را تحت الشعاع قرار میدهد و این غم کاذب لحظات مفید مرا ضایع میکند...از همه بدتر این است که من مدام خودم را واکاوی میکنم مدام به خودم میگویم چرا به فلانی خندیدی یا چرا جواب حرف فلانی را ندادی چرا با فلانی انقدر گرم گرفتی چرا با آنیکی انقدر صمیمی شدی؟؟انگار برای خودم دیکته ای شدم که فقط در حال غلط گیری آنم و مدام از شخصیت مهربانو دلسوز به شخصیت سردو بی تفاوت تغییر هویت میدهم...وقتی مشکلات پیرامونم کمی پررنگ تر میشود این مساله هم شدت میگیرد.به طور کلی بگویم شادی و غم من در این خلاصه میشود روزی که در آن تحسین شوم شادم وگرنه ذهنم مدام درگیر این چرا میشود که چرا تحسین نشدم....هرچند به نظر خودم منطقی نیست ولی درگیرش شدم
ممنون از توجهتون

سلام . من به به همجنس خودم علاقه مند میشم .. و هیچ علاقه ای به دختر یا رابطه داشتن با یک دختر ندارم ... ۲۱ سال دارم . و فکر ازدواج قابلی درکم نیست ... چرا که هیچ علاقه ای به جنس مخالف ندارم . قبلتر . برای ارضا جنسی خود ارضایی انجام میدادم . اما بعد از انجام عمل خودم را سرزنش می کردم . و مدتی شده که این عمل را انجام ندادم . اما علاقه شدیدم به همجنس واقعا آزار دهنده است .. از نظر منطقی غیر قابلی درکه که به همجنس علاقه نشون بدم . اما این احساس درونی منه . و بروز این ۱۰۰% مشکلاتی را در جامعه برام به همراه داره . اما جدا ار مسائل دینی ، از نظر علم پزشکی اگر من تا آخر عمر ارضا نشم و لذت جنسی را نچشم . از نظر جسمی مشکلی برای بدنم پیش میاد ؟ آیا دارویی برای اینکه آلت تناسلی تحریک نشود وجود دارد .. چرا که تحریک آلات باعث اختلال فکر میشه ...
خواهش می کنم دینی جواب ندید . من از مسائل دینی مطلع هستم و نمازم را بجا میارم . لطفا راهنمای علمی و منطقی کنید ...
چرا که قبول دارم . احساس به همجنس غیر قابل قبوله . اما حس مستقیم من به همجنس خودم ... و عدم علاقه به جنس مخالف یک احساس شخصیه .. این در زمان حال برای من قابل تغییر نیست ... در رابطه با آینده تصمیم قطع نمیگریم . لطفا راهنماییم کنید . باتشکر

سلام من پسری ۱۶ ساله هستم تازه اول دبیرستان رفتم
راستش یه ماهه که بدجور عاشق یکی از دوستام شدم خیلی باهاشم هرروز با هم حرف میزنیم ولی گاهی اوقات واقعا اذیت میکنه و زجرم میده
یه روز میگه دوست دارم یه روز میگه ازت متنفرم
من خیلی دوسش دارم ولی نمیدونم یا نمیتونم چجوری ازش دل بکنم و بیخیالش شم
هر روز به فکرشم و غصه میخورم بدجور
لطفا اگه میتونید راهنمایی کنید
و راستی من یه مشکل دیگه دارم اونم اینه که از وقتی که چند بار از کانال های ماهواره در مورد همجنسگرایی مطالبی شنیدم یا فیلم دیدم
احساس میکنم نمیتونم خودم رو جلوی یه پسر دیگه کنترل کنم حس های جنسی خیلی اذیتم میکنن خواهشا در این باره هم کمکم کنید

با سلام خدمت شما من پسری ۱۷ ساله هستم!!
عاشق یه پسر شدمطوریکه وقتی میبینمش میخوام بمیرم از شوق!!
تمام پست های دوستان و جواب های شما رو نکته به نکته ؛خط به خط خوندم ولی تاثیری نداشت!!
چرا شما عشق رو ملاک قرار نمیدین و همش راجع به هوا و هوس و اختلالات روانی و ... صحبت میکنید؟؟
لطفا یک پاسخ قانع کننده بدید!!
علاقه چیزی نیست که بخوای فراموشش کنی که!!!
قربون اون خواننده برم که شعر (( بهشت )) رو خوند!!

سلام خدمت شما عزیزان‏ * پسری هستم ۱۶ ساله ، حدودا دو سال هست که به یکی از هم مدرسه ای هام احساس علاقه می کنم، احساس علاقه من نه جنسی هست و نه افراطی ، اما خیلی دوست دارم که با اون رفیق باشم و باهاش حرف بزنم و ... اما مشکل اینجا هست که اگر چه اون خیلی ادم با معرفتی هست ولی جواب پیام خیلی کم میده (که فکر می کنم از خسیسی هست )، به جاش توی مدرسه بارها با لبخند به سمت من اومده و سلام کرده اما من وقتی به کسی که از قبل باهاش دوست نبودم احساس علاقه می کنم دیگه به شدت از اون خجالت می کشم به طوری که اخر سال با همه دوست می شوم به جز اون، به همین دلیل من هم فقط با یه لبخند و با صدای اروم جواب سلامش رو می دم، می خواستم از شما کمک بگیرم که چطور بدون استرس باهاش حرف بزنم و چطور باهاش رفیق بشم خواهشا دقیق و مصداقی صحبت کنید این رو هم بگم که از ادم های بی شخصیت نیستم، درسم هم خوبه و شاگرد اول مدرسه هستم

سلام.
اول بگم که ۱۶ سالمه.این کامنت هاروکه خوندم فهمیدم من تنها عاشق همجنس خودم نیستم.
انگار ی جامعه ای عاشق هم جنس خودشون اند.
میدونی چیه سال گذشته ی دختر اومد بهم گفت خیییییییییلیی دوستم داره.من اول هیچ حسی بهش نداشتم.یادمه کلی برام نامه مینوشت.کلی پیام میداد بهم میگفت باهام ارومه.زنگ های تفریح دستت من رو میگرفت فشارمیدادمیگفت ارامم میکنی.من ابتادهیچ علاقه نداشتم.اما کم کم دلم رولرزوند.خیلی زیاد عاشقش شدم.میدونی طوری که ازدورهم که میدیمدش داغ میشدم.منم کم کم بهش وابسته شدم والان خییییییییییلی دوسش دارم.فقط میخاستم ببینم این یک بیماری نیس احیانا؟

سلام من دختری ۱۴ ساله هستم.از ۲۷ اردیبهشت سال ۹۳ عاشق یکی از دوستانم شده ام...چند وقتی بود که استرس دیدن او را داشتم ب همین دلیل ناراحتی قلبی گرفته ام...لطفا کمکم کنید من خیلی دوستش دارم و اصلا نمیتوانم او را فراموش کنم

سلام من دختری ۱۵ ساله هستم و به شدت عاشق همکلاسیم شدم الان ۴ ساله که میشناسمش و واقعا عاشقشم از وقتی یادمه علاقه ای به جنس مخالف نداشتم و قبل از اینکه متوجه بشم احساسی که به دوستم دارم اسمش عشقه قصد داشتم تا آخر عمر مجرد بمونم اما الان بدون توجه اون نمیتونم زندگی کنم تمام شب و روز به او فکر میکنم جدیدا از بقیه ی دوستانم شنیدم که او هم من رو دوست داره من همجنسگرا نیستم و فقط این احساس رو به همان یک نفر دارم خواهش میکنم کمکم کنید

سلام ببخشید من ۱۶ سالمه.یک مشکل دارم.میخواستم راهنماییم کنید.میدونی اگ یادتون باشه گفتم که یکی از دوستام روخیلی دوس دارم.واین دوست داشتن به جایی رسید که من رواز باقیه ی دوستام جداکرد.دوستم خیلی حساسه .اگه ببینه من بایکی دیگ میخندم سریع ناراحت میشه.اگه ببینه دست یک نفرروگرفتم.ناراحت میشه.اصلاخوشش نمیاد به یکی جز اون ابراز علاقه کنم.البته منم ازون موقعی که دیدم اینهمه حساسه این کارارو نمیکنم.میدونی حالا بعد ازاین همه دوستی همش بهم میگه توباروم نداری.ارامش ندارم.همش سربحث های الکی که چرابرای فلان کس گل میاری دعواداریم.نمیدونم کلافه ام.از ی طرف خییییلی دوستش دارم نمیتونم فراموشش کنم. از ی طرف همش دعواست.هفنه ی چندبار دعواداریم.که چراپیش اون میشینی.ووو....ببینید نمیدونم چی کارکنم.میخواستم راهنماییم کنیدودوست دارم دوستی من بادوستم پایدار باشه چی کار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام من دختری ۱۸ساله هستم وحدود۳ساله ک شدیدا ب همکلاسیم وابسته شدم مدتیه ک دیگه پارتنرم نمیخاد ک ادامه بدیم میگه صبرکن تابعداب خاطر درسامون ولی با ی پسرم آشناشده فک میکنم ک دیگه براش مسخره شده ولی قبلااونم ب اندازه من مشتاق بود اماحالا دیگه نمیخاد من نمیتونم واقعا دارم دیوونه میشم کمکم کنین

سلام.لطفا جواب بدین بهم
من دخترم و اول دبیرستانم و یه دختر از من خوشش میاد.خودش اومد بهم گفت که به من حس داره.نمیدونم چیکار کنم؟
چطور باهاش رفتار کنم؟
توی یه کلاس دیگه هست ولی زنگای تفریح کلا دور و بر من میاد...
خیلی اویزونه.ازارم میده.
میشه بگید چکار کنم؟

باسلاام
ممنون از سایت خوبتون
میشه لطفا راهنماییم کنین؟من اول دبیرستانم.توی مدرسمون یه دختری هست که مثل سراست.خودشم میدونه.اون سوم دبیرستانه.
دوسش دارم...خیلی زیاد.باهاش دوست شدم در حد عادی.ولی دوست دارم یه کاری کنم که دیگه ازش بدم بیاد.بعضی وقتا حسودیم میشه به دوستاش.
هم دوست دارم که دوسم داشته باشه و باهام دوست بشه هم اینکه دوست ندارم بهش زیاد وابسته بشم.
اعتماد به نفسم هم خوبه.یعنی میدونم برای کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس نیست.
خواهشا بگید چیکار کنم

باسلام من پارسال در مدرسه عاشق دختری بودم حاضر بودم تمام جانم را به او بدهم خیلی وابسته بودم هی برایش نامه می نوشتم و خاطرات می نوشتم و می نوشتم که عاشقتم حس می کردم که او خوشحال می شود و این گونه هم بود اوایل سال نه تنها از من خوشش نمی امد بلکه از من متنفر بود بخاطر او دوستانی که با انها ۶ سال و یا بیشتر با انها دوست بودم نیز دیگر با من حرف نمی زدنن چون که من چشمم فقط ان دختر را گرفته بود دیگر وقت هم صحبتی با انها را نداشتم در اخر سال فقط برای او خاطره می نوشتم برای اینکه خوشحال شود در اخر سال من انقدر گریه کرده بودم که چشمانم تار می دید اما او با خوشحالی تمام از مدرسه بیرون امد من واقعا از این وضیعت خسته شدم تمام خاطراتی را که به من نوشته بود را با خود جمع کردم و با فندک و کبریت رفتم تا انها را بسوزانم و این کار راهم کردم با سوزاندن تمام انها خودش هم در نزد من سوخت هیچ وقت عاشق کسی نباشید که حتی حاضر نباشد بگوید که دوستت دارم چون نتیجه خوشی نخواهد داشت به کسی باید عشق ورزید که لیاقت عشق ورزیدن را داشته باشد . من واقعا فراموشش کردم دیگر در نزد من هیچ ارزشی ندارد هیچچچچچچچچچچچچ

با سلام خدمت شما و تشکر از شما بابت راهنمایی های خوبتان.من پسر ۱۷ ساله ای هستم که تقریبا یک ماه پیش با یکی از سال دومی ها درگیر شدم و دوست ایشان ما رو از هم جدا کردن البته خوشبختانه یکی از مزیت های اخلاقی من اینه که بعد دعوا حتما حداکثر تا دوروز بعد از طرف مقابل عذرخواهی میکنم
جالب اینجاست که به طور ناگهانی من احساس علاقه ی شدیدی به این شخص که ما رو جدا کرد پیدا کردم. اولش فکر کردم ممکنه شهوت باشه و سعی کردم باهاش حرف نزنم چون اصلا تاحالا ندیده بودمش ولی ازش عذرخواهی کردم و بخاطر ترس از گناه تا چند روز سعی کردم حتی باهاش سلام علیک هم نکنم ولی بعد یکی دوروز باهاش حرف زدم
متوجه شدم که حس شهوتی در این علاقه وجود نداره با توجه به اینکه زیبا رو هم هست و برعکس دوستیما باعث پیشرفت های درسی هم شده البته من سال اخرم و ایشون سال دوم
ولی شدیدا بهش وابسته شدم و میترسم از اینکه دیگه نبینمش چون از سال بعد من میرم دانشگاه و از این موضوع بسیار ناراحتم
حتی سعی کردم که در مسسه ای که به کلاس زبان میره ثبت نام کنم ولی سطح زبان اون خیلی بالاتر از من بود!!
حتی من شمارشم نگرفتم چون میترسم فکر کنه قصد بدی دارم درحالی که اصلا اینطور نیست
واقعا موندم چکار کنم؟؟؟؟؟؟

سلام خواهش میکنم به سوال من جواب بدید و منو از نگرانی در بیارید من یه مدت همجنسگرا بودم و مفعول بودم الان توبه کردم و پشیمونم و خوشبختانه به بیماری خاصی مبتلا نشدم اما الان دغدغه این را دارم که نکنه نتونم ازدواج کنم و این کار روی ژنتیکم اثر گذاشته و باعث ضرر زدن به همسر و بچه بشه خواهش میکنم منو از این دغدغه خارج کنید

سلام
قبل از هر چيز خواهش ميكنم متنو كامل بخونين

١٧ سالمه و تهران زندگي ميكنم
الان تقريبا كل اين پستي كه گذاشتيد رو خط به خط خوندم ولي موردي مشابه خودم نديدم
از وقتي مدرسه رفتم يعني از اول دبستان هر سال فقط و فقط يكي از همكلاسي هايم بود كه به طرز عجيبي شيفته ي اون ميشدم اينكه ميگم شيفته يعني ميخواستم بغلش كنم و ببوسمش و همه چيزش من باشم و هيچ كس ديگه اي نزديك نشه بهش يه جور غيرت :))
سال اول دبستان كه بايد براي روز اول ميرفتيم سر كلاس بچه ها دو تا دو تا جفت ميشدن كه پيش هم بشينن تو طول سال و من يه پسري توجهم رو جلب كرد و رفتم پيشش كه با هم باشيم
سال دوم اون پسر قبليه رفت و يكي دىگه رو ديدم كه چهره ي جذابي داشت باهاش خيلي راحت صميمي شدم تو تا آخر سال سوم باهم رفيق بوديم جوري كه بقيه حسوديشون ميشد به ما كه اينقدر همديگرو دوست داشتيم
سال چهارم خرخون شده بودم عجيب :) واسه همين هم اتفاقي نيافتاد البته شايدم به اين خاطر بود كه كسي نبود كه مثل قبل دوستش داشته باشم
سال پنجم هم يه پسري رو ديدم كه اونم واسم جذاب بود و اينكه گاهي دستمو ميگرفت و واسم از كاراش تعريف ميكرد خيلي لذت بخش بود واسم
دبستان تموم شد و ما از يه شهري نزديك تهران اومديم تهران. اينو بايد بگم كه هر سه پسري كه بهشون تو دبستان علاقه مند شده بودمو ديگه اونطوري كه بخوام بغلشون كنم و ببوسمشون دوست نداشتم و بعد از يه مدتي مثل دوستاي معموليم ميشدن
تو تهران رفتم يكي از مدارس سمپاد (تيزهوشان) و معمولا تو اين مدارس همه ي بچه ها تا آخر دبيرستان با همن مگه يكي دوتا برن و بيان هر سال
اينجا نقطه ي شروع داستان اصليه :
همون دقايق اول روز اول مهر سال اول راهنمايي يه پسري رو ديدم كه تا الان كه سوم دبيرستانم عشق واقعيمه
اون سال اول تو كلاس ما بود و من و اون هردو باهوشاي كلاس بوديم و فقط سر مسايل درسي با هم صحبت ميكرديم ولي با اينكه خيلي با هم نبوديم خيلي خيلي هواسم پرت اون بود هميشه. واقعا واقعا واقعا هم چهره ي زيبايي داشت و وقتي نگاهش ميكردم به سختي رو بر ميگردوندم و طي اين مدت ٦ ساله كه ميشناسمش فهميدم فقط براي من جذاب نيست (بيشتر توضيح ميدم...)
سال دوم هم تو يه كلاس بوديم و تا ارديبهشت تقريبا مثل سال اول دور از هم بوديم. جوري بهش علاقه داشتم كه صبح ها به اميد ديدنش بيدار ميشدم
از ارديبهشت ماه به هم نزديك تر شديم و اون هم البته ميخواست كه با من صميمي شه ولي خجالتي بود هر روز واسم از فيلمايي كه ميديده تعريف ميكرد و من با اينكه واسم خيلي جذاب نبودن فيلما واسه شنيدن صداش هم كه واقعا واقعا واقعا دلنشين بود به حرفاش گوش ميكردم. تا آخراي امتحانا ديگه فهميده بود كه من دوست خوبي براش ميشم تابستونا هم مدرسه كلاس داشت و تو اون تابستون خيلي با هم بوديم و هم من و هم اون به هم علاقه داشتيم ولي اون هيچ وقت تا حالا يه درصد اوني كه دوسش دارم دوستم نداشته.
سال سوم راهنمايي شروع شد و روز اول مهر سر صف رسيدم. اون اول منو ديد و اومد پيشم و بين اونهمه دوستاش كه تو مدرسمون بودن و باهاشون بيشتر از من صميمي بود منو انتخاب كرد به عنوان بقل دستيش تو طول سال. همون سال يه پسري اومده بود مدرسمون كه با اون هم خيلي صميمي شدم ولي جنس اين دوستي كه با اين پسر جديده داشتم از ريشه با علاقم به بقل دستيم فرق ميكرد(بقل دستيم هموني بود كه تا حالا عشقم مونده)
اسم كسي كه الان بقل دستيم بود و من عاشقش شده بودم رو از الان قلي فرض كنيد
اين پسر جديده كم كم تلاش ميكرد كه با قلي صميمي شه و از اونجايي كه پسر جديده دوستم شده بود و با هم حرف زديم و فهميدم كه اونم مثل من حس خاصي به قلي داره. هر روز با هم صميمي تر ميشدن و اين منو عصبي ميكرد! با اينكه من همش تلاش ميكردم به قلي نشون بدم كه چقدر دوسش دارم اون علاقشو خيلي به من نشون نميداد. يه روز خيلي يهويي پرسيدم كه بهترين دوستش كيه گفت يكيه تو يه مدرسه ديگه. فرض كنيد اسم اون يارو جيجي بود:)) ( بعدا جيجي هم مياد مدرسمون) گفتم تو اين مدرسه كيه بهترين دوستت اونم گفت كه من بهترين دوستشم !!! خيلي خوشحال شدم.
سوم راهنمايي تموم شد و اومديم دبيرستان. باز هم تو يه مدرسه و يه كلاس. امسال جيجي اومده بود مدرسمون ولي تو كلاس من و قلي نبود! جيجي و قلي از قبل از دبستان دوست خانوادگي بودن و طبعا تا دو سه ماه تو بغل هم بودن كلا ! منم انتظار نداشتم كه قلي بياد پيش من و درك ميكردم كه من نميتونم جاي جيجي رو واسه قلي بگيرم! بعد از دو سه ماه من و جيجي باهم دوست شديم. ديدم رفتارش با قلي و حرفايي كه پشت سر قلي ميزنه خيلي بده ! كم كم قلي هم ديد كه جيجي باهاش بد رفتاري ميكنه گاهي اوقات البته رفتار بدي داشت بيشتر اوقات با هم بودن و خوشحال . قلي كم كم علاقش به من زيادتر از قبل شد و با من طوري صميمي شده بود كه راجب رفتاراي بد جيجي با من درد و دل ميكرد! داشتم كم كم جاي جيجي رو واسه قلي پر ميكردم و بهترين دوستش ميشدم! يه روز يهويي بهم گفت كه بهترين دوستش منم !!!! منم ذوق مرگ شدم خوب ! خيلي لحظه ي عاطفي اي بود و اونجا بود كه بهم نشون داد كه آدم عاطفي اي هست و اونم منو خيلي دوست داره!!!! منم كه اينو ديده بودم صد برابر قبل واسم مهم شده بود و اصلا الان كه فكر ميكنم نصف زندگيمو از اون موقع تا الان داشتم به اون فكر ميكردم! اينكه لمسش كنم و باهاش راحت باشم خيلي بهم آرامش ميداد نميدونم شهواني بود يا نه چون با هيچ دختري هيچ رابطه اي نداشتم كه بتونم اين صحبت كردن و لمس كردن رو با اون قياس كنم. از اين موقع ها بود كه شنيدم از بچه هاي مدرسه كه قلي رو مسخره ميكنن كه شبيه دختراس و مثل دخترا حرف ميزنه ! من با خودم فكر كردم و ديدم كه من از اول متوجه اين موضوع بودم ولي اين رو سوسولي طلقي ميكردم نه دخترونه !
كم كم صحبتاي بين بچه ها ديگه خيلي راجب قلي بد شده بود جوري كه بهش گي و دوجنسه ميگفتن و من هم خيلي خيلي از اين كارشون بدم ميومد. چون من و قلي خيلي خيلي به هم نزديك بوديم و هميشه با هم بوديم بين بچه ها افتاد كه منو قلي زنو شوهريم و گي هستيم و اينا !! مثل شوخي بود ولي منو عصباني ميكرد! و البته كه قلي خيلي خيلي ناراحت ميشد !
سال دوم دبيرستان شد و من و قلي تو يه كلاس نبوديم و قلي و جيجي با هم تو يه كلاس بودن و قلي كم كم فهميد كه جيجي چقدر اخلاقاي بد داره ! همش قلي ميومد پيشم زنگ تفريحا و از شير مرغ تا جون آدميزاد ميگفتيم ! بحث تمسخر من قلي باز بالا گرفت تو مدرسه و واقعا ناراحت بودم كه عزيز دلمو مسخره ميكنن حالا خودم با فحش و عصبانيت كسايي كه اين كارو ميكردن رو تنبيه ميكردم ولي قلي خيلي معصوم و خجالتي و دوست داشتنيه و هيچي نميگفت! ديدم كم كم اون حس عاطفيش به منو از دست داد و ازم دوري ميكرد كه بچه ها مسخرمون نكنن. ولي بازم من بهترين دوستش بودم و با من از همه صميمي تر بود ولي وقتايي كه تو جمع بوديم و بقيه مارو ميديدن دور ميكرد خودشو ازم. ديگه كاملا خيالم راحت شده بود كه كسي واسش مثل من نميشه حتي جيجي. آخراي سال دقت كردم ديدم كه قلي با يه پسره كه فرض كنين سيسي هست خيلي صحبت ميكنه و نگاهش به من و بقيه و نگاه كردنش به سيسي فرق داره. اون خيلي سيسي رو دوست داشت و واسش كاراي خوب ميكرد مثل سوغاتي گرفتن و اينا البته واسه منم ميكرد ولي احساس خطر ميكردم. از شخصيت سيسي بدم ميومد و مياد. از اين افراديه كه فكر ميكنه خيلي باحاله ! ولي قلي خيلي رفتار سيسي رو دوست داشت. شايان ذكره كه سيسي چهره ي و اندام جذابي داشت البته براي يه دختر و من اصلا دوسش نداشتم و چهره ي قلي واسم زيبا بود ! سيسي و قلي با هم چت ميكردن و من خيلي از روابطشون خبر نداشتم چون با سيسي دوست نبودم. خودم هم گاهي از روي شوخي به قلي ميگفتم كه عاشق سيسي شده و بايد با هم ازدواج كنن :))) من و سيسي و قلي هر كدوم تو يه رشته ي جداي المپياد ميخونديم !
سال دوم دبيرستان تموم شد و من دوره ي تابستاني المپياد داشتم تازه مدال هم آوردم ! ولي قلي و سيسي نتونستن قبول شن! قلي خيلي خيلي ناراحت شد ! سيسي اصلا ناراحت نشد!
اول مهر سال سوم شد. من و قلي و سيسي تو يه كلاس بوديم و من اول سال واسه قلي جا گرفتم كه بياد و پيش من بشينه ! بعد از سه ماه كه نديده بودمش ديدمش. خيلي رفتارش عوض شده بود از اون ثانيه ي اول ! همش بهش ميگفتم كه اگه ازم ناراحته بهم بگه ولي ميگفت چيزي نيست ولي به وضوح عصبي بود و تا يكي دو هفته با اينكه كنارم بود باهام خيلي كم حرف ميزد. فكر ميكردم واسه المپياده كه عوض شده ولي اين نبود !
قلي و سيسي تو اين ٦ سال راهنمايي و دبيرستان فقط امسال تو يه كلاس بودن و من حدس ميزنم كه سيسي از قلي ناراحت شده بود كه چرا قلي پيش منه و پيش اون نيست ! يك يا دو ماه گذشت و تو اين مدت قلي يكي دو تا از وسايلش رو به سيسي هديه داد ولي به من هيچي ! اين هديه دادناش به سيسي معمولا اينطوري بود كه سيسي ميگفت فلان چيزتو بده به من و قلي ميگفت باشه ! حتا يبار ازش خواستم كه يه وسيله اي كه لازم نداشت رو به من بده ولي پيچوند و نداد. همونطور كه قلي واسه من خاص بود و شنيدن اسمش و ديدنش منو از خود بي خود ميكرد قلي هم سيسي رو دوست داشت !!! من اصلا فكر نميكردم كه اونا اينقدر همديگرو دوست داشته باشن !
سيسي همش به قلي ميگفت كه بره پيش اون بشينه سر كلاس ! علني نميگفت ولي ميدونم كه همش ميگفت ! يه روز يهو قلي بهم گفت كه ميخواد بره پيش سيسي !! من خيلي ناراحت شدم ازش و اونم رفت پيش سيسي ! اولاش كه كلا قهر بودم باهاش ولي يكي دو هفته بعد ديدم خيلي دلم واسش تنگ شده بود ! بهش گفتم كه برگرده پيشم اونم گفت كه واسه يكي دو هفته ديگه اونجاس و بعد مياد پيشم! ميديدم كه قلي و سيسي سر كلاس باهم ميخندن خيلي منو عصباني ميكرد ! قلي سيسي رو خيلي خيلي بيشتر از من دوست داشت ولي سيسي خيلي وقتا بهش بي محلي ميكرد ! تولد قلي رو بهش تبريك نميگفت و از اين قسم كارا ! قلي واسه سيسي كارايي ميكرد كه من تصور نميكنم واسه من بكنه ! بهش ميگفت كه باهم برن بيرون و بعدا به من ميگفت اگه من بودم اون موقع با من ميرفت !! واقعا شايد همون قدر كه من قلي رو دوست داشتم قلي هم سيسي رو دوست داشت ولي سيسي بي محلي ميكرد خيلي وقتا ! اصلا فكر كنم بي محلي سيسي باعث ميشد واسه قلي جذاب باشه !! الان يه ماهي هست كه قلي برگشته پيشم و من خوشحالم ولي واقعا اگه قلي رفتار سيسي رو دوست داره بره پيش همون سيسي بهتره هم اون پيش عشقشه هم من قلي رو از ذهنم خارج ميكنم و به درس هاي مسخرم ميرسم و احساساتمو تلفش نميكنم ! حاضرم هر كاري بكنم و خيلي كارا هم كردم كه قلي منو مثل سيسي دوست داشته باشه و واسش مهم باشم ولي دل است ديگر !!!!!
اينقدر كه من و قلي همديگرو ميشناسيم هيچ دو نفري همديگرو نمشناسن و من لااقل اينقدر دوستش دارم كه حاضرم بقيه ي زندگيم رو هم فرد مورد علاقه ي زندگيم باشه و هميشه پيشش برم وقتي كه حوصلم سر رفته تا با هم بخنديم به در و ديوار !!

رك بگم من همجنس گرام ؟!؟!
اينم داستان من تا الان !! حالا اين جور دوستي ها و علاقه داشتنا بده ؟ به اسلام كاري ندارم ! برام مشكلي پيش مياره ؟ بهتره خودم رو عوض كنم و ديگه دوستش نداشته باشم ؟ آخه از يه طرف خيلي وقتمو ميگيره عشق به قلي و از طرفي با نبودش هيچ چيزي نيست كه تا اين حد بهم انگيزه بده واسه زندگي ! اگه ميگيد بيخيال اين دوستي بشم و علاقشو از دلم بيرون كنم : ١- چجوري ٢- انگيزه بدين
اگر نه هم كه من همين عشقو نگه ميدارم چون ميدونم اين عشق صاف رو كمتر كسي تجربه ميكنه !!!

سلام من دختری ۱۶ ساله هستم.من یک دوست بسیار صمیمی دارم که سال اول دبیرستان با هم تو یه مدرسه و کلاس بودیم.یکی از معاونای مدرسه ما رفتاری عجیب داشت.همیشه منو زیر نظر داشت با اینکه اصلا دختر شری نیستم.ولی سال اول زیاد متوجه ااین رفتارش نشدم.سال دوم که مدرسه دوستم از من جدا شد تقریبا دوستی صمیمی نداشتم و اون موقع بود که من بیش تر متوجه این رفتارش شدم.تقریبا همیشه به من نگاه میکرد ولی نگاهش مات بود . نه لبخندی نه اخمی هیچ .کم کم دیگه ازش تا حد امکان ازش فاصله میگرفتم و وقتی ازم خواست که نماینده باشم با قاطعیت تمام رد کردم.چون میدونستم به جز اضطراب چیز دیگه ای نداره...وقتی هم که امتحان میدادیم و مراقب بود قلبم شدید میکوبید. دستام عرق میکرد...کم کم احساس میکردم دارم بهش علاقه مند میشم ولی همش این افکارو از خودم دور میکردم...تابستون رسید و ناراحت بودم...وقتی دوباره اول مهر بود با امید خیلی زیادی به مدرسه رفتم تا ببینمش..ولی نبود..چند روز اول به خودم امیدواری دادم که حتما برمیگرده الان امتحانای نولت اول رسیده و من خیلی حالم بده همش دارم بهش فکر میکنم ولی خدا رو شکر درسم افت نکرده معدل تا الانم همه امتحاناتم رو که دادم اکمتر از ۱۹ نمیشم ...هر شب به یادش گریه میکنم ولی افسردگیم رو اصلا به کسی نشون نمیدم و همیشه طوری رفتار میکنم که همه فکر میکنن اصلا مشکلی تو زنوگیم نیست ولی خسته شدم دیگه حوصله درس خوندن هم ندارم هزار لار از خدا خواستم که فقط یه بار به ببینمش و بهش بگم چقدر دوسش دارم ...من هیچوقت در موردش فکرای بدی نکردم و فقط به خاطر علاقم بهشه که اینقدر دارم عذاب میکشم
پیشاپیش تشکر از جوابتون راستی من به بعضی معلمام هم خیلی علاقه دارم ولی هیچ کدوم به اندازه این یکی درداور نبوده

سلام من یه دختر ۱۸ساله ام حدود یک سالی هست که متوجه شدم هورمون تتسترونم بیشتر از هورمون های جنسی دخترونمه البته این که من خودم هم از بچگی کلا لباسای پسرونه دوست داشتمو میپوشیدم الانم با اینکه اندام های ظاهریم دخترونه است باز هم با این حال پسرونه میرم بیرون .واینکه من با یه دختری که از همکلاسیام بود آشنا شدم وارد اکیپشون شدم اول بهش نگفتم که بهش حس دارم اما بعدا با کادو هایی که براش خریدم و بغل کردنام فهمید و باهام بهم زد اما من از اونجایی که آدم بسیار متفاوت پسندیم و مدرسمو عوض کردم عاشق یکی دیگه شدم اما بازم دوست اولم تو خوابام نقش داره و وقتی من به یه مشاور مراجعه کردم گف که میتونم تغیر جنسیت بدم خودم نمیدونم چه کار کنم لطفا راهنماییم کنید .مرسی

ها یعنی واقعا مطمءن باشم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام
من به یکی از دخترای کلاسمون علاقه دارم اون یه دختر محبوبه و خیلی از بچه های مدرسه عاشقشن اون سر یه زنگای خاص کنار من میشینه منم خیلی ذوق میکنم اما انگار من اصلا براش مهم نیستم الانم نه میتونم فراموشش کنم نه بازم عاشقش باشم

سلام من به شدت عاشق همجنسم شده ام برای اینکه دیگر عذاب نکشم گفتم که از اول هم دوستت نداشتم اون هم بیش از اندازه ناراحت شد ببخشید میخواهم بدانم که من چگونه کاری کنم که ان حرف را فراموش کند و مرا ببخشد خواهش میکنم جواب دهید دارم میمیرم..........

باسلام وممنون از راهنمایی های خوبتون..گفته بودین ک باهدیه یاابراز محبت رابطه تونو بادوستتون ترمیم کنین من خیلی سعی کردم ولی دوستم اصلا جواب محبتاو ارزشایی ک براش میزارم رو نمیده احساس میکنم فک میکنه وظیفمه واون فقط ب دوست پسرش فک میکنه اماخودش اینو انکار میکنه اغلب..رفتاراش و کم محلیاش منو ازار میده برام باورکردنی نیس ک دختری ک ی مدت براش زندگیش بودم و چ خاطراتی باش داشتم الان بخاد اینطور سرد وبی احساس باشه..ذهنم واقعا اشفته س نمیتونم بش فک نکنم...

سلام خواهش میکنم سریع جواب منو بدید دارم دیونه میشم من یه دختر ۱۵ساله ام و از سال پیش عاااشق یه دختر که توی یه کلاس دیگه از مدرسمون بود شدم براش تا حالا دو بار گل و دوبار هدیه گرفتم روز تولدم بهش اعتراف کردم که عاشقشم ولی بنظرم واکنشش خوب نبود من عاشقشم اما میخوام بدونم اون دوسم داره یا نه اگه دوسم نداشت میخوام کاری کنم عاشقم بشه تورو خدا خواهش میکنم کمکم کنید تمام اتاقمو از عکساش پر کردم رمز و اسم همه ی برنامه هام اسم اونه نمیدونمم چیکار کنم

سلام.
من یک جوون۱۵ساله ام.مدتی هست به یکی از اشناهامون علاقه خاصی پیدا کردم.هردو خانواده مذهبی هستیم ولی ضاهرمن خیلی خزب اللهی است ولی باطنم خورده شیشه داره.میخواستم بدونم چجوری بهش حسم رو بگم.
ازطرفی چون خیلی مذهبی هستیم خیلی کم باهم حرف میزنیم.نگاه جنسی هم به او ندارم.با خانواده ام هم مطرح کردم وانها به مقید بودنش شهادت دادند.فکر اینکه چون ما باهم همسنیم و ممکنه اون زود تر بره یا اینکه اگه اون چند روز یا ماه از من بزرگتر باشه عذابم میده.تروخدا کمکم کنید

سلام من دختری هستم ۱۳ ساله عاشق همجنس خود شدم ولی از شانس بد صمیمی ترین دوستم هم او را دوست دارد دیگه با اون دوستم دشمن شدم اصلا نمیخوام ریختشو ببینم نمیتونم باهاش حرف بزنم ازش بدم میاد ولی اینم بگم که اون دختره که من عاشقشم اونم بین من و اون دوستم من رو دوست داره ولی با این حال از اون دوستم بدم میاد خواهشا راهنمایی بفرمایید.عذاب میکشم

سلام دختری هستم که بسیار پر از عشق و عاطفه و احساس زندگی ام را می کردم که یکی از همکلاسی هام بهم یه فالی یاد داد شروع شد امتحان اسم یکی از همکلاسی هامو با اسم خودم در اومد عشق می دونستم الکیه ولی با اداهایی که برام در می آورد ...
خردادماه بود براش آهنگ گوش می دادم هر بهش فکر می کردم حتی این عشق مرا به نوشتم شعر ها و .. زیادی براش کرد هنوز بازم عاشقشم برای عشقم بهش بی توجهی کردم بی محلی می خواستم امتحانش کنم
کاشکی نمی کردم امسال بود که هم با من به تمسخر واسه
من عاشقشم ولی نمی دونم چی کار کنم دوست دارم بهم بگه چرا
خواهش زود جواب بدید دستور عمل که هم من خوش حال شم هم اون فکرش راجب من خوب شه از بغل کردنو... خجالت می کشم سریع جواب بدین؟

سلام
من دختری ۱۹ ساله هستم و مجرد. مدتی به عمل شوم خودارضایی مبتلا بودم ولی الان میشه گفت یک سال هست ک ترک کردم اما این عمل اثرات بدی رو زندگیم داشته که داره داغونم میکنه.اولین پدیده بدی که مواجه هستم باهاش زودانزالی هست. من مطالب مبتذل نمیخونم و نگاه نمی کنم اما گاهی اوقات میشه که مثلا با دیدن صحنه های فیلم هایی از تلویزیون ایران خودمون که پسری نگران دختری میشه ، احساس میکنم انزال داشتم. من در طول زندگیم سه بار به شدت وابسته دوستام شدم که همشونم دخترن.تو دوتای اولی تونستم احساساتمو کنترل کنم و خداروشکر الان به یه رابطه ی معقول رسیده رابطمون با اینکه هنوز هم اون علاقه زیاد به هم رو داریم ولی اخیرا با یه دوست جدیدی آشنا شدم که خیلی دوست داریم همدیگرو.اگر بخوام میتونم کاری کنم که ارتباطمون کم بشه اما مشکل اینجاست که وقتی میبینمش یا وقتی تلفنی صحبت میکنیم بازهم من این مشکل انزال رو دارم.من نمیخوام این اتفاق بیفته اما نمی تونم.یا مثلا وقتی این دوست خیلی بهم محبت می کنه یا وقتی مثلا حالم خوب نیست حالم رو میپرسه من دوباره این مشکل رو دارم.چیکار کنم که افکارمو کنترل کنم؟ بخدا دیگه نمیتونم ادامه بدم.از گناه خسته شدم.سعی میکنم وقتی خونم کتاب بخونم و کارای مختلف انجام بدم ولی حتی گاهی حین انجام این کارها هم بفکر این دوستم.من الان خودمو یه لکه ننگ دین میدونم و یه آدمی که تمام ملائک دارن لعنش میکنن.هفته بعد قراره برم جنوب و اتفاقا این دوستم هم هست ولی نکته ای که ذهنمو درگیر کرده اینه که با وجود این دوست من چیکار باید بکنم؟

سلام.من دختری ۱۵ ساله هستم الانم کلاس اول دبیرستانم .وقتی سوم راهنمایی بودم عاشق دبیر ادبیات فارسی م شدم. اونم ی دختری بود تقریبا ۳۸ ساله و مجرد. نمیدونستم باید چی کار کنم داشتم دیوونه میشدم . تا اینکه شمارشو پیدا کردم و ب بهانه تبریک عید بهش پیام دادم .اونم خیلی خوشحال شد . بعدش بهش گفتم ک دوسش دارمو عاشقش شدم ولی اون هیچی نگفت اون اصن دوسم نداشت این منو عذاب میداد خیلیییییییییی.تو هفته ک ی روز با ما کار داشت دعا میکردم و ثانیه شماری میکردم ک اون روز زود تر برسه وقتی میدیدمش دوس داشتم فقط نگاش کنم . ولی اون منو اصن دوس نداشت البته خودم اینطوری فک میکنم چون اون میگف منم دوست دارم ولی مطمعنم دروغ میگه .الان ک ی سال میگذره ولی باهاش هنوزم رابطه دارم و اول از طریق پیامک بود ولی الان با ایمیل باهاشم الانم بهش علاقه شدییییییییید دارم هر روز پای کامپیوترم تا شاید بیاد و باهاش حرف بزنم من دیگه الان نمیبینمش دارم دیوونه میشم خواهش میکنم کمکمکنید میخوام فراموشش کنم دارم دیوونه میشم خواهش میکنم کمک کنید چن بار سعی کردم فراموشش کنم ولی نشد ....

با سلام و خسته نباشید.
من یه پسر ۲۲ سالم که مدت ۲ساله که وارد دانشگاه شدم اما از یه سال پیش در محیط خوابگاهی به یکی از هم دوره هام وابستگی پیدا کردم اما به دلیل شرایط کاریم حتی نمی تونم ابراز کنم .ینی نمی تونم راحت برم پیشش .بهش سر بزنم . من فارسم و اون ترکه .و اون بیشتر با هم زبونش رفت و امد میکنه و رابطه داره .ولی اینو چندین بار به خودش گفتم اما وقتی فکر میکنم این احساس شاید یک طرفس و اون درکم نمی کنه .خیلی عذابم میده .از طرفی وقتی فکر میکنم که باید یک سال دیگه ازش جداشم داغون میشم.ولی چون فک میکنم این کار درست نیست .نه برای آینده کاریم نه برای زندگی شخصیم خواستم کمکم کنید که فراموشش کنم.لازمه بگم که من با این پسر هم کلاسی ام و هر روز هم می بینمش. یه راهی پیشنهادی چیزی ممنون میشم.کاش آدرس ایمیلی میدادید تا راحتتر صحبت میکردم چون خیلی چیزا هست که به دلایلی ننوشتم

سلام کسی نیست. جواب سوال ما بده؟

من یک دخترم و عاشق دختری که از من یک سال بزرگتره شدم اون خیلی مغروره ولی من نمیتونم فراموشش کنم توروخدا کمکم کنید خواهش میکنم تو رو خدا دارم عذاب میکشم

سلام ریحانه هستم۱۴ سالمه
خیلی به دوستم انیس وابسته ام به طوری که نمیتوانم ببینم که با یکی ذیگه ار همکلاسی هام که اسمش زهراست میره بیرون........همین چند وقت پیش سر همین موضوع با او دعوا کردم وسعی کردم اورا فراموش کنم ولی اینبار خود انیس پیش قدم شد وآشتی کردیم.......اون میگه من براش مهمم ولی من اینجور فکرنمیکنم......احساس میکنم زهرا را بیشتر از من دوست دارد.....چه کار کنم؟؟؟؟؟

سلام وعرض خسته نباشید به شما مدیران وکاربران سایت من یکسالی هست ارضا شدنو شروع کردم دست خودم نیس ون وقتی دختری رو می بینم حسم می خواد با اون دختر باشم وبرای اینکه بتونم خودمو کنترل کنم به فکر ارضا شدن می افتم لطفا راهنمایی کنین ممنون

با سلام.پسری ۱۵ ساله هستم.در تابستان سال اول دبیرستانم سرکار رفتم.البته با علاقه ی خودم و نه با اجبار والدین.میناکاری را دوست دارم برای همین به سراغ این کار رفتم.استاد من یک خانم ۲۵ ساله بود که از چند وقت پیش او را میشناختم.یعنی با خانواده ی ما نسبت دوری داشت که دیر به دیر اورا می دیدم.از همان اول هم احساس میکردم که او نزد من نسبت به بقیه متفاوت است.تا این که به تدریج احساس کردم فقط برای او سرکار میروم اگر او نباشد سرکار رفتنم معنایی ندارد.گذشت و من هر روز بیشتر از دیروز به او وابسته می شدم.او هم روی باز به احساسات من نشان داد و کار به جایی کشید که فهمیدم عاشقش شده ام.یک عشق واقعی که هیچ ربطی به هوس و شهوت رانی و مسائل جنسی نداشت.او را به اندازه ی تمام زندگیم می خواستم و بعضی از شب ها در راه برگشت از سرکار با او هم مسیر می شدم و تا جایی که از هم جدا شویم با یکدیگر حرف می زدیم.شماره ی موبایلش را داشتم و اکثر اوقات با یکدیگر حرف میزدیم.تا این که یک شب در حرف هایم در موبایل به او اس ام اس دادم که اگر واقعا مرا دوست داری به من بگو دوستت دارم و او از این کار امتناع ورزید.آن چنان ناراحت شدم که آن شب شام نخوردم.فردای آن روز به او گفتم خیلی از دستت ناراحت شدم.دلیلت برای این که به من نگفتی دوستت دارم چیست؟او نیز آرام طوری که کسی نشنود به من گفت تو خودت قضاوت کن کسی که شوهر دارد..داشت ادامه می داد که با کمال تعجب گفتم چیییی؟؟؟!!!!!شووووهر...مگه تو شوهر داری؟؟؟؟!!!!!!او نیز گفت بله مگه نمیدونستی؟؟؟!!!شوکه شده بودم . عرق سرد بر پیشانیم نشسته بود و احساس می کردم دارم میمیرم.سپس با سسردی هرچه تمام تر از او خداحافظی کردم و راهی خانه شدم.در راه به گریه افتادم و به خودم گفتم احمق تو به یه زن متاهل اینطوری ابراز احساسات کردی.چه غلطی کردی.خاک تو سرت کنن و همینطور به خودم بد و بیراه می گفتم.آن شب تا صبح گریه کردم و به خودم قول دادم که از فردا با او حتی سردتر از روز اول برخورد کنم.فردای آن روز که سر کار آمدم فقط یک سلام خشک و خالی کردم و نشستم سر کارم.دیگر هیچ نگفتم . با سکوت تمام مشغول کشیدن بشقاب های میناکاری شدم.بعد از مدتی اسمم را صدا زد و گفت چرا حرف نمیزنی؟یه چیزی بگو...فقط نگاهی به او انداختم و گفتم چیزی ندارم که بگم.بهم گفت حالت به نظر خراب میاد.گفتم نمیدونی دیشبو چطور گذروندم.با این که به خودم قول داده بودم بازم باهاش صمیمی شدم‌.انگار نگاهش صداش طلسم داشت.جوری که نمیتونستی دوسش نداشته باشی.در ضمن من در خانواده ی متدینی بزرگ شده ام و خودم نیز فردی معتقدم اما در برابر این احساس کمر خم کرده بودم.با این که گاهی به من بب محلی می کرد و با یک کار کوچک قلبم را میشکست بازهم دیوانه وار دوستش داشتم و هر روز به خاطر این عشق خودم را سرزنش میکردم.با شروع شدن مدارس دیگر نتوانستم سرکار بروم و فقط با او ار طریق موبایل ارتباط داشتم.این رابطه به خواست خودم آرام آرام سرد شد و کمتر با او حرف میزدم تا الان که دیگر عشقی وجود ندارد.اما با این حال هنوز هم گاهی به یادش اشک میریزم . چه میدانم شاید هنوز هم عاشقم.کمکم کنید که چطور دیگر به او هیچ احساسی نداشته باشم؟هنگام حرف زدن با او فقط به چشمان زیبایش خیره می شدم و گاهی آنقدر غرق در شنیدت صدایش می شدم که نمی فهمیدم چه می گوید.

سلام من ۱۷سالمه دوساله ک عاشق دبیر خودمون شدم من ب او ب طور فجیحی علاقه دارم ولی نمیتونم ک ب او بگم چقدر بهش علاقه دارم دوستام ب اومیگن ک چقدر بهش علاقه دارم.پشت سرش خیلی بهش علاقه نشون میدوم ولی وقتی ک یاهاش رو ب رو میشم انگار دارم با دشمن خودم صحبت میکنم ولی اون خودش میدونه ک از دوست داشتن زیاده لطفا ب من کمک کنید میترسم با این علاقه زیادم یه کاری دست خودم بدم.اصلا ب عشق او درس میخونم وقتی نگاهش میکنم انگار قند تو دلم اب میشه خیلی دوستش دارم

سلام .من پسری ۱۷ ساله هستم که هم کلاسیم خیلی برایم مهم شده طوری که عاشقش شدم و خیلی عذابم میده نمیدونم اونم منو دوست داره یا نه چون که از نگاهش میدونم که یک حسی به من داره .چطوری میتونم که مطمن بشم که اونم منو دوست داره

سلام مجدد
من یه بار راهنمایی خواستم شما گفتید که جواب من تو سوال های قبلی داده شده و فقط کامنت من بود که جوابی به من داده نشد.داستان این علاقه:معلم اجتماعی جای تمام بچه ها را رو بعلت حرف زدن زیاد عوض کرد و اونی که بهش علاقه دارم رو کنار من نشوند.اوایل اصلا ازش خوشم نمیومد.حتی ازش نفرت هم داشتم ولی بعد یه مدت عاشقش شدم ... خیلی باهاش رودربایستی داشتم ازش خجالت میکشیدم .اما بعد یه مدت روم باز شد باهاش شوخی میکردم ولی یه خورده که گذشت دیگه نیومد کنار من بشینه و فقط دو زنگ از هفته رو کنار من میشست.منم خیلی ذوق میکردم اما با وجود این علاقه هیچ وقت دلم نمیخواس که بدونه که دوسش دارم اما لو رفتم همه فهمیدن آبروم توی مدرسه رفت.اونم از من خیلی فاصله میگرفت طوریکه حتی تو صورتم هم نگاه نمیکرد .منم مجبور شدم و به دروغ بهش گفتم که من هیچ علاقه ای به تو ندارم و تمام این حرفا شایعه است و هیچکدوم از اینا واقعیت نداره (از اونجایی هم قبلا گفته بودم اون یه دختر محبوب تو مدرسس و همه مدرسه میشناسنش و بیشتر مدرسه عاشقشن)اونم بهم جوب داد که آره خیلی ها هستن که راجع بهشون شایعه زیاد هست و خیلیارو سنیدم که عاشقمن بعد از گفتن این حرفا تا یه مدتی اروم بودم و اونم باهام خوب رفتار میکرد تا اینکه زد به سرم خواستم همه چیزو از عشق و علاقمو نسبت بهش بگم اما مشاور و دوستام بهم گفتن که نگم آخه خیلی مغروره و اگه بفهمهع که کسی دوسش داره دیگه بهشون محل نمیده راست هم میگفتن...کمی از علاقه احساسی من نسبت بهش گذشت تا اینکه بهش علاقه جنسی هم پیدا کردم هرموقع میاد میشینه کنارم تمام بدنم داغ میشه و تنفس برام سخت میشه.علاوه براین دیوونه هم شدم گاه ازش بدم میاد جوری که میخوام بکشمش گاه هم دلم میخواد بپرم بغلش علاقه جنسی هم منو خیلی آزارم میده واقعا در عذابم لطفا این دفعه جوابمو بدید
ممنون

خیلی مطالب مفید وعالی بود ممنون.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام حقیقتش بیکار بودم و همینجوری اتفاقی با این پست برخورد کردم و تا حدودی هم نظراتو حوندم
فقط میخواستم بگم
از امام زمان خجالت بکشید اون داره میبینه برا همینه دلش خونه!!!
تو رو جان امام زمان دوستان عزیز خجالت بکشید باید شرمتون بشه که اسمه این چیزا روبیارید
دله اقا رو خون نکنیم به امام زمان قول بدید به خدا کمک میکنه
قصد توهین نداشتم بخدا اما هرکس یه جور متوحه میشه
خدانگهدار
والسلام

سلام
اسم من امیر
۶-۷ ماه است با دختری دوست شدم
ما واقعا عاشق همیم و میخواههیم ازدواج کنیم
اما یچیزی منو آزار میده
دوست دخترم در سن ۱۴ سالگی با پسری رابطه جنسی داشته
این موضوع خیلی اذیتم میکنه
اگه میشه یه کمکی کنید تا این موضوع رو فراموش کنم
ممنون

سلام علیکم باعرض تحیت برشما به خاطر این همه احساس مسئولیت .من در مدرسه تیزهوشان پایه هشتم مشغول به تحصیل هستم حقیقتا مشکل من مشکل دوست من است که پس از دیدن حال واقعا بد ایشان تصمیم به کمک به ایشان کردم من ودوستم حدودشش سال باهم رفیق هستیم دوست من شخصیتی جذابی دارد تاکنون افراد زیادی را به سوی خودش جلب کرده من هم بسیار اورادوست دارم واز اینکه صمیمی ترین دوست همچین شخصی هستم افتخار میکنم مشکل این جاست که دوستم باوجود این همه عزواحترام عاشق دختری شده که با او ازچندین جهات متفاوت است دوست من شاگر اول کلاس والبته ازلحاظ هوشی توشهرستان شناخته شده است معشوق دوست من کسی است که نماز راهر وقت خواست میخواند درحالی که دوست من بزرگ شده ی خانواده ای کاملا مذهبی است معدل او پایین ترین معدل کلاس بودوتفریح دوران نوجوانی اش باپسرها دوست شدن است بار هاوبارها یعنی تقریبا هرروز به خاطر اوجلوی من گریه میکند وباتوجه به اینکه آن شخص درشعبه ای دیگر ازکلاس هشتم است ندیدن وی آزارش میدهد علاقه ی افراطی به همچین کسی موجب نگرانی من مبنی براینکه نکند رفتارهای دوستم به سبب آن شخص تقلید گردد شد والبته گاهی حسادت من راهم درپی دارد که چرا بااین همه محبتی که به دوستم دارم اوعاشق کس دیگری است من چند روز پیش به دوستم گفتم من میتوانم معشوق اورا اصلاح کنم وبعد ازبه راه آوردن او رابطه ی دوستی ما سه نفر را فراهم میکنم اما دوست من به قدری ازاین موضوع ناراحت بود که نمی دانست چه میکند می گفت ازکجامعلوم من طاقت دیدن شما دوتا کنار یکدیگر راببینم دیگر اینکه رفتار های دوستم موجب دور شدن من ازخودش میشود خواهش میکنم به من کمک فرمایید کسی را برای مشورت سراغ ندارم اگر بامشاورین مدرسه درمیان بگذارم آبرویش میرود خواهش میکنم بگین من باید چه نقشی داشته باشم؟

سلام.خسته نباشید.
لطفا جواب این سوالم رو بدید.
من یه دوستی دارم که اسمش نسترنه.
دوسال از من بزرگتره.
همه ی مدرسه از جمله معلما هم دوسش دارن.....
چون یه دختره فوق العاده اس.
هم از لحاظ درسی.هم از لحاظ اخلاقی.
تکه...نمونه اس.....
من نسترنو خیلی دوسش دارم.....
هرچیزی که من دوسش داشته باشمو بهش هدیه میکنم.....
و دوسدارم همیشه مثل خودش رفتار کنم....
همیشه مثل نسترن....باشم
مثل اون با خونوادم رفتار کنم.....جوری ک اون با خونوادش رفتار میکنه.....
بهش گفتم خیلی دوسش دارم.....
اونم میگه منم دوستت دارم.....
ولی یه دوست داشتن معمولی....ک خیلی از دوستا بهم دارن.....
امسالم کنکور داره سرش خیلی شلوغه....
من دیگ از سال دیگ نمیتونم ببینمش ....
هر روز ک از سال تحصیلی میگذره من غمم بیشتر میشه......!!!!!
من چیکار کنم که انقد دوسش دارم؟؟؟؟
من بدون اون نمیتونم...
حتی باهم ۴ روز به اردوی راهیان نور رفتیم و من هر لحظه کنارش بودم....
و خیلی احساس ارامش شدیدی میکردم.....
خیلی خوب بود اون چهار روز.....
اون خیلی دختره خوبیه و خیلی از نکات مثبت اون رو منم تاثیر گذاشته....
نمیدونم اگه امسال تموم شه چیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خیلی بهش عادت کردمـــــــــ!
تورو خدا کمکم کنید.....
ممنونم!!!!!!!!!!!!!!

سلام.من دخترى۱۹ساله هستم.من ساله پىش وارد دانشگاه شدم.. تو دانشگاه دوستاىه زىادى داشتم ..ترمه اول همه چى خوب بود. خىلى دوسش داشتم ..باشوروع ترمه جدىد روابطم با دو تا از دوستام خىلى صمىمى شد خىلى دوسشون داشتم برام مثل خواهرم بودن همه چى خوب بود مىگفتىم مىخندىدم تا وسطاىه سال که مائده دوستم اومد پىشمو گفت ىه بىمارى به اسمه وسواس فکرى داره که آزارش مىده..تا اتمام ترمه۲من و الهه تلاش کردىم تا بهش کمک کنىم که بىمارىش خوب شه اما نشد که هىچ روز به روز بدتر مىشد...تا اىن که تابستون براىه من ىک سفره خارج از کشور پىش اومد که ىک ماهه کامل باىد مىرفتم ترکىه قبلش موضوعه سفرم رو به مائده گفتم خىلى ناراحت شد بعد از دادن امتحاناى ترم ۲مائده ىه روز که باهم بىرون بودىم بهم گفت که دلش مىخاد بىشتر از اىن باهام صمىمى شه و بىشتر بهم نزدىک شه.منم رو حسابه صمىمىت بهش گفتم که از خدامه باهاش بىشتر صمىمى شم....نزدىکاىه رفتنم بود که ىه روز زنگ زد گرىه کردو ازم خواست که باهاش بىرون برم...رفتم.. درکماله ناباورى اون ىه حرفاىى زد که جا خوردم اون گفت عاشق من شده همش بغلم مىکرد بوسم مىکرد... فرداىه اون روز به مدت ىک ماه ارتباطمون کامل قطع شد... من وقتى برگشتم بهش زنگ زدم که برىم بىرون ببىنمش دلم براش تنگ شده بود اما وقتى دىدمش خىلى عوض شده بود عصبى شده بود نگام نمىکرد هى بهونه مىورد و دعوا را مىنداخت... اىن داستانا ادامه داشت تا زمانى که ترمه۳شوروع شد اون روز به روز بىشتر بهم ابرازه علاقه مىکرد....حتى از لب بوسم کرد..از دسته کاراش خسته شده بودم... رابطممم با دوستم الهه خىلى بهتر بود با اون راحت تر بودم باهم دردو دل مىکردىم بىرون مىرفتىم مىگفتىمو مىخندىدىم...اما مائده بهونه مىورد که به رابطمون حسودىش مىشه رو همىن حساب رابطمو با الهه بهم زد...جدىدا حساس تر شده تهدىدم مىکنه که خودشو مىکشه اگه از پىشش برم تلفنامو چک مىکنه حتى به پسرى,که بهم پىشنهاد ازدواج داده حساسه همش دعوام مىکنه مىگه من فقط تورو مىخوام ولى تو با صد نفر مىگردى.. مىخوام هرچه سرىع تر ازىن رابطه بىروون بىام اما نگرانشم مىترسم بلاىى سره خودش بىاره ىا اتفاقى براش بىوفته قسم خورده اگه برم رگشو مىزنه خونشو مىندازه گردن من من ازتون کمک مىخوام تروخدا راهنماىىم کنىن خسته شدم...ممنون

سلام
من آدمیم که خیلی اهل رقابتم و درسخونم ،صادقانه بگم گاهی وقتا واقعا به کسایی که از من بهترند حسودیم میشه و من تمام تلاشمو میکنم که از اونا بهتر باشم اما حسادتم به معنی این نیست که بخوام طرفو خراب کنم یا اونو به زمین بزنم بلکه دلم میخواد همه چی عادلانه باشه و با تلاش خودم بطور صحیح به دست بیارم ،فوق العاده احساساتیم به طوری که منطق واقعا در من صفره ،اعتماد به نفسم هم صفره و سر کوچکترین چیزی غمگین میشم و در عین حال نمیتونم از خودم دفاع کنم و همیشه سوژه ی کلاس و مدرسه هستم ،سال سوم ریاضیم ،اصلا سرزبون دار نیستم و چیزی که حقمه نمیتونم ازش دفاع کنم و همیشه مورد تمسخر دیگران قرار میگیرم ،پارسال توی کلاس با یکی همکلاسی شدم ،هیچی راجع بهش نمیدونستم اصلا هم در موردش کنجکاو نبودم ،طرف آدمی بود که خیلی تودار بود با همه صادق و رک بود جلوی هیچ احد و ناسی رو در بایستی نداشت ،درسشم خیلی خوب بود و بهش حسودیم میشد نیم سال اول اون رتبش از من بالاتر شد اما من تو ترم ۲ ازش نه تنها جلو نزدم بلکه رتبه ی اول کلاس شدم ،دوستای زیادی دوروبرش بودن من همیشه از اینکه نمیتونستم جای اون باشم حسرت میخوردم اینکه نمیتونم دوستای صمیمی داشته باشم و خیلی چیزای دیگه ...هم ازش بدم میومد هم دلم میخواست یه جورایی با هاش ارتباط داشته باشم تا اینکه امسال اومدم سوم نظرم به کل راجع بهش تغییر کرد ،امسال تابستون پدرش فوت کرد و من مثل خیلیای دیگه نمیدونستم ایم موضوع رو ،گفتم که آدم توداریه و به کسی اعتماد نداره ،دختر فوق العاده خوب و خوش بر خوردیه نمیدونم ...با وجود اینکه پارسال باز منو مسخره میکردن برام قابل تحمل بود اما انگار انتظار کوچکترین توهینی رو از اون نداشتم ،امسالبعد از چند برخورد مشتاق شدم که بیشتر بشناسمش به طوری که دیگه کوچکترین حسودی به اون نمیکردم بلکه به دوستاش حسودی میکردم که ای کاش من جای اونا بودم و بهش نزدیک میشدم طوری شد که رفتاراتش منو شیفته ی خودش کرد و از هر دری میخواستم بهش نزدیک شم و صادقانه بگم به حدی بهش علاقه مند شدم طوری که دوست داشتم صمیمی ترین دوستش بشم ام گفتم که طرف حریم داره و هر کسی رو نمیتونه به راحتی وارد زندگیش کنه ،اینکه میگم دوستش دارم یه وقت فکر منفی تو ذهنتون ایجاد نکنه ...بلکه اونو واقعا به عنوان خواهرم دوست دارم و حاضرم براش از زندگیم بگذرم تاثیر مثبتی تو زندگی من داشت و با رفتاراش باعث شد دروغیو که ۶سال به مادرم گفتم و بابتش عذاب وجدان داشتم و احساس گناه میکردم و شهامتشو پیدا کنم و راستشو بگم و باعث شد اینطوری از بند افسردگی ۶ سالم رها شم از اون حانیه ی دروغگو خلاص شم ،خیلی تلاش کردم که باهاش صمیمی شم برای همین روز تولدش واسش کادو خریدم و بهش دادم خودش از تعجب شاخ در آورده بود که من بهش کادو دادم آخه با هم هیچ سننی نداشتیم دو تا هدف از انجام این کار داشتم یکی سر قضیه ی پدرش خواستم احساس تنهایی نکنه و باعث خوشحالیش بشم یکیم اینکه سعی کنم رابطمو باهاش صمیمی کنم ،داشتم خوب پیش میرفتم که روز دادن کارنامه قرار شد بابام بیاد بگیره اما من گفتم بهش نیا چون دوستم داغداره و نمیخوام با دیدن تو جای خالی پدرشو حس کنه و ناراحت شه بنابراین قرار شد که مامانم بیاد اما اونم نتونست هیچی با پدرم صحبت کردم گفتم باشه بیا فقط به شرطاینکه کارناممو گرفتی زود برو که دوستم تو رو نبینه بابامم قبول کرد ولی از قضا و شانی بد تو ی روز کارنامه ما با هم روبه رو شدیم من به بابام اشره کردم که بره و خودمم رفتم سر کلاس ولی از قضا نگو بابام از اعتماد من به خودش سواستفاده کرد و رفت احساس واقعیمو به دوستم گفت و بهش گفت که من اول بهش گفتم برای کارنامه نیاد چون ممکنه دوستم دلش بشکنه ،زنگ تفریح که خورد اکیپ دوستای دختره اومدن پیشم و بهم گفتن که آره بابات داره با دوستت صحبت میکنه منم ترسیدمکه چی میگه نکنه بابام حقیقتو به دختره بگه که دوستم بهد از پیش باباماومد پیش من من بهش گفتم بابام بهت چی گفت که اون گفت راجع به درست از من پرسید اما بعد از اینکه دوستاش رفتن و تنها شدیم بهم گفت که بابام همه چیو بهش گفته من خیلی از دست بابام ناراحت شدم اون موقع حس کردم که روم آب جوش ریختن و بهد گریم در اومد از دوستم عذر خواهی کردم بهش گفتم که قصدم دلسوزی نبوده بلکه چون شخصیتت برام ارزش داشت و دوستت داشتم این کارو کردم خلاصه اینارو گفتم و بهش گفتم که سوتفاهم نشه فقط غم تو رو غم خودم میدونستم این کارو کردم خواستم اینطوری خودمو تو غمت شریک کنم اونم بهم گفت منو بخشید و از دستم ناراحت نیست بعدشم بهم گفت که فکر نمیکردم آدمی به این خوش قلبی وجود داشته باشه خلاصه این قضایا تموم شد ولی من عذاب وجدان شدیدی داشتم که باید لال میشدم و به بابام نمیگفتمو از اینجور حرفا و همش خودخوری میکردم و گریه کار هر روزم شده بود از طرفی با وجود اینکه به من گفت منو بشید نمیدونستم چرا باز غمگین بودم و از روبو رو شدن باهاش شرم داشتم همش افکار منفی به سرم میومد که نکنه فکر کنه کادوی تولدشو واسه ی دلسوزیم گرفتم ،نکنه از من متنفر شده باشه نکنه دیگه هیچ وقت نتونم با هاش صمیمی شم و از اینجور حرفا ...این افکار واقعا منو آزار میده و از خودم نا امید شدم که دیگه نمیتونم دلشو به دست بیارم ؛حس میکنم دوستم نداره و از من متنفره و اینکه تمام تلاشام برای صمیمی شدن با اون بی فایده بود واقعا نمیتونم از فکرش در بیام ...البته اینم بگم که آدم منطقی و با فهم و شعوریه و مشکل اینجا منم ،احساساتی بودنم نمیذاره درست فکر کنم و کاملا افسرده و غمگینم درسته هنوز باهاش به بهونه ی درس زنگ میزنم و باهاش حرف میزنم یه بار زنگ زدم و باهاش دردودل کردم و یه سری از رازهامو بهش گفتم اونم راجع به پدرش و خاطراتش با اون با من حرف زد ،نمیدونم به نظرتون اون از درون منو بخشیده یا هنوز ازم دلخوره به نظرتون باز میتونم بهش نزدیک بشم و دوست صمیمیش شم ؟باورتون شاید نشه ولی دوستی با اون از هر چیی تو این دنیا برام مهمتر شده حتی کنکور...بهم بگید چی کار کنم چطوری دلشو دوباره به دست بیارم و کاری کنم که غم هاشو فراموش کنه ؟میدونم زیاد پر چونگی کردم واقعا شرمنده ولی تو رو خدا بهم جواب بدید اصلا خیلی داغونم و امسالم نهایی دارم اصلا تمرکز انجام هیچ کاریرو ندارم ....

با سلام . تقریبا همه ی نظرات رو خوندم و جوا بشما تقریبا همه مثل عهم بود . من دانش اموز سال چهارم دبیرستان هستم و سخت ترین و مهم ترین روزهای زندگیمو سپری می کنم . انقد مشکلم زیلاد شد که اتفاقی به این سایت رسیدم . من به دبیر گسسته خودمون بشدت علاقه دارم . علاقه که نه ی چیز فراتر از عشق . نمیدونم چطور شد که اینجور شد فقط متن الان همه چیزم تو اون خلاصه میشه و فکر این که فقط سه بار دیگه می تونم ببینمش منو داغون کرده . بهش گفتم که خیلی دوسستون دارم وابسته شدم و اون که بشدت با من خوب بود رفتارش ۳۶۰درجه برگشت و دیگه حتی نگامم نمی کنه . میدونم بخاطر اینه کخ وابستگیم تشدید نشه ولی کار من از این حرفا گذشته و اون با این کارش داغون ترم میکنه . رک بگم کار من از وابستگی و عشق گذشته . من می پرستمش ...............نه که به خدا اعتقاد نداشته باشم نه ..نمازمو میخونم خدا هم همیشه کمکم کرده و خیلی دوسش دارم اما بعد از خدا اون داره واسم خدایی می کنه و من .....من...نمی دونم چپجور احساسمو بگم..فقط کمکم کنین .. دارم دیوونه میشم ...

سلام . من ۱۵ سالمه کلاس اول دبیرستان میخونم. سال پیش ب دبیر ادبیاتمون که ی خانوم مجرد تقریبا ۳۶ ساله بود دلبستم . طوری که برای دیدنش ثانیه شماری میکردم . با هر زحمتی بود شمارشو از معاونمون گرفتم تا بتونم بهش بگم دوسش دارم . اولین روز عید بهش پیام دادم و ب بهانه عید بهش گفتم . اون میدونست دوسش دارم ... خلاصه از همون روز اول عید من در ماه اول هر دو هفته یک بار باهاش اس ام اس بازی میکردم و از علایقم میگفتم ولی هر چی جلوتر میرفتم وابستگیم بیشتر شد ... بعد از اس ام اس نوبت ب شبکه های اجتماعی رسید الان هم ک ی سال شده من عاشقشم و نمیتونم بدون اون زندگی کنم .الان در حال حاضر ی ماه هس باهاش حرف نزدم میخام فراموشش کنم چون اون منو دوس نداره و من از عشق ی طرفه رنج میبرم . ولی هر کاری میکنم نمیتونم الانم دارم از دوریش دیوونه میشم خواهش میکنم کمکم کنید .از تون التماس میکنم ...

سلام مجدد . تو شهر ما روانشناس پیدا نمیشه . شهر خیلی کوچیکی داریم و روانشناس نداریم یا حتی ی مشاور خوب . اونقدر هم با خانواده ام صمیمی نیستم که بخام این موضوع رو باهاشون در میون بذارم ..میدونم که اگه بگم هیچی نمی فهمن که هیچ بد ترین باز خورد هارو خواهد داشت . .من فقط یک بار دیگ می بینمش .....و دارم دیوونه میشم ....از همه چی افتادم........................................و هیچ کس نه میتونه درکم کنه ..و نه کمک.......

سلام اسمم فرزان هست.پسری ۱۴ ساله تو سنندجم و... خیلی درس بودم الان هم یکم کمتر از اون وقت.خیلی به هم جنس بازی با افراد بین ۳۰ تا ۴۵ سال دارم که او فاعل باشد نمیدانم چیکار کنم خیلی سخته ولی اصن نمیتونم فراموشش کنم اگه پیشنهادی دارید بفرمایید ...

با سلام و تشکر از سایت خوبتان
من دختری هستم ۱۵ ساله.دوستی دارم که واقعا عاشقشم و خیلی دوسش دارم.ما از دوسال پیش باهم دوستیم و حالا در یک دبیرستان هستیم.صمیمیت ما رفته رفته بیشتر شد.هر دوی ما دختران مومن و با اعتقادی هستیم.اما تقریبا مدتی است ک شیطنت هایی میکنیم.البته نمیشود اسمش را همجنس بازی گذاشت.کارهایی مثل لمس کردن جاهایی ک خوب نیست و این ها ک بعد موجب میشود مایعی از من ترشح شود.این مایع موقعی هم ک دستش را میگیرم یا بوسش میکنم یا بغل ترشح میشود و بعضی وقت ها کمی موجب خیس شدن لباس زیر من میشود.باز هم میگویم علاقه ی من و او بشدت زیاد است و نه من نه او همجنس باز نیستیم و فقد بهم دیگر این حس را داریم نه کس دیگری.
با توجه ب اینکه میگویند زن در دو صورت جنب میشود میخاستم بدانم ایا با انجام این شیطنت ها انسان جنب میشود?یعنی برای نماز باید غسل کند?
شرط دخول ک نبوده پس میماند شرط دوم.و من بعد از این شیطنت ها سست نمیشوم و انگونه ک میگویید اوج لذت جنسی نیست.
تصمیم ب ترک این کارها گرفته ام اما قبلن نمیدانستم ک مایعی ب نام منی هست و باید غسل کرد و این ها.
و مشکل من این است ک نمیدانم پاک است یا نه و ایا برای نماز باید لباسم عوض شود و نماز خواندن با ان اشکال دارد?
تکلیف نماز هایی ک خانده ام چه میشود?
ایا این مایع ناپاک است و منی محسوب میشود و باید غسل نمود?
اگر میشود لطفا زودتر جواب دهید.

سلام خسته نباشید.توروخدا کمکم کنید حالم خیلی بده دارم میممیرم.من ۲۱ سالمه دانشجو ترم ۵ هستم..یه سالیه دچار یه دردی شدم ک روز به روز منو میکشه.سال پیش با یکی از هم کلاسیام صمیمی شدم.اولا حسی بهش نداشتم و باهاش سرد بودم ولی اونقدر بهم محبت کرد شب و روز بهم پی ام داد..روم غیرت خاصی داشت هر پسری باهام حرف میزد عصبانی میش و دعوا میکرد.قدش بلند و تیپ پسرونه داره.از کاراش فهمیدم دوست عادی نیست.تا اینکه یه روز از حسش گفت ک عاشقمه و بدون من نمیتونه زندگی کنه.رفته رفته منم بهش وابسته شدم و عاشق.خیلی اذیتش کردم هم خودمو هم اونو چون میدنم عشق به هم جنس اخری نداره.مدتی بااهاش سرد شدم بلکه تموم بشه ولی زجر میکشیدم شب تا صب ازم التماس میکرد تنهاش نزارم.اهمیت نمیدادم.به خاطر رفتارام دچار بیماری عصبی شد هر روز قرص اعصاب میخوره باهام سرد شده ولی حالا من بدتر عاشق و دیوونش شدم یه ماهه شب و روزم با گریه میگذره.اومد تو زندگیم من عاشق خودش کرد منم اذیتش کردم حالا دچار مریضی اعصاب شده و تنهام گذاشته.نمیتونم فراموشش کنم همه زندگیم شده حالم خیلی بده شبیه افسرده ها شدم تو رو خدا کمکم کنین چطوری فراموشش کنم.کم کم منم دچار بیماری روانی میشم عین افسرده هام.دردیه که به کسیم نمیتونم بگم.خواهش میکنم کمکم کنین

با سلام من یک معلم مرد ۴۲ ساله هستم که با مدرک دکتری در دبیرستان درس دین و زندگی تدریس میکنم . بیش از بیست سال سابقه خدمت دارم و دارای همسر و فرزند هستم امسال بین من و یک دانش آموز پسر ۱۶ ساله روابط عاطفی برقرار شد که خانواده ایشان هم از این موضوع مطلع هستند و به من اعتماد کامل دارند.. اما متاسفانه همکلاسی های این نوجوان از رابطه ما برداشتی غیر اخلاقی دارند و مدام ایشان را سرزنش میکنند که دچار احساسات همجنسگرایانه شده است . من هم مدتی سعی کردم از ایشان فاصله بگیرم اما مشکلات عاطفی عمیق تری به وجود آمد ... در حال حاضر چیزی که خیلی برای من اهمیت دارد حفظ آبرو و شخصیت این دانش آموز است اما نمیدانم چطور رفتاار کنم که بدون اینکه به او از نظر عاطفی ضربه بزنم جلوی به وجود آمدن چنین فضایی را بگیرم لطفا اگر نظری دارید که معتقد هستید کارساز است از راهنمایی دریغ نفرمایید با تشکر

سلام من دختری ۱۸ ساله هستم.یه دوست(دختر) صمیمی دارم که همسن خودم هس و از بچگی باهاش دوستم و فامیل هم هستیم.تا سال پیش به عنوان یک دوست معمولی دوسش داشتم ولی نزدیک ۸ ماهه که عاشقش شدم و خیلی وابستش شدم.جوری که هر صبح تا شب باهاش اس ام اس میزنیم.شبا بخاطرش گریه میکنم،خوابشو میبینم.گاها کشش جنسی هم بهش دارم.چون خیلی دوس دارم بغلش کنم،ببوسمش،یا... .
یه نکته ی دیگه که هستش اینه که من از بچگی اصلا به دختر بودن علاقه ای ندارم و شدیدا اخلاقم پسرونس،کلا دوس دارم پوششم پسرونه باشه..رفتارم و... بچه که بودم لباسای پسرونه میپسندیدم فقط.
بعضیا میگفتن با بزرگتر شدن شاید عوض بشی ولی بدتر شدم.
الان وضعیتم جوریه که اگه دست خودم بود حتما میرفتم تغییر جنسیت میدادم.واقعا دارم عذاب میکشم خیلی سخته بخدا.اصلا دوس ندارم دختر باشم.
و الان تنها آرزوم اینه که پسر بشم و با دوستم که عاشقش هستم ازدواج کنم..همش تو رویاهام به این موضوع فکر میکنم.
البته دوستم هم منو خیلی دوسم داره.
اصلا دوس ندارم کسی رو بیشتر از من دوس داشته باشه یا باهاش صمیمی بشه.
فردا پس فردا اگه ازدواج کنه من داغون میشم...
لطفا بگید که من چیکار کنم؟؟

سلام من یه پسرم و از یه پسر دیگه خوشم اومده و میخوام با هم دوست بشیم.فکر نمیکنم دوستی یک پسر با پسر در حد رفاقت گناه داشته باشه.حالا من از اون خوشم میاد ولی اون به اندازه من نه.ازم بدش نمیاد ولی به اندازه منم دوستم نداره.میخواستم یه راهکاری یا دعایی بگید که او هم مبتلای من بشه و این رو تو رفتارش ببینم و با هم رفیق بشیم.تو رو خدا جواب بدید.ممنون

با سلام من اراز ۱۵ سالمه خواهش میکنم به سوالم پاسخ بدید
من یه هم کلاسی دارم که خیلی هم دوسش دارم انقدر که حاضرم واسش جونمو فدا کنم
ودیگر کسانی که با اوون دوستن میخام از بین ببرمشون اخه من دوس دارم اون فقط کنار من باشه
این جملات را از ته دل نوشتم منتظر پاسخ هستم باتشکر:آراز

با عرض سلام و خسته نباشید. دختری ۲۱ساله هستم از سوم دبیرستان عاشق همکلاسیم شدم و هیچ گونه رابطه ی دوستانه با اونتوانستم برقر ار کنم . سه سال است که تقریبا دیگر او را ندیده ام فقط به طور خیلی محدودی با موبایل با او ارتباط دارم . هیچ چیز دیگر برایم خوش ایند نیست و تقریبا یک سال است که دچار استرس های شدید و ضربان قلب و ... شده ام . لطفا کمکم کنید با تشکر

پسری شونزده ساله هستم که با خیلیا دوست هستم ولی با هیچ کس دوستی خاص و صمیمی ندارم .تو مدرسه از کسی خوشم میاد که هیچ توجهی به من نداره و ابراز علاقه و دوستی هم باعث دورتر شدن اون از من شده .او جنس مخالف من نیست و علت علاقه ام همچین چیزایی نیست.خیلی ناراحتم که اون با من سرده و خیلی دارم اذیت میشم هیچ رفتار بدی هم ندارم و خیلی خیلی باهاش خوب رفتار میکنم اما رفتار اون با من مثل بقیه هست و خیلی ناراحتم.هرچقدرم زمان میگذره تفاوتی نکرده و دارم اذیت میشم چیکار کنم حتی اگه راه حلی باشه که علاقه ام رو از بین ببره راضیم

سلام. من نصیحت نمیخوام بکنید فقط یه راه حل برای کسی که عاشق همجنس شده اگه میگید همجنسگرای گناه یه راه بزارید…

سلام
دختری هستم ۱۵ساله اول دبیرستانم توی مدرسمون یه دختری هست که به شکل پسراست یعنی موهای کوتاه داره و رفتارهاش هم مثل پسراست خیلی از دخترا عاشقشن من اوایل سال ازش متنفر بودم اما یواش یواش ازش خوشم اومد و الان عاشقشم من دختر خیلی مغروری هستم اما واسه این تاحالا چندبار غرورمو شکستم اما احساس میکنم اون هیچ حسی بهم نداره از این فکر دیوونه میشم
من کمبود محبت ندارم توی خانواده و دوستام...این حسم هم از روی شهوت نیست چون اصلا به رابطه جنسی فکر نمیکنم فقط دلم میخواد باهاش صمیمی بشم فقط ازش یه دوستی معمولی میخوام مثل بقیه دوستام...همین
نمیدونم باید چیکار کنم تا باعث جلب توجه اش بشم و ازم خوشش بیاد
خواهش میکنم کمکم کنید
با تشکر

سلام
من دختری هستم ۱۷ ساله.من اوایل عاشق یکی از همکلاسی هام شده بودم. ولی مدتی است که دیگه این احساس رو بهش ندارم. اما احساس می کنم او به من علاقه دارد. آیا راه ها یا نشانه هایی هست که بفهمم چه احساسی نسبت به من داره ؟
ممنون

سلام دختری هستم وسال سوم دبیرستان . از ابتدای سال تحصیلی امسال با دختری که هم مدرسه ای هستیم و سال چهارم هست دوست شدم ابتدا دوستیمان عادی بود اما پس از مدتی متوجه شدم هرگاه او را می بینم استرس و و اضطراب می گیرم . احساس کردم برای دیدنش خیلی شوق دارم.دوری اش را نمی توانم تحمل کنم و همیشه روز های ۴ شنبه و ۵ شنبه با این امید به مدرسه می رفتم که از شنبه دوباره او را ببینم. اگر او به دیدنم نمی امد از دستش ناراحت میشدم . حتی هنگامی که امتحان میدادم هم در فکر او بودم. حتی بخاطر دیدن او هر روز در طول امتحانات به مدرسه میرفتم تا او را ببینم. بعد کم کم دیدم دیگر در مقابل او اعتماد بنفسم کم میشود . چون سال پیش(چهارم) بود دیگر دیدار هایمان کم شد حتی زنگ های تفریح شاید اصلا همدیگر را نمیدیدیم . دیگر سعی میکردم از کلاس بیرون نروم تا او را نبینم نمیدانم چرا ولی با اینکه در کلاس میماندم دوست داشتم تا او بیاید و بپرسد چرا به دیدنش نمیروم. دیگر فقط برایم کافی بود که او در مدرسه و در طبقه ای که هستم هست. و روز های ۴ و۵شنبه با سختی زیاد برایم میگذشت در صورتی که من خیلی به درس های اون روز علاقه داشتم . از بهمن ماه عزا گرفته بودم که از بعد عید چه کنم . واقعا نفس کشیدن برایم سخت میشد وقتی فک میکردم که دیگر نمیتوانم او را ببینم.حس خوبی نبود برایم که اینقدر اوضایم خراب شود به خودم دلداری میدادم که این احساسات بد نیست و گناه ندارد ولی هرگاه به سراغ قران میرفتم و با این نیت که ایا گناه است یا خیر انرا باز میکردم تمام ایات حالت انذار داشت و سخت درباره ی عذاب الهی بیم میداد. ناراحت بودم وسعی کردم دیگر به سمتش و به دیدنش نروم ولی اصلا نمیشد اخه کلاس هایمان نزدیک بود و زنگ های تفریح من شاید حتی صدایش را میشنیدم ویا در راهرو اورا میدیدم . زیاد تحویلش نمیگرفتم وقتی به خانه میرفتم عذاب وجدان میگرفتم که چرا با او اینگونه رفتار کردم. من بخاطر دوستی با او با یکی از دوستانش نیز که سال چهارم بود دوست شدم دیگر حضور دوسش هم برایم کافی بود تا احساس افسردگی نکنم یاکمتر بکنم کم کم به علت عدم حضورش در مدرسه اهمیت دوستش برام روز به روز بیشتر میشد تا جاییکه دیگر احساس میکردم خیلی او را دست دارم دوست دارم خواهر بزرگترم باشد دوست دارم بهم توجه کند اگر حالم بد است نگرانم شود دقیقا همان احساساتی که نسبت به اون اولی داشتم البته بجز اعتماد بنفس پایین. مطمئن شدم که اگر بتوانم دوری اولی را تحمل کنم دو ری این یکی را نمیتوانم. حتی یکی از دوستانم در اواخر بهمن ماه بهم هشدار داد که زیاد به انها وابسته شدم و ضربه ی سختی از بعد عید و حتی سال اینده خواهم خورد. در ایام عید برای درس خواندن به قرائت خانه مدرسه رفتم تا درس بخوانم دوست دومیم هم برا ی درس خواندن می امد حتی وقتی متوجه شدم او می اید میخواستم نرم تا یه جوری عادت کنم ولی نشد باید درس میخواندم چند بار بسراغ قران رفتم و با ز همان ایات می امد . نگرانم از بابت دینم -خدا و امام زمانم. چند روز پیش که به قرائت خانه رفتم بچه ها گفتند که دوست اولیم به مدرسه امده و دوباره من همان احساسات(استرس و...)بهم دست داد . البته او فقط برای دیدن دوستانش و فقط همانروز امد. احساس کردم که اون اعتماد بنفس کم که برای اولی داشتم برای دومی هم دارم . دیروز که روز اخر بود ودر حقیقت دیگر دوست دومیم را دیگر قرار نبو د ببینم کل روز را به پیش او رفتم و پیش او نشستم خیلی حس خوبی بود ولی حالم هم خوب نبود . در یک زنگ تفریح امد بغلم کند برای خداحافظی ولی من نذاشتم و گفتم من با تو خداحافظی نمیکنم . زنگ اخر که مدرسه تمام شد امد دویاره بغلم کند ولی من ازش خواهش کردم و خودم رو عقب کشیدم و فقط مثل همیشه یک کلام گفتم خداحافظ اومدم خونه خیلی حس خوبی داشتم که خداحافظی نکردم اخه هنوز امید دارم که همدیگررو زیاد ببینیم. الان در خانه میتوانم دوریشان را تحمل کنم ولی مطمئنم در مدرسه زجر خواهم کشید.شاید باورتان نشود من کسی هستم که عاشق مدرسه بودم و برای رفتن به مدرسه و به کلاس رفتن لحظه شماری میکردم که حتی دوستانم دستم می انداختند . ولی الان اصلا نمیخوام شنبه بشه و به مدرسه برم. قرار است برای درس خواندن بعد مدرسه به کتابخانه برم دقیقا دوست دومیم هم به انجا می اید . خوشحال میشوم که بعد از مدسه به جایی میرم که اون هم هست. شاید همین انگیزه ای شود برای رفتن به مدرسه.
میخوام گریه کنم از دلتنگی هر دوتاشون ولی از خدا میترسم-خجالت میکشم تا حالا به خودم اجازه ندادم برایشان گریه کنم
کمکم کنید چیکار کنم ؟من امسال امتحان نهایی دارم - سال دیگه کنکور.
میترسم
دوست ندارم از دستشون بدم . دوست دارم منو خواهر کوچکترشون بدونن و دوستم داشته باشن
ولی دوست ندارم این احساسات رو بهشون داشته باشم.
حتی من دوست داشتم که اونا بغلم کنن من بغلشون کنم البته من دوست دارم همه رو وقتی میبینم بغل کنم ولی خودم احساس میکنم این حسم نسبت به اونا فرق داره.
صبح تاشب فکرو خیالم هستن
تازه یه چیز جالب که تا حالا تو خودم ندیده بودم اینه که اگه ناراحت ببینمشون میخوام بمیرم .سرم با درد گرفتن سرشون درد میگیره.
کمکم کنید.نگرانم . نگران اخرتم- درس و زندگیم - نگران عاقبت دوستیمون.
من خیلی فکر کردم که چرا این احساساتو به اونها دارم ولی به نتیجه ای نرسیدم.
ما هممون دختران معتقدی هستیم حتی دلیل دوستیمون با دوست اولم بخاط اعتقاداتمو بود.
البته من الان به ایمان خودم شک کردم.
راستی من اصلا توجهی به اندامشان ندارم که بگویم بخاطر میل جنسی است ولی بخاطر اینکه دوست دارم بغلم کنن و حتی دستم را بگیرند دارم کم کم شک می کنم.
لطفا راهنماییم کنید .
من قرار است به کتابخانه بروم چون اونجا بهتر می توانم درس بخوانم . او هم هست .چه کنم؟نمیتوانم تحویلش هم نگیرم اخر دوباره مثل دوست اولیم عذاب وجدان میگیرم.
بازهم میگویم میخواهم این احساسات از بین بروند. میترم که درسام لطمه بخورند.

سلام من یک پسر شانزده ساله هستم که چند وقتی میشود به یک پسری که هم کلاسی ام هست علاقه پیدا کردم من قبل از ان که در کنار من بنشید اورا نمیشناختم ولی بعد از اینکه ان پسر کنار من نشست من به او علاقه پیدا کردم وقتی دیدم که بهش وابسته میشم خودمو چند وقتی کشیدم کنار دیگر الان برایم مهم نیس البته میتواند این فرضیه کوتاه باشد در ضمن من خودم نمیتونستم از وابستگی رها شم یکی از دوستام که دو سال ازم بزرگه منو از وابستگی اون اورد بیرون حالا من میخوام بدونم که چیکار کنم دیگه دام اون نیوفتم ، چیکار کنم که بهش بازم وابسته نشم ممنونم که مطلب منوهم خوندید.

با سلام بنده جوانی ۲۳ ساله هستم همیشه دوست دارم آدم خوب و بیگناهی باشم دروغ نمیگم (خیلی کم میگم ) و از هر گونه گناهی که شخصیت من رو خراب کنه پرهیز میکنم اما حس میکنم از چند سال پیش یه حسی از روی شهوت به همجنس های چاق خودم دارم بنده هنوز با هیچ دختری رابطه نداشتم و خدا رو شکر به گناهایی به این شکل دچار نشدم نمیدونم چیکار کنم هر تلاشی هم برای متوقف کردن این حس میکنم بی فایده بوده و علاقه ام شدیدتر شده لطفا کمکم کنید تا الوده نشم

سلام من عاشق همجنسم شدم اونم منو دوس داره ماشالاه ماشالاه اما به کمک خدا دوسم داره من خیلی خوشحالم دارم پرواز میکنم امروز برام شعر خوند تو مدرسه
خدااااایااااااااااااا واقعا ممنونم مرسی

سلام...اول از همه لطفا لطفا زود جوابمو بدین...
دختری ۱۹ساله هستم و دارم برای بار دوم واسه کنکور میخونم.. از اول راهنمایی با دختری دوست شدم که خیلی خلقیاتمون بهم میخورد و دوستیه خوب و عادی داشتیم.تا اینکه پارسال یه روز که میخاستیم دختر عممو اذیت کنیم قرار شد جای یکی از ادمای معروف به من پیام بده که مثلا دختر عمم فکر کنه با من دوسته ..این گذشتو دوستم گفت که بزا من همینجوری نقش این پسرو بازی کنم..چون من هیچوقت با پسری دوست نشدم میگفت گناه نداره که اینجوری بعضی از نیازاتم رفع میشه..اولاش عادی بود ولی بعدش هی میگفت بیا تنوع بدیمو انقد گذشت تا حتی به س.ک.س چت رسید.و ما فکر میکردیم که گناهیم نمیکنیم..اما اینا باعث شده بود که تو این چند ماه اخیر اون به من حس پیدا کنه و یه روز گفت که من واقعا دوست دارم و فرداش از راه دور اومد خونمون..لازمه که بگم اون پارسال رفت دانشگاه ازادو من پشت کنکور موندم ولی امسال واقعا خیلی از کاراش باعث شد که من نتونم درس بخونمو احساس میکنم امسال هم قبول نمیشمو بدبخت میشم...داشتم میگفتم که اومد خونمونو خودشو به من نزدیک کردو گفت بزار تا بهت لذت بدم من تقصیر کار بودمو چیزی نگفتمو اون بهم دست زدو کارای بدی که نباید انجام میدادیم دادیم..تو یه سالی رفت دانشگاهو چند ماه ندیده بودمش خیلی تغییر کرده بود از نظر شخصیتیو عقیدتی..اون روز گذشتو بعدش با پیام دوتامونو تحریک میکرد و حتی خود ارضاییم کردیم.ولی من بعدش رفتم گناهه تمام کارامونو از اینترنت خوندم و بعدش توبه کردم و به اونم گفتم ولی براش مهم نبود..من از سال جدید تصمیم گرفتم گناهی نکنم و خودمو کنترل کردم ولی الان باز میگه فردا میخام بیام خونتونو باهات همجنس بازی کنم حتی بیشتر از اونسری.اون به من حس داره ولی من حتی مثل قبلم دیگه دوسش ندارم..بهش گفتم گناهه نیا میگه گناش پایه من..به خدا همه جورهگفتم نیا ولی اصن گوش نمیده..دوست ندارم باز فردا به گناه بیفتم میدونم که میاد طرفم..چیکار کنم؟حالم از خودم بهم میخوره

سلام من دختری ۱۴ساله هستم که امسال به یکی از همکلاسی هایم که خصوصیاتش نقطه مقابل من است علاقه مند شدم .من او را شدیدا دوست دارم و به ذوق دیدنش به مدرسه میروم اما من برای او یک دوست عادی هستم .مشکل من این است که اطراقم شدیدا با اعمال من مخالفت میکنند و به من میگویند هیچ گاه نباید یک دختر به دختر علاقه داشته باشد. و به این همجنسبازی میگویند اما من هیچ نیاز جنسی به دوستم ندارم و فقط دوستش دارم .آیا این علاقه همجنسبازی میشود ؟ من واقعا باید چه کار کنم من تنها او را به خاطر داشتن یک دوستی حقیقی او را دوست دارم و شب و روز به او فکر میکنم .

من پسری ۲۳ ساله هستم.من از ابتدا دوره بلوغ متوجه این شدم که به ناخودآگاه و غریزی تمایل به همجنسم دارم.اوایل به این حس بی توجه بودم.ولی هرچه گذشت فشار عصبی بیشتری از این بابت روی من اومد.بطوریکه تو مقاطعی مثل مدرسه،دانشگاه و حتی سربازی عاشق پسرانی شدم که تبدیل شدن به تمام زندگیم،روز و شب بهشون فکر میکردم.اینکه اگر قرار بود یک آرزو تو عمرم میکردم این بود که به اون پسر برسم فقط.باهم رابطه خوب و پایداری تشکیل بدیم.تمام این ۹ سالی که به بلوغ رسیدم عذاب کشیدم.اصلا به جنس مخالف گرایش ندارم.این چیزیکه موجب اذییتم شده اینه که هیچوقت نتونستم با اون پسری که دوسش دارم رابطه برقرار کنم.اینکه اونا بهم توجه نمیکردن.تو مدرسه یکی بود،تو دانشگاه یه نفر بود،تو سربازی هم یک نفر.الان فکر این آخری که تو سربازی باهاش آشنا شدم داره دیوونه ام میکنه.باهاش چندبار بهش گفتم عاشقشم،اونم گفت که همجنسگراست و مدت کمی باهم خوب بودیم تا اینکه ناگهان عاشق کس دیگه ای شد و منو به حال خودم رها کرد.میدونست من بدون اون میمیرم،چقدر التماسشو کردم ولی میگفت دیگه دوسم نداره.الانم که خدمتم تموم شده بیماری اعصاب شدید گرفتم از بس دوسش دارم و با حسرتبه صورت ناخودآگاه بهش شبو روز فکر میکنم.دیگه از زندگی خسته شدم.شنیده بودم بدترین نوع اعتیاد،اعتیاد به انسان هاست.الان بهش ایمان آوردم.کمکم کنید از این شرایط کابوس وار رهایی پیدا کنم.

سلام . من بعضا مطالب قبلی و پاسخ های شما رو خوندم ولی من مشکلم خواهرمه که ۱۵ سالشه با یکی از دوستاش خیلی رابطه اش زیاد شده مامانم برای اس ام اس و رفتن به خونه اونا براش محدودیت گذاشته ولی با توجه به این که من خودمم همچین دورانی رو گذروندم مطمعنم به طریق های دیگه ای با هم هستن و در ضمن خیلی هم همدیگرو دوست دارن. میخواسم بدونم من به عنوان خواهرش کاری میتونم بکنم؟اخه خیلی ها رو دیدم از اینجا ها شروع شده و بعد به درس و زندگی شون خیلی لطمه خورده ولی رابطه اش زیاد با من خوب نیس ینی هیچ وقت به حرفام گوش نمیده و منو جدی نمی گیره . یا همش کلاسه یا وقتی خونه اس همش تو اتاقشه تو اینترنت و با دوستاش حرف میزنه .

با سلام
دختری هستم ۱۸ ساله
از بچگی شبیه پسرا رفتار کردم تو خانواده و فامیل هم تا ۱ ۲ تاسل پیش به من میگفتند حاج اقا
از بچگی موهام پسرونه کوتاه بوده با پسرا بزرگ شدم
اسم دوم من شهابه
از بچگی مدرسه که میرفتم مثل یه پسر برخورد داشتم دسته خودمم نبوده این نا خودآگاه اینجوری بودم
حس غریزم نسبت به دختر خیلی زیاده اولین باری که عاشق یه دختر شدم این حس بهم دست داد مربیم بود که من اون موقع ۹ سالم بود
همیشه از بیان احساساتم میترسیدم که اینجوریم نمیدونستم چرا این احساسارو دارم ولی روز به روز که بزرگتر میشدم بدتر میشد توی مدرسه عاشق کسی شدم اولش نمیفهمیدم اصلا این علاقه چیه چرا فقط حسش میکردم اما انقدر قوی بود از همون اول که حتی باعث شد کسیکه با پسره از پسر دست بکشه و عاشق من بشه هر سال میگدشت و منم عین پسرا وقتی ۱ کی زود اوکی میداد بهم میگفتم اینجوری خوب نیس باید محکم باشه با زحمت بدست بیارم کسیو کلی ادم اومد تو زندگیمو خارج شد تا اینکه رفتم باشگاه تو یه محیط دیگه که خیلی وایستش بودم من تمام زندگیم والیبال من بود و هست اونجا که رفتم میخواستم این حسو بروز ندم تا اینکه اونجا کسی بهم نزدیک شدو از حس ترحم من سواستفاده کرد و من تا ۱ سال با اون بودم بعدش گداشتمش کنار و بعده ۱ سال تنهایی عاشق ۱کی شدم و بهش نزدیک شدم اونم عاشقم شد با اینکه نمیدونست این فاز چیه من هنوزم باشگاه میرم تو اون باشگاه کسایی که من و میشناسنو بهم نزدیکن میدونن تو فاز پسرم حتی اگه بخاطره حرف بقیه ظاهرمم تغییر داده باشم من تو قلبم یکیو دوست دارم دخترم هست اما واسه اینکه دیگه این اتفاقا نیوفته مجبورم بروزش ندم خانوادم متوجه شدن که اینجوریم واسه همین میخوان منو ببرن پیش روان شناس نمیدونم چیکار کنم اما این حس از اول با من بوده تو محیطیم که هستم یعنی توی باشگاه هستن کسایی که مثل منن یا هستن کسایی که بخوان با من باشن مادرم ۴ ساله حدودی فهمیده بوده میخواسته منو به یه پسر که دوستم داره نزدیک کنه که من عوض بشم و از فاز پسر بودن بیام بیرون با اینکه منو با اون پسر بیرون میبرد اما من واسه اینک پیش اون دختر باشم باهاش بیرون میرفتم نمیدونم باید چیکار کنم همه میخوان منو عوض کنن نمیدونم باید چیکار کنم من با این کار نمیدونم که درست میشم یا نه اما با زندانی کردن من تو خونه یا دوستامو ازم گرفتن یا باشگاه رفتن من و حتی گوشیو تبلت من میخوان منو پیش مشاوره ببرن تا ببینن با من باید چیکار کنن شما بگید من باید چیکار کنم من بحثم دین نیست واقعیت زندگیه میخوام ببینم باید چیکار کنم تو این وضعیت که همه میخوان عوضم کنن حتی به زور اون پسر هم خواستگارم شده و منتظره جوابه من واقعا گیج شدم نمیدونم باید چیکار کنم همه چیو دارن ازم میگیرن خواهش میکنم یه جواب قانع کننده بهم بدید
ممنون میشم سریعتر جواب بدید
با تشکر

من يك مادرم
با خوندن اينهمه مطلب به أين فكرم كه آمار همجنسگرايي در ايران واقعا چقدره؟!!!
خيلي نگران كننده است
خدا خودش كمك كنه/ هم به شما هم به خانواده ها هم به جوانان سردرگممون

سلام من واقعا نیاز به کمک دارم لطفا سریع جوابمو بدید
من دختری ۱۵ سالمه و اول دیرستانم و تا به قبل از این موضوعی که الان میگم عاشق نشده بودم من اول سال با یه دختری دوست شدم که اول هیچ علاقه ای بش نداشتم اما از همون اول هم خودم وهم دوستای صمیمیم میدونستیم که اون دوسم داره مدتی گزشت و دوستی منو اون شدید تر شد او کم کم من هم به اون علاقه مند شدم و به حدی رسیدم که پنجشنبه و جمعه ها که مدرسه ها تعطیل بود ان قدر دلتنگش میشدم که شدید گریه میکردم نگاهامون ان قدر به هم عمیق و طولانی بود که خودمم باورم نمیشد من هیچگونه نیاز شهوتی و ارض شدن بش ندارم و میدونم اون هم واقعا عاشقمه و عشقش چیز دیگریه البته که تو مدت ۶ ماه مدارس ۳ .۴ بار بدون قصد قبلی لبامون به هم خورده و هردوتامون واقعا اون لحظه فقط از روی علاققه و نه هیچ حس دیگه ای بهترین لحظمون رو که ۱ دقیق هم نمیشد و گزروندیم اما بعد از ۳ ماه دوست قدیمیش که مدتی از هم دوری میکردن بهش ابراز نزدکی کرد و با این که هچ علاقع ای از طرف عشق من به اون دختر نبود اما از روی اینکه عشقم میخواست حرص منو دراره با اون دوباره صمیمی شد البته هیچ گونه عشقی در بینشون نبود اما من حس حسادت میکردم و نمیتونستم تحمل کنم تا این که با هزاران تحمل کردن سختی بش گفتم ما باید رابطمونو تموم کنیم ولی تو تموم این مدت از اول تا اخرش هیچکدوم به رومون نیاوریم که همرو چجوری دوس داریم
بعد از اعلام کات کردن از سمت من بهش باورم نمیشد که تا این حد افسرده شه و ان قدر غمگین که حتی سرکلاس معلمها هم بفهمند بار ها بعد از موضوع گفتن من سعی کرد بم نزدیک شه و حتی ازمم خاست تا برگردیم به هم اما من از سر لج و لج بازی قبول نکردم حالا بعد از دو سه ماه هردومون تشنه ی همیم اما نمیشه دوباره عین قبل شیم حتی دو سه بار هم امتحان کردیم اما عین اول نمیشدیم با این که از اول هم بیشتر همو دوس داریم حالا من موندم چی کار کنم چجوری کاری کنم بم صاف و پوست کنده بگه حسش بم چیه تو رو خدا راهنمایی کنید؟؟؟

سلام، دختری ۱۴ ساله ام... ودر مدرسه ی شاهد درس می خوانم... دختری که به نظر من دختر نیست، اسمش ریحانه هست... دو ساله باهم همکلاسیم... پارسال بهش گفتم خیلی دوست دارم اونم گفت منم دوست دارم... پارسال به این دلیل دوسش داشتم چون خیلی خیلی شبیه هری پاتر بود منم عاشق هری پاترم...
ولی امسال با پارسال خیلی فرق داره، طراز راه رفتن پسرونه ای که داره، آدم رو به هوس میندازه... دلم نمی خواد از اون آدما باشم ولی کنترل این احساس فوق‌العاده سخته... جوری که وقتی برای چند لحظه که به ثانیه هم نمی رسه، هم دیگری نگاه می کنیم، دلم می خواد یا بغلش کنم یا بوسش کنم... من دختر خوبیم ولی گفتم که سخته...
خیلی هم بهش حساس شدم وقتی با کسی حرف میزنه و می خنده، به خصوص اگه اون فرد هم عاشقش باشه، دوس دارم خفش کنم... راستی اسم اونی هم که دوسش داره و هی بهش میچسبه، زهراست...
زنگ تفریحا خیلی به هم می چسبن... میچسبن یه اصطلاح نیست... جدی جدی خیلی بهم نزدیک میشن... این کارشون رو اعصاب منه...تازه ریحانه خیلی دختر مومنی هست... ولی...
یه بار روبه روی هم وایساده بودن ودستاشون تو دست هم گره خرده بود... آدم شک میکرد که اینا دوتا دختر ن... اگه جای خلوت گیر بیارن دیگه چی کار میکنن؟؟؟؟؟؟؟؟
من چی کار کنم؟ خب دوسش دارم!!! دوستم میگه:
با رفتارت نشون بده که کارت بده و من ناراحت میشم...
اما من ازش مث یه پسر خجالت میکشم و جلوش موذب هستم... خانوممون میگه:
هر وقت دیدیش، بگو:
لا اله الا الله...
شما بگید یعنی اون فکرهای بد تو سرش میگذره یا نه... خداکند اینطوری نباشه...
شما رو به خدا راهنمایی کنید...

سلام خسته نباشید
من ۲۵ سالمه و از زمان بچگی که با چند همکلاسی در دبستان رابطه برقرار کردم حسم به جنس موافق بیشترو بیشتر شدم و بخدا الان پشیمونم دیگه کم اوردم خانواده تو این سن اصرار که باید ازدواج کنم خودمم خیلی دوست دارم ازدواج کنم ک شاید از این بدبختی رها بشم اما وقتی خودمو همیشه مفعول فرض میکنم و به جنس موافق همیشه فکر میکنم ازدواج واسم میشه یه آرزو دست نیافتنی باور کنید هرکاری کردم نشد من نمازم میخونم روزه هم میگیرم قرآن هم گاهی اوقات میخونم حتی تو یه خانواده نسبتا مذهبی هستم بارها از خودم میپرسم چرا من . چرا من باید اینجوری بشم منم دوست دارم مثل برادرم دوستام ازدواج کنم و عاقبت بخیر بشم اما حیف. از شما خواهش میکنم کمکم کنید باید چیکار کنم حاضر هرکاری بکنم تا درمان شم من ساکن مشهد هستن اگه باید به مرکز مشاوره ای جایی برم حتما بگین و راهنماییم کنید

سلام.ميخاستم دردو دل كنم...من خيلي دختر عاقل و منطقي هستم.اما يكي از دوستام شده نقطه ضعف من.دوست دارم بغلش كنم و بوسش كنم.دوست دارم دستمو بگيره.بهم ارامش ميده.حرفاش كاراش...غرايز جنسي هم نيس...عاطفيه ...اون هم انگار از من خوشش مياد.نه اين كه زياد بهش وابسته شده باشم...ولي خب وقتي كسيو بغل ميكنه اعصابم خرد ميشه.درس من خيلي قويه.اما اون نه.حتي خيلي وقتا فك ميكنم نكنه ازش تاثير بگيرم...ميدونيد دوسش دارم ولي روي احساسم پا ميذارم.سعي ميكنم منطقي برخورد كنم.ولي بعضي وقتا بدون اين كه خودم متوجه باشم يهو به خودم ميام ميبينم خيلي دارم بهش فكر ميكنم....شبا دلم ميگيره و به همه ميگم دليلي نداره...ولي ته دلم ميدونم كه به خاطر اون دوستم دلم گرفته.كمكم كنيد لطفا.من هميشه هدفاي بزرگي توي ذهنم داشتم و دارم و خواهم داشت.نميخام يه احساس غير منطقي و بچه گانه منو از مسير اصلي زندگيم جدا كنه...

سلام.من در مدرسه هر روز دختری رو می بینم که به شدت دوستش دارم. مدت ها بود که تحت نظرش می گرفتم و بعد از تحقیق فهمیدم دختری با ادب و فهمی ده و با ایمانی است . واقعا از ته قلب دوستش دارم. به خودشم گفتم اونم گفت ازم خوشش میاد از اول مدرسه هر روز به هم بر میخوردیم به طور اتفاقی . احساس میکردم خواست خدا بود بعد یه مدت وقتی بهش گفتم دیگه همدیگرو زیاد نمی دیدیم و فقط بعد نماز توی نماز خونه تا سرویس بیاد باهم بودیم . هر وقت زنگ تفریحا می خواستم برم پیشش دوستاش دور و برشو گرفته بودن و الانم کم می بینمش با هم همسرویسی هستیم و فقط اون موقع می بینمش بنضرتون من چیجوری بهش نزدیک بشم واقعا دوستش دارم .

با سلام. یکی از دوستانم دچار مشکلی شده که بنا به دلایلی از من خواست که در این سایت مشکلش را بگویم شاید انشاا... حل شد.
یاسمن دوستم ۱۵ سالشه و اول دبیرستانه و عاشق یکی از بچه های مدرسمون که دختر و سال سوم دبیرستان هستش شده.از اینکه عاشق همجنس خودش شده خیلی رنج میبره با دیدنش دستپاچه میشه و بسیار متعجب اخه چرا باید از یه دختر خوشش بیاد...
به جنس مخالف خودش اصلا احساسی نداره و خیلی دوس داره که به اون دختر بگه من تو رو دوست دارم اما غرورش اجازه نمیده و در ضمن این علاقه و حسی که نسبت بهش داره اصلا از روی مسائل غیر اخلاقی نیست
به نظر شما بهتر نیس که یاسمن واسش یه نامه بنویسه و از حسی که نسیت بهش داره بگه

مرسی از اینکه جواب دادین.
در واقع یاسمن از وقتی که وارد مرحله جدیدی یعنی راهنمایی شد هر ۳ سالش از یه دختر خوشش اومده و عاشقش شده.
خوشبختانه از حالت عادی خارج نشده یعنی به شدید ترین حالت نرسیده.
اما چطور میشه که یه نفر عاشق همجنس خودش بشه
من واقعا وقتی دوستم این مشکلشو واسم گفت فک کردم داره شوخی میکنه اما بعد با توجه به حرفای دیگرش و سوالاتی شبیه سوال من رو در همین سایت خوندم نظرم عوض شد
میشه یه شماره همراه که یه مشاور خوب باشه در این سایت بگذارید
ممنون

سلام..من دختری ۱۷ ساله ام که از سال اول دبیرستان به دختری علاقمند شدم و اونم میگه همین حسو بهم داره ...رابطه ی اندک جنسی باهم داشتیم ۲ یا ۳ بار...در حد لبو ارضا با دست...من خودم اصلا نیاز به اینکه بخوام ارضا بشم ندارم ولی حس میکنم از ارضا شدن اون لذت میبرم و ارضا میشم...بیشتر اوقات با هم قهریم چون من زیادی حساسم...کارای من مثل پسرای غیرتیه و کارای اون مث دخترای لجباز..
دارم دیوونه میشم این دوستی با عشق زیاد ۲ ساله داره داغون میکنه...خودم دختر بسیار مذهبی و با ایمانی بودم و بسیار هدفمند برای آینده اما مدتیه همش مختل شده...به یه پوچی رسیدم و فقط آرزوی مرگ میکنم چون میدونم رسیدن و بودن با اون دختر هم واسم خیلی دور از اتفاق...ولی فقط میخوام اونو داشته باشم...همش میگم چی میشد من یه پسر بودم تا از راه حلالش باهاش ازدواج میکردم...من خیللللی مغرورم اما بخاطر اون چندباری غرورمو شکستم..اونم همینطور...همش بهش شک میکنم...احساس میکنم اگر با من هست شاید با خیلیا باشه....متاسفانه اون دختر زیادی آزادیه و من اصلا اینطور نیستم و بسیار در معرض نگرانی های مادرم هستم...هردومون بچه طلاق هستیم...
همش میخوایم وقتایی که با هم قهریم حرص همو در بیاریم و به هم بی اعتنایی کنیم اما هر دومون میدونیم که نمیشه...
تورو خدا کمکم کنید...من تو این سایتا خیلی وقته میچرخم تا به جواب دلخواه برسم و خیلی مشترکات با خیلی از عزیزان دارم اما جوابها به نظرم کامل و در حد رفع نیاز نیست...خواهشا سر بسته جواب ندید...جواب و راهکار های دقیق میخوام....ممنون

سلام من یک دختر ۱۳ ساله هستم یعنی کلاس هفتمم توی مدرسمون خیلی از یک دختر کلاس هشتمی خوشم میومد دختر خوب مودب و مذهبی هست ولی خجالت میکشیدیم بهش بگم اون با همه ی دوست های هشتمی دوسته و دوست صمیمی نداره همیشه شب ها بهش فکر میکردم و این یک راز بود بین من و خدام روم نمیشد به کسی بگم که از یک دختر هشتمی خوشم میاد من فقط دوست دارم باهاش دوست باشم و زنگ های تفریح باهاش حرف بزنم ولی متاسفانه من یک دختر خجالتی هستم ولی یک روز دوستم رو دیدم که داره برای یکی نامه مینوسه ازش پرسیدم واسه کیه گفت نمیتونم بگم بهش گفتم اگه بگی من هم بهت میگم و اون هم از یک دختر هشتمی خوشش میومد برا همین بهش گفتم فلانی رو میشناسی گفت اره گفتم اگه این نامه رو بنویسم به طور ناشناس و اسمم رو نگم بهش میدی اون هم قبول کرد متاسفانه من نامه ام رو کمی بد نوشتم البته قصد بدی نداشتم چون بهش گفتم ازت درخواست دوستی کنم قبول میکنی اون کمی ناراحت شد ولی بعد از اون نامه دختره منو بغل کرد و گفت عزیزم من با همه دوستم بعدا حس میکردم که اون هم دوست داره با من دوست باشه و بهانه ی مختلف که خودم هم میفهمیدم الکی میومد کلاسمون و از معلم ها سوال میپرسید ولی بعد مدتی دوباره با هم معمولی رفتار میکنم الان من براش یک نامه خیلی خوشگل نوشتم که میخوام فردا بهش بدم ولی روم نمیشه مطمئنم اون قبول میکنه اتفاقا سال دیگه تو مدرسمون میمونه و من وقت دارم باهاش دوست باشم تو رو خدا بگید چکار کنم که بتونم باهاش دوست باشم و از من خوشش بیاد تو رو خدا جواب بدید من خیلی دوستش دارم

با سلام.من دختری ۱۳ ساله هستم و سال هفتم.به یکی از همکلاسیام خیلی علاقه دارم و از صمیم قلبم دوسش دارم.اون ادم توداریه و نمیتونه ابراز احساسات کنه.یه جورایی خشکه.گاهی احساس میکنم دوسم داره چون یه بار که با یکی از دوستام قهر بودم هی بهم میگفت بیا پیش من و تو کلاس بین بچه ها انگار نظر من گاهی براش مهمه.ما هم سرویسی هم هستیم.از طرفی من ادمی هستم که در برابر محبت به دیگران نیاز به محبت دارم و چون به اون محبت میکنم دوست دارم اونم بهم محبت کنه.چیکار کنم که نظرش نسبت به من عوض بشه؟
و یه مشکل دیگه هم دارم.دوست قدیمیم با این دوستم مشکل داره.اگه بگین بینشون فرق میزارم اصلا.اتفاقا همیشه پیش دوست قدیمیمم و با اونم و گاهی زنگای تفریح میرم پیش اون دوست جدیدم و از ترس نمیتونم از دوست جدیدم حرفی پیشش بزنم.اون از دوست جدیدم بدش میاد و من واقعا سردرگمم.خواهشا کمکم کنید.ممنون.

واقعا که چرا جوابم رو نمیدید

خوب این طوری ده سال دیگه طول میکشه من میخوام هرچه زودتر تصمیم بگیرم تا اون نامه رو به دوستم بدم یا نه بعد امتحانا دیگه فرصت پیش نمیاد

سلام
دختری هستم ۱۷ ساله.دوم دبیرستان.رشته ی ریاضی.از نظر درسی هیچ مشکلی ندارم و کمابیش مغرورم.
چند ماهیه که حس میکنم به یکی از همکلاسی هام زیادی علاقه مند شدم.بیشتر به خاطر شباهت اخلاقیاتمون.رفتار و کارامون کاملا شبیهه هم هستن.و چون اولین کسی هست که حس میکنم چنین شباهت کم نظیری داریم،کمابیش بهش علاقه پیدا کردم.رفتارهای ایشون هم عجیب هست.مثلا یک مدت طولانی زل میزنه به من.تا نگاهش نکنم،روشو برنمیگردونه.یا به بهونه های مختلف جاشو با بغل دستیه من عوض میکنه تا کنارم بشینه
البته این مورد ۲ یا ۳ بار اتفاق افتاده.وقتایی که با هم بازی میکنیم کف دستاش به شدت عرق میکنه.
ولی نگاه کردنای طولانیش از همه بیشتره.و از اول سال تحصیلی حتی بدون اینکه همو بشناسیم این مساله وجود داشته
من علاقه ی شدیدی به ایشون ندارم.فقط چون اخلاقیاتمون به شدت مشابه هست،تمایل دارم که یه دوستی نزدیک با هم داشته باشیم.
ضمنا دوستای دیگه ای دارم که به شدت نسبت به من علاقه نشون میدن که اکثرا در زندگی های خانوادگیشون مشکل دارن.حفره های عاطفی که کاملا مشخصن.
من آدم مغروری هستم.به شدت آدما رو برای همنشینی گزینش میکنم.ولی چون ایشون هم آدم مغروری هستن،نمیتونم درخواست دوستی بکنم.و مطمئنم اگه ایشون هم حسی داشته باشن،بیان نمیکنن
خواهشی که دارم اینه که با توجه به رفتارهایی که از ایشون گفتم،نظرتون رو راجع به احساس ایشون به بنده بیان کنید
و اینکه آیا درسته که من ازشون درخواست دوستی صمیمی داشته باشم؟
و لازم به ذکر هست که بنده با روانشناسی آشنایی بسیار نزدیکی دارم.
بنابراین خوشحال میشم که تخصصی تر راهنمایی بفرمایید بنده رو
متشکرم

سلام ببخشید قبلا مشکلمو گفته بودم ک عاشق معلمم شدم شما هم ی مشاوره ای دادید ولی اصن بهم کمک نکرد ک هیچ این چن ماهه بدتر هم شدم قبلا فقط ب کنارش بودن فک میکردم حالا ب رابطه های جنسی باهاش فک میکنم دوس دارم ارضا بشه از طرف من این موضوع جوری داغونم کرده ک ب خود ارضایی رو اوردم حالا نمیدونم چیکار باید بکنم الان ی ساله ندیدمش دوریش داره داغونم میکنه لطفا کمکم کنید خسته شدم از این زندگی ...

سلام ببخشید من عضو یاهو نیستم تلفنی هم به هیچ وجه نمیتونم سایت دیگه رو نمیتونید بهم معرفی کنید

من سوالی رو مطرح کرده بودم.
ولی به نظر تایید نشده
درسته؟