تفاوت عشق و عادت چیست؟

من با پسری دوستم ک دختر عممو به شدت دوست داشت وبعد مدتی دختر عمم با پسری ک دوستش داشت ازدواج کرد این پسر ک مدام با من در تماس بود بعد مدت ازدواج دختر عمم فک کنم از سر تلافی به من پیشنهاد داد ومن ک دوستش داشتم به او جواب مثبت دادم در ابتدا به شدت دوستم داشت البته فک کنم دوست داشتن دختر عمم بود ک از روی شدت علاقه ی به من علاقه پیدا کرد بعد ۳هفته رابطه ازمن جدا شد،بعد ک من خیلی دوستش داشتم دوباره بهش زنگیدم فک کنم از روی نارحتی ک از دختر عمم جدا شده بود دوباره تا فراموشش کنه دوباره با من رابطه ایجاد کرد،البته مطمئنم ک ازشدت نارحتی باز پیش من برگشت، بعد مدت دو هفته باز ازم جدا شد بعش زنگ زدم بعد کلی حرف زدن با نارحتی زیاد ک به جای نرسید ازش جدا شدم،دوباره بعد۴ماه این بار خودش برگشت البته بازم از روی نارحتی ک و شدت علاقه ی دختر عمم به من رو کرد ،البته در این مدت با دخترای دیگه هم دوست بود ولی جدا میشد برمیگشت پیش من،منکه میدونستم چه اخلاقی داره در ابتدا باهاش دوست نشدم گفتم تو دم ومی و هوسی فقط چون دختر داییشم برا اینکه حال دختر عممو بپرسی ازش باخبر بشی میای سراغ من حالمو میپرسی،ولی اون قسم خورد اینطور نیست با کلی حرف زدن ک جبران میکنه وون پسر قبلی نیست عوض شده و خیلی خودشو مشتاق نون دادبعد یه هفته دوباره باهاش دوست شدم،اما بعد ۵روز دوباره سرد شد و ازم جدا شد،ورفت بعدیک سال دوباره برگشت وبعد کلی التماس بعد دوماه حرف زدن غلط کردنو دوباره حرفهای گذشتش من باهاش دوست شدم اما بهش گفتم دیگه دوستش ندارم حس دوست داشتم تموم شده،واگه بره هم دیگه برام مهم نیست ،ولی الان تقریبا یه هفته ست باهاش دوستم هر بار خواب میبینم ک تو خواب به من خیانت میکنه و هر لحظه ممکنه بره،ولط اون میگه من هر شرطی بزارم قبول میکنه از دوست دختر جدا شد وقتی دید من بعد جدایمون با کسی دوست نشدم اومد گفت بخاطرت هز کاری میکنم ک دوباره دلتو به دست بیارم گفت تو گذشته احمق بوده اذیتم کرده و الان تیریبا هر کاری ک من بهش میگم انجام میده اما نصبت بهش دو دلم ونمیتونم مسل قبل قبولش کنم ازش سرد شدم اینارو هم به خودش گفتم،و وقتی ازم پرسید چرا پس باهام دوست شدی بهش جواب دادم به خاطر یه ذره دوست داشتنی ک هنوز ته قلبم مونده،ازتو خواهش میکنم الان من با این پسر چیکار کنم ینی منو دوستم داره؟یا فقط عادت کرده بهم بر میگرده،؟؟؟بهش گفتم میدونم از سر عادت بر میگرد بخاطر همین اومدنو رفتنت برام فرقی نمیکنه هر وقت رفتی بی سرو صدا برو،ولی اون گفت بهت ثابت میکنم ک دوستت دارم،البته الان سربازه ولی هر وقت ک بر میگرده تا سیمکارتشو روشن میکنه قبلش به من میزنگه چون خطشو رو اعلام دسرسی میزارم،خودمو از هر نظر آماده کردم ک بخواد بره ولی به من میگه این بار با لگد منو پرت کنی بیرون دیگه نمیرم میام خاستگاری به محض اینکه سربازیم تموم شد،گفتم من قشد ازدواج ندارم گفتم اگه باهات ازدواج کنم مثل دوران دوستز روزی صد بار منو میبری طلاق بدی پشیمون میشی،اون گفت بخدا من با زندگی کسی بازی نمیکنم، گفت چون الان دوستم نداری قصد ازدواج نداری من دلتو درستش میکنم گفت فقط بهم یه فرصت بده،منم باهاش دوست شدم وبهش گفتم آخرین باریه ک تونست برد گرده دفعه دیگه نمیتونه،الان اون۲۳سالو۶ماهشه منم۲۳سالمه من چون اونو دوست دارم به خاطرش با کسی ازدواج نکرد وبا کسی دوست نشدم ،ولی چون به اعتماد ندارم احساس میکنم دوستت دارمای ک میگه دروغه،خودمو آماده کردم هر لحظه بره،

سلام،خسته نباشید،ازتون خواهش میکنم در اسرع وقت بهم جواب بدین،۳۰ سالمه،ده ساله که ازدواج کردم وقتی ۱۸ سالم بود عاشق شدم ولی متاسفانه عشقم یطرفه بود و اون شخص با یکی دیگه ازدواج کرد ازش متنفر نشدم و باید اعتراف کنم که هنوزم بعضی شبا خوابشو میبینم،برای فراموش کردنش منم بعد از اون بلافاصله با اولین خواستگارم ندیده و نشناخته ازدواج کردم که البته خدا باهام بود و خیلی ازش راضیم از همه نظر،ولی بعد از ده سال زندگی و سه تا بچه حتی حس عادت رو هم بهش ندارم،هیچ وقت دلم براش تنگ نمیشه یا تا حالا نشده که دوس داشته باشم یهویی بوسش کنم یا بپرم بغلش،و بخاطر همین همیشه عذاب وجدان دارم،وقتی بهم میگه دوستت دارم ناخودگاه اشکم درمیاد نمبتونم بگم منم دوستت دارم،واقعا بعضی وقتا از تظاهر خسته میشم،هیچ وقت نذاشتم بفهمه که بهش حسی ندارم،و هیچ وقت بهش جواب رد نمیدم برای مسائل زناشویی ولی واقعا دیگه خسته شدم،بعد از رابطه میرم حمومو گریه میکنم،چیکار باید بکنم؟ لطفا کمکم کنید

سلام:
در یک روز زمستانی با مادرم نزد دندانپزشک رفتم وقتی دکتر ها مادرم را معاینه میکردن من در اطاق انتظار بودم با کمی صحبت با منشی اونجا آشنا شدم و رفته رفته تصمیم ازدواج گرفتیم قرار بر آن بود تا یک روز بیاد و خانه مارو ببینه و فامیلشو بفرسته اما به خاطر کارهای زیادی که میگفت داره امروز و فردا میکرد بلاخره قرار شد هفته قبل بیان و من از طریق انترنت لوکیشن خونه مونو بفرستم از شانس بد انترنتم تموم شد و به به خاطر مشکلات نتونستم فعالش کنم تمام روز جمعه بهش زنگ زدم یا قطع میکرد یا جواب نمیداد منم شب اش بهش پیام دادم که خدا لعنتت کنه و برای همیشه خدا حافظ اونم پیام داد بیبینم کی پشون میشه تا الان هم هیچ خبری ازش ندارم دل و نادلم که کار خوبی کردم یا نه؟
چون ما از طریق انترنت تصویری حرف میزدیم فکر کنم اون فقط از من سو استفاده کرد و باز دوباره میگم که شاید فرداش میفرستاد خانوادشو اما وقتی یادم میاد به خاطر حرف های کوچیک چه الم شنگه یی به پا میکرد میگم من حق داشتم ازش دلخور بشم نمیدونم دارم کلافه میشم لطفا بهم مشوره بدهید. ممنون

سلام...دو سال پیش برای اولین بار وارد یک چتروم شدم اونروزا از عشق و عاشقی متنفر بودم و فکرشم نمیکردم روزی عاشق بشم.یکی از پسرای چتروم به من گفت که دوستم داره ولی من درخواستشو برای دوستی رد کردم و از من دلیل خواست و من گفتم کس دیگه ای رو دوست دارم در صورتی که اون شخص واقعا برام مثل برادرم بود..بعدت اون اینکه اون شخص این موضوع رو فهمیدم شروع کرد با من بهتر رفتار کنه و من کم کم عاشقش شدم...بعد از چند ماه رابطمونو تموم کرد در صورتی که قبلش همیشه میگفت بدون من نمیتونه ادامه بده...بعد من فهمیدم که قبل از من با دختر دیگه ای بوده و الان باز رفته سراغ اون ..شماره دختررو گیر اوردم و باهاش حرف زدم و دست اونو رو کردیم ...از اون روز وقتی طرفم میومد خیلی سرد و خشن رفتار میکردم...ولی الان حس میکنم واقعا دوستش دارم...حتی بخاطر غروزرم نتونستم تولدشو تبریک بگم چون واقعا میترسیدم پسم بزنه...چون اون تولدمو و روز دخترو تبریک گفت و من باهاش سرد برخورد کردم...

باسلام حضورمشاورمحترم امیدوارم کمکم کنید

من دانشجوی کارشناسی ارشدریاضی ام... الان که اینو براتون میفرسم دلم مالامال درده خیلی حالم خرابه...

من تابستون سال قبل بایکی اشناشدم اماهمون روز اول پشیمون شدم چون نمیخواسم عاشق بشم... اما وقتی حرفاشو شنیدم واقعا ازش خوشم اومد

اون دانشجوی دکترابود... اولین بارکه دیدمش هم اون هم من خیلی ازهم خوشمون اومد... بعد چن هفته خیلی باهم صمیمی شدیم .

اون میگف که خیلی دوسم داره یعنی وسط همه حرفاش میگف که خیلی دوسم داره... منم تابخودم اومدم دیدم ای وای عاشق شدم

میگف منو به مادرش گفته... من ازخانواده متعهد و متعصبیم... اماانقد دوسش داشتم و دارم که باهاش بیرون رفتم وبهترین خاطراتی که حتی

درجهان دیگه هم فراموش نمیکنم.حدود۳-۴ماه بعد بهم اس دادکه توچتروم باکسی حرف میزنی و خیانت کاری و دیگه تموم شدهمه چی...

امامن انقدعاشقش بودم انقد متعهدبودم بهش که دریغ از ی نگاه به دیگرون... هرچی گفتم قبول نکرد و رفت... من موندم و یه دنیای سیاه...

چون احساساتی ام ... شب و روزم گریه بود چون واقعادوسش داشتم... تاااینکه ی ماه بعدش اومد جلوخونمون و بعد اس دادکه نمیتونه دوریمو

تحمل کنه و همه اونحرفاش دروغ بود برا اینکه من ازش دل بکنم... هرچقدپرسیدم چرا؟چیزی نگف... انقدعاشق بودم که بازباهاش ادامه دادم

کلا میدونسم میخواد بره امامیخواستم نگهش دارم. بعدچن ماه دوباره اس داد که شمارتو توگوشی یکی دیگه دیدم و فهمیدم با یکی دیگه حرف میزنی

و براهمیشه میرم... امامن که واقعا مبرا ازهمه اینحرفابودم داشتم آتیش میگرفتم منی که شب و روزم عشقم بودحالا بهم تهمت میزنن..

براباردوم شکستم پرازگریه پراز زجر وشکنجه... هرقدمیگفتم باورنمیکرد...تااینکه داداشش گف که دروغ میگه که شمارتو توگوشی یکی دیگه دیده

اون بخاطرمشکلش نمیتونه باهات ازدواج کنه... بعد اصرارم گف که اون توتصادف دچارمشکل شده که نمیتونه بچه دارشه...

امامن اون مشکلشم برام مهم نبود... به داداشش قول دادم که بهش نگم... تااینکه خودش گف که همه اون حرفا تهمت بود ازم جدامیشه چون نمیخواد

زندگیم خراب شه گف چون نمیتونه بچه دارشه نمیخواد من بپاش بسوزم... اینم بگم نمیدونم واقعا اون مشکل رو داره یا ن...امابازم برام فرق نداش

تااینکه ی روز که به هم اس میدادیم. یکی از پیامهای قبلیم که بهش ارسال نشده بوده همراه اس جدیدم نمیدونم چطور قاطی شدن بهش ارسال شد

بعدگف به کی اس میدادی که اشتباهی اومد به من... هرقدگفتم بازم قبول نکرد ونمیکنه میگه مطمئنه من بایکی دیگه دوستم... اونم من که

خداشاهده به کسی نگاه هم نمیکردم که بهش خیانت نشه... وقتی منو دید بازم گف همون حرفارو گف باراخره که میام دیدنت... ازاین میسوزم

من چرا؟منکه انقدعشقم پاک بوده منکه حاضرم ثابت کنم جز اون حتی به دوستای صمیمیم زنگ نمیزدم... منی که انقدعاشق بودم چرا باید

اینجور جواب بگیرم... الان ی ماهه که رفته... خیلی واسم سخته بااینکه اسمش نامردی میشه بااینکه شاید همه بهم بگن احمقم.

اما من فقط عاشقم... یعنی کسی منو درک میکنه؟... من دیگه نمیتونم هیچکس رو دوسداشته باشم

نمیتونم باکسی ازدواج کنم چون همیشه بایادعشقم هستم... من موندم و شبهای گریه... خیلی دوسش دارم

شایداگه شدت عشقمو کسی ببینه تعجب کنه... حالا که نیس من دلم عاشقترشده و افسوس که هیچوقت دلم وسوسه نشد برم ازدواج کنم...

انقد برام سخته که تو۳ماه۵-۶کیلو وزنم اومد پائین... دلم فقط گریه میخواد... بااین وضع آینده ام چی میشه؟... آیا من و دلم شفاپیدامیکنیم؟

سلام ازتون بی اندازه ممنونم که مینشینید پای دردودل ما.... خدا جواب این مهربونیاتونو میده شک ندارم

من اولین بار بود که چه تو دنیای واقعی و چه مجازی مشکلمو مطرح کردم

مشاور عزیز... اما دلم آروم نمیشه . انگار من صاحب بیقرارترین دل دنیام... عقیده دارم که آرامش دل یه شعار نیس یه واقعیته... امامن حس میکنم کبوتر

آرامش واسه همیشه از دل من پرکشیده.من نمیتونم به کسی بگم که تو سینه ام چه خبره... من نمیتونم شبهامو وصف کنم شبهایی که من بسمت

قبله خون گریه میکنم اما خداکمکم نمیکنه...

علاقه ام به زندگی از بین رفته... من تو زندگیم دنبال خیانت و بدی نبودم هیچ زمان... همیشه دوسداشتم فقط انسان خوبی باشم

من بیشتر مواقع از شدت دلتنگی و تنهایی و غربتی که فقط خودم حس میکنم دیوانه و ناچار میشم...اماهمشو میریزم تو دلم

بیچاره دلم... انقد فشار رو قلبمه که مطمئنم بااین وضع ناراحتی قلبی میگیرم... درد سمت چپ سینه ام گواه این حرفمه

همه علائم افسردگی شدیدو دارم... خواب کم غذای کم احساس اندوه و گریه ی همیشگی کاهش وزن بی علاقه شدن به همه چی وفکرمرگ.

ازصبح تاشب برا همه نقش بازی میکنم انگار من صب تاشب ماسک زدم روصورتم... امابعضی وقتا دیگه کم میارم

نمیدونم چرا اینجورشدم... برا درس خوندن اونم تو رشته ریاضی تمرکز و حوصله میخواد اما من هیچ تمرکزی ندارم فقط دوسدارم کسی کاری به

کارم نداشته باشه تا بتونم همیشه فکرای تکراریمو با یاد خاطرات گذشته رو مرور کنم

احساس میکنم اگه از دنیام این عشق بره دیگه بقیه ی زندگی هیچه...

آرزوم بود عشقم منو باور کنه آرزوم بود انقد خوب و باوفا باشم که حداقل براخودم اثبات شه که من تو زندگیم دنبال چی بودم

ارزوم بود عشقم به من اعتماد بی حد داشته باشه چون من اعتماد بی اندازه بهش دارم

آرزوم بود تو دنیا فقط اون عشق من باشه و عشق و محبت من فقط متعلق به اون

جز هوای اون تو سرمن هوای کسی نبوده و نیست... اماتواون بخواد باورکنه و بهش ثابت شه دیگه ازمن چیزی نمونده

چرا عشقای واقعی هیچوقت باور نمیشن؟ چرا آدمایی که تلاششون خوب بودنه همیشه بدجور تنهان؟

حتی بخودش هم گفتم که فقط وقتی اوندنیا خدا به عشق پاک من و به چشماو دستایی که هیچوقت حتی ی لحظه به عشق خیانت نکرد شهادت بده

وقتی بهش ثابت شه من کوچکترین خیانتی بهش نکردم اونوقت راحت میشم

سخته قسم به خدا سخته که برا اثبات عشقت از همه چی بگذری اما باز باورنکنه

من دنیام به خیانت آلوده نیس اما اون باورم نداره

سلام امیدوارم ک بهم کمک کنید .من دو سال پیش با پسر اشنا شدم اولاش چیز خاصی بینمون نبود یعنی اشناییمون از اول طوری نبود ک مثلا اوم بیاد به ابراز علاقه کنه و این حرفا فقط ب عنوان دوتا دوست باهم بودیم اولاش بیشتر شبیه دادشم بود یعنی رابطه دوس پسر دوس دختری خیابونیو این چیزا نبودیم خیلی پسر خوبی بود احساس راحتی باهاش میکردم کم کم ک گذشت بهم وابسته شدیم چون اصلا قرار نبود چیزی بینمون باشه ولی هر چی میگذشت بیشتر همدیگرو دوست داشتیم ولی بعد از ی سال هی بحث بینمون پیش میومد هرچی بیشتر میگذشت بیشتر همو داشتیم و علاقه مند میشدیم ولی سر چیزای الکی فورا بحثمون میشد بعد ی مدت بعضی از رفتاراش عوض میشد کم کم ولی دوست داشتنش نه منم وقتی اون رفتاراش عوض میشد منم عوض میشدم مثلا قبلا خیلی بهم احترام میذاشتیم ولی الان مث اون موقع ها نیست هر باررباهم بحثمون میشه قهر میکنیم ولی ن من ن اون طاقت نمیاریم بعد ی روز دو روز یا نصف روز فورا زنگ میزنیم ولی تو این ی سال ی هفته نشده ک بحث نداشته باشیم مثلا سر کوچیکترین چیزی بحثمون میشه یا من بهش میگم یعنی تواون ادم دوسال پیشی یا اون ب من اینو میگه بخاطر رفتارامون ک عوض شده بخدا من خیلی تلاش میکنم ک درست شه از خیلی از ناراحتیام میگذرم ک فقط بخث پیش نیاد ولی اون نه سر هرچیزی حساسیت نشون میده الان دیگه بهم گفتیم ک تموم همه چی بینمون همیشه کارم فقط گریه ست خیلی دردو ناراحتی میکشم ولی خیلی رفتارای خوب داره نمیدونم باید چیکار کنم یعنی ما در اینده میتونیم با هم زندگی کنیم تاحالا چن بار میخواسته ک بیاد ولی من چون شغل ثابت نداره و خانوادم سخت گیر بودن نذاشتم بیاد خیلی ادم با احساس مسولیتیه فعال پاک مهربون ولی خیلی بینمون بحث پیش میاد تو روخدا کمکم کنید من چیکار کنم