فلسفه اشک برای امام حسین چیست؟ پاداش اشک برای امام حسین چقدر است؟

مناسب است چند مطلب بعنوان مقدمه ذكر شود:
۱- ابراز غم و اندوه و گریه بر عزیزان از دست رفته از نظر شیعه و سنی جایز است و شخص رسول گرامی اسلام(ص) در شهادت عمویش حمزه[۱]، در شهادت جعفربن ابی‏طالب[۲]، در غم مرگ فرزند عزیزشان ابراهیم[۳]، در اندوه رحلت یكی از نوادگانشان، در كنار قبر مادرشان و ...[۴] گریستند.

۲- بر اساس روایات فریقین پیامبر اكرم(ص) بارها از شهادت اباعبدالله حسین(ع) خبر دادند و در غم و اندوه شهادت و مظلومیت آن حضرت گریستند؛ در روز ولادت[۵]، در منزل ام سلمه[۶]، در منزل زینب[۷]

۳- ائمه معصومین: بر مظلومیت و شهادت امام حسین(ع) می‏ گریستند و در ایام شهادت آن حضرت به برگزاری مراسم عزا می‏ پرداختند. امام سجاد(ع) با همه صبر و شكیبایی در بقیه عمر شریفش پس از حادثه كربلا همواره گریان و اندوهگین بود، به گونه‏ ای كه امام صادق(ع) می‏ فرماید: «امام علی بن حسین(ع) بیست سال گریه كرد و غذایی در نزد او گذاشته نمی‏ شد مگر اینكه گریه می‏كرد.»[۸] امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) و امام رضا(ع) كه از آزادی بیشتری برخوردار بودند در حكومتهای وقت خویش مجالس سوگواری بپا می‏ كردند و از شعرا می‏خواستند در مصایب و فضایل اباعبدالله شعر بخوانند و آنان گریه می‏كردند.[۹]

۴- پاداش وثواب عزاداری وگریه برای امام حسین(ع):
از منابع شیعه استفاده می‏شود كه گریه بر امام حسین(ع) نه تنها جایز و مشروع است بلكه مطلوب و پسندیده است و از ثواب فوق العاده ‏ای برخوردار است،
پیامبر گرامی اسلام فرمود: «كُلُّ عیْنٍ باكِیْ اِلاّ عَینٌ بَكَتْ عَلی مَصائِبِ الحُسَین فَاِنَّها ضاحِكَ مُسْتَبِشَرْ بِنَعیمِ الجَنّْه؛[۱۰] هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر چشمی كه بر مصیبت حسین(ع) گریه كرده است كه چنین كسی خندان است و بر نعمتهای بهشت بشارت داده می‏شود.»
امام رضا(ع) فرمودند:«گریه برامام حسین(ع)گناهان بزرگ را محو می كند.»[۱۱]
امام صادق(ع) فرمودند: «كسی كه به یاد امام حسین(ع) به مقدار بال مگسی، اشك از چشمانش جاری شود، ثوابش بر خداوند است، و خداوند به كمتر از بهشت برای او راضی نمی شود.»[۱۲]
و روایات فراوان دیگری كه برای ثواب گریه بر امام حسین(ع) وارد شده است.

۵- لازمه ابراز عشق و ارادت و محبت به اهل‏بیت شادی در شادمانی آنها و سوگواری بر مصایب و غمو اندوه آنان است چرا كه اهل‏بیت رسول خدا(ص) همان مصداق «قربی» هستند در آیه شریفه:«قُلْ لااَسْئَلُكُم عَلَیْهِ اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّه فیِ‏القُربی؛[۱۳] (اى پيامبر! به مردم) بگو: من از شما بر اين (رسالت خود) هيچ مزدى جز مودّت نزديكانم را نمى‏ خواهم»

۶- امام حسین(ع) با قیام و شهادتش درس چگونه زیستن و چگونه مردن را به انسانها آموخت و با شهادتش چهره پلید طاغوت زمان خویش را بر ملا ساخت و چهره كریه یزید را روشن نمود پس باید قیام و شهادتش بزرگ داشته شود.

اینك با توجه به مقدمات فوق در پاسخ این سؤال می‏گوییم شیعه در ایام شهادت امام حسین(ع) گریه و عزاداری می‏ كند تا بدین وسیله:
۱: به سنت رسول خدا(ص) و سیره ائمه تمسك نموده باشد.
۲: عشق و ارادت خویش را به خاندان رسالت ابراز دارد.
۳: درسهای نهضت عاشورا و اهداف امام حسین(ع) را تبیین نماید.
۴: از شهدا و مجاهدانی كه برای احیای اسلام از جان خویش دریغ نكردند تقدیر نماید.
۵: زمینه تبلیغ دین و بیان احكام اسلامی را فراهم کند.
۶- یاد و تاریخ پرشكوه نهضت حسینی، را زنده نگاه دارد.
۷- الهام بخش روح انقلابی و ستم ستیزی باشد.
۸- پیوند عمیق عاطفی بین امت و الگوهای راستین برقرار نماید.
۹- پالایش روح و تزكیه نفس، را با اتصال به پاکان تامین کند.
۱۰- در مقابل ظلم ظالم ساکت ننشته باشد.

پی نوشت:
[۱]. طبقات ابن سعد، ترجمه حمزه.
[۲]. استیعاب و اسدالغابه، ترجمه جعفربن ابی‏طالب.
[۳]. صحیح بخاری، كتاب الخبائز، باب قول النبی(ص) «انابك لمحزونون».
[۴]. صحیح مسلم، ج ۲، ص ۱(ع)(ص)، كتاب الخبائز، باب (ص)(س)، حدیث ۱۰۸.
[۵]. مقتل خوارزمی، ج ۱، ص (ع)۸.
[۶]. الجامع الصحیح، ج (س)۱، ص (س)۱۹.
[۷]. المجمع الزواید، ج ۹، ص ۱۸۸.
[۸]. مناقب، شهر آشوب، ج ۴، ص ۵(ص)۱.
[۹]. كامل الزیادات، ص ۴(ع)۱؛ امالی صدوق و رجال كشی.
[۱۰]. وسایل الشیعه، ج ۲، ص ۹۲۴.
[۱۱]. مسند امام رضا(ع)/ج۲ص۲۷.
[۱۲]. بحارالانوار/ ج۴۴ ص۲۸۵.
[۱۳]. سوره شوری، آیه (س)۲۳.