چیزی با عنوان آب توبه در احکام شرعی نداریم؛ اما یکی از غسل های مستحب غسل توبه می باشد؛ مستحب است که انسان بعد از گناهی که انجام می دهد برای توبه، غسل کند.[۱]
[۱]. امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، القول فی الاغسال المندوبه. (مطابق با نظر مقام معظم رهبری)
دیدگاهها
با سلام گناهی مرتکب شدم الان
با سلام گناهی مرتکب شدم الان میخوام توبه واقعی کنم چطور و چگونه؟
سلام عليکم
سلام عليکم
اگر خداي ناکرده گناهي مرتکب شويم، براي اينکه خداوند اين گناه را ببخشد، در ابتدا بايد توبه کنيم، با توبه حقيقي نه تنها آثار وضعي و تکليفي گناه محو مي شود وگناهکار از گناهان پاک مي گردد، بلكه گناهكار توبه كننده "محبوب" خدا مي شود!
توبة از هر گناهي دو رکن اساسي دارد:
۱- پشيماني از گناه.
۲- عزم بر ترک آن. امام علي(ع) مي فرمايد : "توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترک نمودن است".(۱)
بر اين اساس مي توان گفت :
حقيقت توبه، پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترک آن است.اگر کسي به اين حالت دست يافت ، حقيقت توبه در او محقق شده است. توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد ، واقعاً از گناهى که مرتکب شده ،احساس خجلت و ندامت کند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد کسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و برکاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه بزرگ يا بسيار باشد.
رسول اکرم فرمود :
«هر مرضي،دارويي دارد . داروي گناهان، استغفار و طلب عفو و آمرزش از خدا است». (۲)
بنابراين توبه راهکار خاصي جز پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترک آن ندارد.
البته توبه از گناه, بستگي به گناهي دارد كه انجام شده است .گناهي كه از انسان سر مي زند ، از دو حالت يا دو دسته زيرخارج نيست :
يك دسته حق الله است، مثل ترك نماز و روزه، راه جبرانش اين است كه قضاي آن را به جا آوريد. اگر از عهده قضاي همه آن برنميآييد، هر مقداري كه ميتوانيد، انجام بدهيد.
دسته دوم حق الناس است. جبران حق الناس آن است كه رضايت قلبي صاحبان حق را به هر صورتي شد، به دست آوريد. اگر مالي را از مردم تصرّف كرده يا ضايع نموده يا ضربهاي بر بدن آنان وارد كردهايد كه ديه يا قصاص دارد، بايد يا رضايت آنان را جلب كنيد و يا مال و ديه را به آنان بدهيد.
اگر با زبان يا عمل تان، روح آنان را آزردهايد و آبرو و حيثيت آنان را بردهايد، در صورت امكان از آنان رضايت بگيريد اما اگر ممكن نيست، براي آنان دعا كنيد.
اگر برخي افراد را نميشناسيد يا مردهاند يا دسترسي به آنان نداريد، در امور مالي، مال را به فرزندان يا وارثان آنان بپردازيد. اگر دسترسي به آنان هم ممكن نباشد، در راه خدا براي شان صدقه بدهيد.
در غير امول مالي، در حق آنان دعا و استغفار كنيد و صدقه و خيراتي هديه نماييد.
در صورت نياز به توضيحات بيشترتوصيه ميشود با گروه اخلاق همين مركز با شماره (۰۹۶۴۰۰) بدون كد ، تماس بگيريد.
موفق باشيد.
پي نوشت ها:
۱. محمد محمدي ريشهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، ۱۴۱۶ ه.ق، ج ۲، ص ۹۹۷، ماده "ذنب"،
۲.همان، ص ۹۹۷.
نظرات