ازدواج با دختری که خواهرانش مشروب خوار هستند، آیا درست است؟

از سخن شما من اینرو فهمیدم که کسی که در یک خانواده بی قید و بند باشه ولی خودش مذهبی محکم باشه.شانسی برا ازدواج با همسر ایده ال خودش (مذهبی) نداره و باید به خاطره خانوادش بسوزه.ایا راهکاری وجود نداره برا این گونه افراد؟؟؟

طرف صحبتم با کسانی است که این مطلب رو با پاسخش خواندند! احسنت به این پاسخ درسته من این را عملی تجربه کرده ام اما نا آگاهانه.
بعد سالها با داشتن دو فرزند مجبور شده ام کاملا با خانواده همسرم به علت ابتذال بیش از حد آنها قطع رابطه کنم .ولی منجر به وابستگی شدید همسرم از نظر عاطفی به آنها شده است . ولی حجاب و مذهب خود را حفظ کرده است .دیگر مدیریت نمیتونم کنم .بجایی رسیدکه همسرم مجبور شد از خطوط همراه که مخفیانه خریده استفاده کند جهت ارتباط کلامی با خواهران و پدر و مادرش استفاده کند.
پس درسته ترجیح می دهیم. در صورتی که آنقدر بتوانی به اون همسرت محبت و مدیریت کنی که.

برادر عزیز!!! کفویت را در نظر داشته باش . پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه آله و سلم فرموردند از گلی که در مزبله می روید بر حذر باشید و در جواب اصحاب برای تشریح فرمودند: از زن زیبایی که در خانواده بدی بزرگ شده است دوری کنید. درست است که ممکن است خود دختر خوب باشد ولی شما در این پیوند فقط با او وصلت نمی کنید که با خویشان او هم وصلت پیدا خواهید کرد و جامعه نیز شما را از نزدیکان آنها خواهد شناخت.
آیا خویشی با افراد حرامی را کفو خانواده خود می بینید؟ آیا ارتباط این اشخاص و همسرتان باعث افتخار و سر بلندی شماست؟ آیا مطمئن هستید که این خانم هیچ تشابه خلقی با خواهرانش ندارد.
مولا علی علیه السلم در جایی فرمودند اگر قطره ای شراب در چاهی بیافتد، آب ان چاه را بیرون بریزند و از این آب علفی سبز شود و گوسفندی این علف را بخورد، من و هیچ یک از شیعیانم از گوشت این گوسفند تناول نخواهیم کرد. برادر جان شیعه علی هستی یا بخاطر این دختر توجیه می کن؟
سعی کن با تعقل ازدواج کنی تا خوبی های فرد برایت باقی بماند نا با توجیه.
جوانان معمولاً اول عاشق می شوند بعد تصمیم به ازدواج می گیرند پس ، با توجیه ایرادات فرد مطلوبشان خودشان را قانع به مناسب بودن او می کنند ، ولی اگر ابتدا با تعقل به فردی بنگرند با تعقل ویژگیهای او را بررسی کرده و در صورت مناسب بودن و کفویت مراحل بعدی را طی می کنند و چون هنوز عاشق نیستند به توجیه خود نمی پردازند در این حالت است که اگر ویژگی های خوب فرد بیش از حد اقلها بود و ازدواج صورت گرفت ، بعدها موردی برای احساس مغبون شدن نخواهد داشت.

سلام لطفا منو راهنمایی کنید

جوانی ۲۸ ساله هستم حدود سه ساله تصمیم به ازدواج گرفته ام اما هرجا میرم خاستگاری یه جای کار میلنگه یکی میگن سنش کمه یکی میگن درس میخواد بخونه یه جا رقیب سرسخت بهتر داری یه جا باباش نمیزاره خلاصه شدم بد شانس شب روز از خدا گلایه دارم بخدا دیگه بریدم بعضی جاها هم که درست میشه مردم خرابش میکنند و زبون بد میزارن
چند روزی هست یه از دوستان بابام دختری رو برا من پیدا کرده ما هم رفتیم دیدیم این دختر از نظر سنی ۱۵ سالشه اما از نظر بدنی درشت هستند
از نظر سنی اختلاف زیاد واسه ما مهم نیست چون اختلاف سنی زیاد زیاد داریم و مشکلی هم پیش نیامده
من از دختره خوشم امده اون دختره هم منو میخاد یعنی راضیه تا اینجا همه چی عالیه
مشکل از جایی هست که دوست بابام که اون خانواده رو میشناسه امد گفت مادر دختر اهل کار بد هست اما تضمین کرد دوتا دختر که یکیش نامزد داره پاک پاکن البته بخاطر سن کمشون واقعا پاک هستند حالا میخواستم بدونم چیکار کنم خانواده این دختر از ما دورن یه شهر دیگه تو خونه به این نتیجه رسیدیم که من میخوام با این دختر ازدواج کنم با خانوادش یال مادرش که نمیخوام زندگی کنم حالا از نظر عرف و خدا پیغمبر خواستم کمکم کنید
یه چیز دیگه دختر بزرگشون که ۱۶ سالشه عقد کرده از شوهر به یه ارتباطی پرسیدم که شما که میدونستید مادرش اینجوره چرا با این دختر ازدواج کردید اون گفت خانوادم هم مخالف بودند اما خود دخترو دوست داشتم و قبل از عقد بهم گفت مادر من هرجوره برا خودشه من مثل مادرم نیستم من تورو میخوام و باهات زندگی میکنم تا اخر عمر پاک پاک
حالا نظر شما چیه