چرا عده ای زشت، عده ای زیبا آفریده شده اند؟ آیا این تبعیض نیست؟

باسلام؛
یه سوال داشتم:
شما در توضیحات فوق فرمودید که زیبایی وابسته به ژنتیک و عوامل محیطی بوده است،خب این سوال در اینجا پیش می آید که چرا خداوند من را میان آن دسته که ژنتیک بهتری دارند جای نداد؟اصلا من میخواستم جزو افرادی باشم که زیبا هستند و بیشتر مورد توجه باشم. و دیگر آنکه:در انتهای صحبت هایتان فرمودید که زندگی انسان منحصر به این جهان نیست، خب بله این قبول ولی این را نیز در نظر بگیرید که اگر کسی زیبایی داشته باشد(که البته در این دنیا بیشتر از بقیه لذت برده و مورد توجه اند) و در این دنیا رفتار درستی داشته باشد(که اکثر آن ها اینطور نیستند) او نیز با ما در آن دنیا برابر خواهد بود؟در صورتی که این برابر با عدل نیست!
خب همه ما هم به چشم دیده ایم که اکثر کسانی که چهره زیبا یا جیب پر پول تری دارند آنهایی را که از این انظار ضعیف ترند را مورد تمسخر قرار میدهند.

سلام
آدمایی که زشتن تو دنیا فرصت خیلی چیزا رو از دست می دن خصوصا اگه بی پولم باشن و خانواده پولداری هم نداشته باشن که دیگه زندگیشون تباه است هرچی هم تلاش کنن و درس بخونن بهترین بشنم فایده نداره آخرش محاله یه ازدواج عالی داشته باشن که چهرشون مورد تمسخر قرار نگیره هر روز از زندگیشون محاله با کسایی برخورد نداشته باشن که تمسخرشون کنن و ازشون ایراد بگیرن و بهشون بخندن و تیکه بندازن و اونا هر روز و هر روز روحشون ضعیف و ضعیف تر میشه و اعتماد به نفسشون و بعد یه مدتی از دست می دن حتی اگر خیلی تو زندگیشون تلاش کنن و فرد موفقی باشن بازم همسرشون از لحاظ چهره تمسخرشون میکنه و هر روز وقتی اونو می بینن فکر می کنن تو ذهنش بازم در موردشون چی فکر می کنه و این همیشه و هر لحظه آزارشون می ده به نظرتون این عدالته تو زندگی دنیایی که فقط فقط خدا نیست آدم مگه دل نداره که هر روز هر روز رنج ببینه که قراره اون دنیا چی بشه و مگه آرامش این دنیا مهم نیست چرا خدا آدم های زشت رو آفرید که اینقدر تو دنیا رنج بکشن و تحقیر بشن. بنابراین اصلا دوست ندارن که زنده باشن و از اینکه خدا اونا رو خلق کرده ناراحتن و تنفر دارن و روزی هزار بار آرزوی مرگ می کنن.

پس با این حال جواب سوال من خیلی راحته برا شما من تو خانواده ای معمولی به دنیا اومدم تو استان خوزستان و تو بدترین شهرستانش نه استعداد وزرشی چهار سال تلاش کردم که تو ورزش به جایی برسم  چند تا مربی عوض کردم بعدش همشون بهم گفتن خیلی خوبه علاقه داری تلاش می کنی ولی استعداد نداری به پدرم گفتن چرا این بچه رو اذیت می کنی استعداد نداره این بچه قیافم هم اینقدر زشته هر دختری می بینه بهم می گه زشته می دونی بدترین چیز چیه یه دختر بهت بگه قیافت زشته اون وقته که نابود می شی از اینم که بگذریم حتی صدای خوبی ندارم  تو درس خوندنم که وقتی یه خط حفظ کنم باید بار ها و بار ها تکرارش کنم قدم هم معمولیه معمولیه الان می خوام بدونم من باید چی کنم چه کاری از دستم بر می یاد برا چی خیلی ها باید اونقدر قشنگ باشن و من اونقدر زشت چرا خیلی ها نصف من تلاش می کنن ولی تو ورزش به جایی می رسن ها چرا من تا ۱۶ سال هم روزه می گرفتم و هم نماز می خوندم با اینکه این واقعیت رو می دوستم ولی حالا بعضی وقتی به حدی فشار بهم پی اد دوست دارم کفر کنم نماز خو دیگه برام عین شوخیه چرا باید حالا خدا رو بپرستم چون زور داره چون قدرت معلوم نیست چطور افتاده دستش چون افریدم شما یه درخت رو کج بکاری خوب ثمر نمی ده حالا من بیام خدارو بپرست بگم شکر یه چیز دیگه جواب اون دوستمون رو که دادید این رو هم گفتید به تقصیر خدا نیست که من تو این خانواده ام درسته پس من تصادفی افتادم تو این خاونواده لابد پس جهان هم همش تصادفه و خدا هم وجود نداره پس ما می بینم یا رو اینقدر قشنگه مثل فلان بازیگر که دخترا که عاشقش می شن هیچ پسرا هم دیوونش می شن این تصادفیه

با سلام
ببنید دوستان این تفاوتهای ظاهری یا هر تفاوتی مالی استعدادی جسمی و هر تفاوتی که میبینید تنها تفاوتهای جهان هستند نمیشه که همه خوشگل باشن دیگه خوشگلی نبود این تفاوتها حتما باید باشن اگه تو نامعلول هستی جزی از دنیایی جزی از خدای و خدا انقدر لطف برای ما داره که یه تیکه جسم نداشته باشیم اصلا مهم نیست. ببینید اگه واقع بین باشید می بینید که خیلی ها هستن زشتن معلولا بی پولن اما خوشبختن از هر آدم پولدار و خوشگل خوشبختن و موفقن خب مگه خوشگلی رو برای چی میخوای برای خوشبختی خب میتونی به خوشبختی برسی اما نه از راهی که فقط خودت گیردادی بهش که حتما میگی باید خوشگل باشم تا خوشبخت باشم نه این یکی از راهاشه خدا بی نهایت راه برای خوشبختی تو گذاشته است.. و زمانی میتونی این راهای خوشبختی رو پیدا کنی که اصلا ایمان بیاری که خداوند راهی وجود دارد.. تنها هدف ما آدمها رسیدن به احساس خوب و خوشبختی که اینم با خیلی راها میشه رسید بهش. برای همین نباید به خدا گیر بدیم که حتما باید منو خوشگل کنی تا خوشبخت بشم نه خداوند راهای بینهایتی برای خوشبختی ما گذاشته اگه خوشگل نیستی به خدا ایمان بیار تا از راه دیگری هدایتت کنه تا خوشبخت بشی.. ما خیلی توی زندگی دیدیم بعضی ها زندگیشون خیلی عوض میشن چون ایمانشون تغییر میکنه تا قبلش یک مسیری میرفتن که گیر داده بودن حتما باید خداوند با این مسیر منو خوشبخت کنه اما زمانی که به خدا ایمان آوردن به راهای خدا ایمان آوردن و خودشونو سپردن به خدا مسیر های جدید را پیدا کردن..

در ضمن اگه باهوش باشید هر مشکل یا همچین تضادهای ناخواسته ی که داریم همشون یک انرژی هستند برای ما. که ما میتونیم تبدیلشون کنیم به انرژی خواسته ها ینی شما ثروتمندترین ها رو میبینی که یه روز فقیرترینها بودن شما موفقترین ها رو میبینید که یه روزی شکست خوردهترینها بودن.. چون اگه زشتی این زشتی برات انرژی ایجاد میکنه که حرکت کنی به سمت خوشبختی.. اینم از لطف خداست که حتی در مشکلت هم برات نعمت گذاشته ینی خداوند برای ما آدمها هیچ چیز بدی را نخواسته هر چی آفرید برای ما نیکو آفرید.

با سلام و عرض ادب
سوال من درمورد این نیست که چرا خدا داده یا نداده ؟یا اینکه به بعضیا بیشتر از حدشون داده که عمدتا حیف و میلش میکنن، به بعضیام کمتر از عقل و خرد و شخصیتشون داده، رو کاری نداریم . علامت سوال ذهن من اینه که، اگه دنیا یه نظام قانونمنده و قوانین مادّه درش حاکم هست و روال عادی خودش رو طی میکنه و ژنتیک و عوامل محیطی و داخلی بدن پدر و مادرها و... در زشتی و زیبایی فرزندانشون دخیل هستن، پس خداوند در کجای این معادله قرار میگیره ؟ و چرا میگن حکمت خداست و کار خداست و هرچه از جانب خدا آید،خوش آید و از این دست حرف ها . واگر خداوند در کارهای دنیا دخیل هست و به صورت دست چین و انتخابی انسانها رو خلق میکنه و مورد امتحان الهی قرار میگیریم، پس چرا گناه رو به گردن عوامل دیگر میندازند(ید)؟!
آیا خدا دنیا و انسانها رو خلق کرده که همه چیز مانند یه ساعت داره برا خودش کار میکنه ؟ یا در جزء به جزء کارها دخل و تصرف داره؟! اگه داره پس بعضی انسانها حق دارند و داریم که از خدا گلایه کنیم. و اگر برفرض، نداره ، پس خدا کجای این معادله است ؟!

در ضمن برای امتحان الهی چرا از کسی پرسیده نمیشود که آیا راضی به اینکار و به دنبال آن گرفتن ثوابش هستی یا خیر ؟! (مثل اینکه به زور دگنک به یه نفر بیسواد بگن بیا کنکور بده! یا در امتحان خاصی شرکت کن که دلت نمیخاد و آمادگی و شرایطش رو نداری ولی مجبور بشی بری!) آیا از این شخص انتظار موفقیت در این آزمون و حتی آزمون الهی میره ؟! و اگر سربلند بیرون نیاید و دچار کفر بشه، شایان توبیخ و بازخواست و عذاب هست ؟!!!!

" گله از هرکه و هر کس به خدا کردم. گله از کار خدا را به که باید گفت ؟! "