برای برآورده شدن حاجات چه دعایی بخوانیم و شيوه دعا كردن چگونه است؟

سلام
ما نیز عاجزانه از خدای متعال درخواست می کنیم که آرزوی شما را برآورده کند. و شما را از لذت مادری بهره مند گرداند.

سلام
ان شاء الله خدای متعال با نظر رحمت و حکمت، به خواسته شما عنایت کند.

با عرض سلام
البته باید توجه کرد که پیوند ازدواج پیش از آنکه پیوندی حقوقی باشد، پیوندی عاطفی است. و کسانی که می توانند این پیوند عاطفی را حفظ نمایند، نیازی به آن قوانین حقوقی ندارند.
همچنین باید توجه کرد که سن مناسب ازدواج را از دست ندهیم. و توجه کنیم که ازدواج دیرهنگام، نمی تواند به اندازه ازدواج به هنگام، پیوند عاطفی بین طرفین ایجاد کند.

با عرض سلام
ان شاء الله خدای متعال همان چه مصلحت شماست، برایتان مقدر فرماید.

با عرض سلام
آنچه ما را از خدا دور می کند، گناهان است. نه آنکه خدا مشتاق بندگان خود نباشد. و اگر کسی رابطه خود با خدا را به درستی درک کند، می داند که هیچ چاره ای جز پناه بردن به خدای متعال ندارد.

با عرض سلام
البته باید توجه داشت که توسل، روی آوردن به غیر خدا نیست:
http://www.soalcity.ir/node/2098

با عرض سلام
و ضمن دعا برای برآورده شدن حاجت تان
اگر به این آیه ایمان آورده باشیم، بزرگترین مشکلات زندگی نیز نمی تواند کوچکترین تاثیری در ایمان ما داشته باشد:
وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ (۶۴ عنکبوت) اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازى نيست و زندگى واقعى سراى آخرت است، اگر مى‏دانستند!
همچنین نباید با تاخیر یک دوره کوتاه در اجابت دعا، از دعا کردن ناامید شد. بنگرید که حضرت نوح (ع) چندین سال منتظر ماند، تا دعای او علیه کفار به نتیجه بنشیند! همچنین موارد نظیر این مساله بسیار است که با مطالعه آنها، می توانید بر عجله خود، غلبه کنید. و از دعا ناامید نشوید.
علاوه بر اینکه دعا کردن، حتی اگر استجابتی در پی نداشته باشد، خود یک کامیابی بزرگ است. و باید بسیار شکر گزار باشیم که توانسته ایم با معبود خود سخن بگوییم

با عرض سلام
از نظر عقلی و دینی، چیزی به نام شانس وجود ندارد. در واقع انسان از علت بعضی امور، ناآگاه است. نه آنکه بعضی از امور هیچ علتی نداشته باشند. حال عده ای با بی دقتی، اموری که علت آنها را نمی شناسند، شانسی می خوانند.
و البته توجه داشته باشید که فال خیر زدن و خوش بینی، توصیه شده است. و همین نوع نگاه میتواند بعضی از امور ناخوشایند را از انسان دور کند. از جمله آنکه پیامبر (ص) می فرمایند: تَفَأَّلْ بِالْخَيْرِ تَنْجَحْ (تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص ۱۰۴) نیک اندیش باش، تا کامیاب شوی

با عرض سلام
ادعای ایمان در طول زندگی ما محک می خورد:
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا (۲۱۴ بقره) مى‏ پنداريد كه به بهشت خواهيد رفت؟ و هنوز آنچه بر سر پيشينيان شما آمده، بر سر شما نيامده؟ به ايشان سختى و رنج رسيد و متزلزل شدند.
ایمانی که به خاطر خواسته های مادی و دنیایی از بین برود، از ابتدا نیز حقیقت راسخی نداشته است. و اشتباه بزرگی است که برای به دست آوردن دنیا، آخرت را از دست بدهیم.
بنابراین توصیه می شود که شناخت خود از خدا، دنیا را تصحیح کنید. که نه خدای متعال تمام منافع مادی را به پای بندگانش می ریزد که بهترین بندگان او، در سخت ترین رنج ها بودند. و نه دنیا ارزشی دارد که انسان آن را به زندگی جاویدان ترجیح دهد.

با عرض سلام
انسان همیشه باید در کنار آرمان هایش، واقعیت ها را هم در نظر بگیرد. در این صورت، آرمان ها، معیارها و مطلوب ها را به تصویر می کشند و بعد با توجه به همین معیارها، نزدیک ترین حالت به آنها انتخاب می شود. نه آنکه بر خود آن مطلوب جمود ورزیده شود. پس نکته اول آن است که از واقعیت ها غافل نشوید.
مطلب دوم این که اگر خواسته ای از خدای متعال دارید، باید در نظر داشته باشید که خدای متعال، حکیم است. در نتیجه اگر خواسته شما، غیر منطقی باشد، آن را اجابت نمی کند. این مطلب را بدین جهت بیان کردم که مسائلی نظیر اخلاق حسنه و ... که از مهم ترین شرایط همسر هستند، در روز خواستگاری صد در صد مشخص نمی شود. و تنها مسائلی مثل میزان ثروت، قیافه او قابل تشخیص است که نمی تواند مهم ترین شرایط یک همسر باشد. بنابراین شاید شرایطی که شما بر روی آن اصرار می ورزید، از اصل نا به جا باشد.
مطلب سوم اینکه همیشه باید در کنار دعا، صفت رضا را هم داشته باشیم. و توجه کنیم که حتی اگر دعایمان مستجاب نشود، در خشنودی ما از پروردگار تاثیری نگذارد. خصوصا با توجه به اینکه ما هرگز به تمام آنچه به صلاحمان است، آگاهی نداریم و چه بسا مطالب اشتباهی را از خدا خواسته باشیم:
وَ عَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (۲۱۶ بقره) . چه بسا چيزى را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزى را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است. و خدا مى‏ داند، و شما نمى‏ دانيد
و نکته آخر آنکه یکی از شرایط استجابت دعا، بندگی حقیقی است.
وَ أَوْفُوا بِعَهْدي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ (۴۰ بقره) به پيمانى كه با من بسته‏ ايد وفا كنيد، تا من نيز به پيمان شما وفا كنم.
و کسی که بندگی حقیقی دارد، دنیای فانی را آن قدر باارزش نمی داند که به خاطر آن، آخرت خود را تباه کند.

با عرض سلام
اینکه انسان بر سر یک خواسته دنیایی بیش از حد اصرار نکند و اجازه ندهد هیجانات گذران دوران نوجوانی زندگی او را فلج کند بسیار خوب است و این رفتار شما قابل تحسین است.
اما غیب گویی و بررسی ستاره و ... هیچ تائید شرعی ندارند. عالم به اسرار غیب خدای متعال است که بعضی از اخبار غیب را به میزان نیاز در اختیار پیامبران و اولیای خاص خود قرار می دهد و اکثر کسانی که شما به آنها اشاره کرده اید، بیهوده گو هستند.
باید توجه کرد که هر چه برایمان عجیب باشد، لزوما به معنای کرامت دیگران نیست. حتی ممکن است عده ای با گناهان بسیار بزرگ، اجنه ای را به خدمت گرفته، و اجنه آنها را از اخبار غیبی مطلع کنند.

سلام
ضمن دعا برای جلب رحمت الهی
این نکته را لازم به ذکر می دانیم که هیچ گاه نباید از رحمت الهی مایوس شد.

سلام
از خدای متعال برای شما دو چیز خواستاریم:
۱-گشایشی برای زندگی راحت تر
۲- بصیرتی بر اجر خود که با میل و گوارایی به والدین خود خدمت کنید. که با این بصیرت به صبر نیز نیاز نخواهید داشت.

سلام
ان شاء الله هر چه به مصلحت شماست همان بشود. و شما نیز به آنچه خیر شما در آن است راضی شوید.

سلام دوست گرامی
ممنون که این جا رو برا ارتباط و مشورت گیری نتخاب کردید .
همین که شما دنبال حل مساله بیکاری تون هستید و بی خیال از کنارش رد نشدید ارزشمنده .
دوست عزیز در سایت شهر سؤال بیشتر در زمینه های فکری و اعتقادی و دینی مطلب گذاشته میشه و کاربران هم در همین موضوعات نظر میدن .
بنده که در زمینه رشته شغلی شما تخصصی ندارم .
اما نظرتون رو تایید کردم تا اگه دوست دیگه ای نظر داشت ، در این جا مطرح کند .

خواهر گرامی سلام
بنده و همه خوانندگان براتون دعا می کنیم که زندگی سعادتمندانه ای داشته باشید .
البته شرط مستجاب شدن این دعا اینه که شما خودتون هم برا محقق شدن این موضوع تلاش کنید .
متاسفانه عشق های بی هدف ، عشق هایی که از ابتدا با هیچ فکر و اندیشه و تأملی همراه نیست و فقط بخاطر یه حسّ عاطفی شکل می گیره و در مسیر وقتی یکی از دوطرف کنار میره ، دیگری رو دچار مشگلات روحی و عاطفی می کنه .
راهش اینه که با این مساله عاقلانه برخورد کنید و به خودتون بقبولانید که این رابطه عاطفی از اولش هم اشتباه بوده . حالا که این مساله همین جا تموم شده باید خوشحال باشید و حواستون رو برا آینده بیشتر جمع کنید .
عشق پیش از ازدواج اشتباهی است که باید از او اجتناب بشه .
یا حق

سلام علیکم
کاش اصل پاسخ رو دقیق مطالعه می کردید و بعد این کامنت رو می گذاشتید .
پاسخ خیلی از این سوالها در بالا هست .

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!
امام باقر(عليه السلام) مي‌فرمايند: «خداوند در چند چيز رخصت و ترک را روا ندانسته است از جمله: نيکي به پدر و مادر چه خوب باشند آن دو و چه بد» (اصول کافي، ج ۲، ص ۱۲۹، ح ۱۵).
به هر حال، نيکي و احسان به پدر و مادر و خشنودي آنان را فراهم کردن حتي اگر کافر باشند لازم است و سعادت دنيا و آخرت را به همراه مي آورد چنان که امام صادق(ع) به جوان نومسلمان، در حق مادر مسيحي اش توصيه فرمود (همان، ص ۱۲۸، ح ۱۱).
نيکي و احسان به آنان و مادر، پس از مرگشان؛ نيز راه گشاي سعادت فرزند مي گردد: رسول خدا(ص) فرمود: «آقاي خوبان در روز قيامت، کسي است که به پدر و مادرش پس از مرگشان نيکي کند» (بحار، ج ۷۱، ص ۸۴، ح ۹۴، تحف العقول، ص ۴۶).
خلاصه کلام آن که دليل اين همه احترام و نيکي در حق پدر و مادر در يک چيز است و آن بزرگترين نعمت خداوند يعني حق حيات است که اگر پدر و مادر نبودند؛ فرزنداني هم به وجود نمي آمدند از اين رو هر چه درباره پدر و مادر احترام و احسان شود به جا خواهد بود.

نکات زير، براى ارتقاء ارتباط عاطفي با والدينتان، شما را ياری خواهد کرد:
۱- سعى كنيد روابط عاطفى خود را با آنها بيشتر كنيد و بيشتر از گذشته به ايشان احترام بگذاريد
۲- خوب است حرف پدر و مادر را در موارد مخالفتشان با شما بشنويد و اگر حرف قابل قبولي دارند و سخن ايشان در واقع حرف حقی است به آن تن دهيد و اگر مخالفت آنها را بي مورد مي شماريد هرگز به دو گروه مخالف و موافق تقسيم نشويد، دو جبهه در برابر هم را تشکيل ندهيد و هر يک بر طبل رأي خود نکوبيد. با لحن آرام و همراه با احترام متقابل و روابط عاطفي شايسته به تصحيح عقيده شان بپردازيد.
۳- سخن رنجش آور به پدر و مادر نگوييد
۴- با تواضع و فروتني با آنان رفتار کنيد.
۵- تا آنجا که می توانيد نيازهاي والدين را برآورده سازيد .
۶- هرگز زبان به شکوه و گلايه از آنها نگشاييد بلکه از آنها تعريف و تمجيد کنيد و از زحمات شان تشکر و قدرداني کنيد.
۷- در حضور ديگران از ويژگي هاي مثبت آنها تعريف کرده و سپاسگزار آنها باشيد.
۸- هر جا و در هر موقعيتي که نيازمند کمک شما هستند سريعا و با کمال احترام به خصوص در حضور ديگران به کمک آنها بشتابيد
۹- نقاط ضعف آنها را به رخشان نکشيد و پيش ديگران نيز مطرح نکنيد.
۱۰- اگر والدين با شما بد رفتاري کردند سعي کنيد تحمل کنيد. اينجا از نقاطي است که رحمت ويژه الهي را بدنبال خواهد داشت.
۱۱- انتظار نداشته باشيد همان رابطه كه بين شما و يكي از دوستان صميمي تان خارج از خانه، وجود دارد همان نوع رابطه بين شما و والدين‌تان برقرار شود. زيرا علاوه بر جايگاه خاص والدين و رابطه والد - فرزند فاصله سني بين شما و آنها به طور معمول مانع طبيعي است و اجازه داشتن همان رابطه صميمانه بين دوستان را به شما نمي دهد.
بر اساس آيات و روايات همه انسان ها و به خصوص انسان هاي مومن در همه عمر در معرض امتحانات الهي هستند و پيوسته محک زده مي شوند تا معلوم شود آيا ادعاي ايمان از طرف آنها درست است و يا واقعيتي ندارد. از اينكه هر برخورد شما با آنها يك امتحان الاهي است، غافل نشويد. با مراقبت تمام هر امتحان را پشت سر بگذاريد و بدانيد قبولي در هر امتحان يك درجه، شما را بالاتر مي‌برد و آزمايش مهم‌تري را به دنبال دارد.

باعرض سلام و تشکر خدمت شما
ما از تاریخچه زندگی شما و فراز و نشیب های زندگی تان بی خبر هستیم. کیفیت ارتباط و احساساتان در مرحله تصمیم به انتخاب و دوران عقد و نامزدی را نمی دانیم و هزاران هزار سوال تشخیصی و ارزیابی شخصیت شما و طرف مقابلتان که باید توسط یک مشاور خانواده پرسیده شود . پس مشاوره زمانی مفید خواهد بود که بیوگرافی کامل شما و همسرتان در دسترس باشد. اما در مورد ارتباط همسرتان با زن دایی اش باید بگوییم زن دایی همسرتان قبل از اینکه یک زن دایی باشد یک خانمی است نیازهای روحی و روانی همسر شما را برآورده می کند و با مهارت ها و جذابیت های خاص خودش توانسته فکر زن دایی بودن را در ذهن همسر شما پاک کند و به عنوان یک خانمی که هم انرژی می گیرد و هم انرژی می دهد نقش ایفا کند قطعا آن خانم هم زندگی خوبی در کنار همسرش ندارد و نیازها و کمبودها شدید طولانی مدت برآورده نشده در کنار شوهرش دارد. بهتر است شما سعی کنید مخالفت مستقیم و ستیزه جویی نکنید و با در نظر گرفتن و سعی در برآورده کردن نیازها وانتظاراتی که ایشان در موقعیت های مختلف کمی پرخاشگری ایشان را کاهش دهید. سعی کنید به قول معروف رگ خوابش را شناسایی و به دست بگیرید و خیلی نسبت به روابط ایشان با آن خانم در ذهن و در بیرون خود را مشغول نکنید و تنها و تنها به وظایفی که در زندگی دارید و همسرتان از شما توقع دارند بپردازید از ایشان دلسوزانه و صمیمانه بخواهید که چیکار کنید که ایشان با آرامی با شما گفت و گو داشته باشند از ایشان بخواهید که اگر نمی تواند در گفت و گو تندی و دعوا نداشته باشد برای حل مشکل با یک فردی خبره مشورت کند و اگر می تواند در مقابل شما چیکار باید بکنید تا ایشان از این توانایی استفاده کنند و به کار بگیرند. در ضمن زمان هایی که با آرامی صحبت می کنند را نادیده نگیرید و حتما و حتما واکنش بسیار هیجانی و مثبت نشان دهید و در گفت های بعدی هم به رخ ایشان بکشید و خوشحالی تا ابراز کنید .
ان شاء الله موفق باشید.

دوست عزیز، سلام. متن نسبتا مفصلی را نوشته اید که نشاندهنده سرگذشت پر فراز و نشیب شما در چند سال اخیر است. البته بی شک زندگی بدون فراز و نشیب معنا ندارد و خوشی ها و ناخوشی ها اجزای آن هستند. با توضیحات شما همچنین مشخص می شود که انسانی تک بعدی و صرفا احساساتی نیستید و خوشبختانه سعی می کنید با منطق و تدبیر مسائل را جلو ببرید. از سوی دیگر این را بدانید که اگر انشالله مورد مناسبی را در مورد ازدواج شناسایی کرده باشید، باید سختی های مسیر را نیز در رسیدن به آن هدف تحمل کنید تا به لطف خدا شیرینی های بعدی نیز نصیب شما گردد. به ویژه این که چندین بار به گفته خودتان استخاره کرده اید و هربار خوب بوده است. ما امیدواریم تا به زودی نتیجه این صبوری و استقامت را ببینید. تا اینجای کار که شامل مسائل مربوط به شما می شود تقریبا می توان گفت که راه مناسب و درستی را در پیش گرفته اید. اما در مورد مسائلی که چند طرف دارد و شما تنها یک طرف مسئله هستید، نمیتوان بدون حضور طرفهای دیگر مسئله، و بررسی مشکل از همه جنبه های آن، به تشخیص درست رسید و راه حل درست را ارائه کرد. لازمه حل چنین مسئله ای که حداقل سه طرف (شما، همسر آینده، و مادر ایشان) یا بیشتر دارد باید، دست کم شما و آقا به یک مشاور باتجربه در زمینه ازدواج مراجعه حضوری داشته باشید. این را هم بدانید که مقابله به مثل به خودی خود حرام نیست و بستگی به عملی دارد که قبلا انجام شده و شما میخواهید آن را در مقابل انجام دهید. اگر کار حرامی قبلا انجام شده از طرف کسی (مثل، دروغ، تهمت، خیانت، یا ...) و شما بخواهید همان کار را انجام دهید قطعا این عمل حرام خواهد بود. اما مبارزه به خودی خود برای رسیدن به هدفی که مطلوب هم هست، میتواند بسیار تحسین برانگیز هم باشد. از توضیحات شما برمی آید که تا کنون هم با شرایط مختلف در حال مبارزه بوده اید و شکر خدا صبر و استقامت خوبی به خرج داده اید. ما نیز برای توفیق شما در این مسیر و رسید ن به آرامش و یک زندگی خوب دعا می کنیم.
موفق باشید.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

اغلب کساني که در مورد اجابت دعاي خود اعتراض مي کنند و مي گويند چرا دعايم اجابت نمي شود از ضعف نگرش در اين زمينه رنج مي برند.
اگر انسان نگرش درستي نسبت به دعا داشته باشد هم دعا مي کند و هم آرامش دارد و نگران چيزي نيست.
در اين راستا ذکر چند نکته در پاسخ به سؤال شما لازم و ضروري است؛ تقاضا دارم هر نکته را چند بار با دقت، مطالعه کنيد:
۱- انسان به هنگام دعا کردن، فقط بايد خدا را با قلب و زبان، بخواند و از خدا طلب برآورده شدن حاجت را داشته باشد. گاه انسان در دعا با زبان، خدا را مي خواند، ولي در قلب چشم اميد به خلق خدا دارد. اين خود مانعي است بر سر راه استجابت دعا.
۲- در هنگام دعا بايد «مضطر» بود. مضطر همچون کسي است که در دريا خود را در حال غرق شدن مي بيند و براي خود پناهي جز خدا نمي يابد؛ در اين صورت چگونه خدا را مي خواند؟
۳- دعا کردن آدبي دارد که اگر رعايت شود دعا در معرض اجابت قرار مي گيردو خداي متعال هم وعده اجابت داده است اما اولا خداي متعال روي مصالح و حکمت خود کار مي کند و ثانيا وعده اجابت او در حد اقتضا است نه عليت. يعني اگر مانعي در کار نباشد اقتضاي اجابت دارد و اين به اين معنا نيست که دعاي ما علت حتمي اجابت باشد و خداوند را مجبور به اجابت کنيم.
۴- يکي از شرايط مهم دعا تلاش و کوشش خود شخص براي تحقق خواست هايش است. دعا در صورتي اجابت مي شود که خود شخص تمام تلاش خود را براي هدف اش کرده باشد و در اين زمينه کوتاهي صورت نگرفته باشد.
۵- اجابت ممکن است تا مدتي به تاخير بيافتد و اين به معناي عدم اجابت نيست.
۶- مومن تسليم خدا است ما نبايد با دعا کردن روح تسليم را از دست بدهيم و مانند بچه ها بر خواسته خود پافشاري کنيم. وظيفه ما دعا کردن و درخواست از خداي متعال است و اقضاي ايمان و توکل و تسليم اين است که نتيجه نهايي امور را به خداوند بسپاريم.
۷- وقتي دعا مي کنيم بايد باور داشته باشيم که خداوند اگر مصلحت بداند حتما حاجت ما را مي دهد.
۸- ممکن است خداوند براي «امتحان بنده»، حاجت او را ندهد، يا به تاخير اندازد. آيا فقط زماني که خداوند حاجت ما را بدهد به او ايمان داريم؟ آيا اگر در برآورده شدن حاجت تاخير افتد، اعتماد ما به خدا کم رنگ مي شود؟ و يا بقول فرمايش شما به او بدگمان مي شويم؟
بدبيني به حضرت حق، که وجودش خير محض است و از هر گونه خطايي مبري است، از ضعف ايمان است و شايد اين ضعف شما در ايمان فقط با عدم استجابت دعا خود را نشان مي داد؛ لذا خداوند مهربان، قبل از اينکه فرصت ها از دست برود عيب شما را به شما نشان داده است تا آستين همت را بالا زده، اين ضعف را برطرف کنيد!
۹- گاه ممکن است دعا مستجاب شده، اما زمان آن نرسيده باشد. حضرت موسي (عليه السلام) آل فرعون را نفرين کرد و خداوند اجابت کرد اما بنا بر مصلحت الهي، چهل سال طول کشيد!
۱۰- چرا هر گاه دعا مستجاب نمي شود به گردن خدا مي اندازيم؟ شايد ما کاري کرديم که دعايمان به اجابت نمي رسد؟ اگر در دل، باور کنيم که همه نقصها از ما است، مشکل حل مي شود. حضرت يونس نبي (عليه السلام) گفت: «اني کنت من الظالمين» سپس دعايش مستجاب شد؛ «فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المومنين»
گاه انسان «گمان » مي کند که اهل گناه نيست؛ در حالي که مرتکب گناهان مي شود ولي خود نمي داند. ما گاهي گمان مي کنيم تنها با ترک دزدي و... وخواندن نماز و گرفتن روزه و... از گناهان دور شده ايم؛ در حالي که ممکن است پدر و مادر از ما راضي نباشند و ما نسبت به آن ها بي توجه باشيم.
در روايات اسلامي آمده است که: اگر والدين به صورت شما زدند، بدون ذره اي ترش رويي، طرف ديگر صورت را به آن ها نشان دهيد و آمادگي خود را براي سيلي ديگري اعلام داريد! و يا در روايتي ديگر فرزند را غلام حلقه بگوش والدين مي داند؛ براستي آيا ما در ارتباط با والدين، اينگونه رفتار کرده، مانند غلام حلقه بگوش از آن ها اطاعت مي کنيم؟!
و يا ممکن است تنها با زبان خود کسي را آزرده باشيم (بويژه محارم). شکستن دل ديگران خود از گناهان بسيار بزرگ است که چه بسا به آن توجه نداريم. و يا برخي نماز مي خوانند ولي توجهي به اداء نمازهاي قضا ندارند.
لقمه ي ناپاک و حرام و ندادن خمس و زکات مال، هم از جمله گناهاني است که کمتر کسي به آن توجه دارد.
۱۱- بايد ديد دعا چه دعايي است؟ آيا درخواست هاي ما از خداوند درست است يا خير؟ بعنوان مثال: ممکن است براي ازدواج، فلان فرد مشخص را مد نظر گرفته، با اصرار از خداوند مي خواهيم که دعاي ما را اجابت کند؛ در حالي که خداي حکيم و عالم به غيب مي داند که همان فرد، در خانه بداخلاق بوده، يا دو سال ديگر تصادف کرده و از دنيا مي رود و ... اين ازدواج به صلاح شما نيست.
پس در دعا نبايد براي خدا، تعيين تکليف کرد بلکه از او بخواهيم به هر طريقي که خير مااست مثلاً شرايط ازدواج را برايمان فراهم کند.
** سخن پاياني اينکه:
در هر شرائطي راضي به رضاي خداي مهربان، حکيم، رؤوف و عالم به غيب باشيم. امام حسين (عليه السلام) در بدترين شرائط ظهر عاشورا، در حالي که همه عزيزانش را از دست داده، در حالي که زخمي و تشنه است و زن و فرزندانش در محاصره دشمن هستند مي فرمايد: رضا به قضائک، تسليما لامرک، لا معبود سواک..!

خواهر گرامی، انشالله که با نیت مقدس و خیری که شما دو نفر دارید (یعنی ازدواج)، خداوند هم کمک خواهد کرد. امیدواریم که اگر تاکنون به یکدیگر محرم نشده اید، هرچه زودتر این مهم نیز به انجام برسد، تا از لذت با هم بودن و هم صحبتی با یکدیگر به طور کامل و حلال بهر ه ببرید. اگرچه شاید نتوانستید در آرامش فکری و مهیا کردن زمینه مطالعه برای کنکور کمک زیادی به ایشان بکنید، اما دعای شما با این نیت پاک و دلسوزانه اثر خواهد داشت.
ما هم از صمیم قلب آرزومندیم که هم شما و خواستگارتان و هم همه جوانان دم بخت، به زودی و در سایه الطاف خداوند مهربان، زندگی مشترکشان را آغاز کنند.آمین

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

خدای قدیم، خدای امروز هم هست. شاید ما جنسمان چینی گشته است! ما باید به خود بدگمان باشیم که چرا از فطرت خود دور شده ایم!

اغلب کساني که در مورد اجابت دعاي خود اعتراض مي کنند و مي گويند چرا دعايم اجابت نمي شود از ضعف نگرش در اين زمينه رنج مي برند.
اگر انسان نگرش درستي نسبت به دعا داشته باشد هم دعا مي کند و هم آرامش دارد و نگران چيزي نيست.

در اين راستا ذکر چند نکته در پاسخ به سؤال شما لازم و ضروري است؛ تقاضا دارم هر نکته را چند بار با دقت، مطالعه کنيد:

۱- انسان به هنگام دعا کردن، فقط بايد خدا را با قلب و زبان، بخواند و از خدا طلب برآورده شدن حاجت را داشته باشد. گاه انسان در دعا با زبان، خدا را مي خواند، ولي در قلب چشم اميد به خلق خدا دارد. اين خود مانعي است بر سر راه استجابت دعا.
۲- در هنگام دعا بايد «مضطر» بود. مضطر همچون کسي است که در دريا خود را در حال غرق شدن مي بيند و براي خود پناهي جز خدا نمي يابد؛ در اين صورت چگونه خدا را مي خواند؟
۳- دعا کردن آدبي دارد که اگر رعايت شود دعا در معرض اجابت قرار مي گيردو خداي متعال هم وعده اجابت داده است اما اولا خداي متعال روي مصالح و حکمت خود کار مي کند و ثانيا وعده اجابت او در حد اقتضا است نه عليت. يعني اگر مانعي در کار نباشد اقتضاي اجابت دارد و اين به اين معنا نيست که دعاي ما علت حتمي اجابت باشد و خداوند را مجبور به اجابت کنيم.
۴- يکي از شرايط مهم دعا تلاش و کوشش خود شخص براي تحقق خواست هايش است. دعا در صورتي اجابت مي شود که خود شخص تمام تلاش خود را براي هدف اش کرده باشد و در اين زمينه کوتاهي صورت نگرفته باشد.
۵- اجابت ممکن است تا مدتي به تاخير بيافتد و اين به معناي عدم اجابت نيست.
۶- مومن تسليم خدا است ما نبايد با دعا کردن روح تسليم را از دست بدهيم و مانند بچه ها بر خواسته خود پافشاري کنيم. وظيفه ما دعا کردن و درخواست از خداي متعال است و اقضاي ايمان و توکل و تسليم اين است که نتيجه نهايي امور را به خداوند بسپاريم.
۷- وقتي دعا مي کنيم بايد باور داشته باشيم که خداوند اگر مصلحت بداند حتما حاجت ما را مي دهد.
۸- ممکن است خداوند براي «امتحان بنده»، حاجت او را ندهد، يا به تاخير اندازد. آيا فقط زماني که خداوند حاجت ما را بدهد به او ايمان داريم؟ آيا اگر در برآورده شدن حاجت تاخير افتد، اعتماد ما به خدا کم رنگ مي شود؟ و يا بقول فرمايش شما به او بدگمان مي شويم؟
بدبيني به حضرت حق، که وجودش خير محض است و از هر گونه خطايي مبري است، از ضعف ايمان است و شايد اين ضعف شما در ايمان فقط با عدم استجابت دعا خود را نشان مي داد؛ لذا خداوند مهربان، قبل از اينکه فرصت ها از دست برود عيب شما را به شما نشان داده است تا آستين همت را بالا زده، اين ضعف را برطرف کنيد!
۹- گاه ممکن است دعا مستجاب شده، اما زمان آن نرسيده باشد. حضرت موسي (عليه السلام) آل فرعون را نفرين کرد و خداوند اجابت کرد اما بنا بر مصلحت الهي، چهل سال طول کشيد!
۱۰- چرا هر گاه دعا مستجاب نمي شود به گردن خدا مي اندازيم؟ شايد ما کاري کرديم که دعايمان به اجابت نمي رسد؟ اگر در دل، باور کنيم که همه نقصها از ما است، مشکل حل مي شود. حضرت يونس نبي (عليه السلام) گفت: «اني کنت من الظالمين» سپس دعايش مستجاب شد؛ «فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المومنين»
گاه انسان «گمان » مي کند که اهل گناه نيست؛ در حالي که مرتکب گناهان مي شود ولي خود نمي داند. ما گاهي گمان مي کنيم تنها با ترک دزدي و... وخواندن نماز و گرفتن روزه و... از گناهان دور شده ايم؛ در حالي که ممکن است پدر و مادر از ما راضي نباشند و ما نسبت به آن ها بي توجه باشيم.
در روايات اسلامي آمده است که: اگر والدين به صورت شما زدند، بدون ذره اي ترش رويي، طرف ديگر صورت را به آن ها نشان دهيد و آمادگي خود را براي سيلي ديگري اعلام داريد! و يا در روايتي ديگر فرزند را غلام حلقه بگوش والدين مي داند؛ براستي آيا ما در ارتباط با والدين، اينگونه رفتار کرده، مانند غلام حلقه بگوش از آن ها اطاعت مي کنيم؟!
و يا ممکن است تنها با زبان خود کسي را آزرده باشيم (بويژه محارم). شکستن دل ديگران خود از گناهان بسيار بزرگ است که چه بسا به آن توجه نداريم. و يا برخي نماز مي خوانند ولي توجهي به اداء نمازهاي قضا ندارند.
لقمه ي ناپاک و حرام و ندادن خمس و زکات مال، هم از جمله گناهاني است که کمتر کسي به آن توجه دارد.
۱۱- بايد ديد دعا چه دعايي است؟ آيا درخواست هاي ما از خداوند درست است يا خير؟ بعنوان مثال: ممکن است براي ازدواج، فلان فرد مشخص را مد نظر گرفته، با اصرار از خداوند مي خواهيم که دعاي ما را اجابت کند؛ در حالي که خداي حکيم و عالم به غيب مي داند که همان فرد، در خانه بداخلاق بوده، يا دو سال ديگر تصادف کرده و از دنيا مي رود و ... اين ازدواج به صلاح شما نيست.
پس در دعا نبايد براي خدا، تعيين تکليف کرد بلکه از او بخواهيم به هر طريقي که خير مااست مثلاً شرايط ازدواج را برايمان فراهم کند.

** سخن پاياني اينکه:
در هر شرائطي راضي به رضاي خداي مهربان، حکيم، رؤوف و عالم به غيب باشيم. امام حسين (عليه السلام) در بدترين شرائط ظهر عاشورا، در حالي که همه عزيزانش را از دست داده، در حالي که زخمي و تشنه است و زن و فرزندانش در محاصره دشمن هستند مي فرمايد: رضا به قضائک، تسليما لامرک، لا معبود سواک..!

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

چشم دعاگوییم. ان شاء الله همه مشکلات رفع گردد.

سخن پاياني اينکه:
در هر شرائطي راضي به رضاي خداي مهربان، حکيم، رؤوف و عالم به غيب باشيم. امام حسين عليه السلام در بدترين شرائط ظهر عاشورا، در حالي که همه عزيزانش را از دست داده، در حالي که زخمي و تشنه است و زن و فرزندانش در محاصره دشمن هستند مي فرمايد: رضا به قضائک، تسليما لامرک، لا معبود سواک..!

با سلام
برای شما دوست عزیز آرزوی موفقیت و سلامتی داریم

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

با دقت این مطلب را مطالعه فرمایید.

دنيا دار امتحان و رنج و زحمت است نه جاي آسايش و رفاه و بر اساس احاديث و روایات؛ خداوند رفاه وآسايش را در بهشت قرار داده است، ولي بشر آن را در دنيا جستجو مي‌‌کند و هرگز به آن نمي‌‌رسد و هر نعمتي در دنيا، همراه با گرفتاريها است.
علت گرفتاريها چيست؟
براساس آيات قرآن كريم و روایات اهل بيت عصمت(عليهم السلام)، گرفتاريهايی كه براي مؤمنين پيش مي‌آيد يا به خاطر ندانم كاريهاي خود آنها است يا آزمايش‌‌هاي الهي است يا براي بالابردن درجات معنوي آنها است.
توضيح مختصر هر يك اينست كه:
الف) گاهي انسان مرتكب خطاها و اشتباهات مي‌‌گردد كه پيامد آن ها به صورت گرفتاري وبلا درزندگي دنيا پديدار مي‌گردد.
هرگناه، اثر وپيامد مخصوص دارد، برخي گناه فقر مي‌‌آورد، برخي هم گرفتاري ديگر ايجاد مي‌‌كند، چنانچه امام علي(ع) در دعاي كميل مي‌‌فرمايد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ الْبَلاء»؛ «خدايا گناهانی كه سبب رسوايی مي‌‌گردد و گناهانی كه موجب خشم وانتقام تو مي‌‌گردد، گناهانی كه نعمت‌‌هاي تو را تغيير مي‌‌دهد و مانع از اجابت دعا مي‌گردد و گناهانی كه سبب نزول بلا مي‌‌گردد را بر من ببخش و بيامرز».
در هر صورت اين گرفتاري ها هم به خاطر آن است كه كيفر گناهان او باشد و چون خدا بنده‌‌ي مؤمنش را دوست دارد در برابر برخي از گناهان او را گرفتار مي‌‌كند تا كيفر خطاي او در همين دنيا گردد و در آخرت سبكبار باشد و اين خود، لطف و رحمت خدا نسبت به بنده مؤمن است. ولي كسي كه مورد غضب قرار گيرد در بسياري موارد به جاي گرفتاري، نعمتش را بيشتر مي‌‌كند تا در نهايت او را به عذاب دردناك آخرت گرفتار سازد.
ب) امتحان‌‌هاي الهي
گاهي گرفتاريها به خاطر آنست كه مورد آزمايش و امتحان الهي قرار مي‌‌گيرد.
يكي از سنت ها وقانون‌‌هاي ثابت خدا اينست كه مؤمنين را آزمايش مي‌‌كند، چنانچه قرآن كريم در آيات زيادی به اين مسئله اشاره دارد. براي نمونه:
در قرآن کریم مي‌‌فرمايد: «لَتُبْلَوُنَّ في‏ أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذينَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثيراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الأمُورِ»(آل عمران:۱۸۶)
«البته، ‌آزمونهاي مالي و جاني(بسيار) در پيش خواهيد داشت، و بي ترديد و ناگزير، از پيروان(دروغين) كتابهاي آسماني پيشين و نيز از كساني كه مرام شرك را برگزيده‌‌اند، آزار و زخم زبان فراوان خواهيد ديد، اگر صبر پيشه کنید و استقامت كنيد همه كارتان روبراه خواهد شد و توفيق رفيق شما خواهد گرديد».
و نیز مي‌‌فرمايد: «و لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الاَمْوالِ وَ الأَْنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ»(بقره:۱۵۵)؛ «قطعا همه ي شما را با چيزي از ترس، گرسنگي و كاهش در مالها و جانها و ميوه ها آزمايش مي‌كنيم، وبشارت ده به استقامت كنند گان...».
همچنین مي‌‌فرمايد: «أحسب الناس أن يتركوا أن يقولوا آمنا و هم لا يفتنون...»(عنكبوت۱-۳)
«آيا مردم چنين پنداشته‌‌اند كه به صرف اينكه بگويند: ايمان آورديم؛ رهايشان مي‌‌كنند و در بوته آزمايش قرار شان نمي‌‌دهند؟ حال آنكه ما امتهايي را كه پيش از اينان بوده‌‌اند نيز آزموده‌‌ايم.(پس، ناگزير مسلمانان را هم خداوند خوا هد آزمود) و معلوم خواهد گردانيد كه چه كساني داراي ايمان راستين هستند و چه كساني بدروغ ادعاي ايمان كرده‌‌اند».
البته آزمايش‌‌هاي الهي چار چوب مشخص ومعين ندارد بلكه هر كس متناسب با حالات روحي اش آزمايش و امتحان مي‌‌گردد. لذا در آيه ديگر مي‌‌فرمايد: «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ»(انبياء: ۳۵)؛ «ما شمارا به بديها و خوبيها آزمايش مي‌كنيم و سرانجام به سوي ما بازگردانده مي‌شويد».
حكمت امتحان‌‌هاي الهي چيست؟
هر چند خداوند از همه امور آگاه است، لذا امتحانات الهي براي رفع جهل از امور نيست، لكن براي آنكه شايستگي ولياقت انسان‌‌هاي مؤمن خالص به نمايش گذاشته شود واستعداد‌‌هاي دروني او بروز وظهور پيدا كند او را مورد امتحان قرار مي‌‌دهد. خالص كردن انسان مؤمن وآشكار شدن جوهره ايمان مؤمن يكي از حكمت‌‌هاي آزمايش الهي است. همان گونه كه صنعتگر، طلا را در آتش مي‌اندازد تا ناخالصي‌هاي او در كوره آتش نابود شود و طلاي خالص بدست آيد، خداوند هم انسان‌‌هاي مؤمن را در كوره بلاها وغم ها پخته و ايمان اورا خالص مي‌‌سازد. هم چنين جدا ساختن صفوف مؤمنين راستين از كساني كه صرفا در زبان مؤمن هستند ازديگر حكمت‌‌هاي امتحان‌‌هاي الهي است چنانچه امام علي(ع) مي‌‌فرمايد: «لَا بُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَنْ يُمَحَّصُوا وَ يُمَيَّزُوا وَ يُغَرْبَلُوا وَ يُسْتَخْرَجُ فِي الْغِرْبَالِ خَلْق»؛ «بايد مردم خالص شوند و امتحان گردند و تميز داده شوند و غربال شوند، و استخراج شوند».
بنابراين، مؤمنين متناسب با مرتبه ايمان و وضعيت روحي شان مورد آزمايش‌‌هاي سخت الهي قرار مي‌گيرند و كسي نپندارد كه راه ايمان و دينداري هميشه از ميان گلزارها و باغستانهاي سر سبز مي‌‌گذرد و انسان با ايمان در سراسر اين راه طولاني كه در پيشرو دارد، روي برگ‌‌هاي گل قدم مي‌‌گذارد كه اين پندار نشانه‌‌ي بي خبري از ماهيت ايمان و دين ‌مي‌باشد. شايد همين انديشه و پندار بوده است كه زماني در مكه در افكار بعضي از مسلمانان رخنه كرده بود كه تا كي بايد به جرم داشتن ايمان به خداي يكتا زجر بكشيم؟
خداوند براي زدودن اين موهومات از انديشه‌‌ي آنان، آيات ذيل را نازل فرمود:
«أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبينَ»(عنكبوت/۲-۳)؛ «آيا مردم چنين پنداشته‌‌اند كه به صرف اينكه بگويند: ايمان آورديم رهايشان مي‌‌كنند ودربوته ي آزمايش قرار شان نمي‌‌دهند؟ حال آنكه ما امتهايي را كه پيش از اينان بوده‌‌اند نيز آزموده‌‌ايم.(پس، ناگزير مسلمانان را هم خداوند خوا هد آزمود) و معلوم خواهد گردانيد كه چه كساني داراي ايمان راستين هستند و چه كساني بدروغ ادعاي ايمان كرده‌‌اند».
گويا همين پندار‌‌هاي ناهنجار كه با آوردن ايمان نبايد ديگر مشكلات بر سر راه آنان باشد، در اذهان مسلمانان در مدينه هم به وجود آمده بود كه براي بطلان اين باور هم خداوند فرمود: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَريب‏»(بقره: ۲۱۴)؛ «يا گمان كرده‌‌ايد كه به همين سادگي مي‌‌توانيد داخل بهشت بشويد؟! هنوز كه شما مانند امتهاي پيشين به مصائب گرفتار نيامده‌‌ايد، آنها آنقدر سختي مي‌‌كشيدند(و فراز و نشيبها را طي مي‌‌كردند و آنچنان پريشان و هراسان مي‌‌شدند) كه پيامبر خدا با مؤمنان و پيروانش همصدا مي‌‌گرديد و همه يك زبان مي‌‌گفتند پس ياري خداوند چه شد؟! همه بدانند كه ياري خداوند بسيار نزديك است».
پس از جنگ أحد كه مسلمانان آن همه تلفات و زخمي داشتند و هفتاد نفر از جنگجويان نمونه و سران سپاهشان را از دست داده بودند‌(در چنين شرايطی، براي اينكه بفهماند كه راه ايمان و دينداري با سختي‌‌ها همراه است) خداوند اين آيه را نازل فرمود «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرينَ»(آل عمران:۱۴۲)؛ «مبادا گمان كنيد كه به همين ‌آساني مي‌توانيد به بهشت در آييد؟ هنوز خداوند مجاهدان شما را معلوم نگردانيده و صابران شما را باز نشناخته است».
در هر صورت باب آزمايش الهي بحث مفصل دارد و حكمتهاي آن هم زياد مي‌‌باشد و خداوند همه بندگانش را به نحوي مورد آزمايش قرار مي‌‌دهد چنانچه پيامبران الهي مورد آزمايش شديد قرار مي‌گرفتند.
ج) بالا بردن اجر وپاداش معنوي
گاهي گرفتاريها به خاطر آنست كه خداوند انسان‌‌هاي مؤمن را گرفتار مي‌‌سازد تا او صبر بر بلاها كند و درجات معنوي او را بالا ببرد.
در روايتي كه ازعبدالرحمن دراين زمينه وارد شده است چنين آمده: «عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ ذُكِرَ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) الْبَلَاءُ وَ مَا يَخُصُّ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْمُؤْمِنَ فَقَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَشَدُّ النَّاسِ بَلَاءً فِي الدُّنْيَا فَقَالَ النَّبِيُّونَ ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَلُ وَ يُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ بَعْدُ عَلَى قَدْرِ إِيمَانِهِ وَ حُسْنِ أَعْمَالِهِ فَمَنْ صَحَّ إِيمَانُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ اشْتَدَّ بَلاؤُهُ وَ مَنْ سَخُفَ إِيمَانُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلَاؤُهُ»؛ «عبدالرحمن ابن حجاج مي‌‌گويد: خدمت امام صادق(ع) سخن از بلا و آنچه خداي عزّوجل مؤمن را به آن مخصوص مي‌‌دارد به ميان آمد، حضرت فرمود: از رسول خدا‌(صلي الله عليه وآله) پرسيدند: در دنيا بلاي كدام كس سخت تر است؟ فرمود: پيغمبران، سپس هر كه به آنها شبيه‌‌تر است(اوصيا) به ترتيب و بعد از آن مؤمن به ‌‌اندازه ايمان و نيكي كردارش گرفتار شود، پس هر كه ايمانش درست و كردارش نيكو باشد گرفتاريش سخت است و هر كه ايمانش سست و عملش ضعيف باشد گرفتاريش اندكست».
‌در روايت ديگر مي‌خوانيم «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُ بِمَنْزِلَةِ كِفَّةِ الْمِيزَانِ كُلَّمَا زِيدَ فِي إِيمَانِهِ زِيدَ فِي بَلَائِه»؛ ازامام صادق(ع) روايت نموده‌‌اند كه فرمود: مؤمن مانند كفه ترازو است، كه هر چه بر ايمانش بيفزايد، بر بلايش افزوده شود.
امام صادق(ع) فرمود: همانا خداوند دوستان خود را به مصيبتها و پيش آمدها گرفتار مي‌‌كند تا بدان جهت، بدون داشتن گناه، به آنها اجر و ثواب عنايت فرمايد.
در حديث ديگر از پيامبر اسلام(ص) چنين نقل شده است:
«إِنَّ الرَّجُلَ لَيَكُونُ لَهُ الدَّرَجَةُ عِنْدَ اللَّهِ لَا يَبْلُغُهَا بِعَمَلِهِ يُبْتَلَى بِبَلَاءٍ فِي جِسْمِهِ فَيَبْلُغُهَا بِذَلِكَ»؛ «براي مرد در نزد خداوند درجه و مقام است كه به وسيله عمل خود نمي‌‌تواند به آن برسد(عملش قاصر است پس) خداوند بدن او را گرفتار بلا(مصائب،امراض و...) مي‌‌گرداند، به اين وسيله به آن مقام نائل مي‌‌گردد».
به همين مضمون از امام صادق(ع) هم روايت شده است كه فرمود: «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ فِي الْجَنَّةِ مَنْزِلَةً لَا يَبْلُغُهَا عَبْدٌ إِلَّا بِالِابْتِلَاءِ فِي جَسَدِهِ».
حال با توجه به آنچه بيان شد لازم است شما برادر گرامي راجع به زندگي انسان‌‌هاي خوب و آبرومند نزد خدا، مانند پيامبران وامامان وساير بندگان مؤمن توجه و فكر نمائيد؛ گرفتاري كه براي آنها در دنيا پيش آمد نموده است براي هركسي ديگر اگر پيش بيايد تحملش شايد بسيار مشكل و سخت باشد.
لابد زندگي حضرت ايوب پيامبر را شنيده‌‌ايد كه در اثر ‌آزمايش خدا همه دارائي‌ها، فرزندان و سلامتي اش را در مدت بسيار كم از دست داد. با آنكه مصيبت فرزندان جوان، رويكرد شديد فقر، بيماري شديد و عليل شدن بدن و زخم زبان ها و طعن‌‌هاي مردم بر آن حضرت وارد گرديد، ولي نه تنها لب به اعتراض به خدا باز نكرد و نگفت خدايا تو مرا مبتلا وگرفتاركردي و در قيامت راه تو را مي‌‌گيرم. بلكه هميشه شكر خدا نمود و صبر كرد تا زماني كه خدا همه بلاها را دفع كرد و او هم قهرمان صبر وآبرومند بيشتر در نزد خدا والگوي صبر در ميان همه انسان‌‌هاي مؤمن گرديد.
در زندگي ائمه توجه كنيد، آنها چقدر گرفتاري داشتند. مخصوصا به حادثه كربلا توجه كنيد چه مصيبت عظيمی بر اين خاندان رخ داد، ولي با همه آن مصائب كه در كربلا رخ داد. قهرمان صبر كربلا يعني حضرت زنيب(س) نه تنها اعتراض نكرد بلكه فرمود «ما رأيت إلا جميلا»؛ «از خدا به جز خوبي چيزي نديدم». حتي در شب بعد از شهادت برادران و يارانش، نماز نافله شب را هم ترک نکرد.
حال شما خود فكر كنيد شايد گرفتاري‌‌هاي شما آزمايش الهي باشد، شايد هم جهات ديگر داشته باشد و اصولا بر اساس برخي روایات خداوند گاهي خير بنده‌‌اش را در گرفتاري‌‌هاي دنيا مي‌‌بيند وحكمتش اقتضا مي‌‌كند كه او را گرفتار سازد.
همچنين اجابت دعا و توسلات هم منوط به برخي شرائط است كه تا شرائط محقق نگردد مستجاب نمي‌‌گردد. همچنين گاهي خدا دوست دارد ناله بنده را بشنود، بدان جهت اجابت دعاي او را تأخير مي‌اندازد. نيز گاهي اجابت دعا را بر خير وصلاح بنده‌‌اش نمي‌‌داند، لذا دعاهاي او را به عنوان درجه معنوي او در عالم ديگر ذخيره مي‌‌كند. و ما چون به حكمت‌‌هاي خدا آگاه نيستيم، فكر مي‌‌كنيم هر چه ما خواستيم خدا بايد اجابت كند و ائمه هم بايد واسطه در اجابت باشند، در حالي كه حكمت‌‌هاي ديگری هم در اين عالم در كار است كه ما بي خبريم.

خواهر گرامی، ضمن عرض سلام، خدمت شما خوش آمد میگوییم. واقعیت آن است که گاهی ما آدمها از نعمتهای خداوند غافل هستیم و این غفلت خدای نکرده ممکن است موجب کفران نعمت و یا بی اهمیتی به آن بشود. در متون مذهبی و اخلاقی ما و ادعیه ما توصیه شده که خداوند را در هر حال و شرایط شکر کنیم. یعنی نه تنها در نعمتها و خوشی ها خدا را شکر کنیم، بلکه در همه احوال، اعم از خوشی، ناخوشی، یا هر حال دیگر ممنون نعمتهای خدا باشیم. در اینجا قصد نداریم نعمتهای مختلف خداوند بخصوص آندسته که به ظاهر نامرئی و مورد غفلت ما هستند را فهرست کنیم که این کار شاید کتابی اخلاقی بخواهد تا کامل به این موضوع بپردازد. اما ناچاریم کمی برای بیداری خودمان و شما از خواب غفلت به این موضوع بپردازیم. همیشه توصیه شده که برای اینکه قدر عافیت و سلامت را بدانید به کسانی نگاه کنید که از این نعمت بی بهره اند... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل... دوست عزیز، شما شاید کسانی را ندیده اید که تا سن سی و سی و پنج سالگی، هیچ خواستگاری نداشته اند و علیرغم علاقه زیاد به تشکیل خانواده، هنوز فرصتی در این خصوص نداشته اند که اگر یک فرصت به دست آورند، احتمالا در پاسخ مثبت دادن درنگ نمی کنند. خیلی ها هستند که زمان ازدواجشان است و اکنون از حضور پدر یا مادرشان محروم هستند و شاید تنها خواسته شان این است که ای کاش زمان ازدواج (در مجلس خواستگاری، عروسی و ...) ایشان بودند و من آنها را در آغوش می گرفتم و به من تبریک میگفتند... و هزاران نعمتهای ریزی که شاید شما از آن برخوردار باشید اما نسبت به آن غافل باشید. پس سعی کنید مروری بر شرایط خود و زندگی خود داشته باشید و داشته های مختلف خود را ریز و درشت در یک فهرست ثبت کنید... آنگاه بابت هرکدام به گونه ای شکر خدا را بجا آورید (البته نه به صورت سرسری بلکه به شکل مفصل مانند دو رکعت نماز به نیت شکرخدا بابت فلان نعمت) حال ببینید به طور مثال اینکه از نوزده سالگی خواستگارهای متعدد داشتید که شاید خیلی ها آرزوی یکی از آن موارد را داشته اند ولی شما به سادگی و بدون تأمل آن را رد کرده اید، این نعمتها جای شکر داشته یا نداشته... این کار را تکرار کنید و ادامه دهید تا نگاهتان به تدریج تغییر کند.
در مورد ملاکهای ازدواج و اینکه عشق و علاقه از ابتدا لازم است و یا در انتها کافیست یا همزمان... و مسائل و سایر ملاکهای زن و شوهر نیز میتوانید از مطالب همین سایت استفاده کنید. در خصوص دعا، نحوه دعا و شرایط مختلف آن هم بهتر است مجددا مطالب ابتدای همین صفحه را مطالعه کنید.
موفق و پیروز و سربلند باشید.

با سلام
انشاءالله بنده و همه کاربران عزیز برا شما دعا خواهیم کرد . شما هم برای همه دعا کنید .
اصلی ترین ابزار در دعا و اظهار نیاز به درگاه الهی دل شکسته و اظهار نیاز حقیقی است که شما دارید .
مطمئن باشید که خدا حتما دعای شما را خواهید شنید و به بهترین وجه مستجاب خواهد کرد .

خواهر گرامی، سلام. به شهر سوال خوش آمدید و از طرح مسئله شما متشکریم.
با توجه به مطالب شما و چند جانبگی این مباحث میتوانید با شماره ۰۹۶۴۰۰ تماس بگیرید و با متخصصان مربوطه مشورت کنید. اما به رسم ادب چند نکته را یادآور می شویم.
۱- چگونه از خدایی که به گفته خودتان به او اعتقاد و ایمان ندارید، تقاضایی دارید و انتظار برآورده شدن دارید.
۲- اگر واقعا به خدا ایمان داشته اید چگونه بوده است که به خاطر یک خواسته، که برآورده نشده، ایمان شما بر باد رفته است!
۳- خیلی اوقات خواسته های ما یا نوع درخواست ما ایرادات و نکته های ظریفی دارد که عدم درنظر گرفتن آن مانع ما را در رسیدن به آن می شود.
۴-گاهی ما با دست خودمان (یا اطرافیانمان یا ...) گره هایی بر زندگی و سرنوشت خودمان میزنیم و سپس از خدا میخواهیم (آن هم بدون ایمان و اعتقاد) آن گره را باز کند، درحالی که راه گشودن آن گره به دست خود ما ست. ممکن است ایراد در شما باشد یا شاید ایراد در شما نباشد، و شاید ایراد کار از والدین شما باشد و راه حل آن نیز به دست همانان باشد...
۵- خیلی اوقات، کلید حل مشکلات ما دست خود ماست؛ درحالیکه ما بدون حرکت از خداوند برکت میخواهیم. مثل این می ماند که جوانی در خانه بنشیند و از خدا روزی طلب کند. قطعا خداوند لطیف روزی همه موجودات را خواهد داد اما بدون حرکت، برکتی نیز نخواهد بود.
۶- و در نهایت ناامیدی از لطف خدا بزرگترین گناه درگاهش و ویرانگر ترین مانع استجابت دعاست...باوجود ناامیدی قطعا به جایی نخواهید رسید.
ما برای شما خواهر گرامی، و همه دختران جوان و پاکدامان، آرزوی سعادت و خوشبختی در سایه لطف و مهربانی خدا داریم.

با عرض سلام و تشکر از مراجعه تان به شهر سوال!

یکی از وعده های امید بخش خداوند در قرآن وعده برآوردن حاجات بندگان است.
خداوند از فضل و کرم خویش بندگان را به درگاه خود دعوت نمود، و تضمین کرده که چون او را بخوانند جواب گوید اما شاید به نظر برسد که این وعده الهی در بعضی اوقات بالاخص آن زمان که بنده حاجتی مهم و البته مشروع دارد تخلف می پذیرد.

**به چند نکته توجه کنیم:
۱- خداوند کریم در برآوردن حاجات بنده خویش مصلحت او را مد نظر قرار می دهد.
۲- گاه بنده خود موانع استجابت دعا را فراهم می سازد. امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای کمیل ما را به این امر توجه داده و می فرماید: اللّهم اِغفِرلیَ الذُّنوبَ الَّتی تَحبِسُ الدُّعاء خدایا ببخش برمن گناهانی را که از اجابت دعا جلوگیری می کند.
۳- نکته سومی که باید به آن توجه نمود آنکه خداوند تبارک و تعالی هیچگاه درخواست بنده خود را ( اگر در طلب گناه نباشد) بدون پاسخ نمی گذارد البته لازمه وعده «استجب لکم» این نیست که هر آنچه بنده خواسته عیناً برآورده شود بلکه بنابر آنچه از روایات بدست می آید خداوند از سه طریق خواسته بنده را اجابت می نماید. امام زین العابدین علیه السلام می فرماید: مؤمن نسبت به دعای خود از سه حال خارج نیست یا برای او ذخیره می شود و یا با شتاب به او خواهد رسید و یا بلائی که می خواست او را فرا گیرد از او دفع می گردد. رسول اکرم(ص) می فرماید: مسلمانی نیست که خدا را بخواند و در آن درخواست قطع رحم و گناه نباشد مگر آنکه خداوند به سه طریق به او عطا می کند: یا خواسته او را با شتاب می دهد یا برای آخرت او ذخیره می کند و یا معادل آن ناگواری ها و بدی ها را از او برمی دارد.[بحار ج۹۳، ص ۲۹۴]
امام صادق علیه السلام می فرماید: پروردگار به حساب بنده رسیدگی کرده و می فرماید: این حساب را می شناسی؟ می گوید: پروردگارا نمی شناسم خطاب می رسد: در فلان شب مرا خواستی و چنین طلبیدی و آن را در دنیا ندادم اما برای آخرت تو ذخیره کردم سپس امام فرمودند: بنده از عظمت ثواب خدا در شگفت می شود و عرض می کند: خدایا ای کاش در خواسته های من شتاب نمی کردی و در دنیا نمی دادی و همه را ذخیره می نمودی.[بحار ج۹۳ ،ص ۳۷۱]

خلاصه:
اگر اجابت دعایت به تأخیر افتاد تو را ناامید نسازد.... شاید بهتر بوده که از تو بازداشته اند و چه بسا آنچه را که طلب کرده ای اگر به تو داده شود تباهی دین تو در آن خواهد بود.

سلام
امیدوارم کمی به بزرگی و عظمت و قدرت خدا توجه کنید و امیدوتون رو به خدای بزرگ و مهربان بیشتر و بیشتر کنید . این رو هم بدانید ناامیدی از رحمت و مهربانی خداوند بزرگ یکی از بزرگترین گناهان هست . از شما تقاضا دارم با امید فراوان به اجابت دعاتون ، براوردن شدن خواسته تونن رو بخواهید .
بی تردید بنده و خوانندگان عزیز این پیام هم دعاگوی شما خواهیم بود .

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

اغلب کساني که در مورد اجابت دعاي خود اعتراض مي کنند و مي گويند چرا دعايم اجابت نمي شود از ضعف نگرش در اين زمينه رنج مي برند.
اگر انسان نگرش درستي نسبت به دعا داشته باشد هم دعا مي کند و هم آرامش دارد و نگران چيزي نيست.
در اين راستا ذکر چند نکته در پاسخ به سؤال شما لازم و ضروري است؛ تقاضا دارم هر نکته را چند بار با دقت، مطالعه کنيد:
۱- انسان به هنگام دعا کردن، فقط بايد خدا را با قلب و زبان، بخواند و از خدا طلب برآورده شدن حاجت را داشته باشد. گاه انسان در دعا با زبان، خدا را مي خواند، ولي در قلب چشم اميد به خلق خدا دارد. اين خود مانعي است بر سر راه استجابت دعا.
۲- در هنگام دعا بايد «مضطر» بود. مضطر همچون کسي است که در دريا خود را در حال غرق شدن مي بيند و براي خود پناهي جز خدا نمي يابد؛ در اين صورت چگونه خدا را مي خواند؟
۳- دعا کردن آدبي دارد که اگر رعايت شود دعا در معرض اجابت قرار مي گيردو خداي متعال هم وعده اجابت داده است اما اولا خداي متعال روي مصالح و حکمت خود کار مي کند و ثانيا وعده اجابت او در حد اقتضا است نه عليت. يعني اگر مانعي در کار نباشد اقتضاي اجابت دارد و اين به اين معنا نيست که دعاي ما علت حتمي اجابت باشد و خداوند را مجبور به اجابت کنيم.
۴- يکي از شرايط مهم دعا تلاش و کوشش خود شخص براي تحقق خواست هايش است. دعا در صورتي اجابت مي شود که خود شخص تمام تلاش خود را براي هدف اش کرده باشد و در اين زمينه کوتاهي صورت نگرفته باشد.
۵- اجابت ممکن است تا مدتي به تاخير بيافتد و اين به معناي عدم اجابت نيست.
۶- مومن تسليم خدا است ما نبايد با دعا کردن روح تسليم را از دست بدهيم و مانند بچه ها بر خواسته خود پافشاري کنيم. وظيفه ما دعا کردن و درخواست از خداي متعال است و اقضاي ايمان و توکل و تسليم اين است که نتيجه نهايي امور را به خداوند بسپاريم.
۷- وقتي دعا مي کنيم بايد باور داشته باشيم که خداوند اگر مصلحت بداند حتما حاجت ما را مي دهد.
۸- ممکن است خداوند براي «امتحان بنده»، حاجت او را ندهد، يا به تاخير اندازد. آيا فقط زماني که خداوند حاجت ما را بدهد به او ايمان داريم؟ آيا اگر در برآورده شدن حاجت تاخير افتد، اعتماد ما به خدا کم رنگ مي شود؟ و يا بقول فرمايش شما به او بدگمان مي شويم؟
بدبيني به حضرت حق، که وجودش خير محض است و از هر گونه خطايي مبري است، از ضعف ايمان است و شايد اين ضعف شما در ايمان فقط با عدم استجابت دعا خود را نشان مي داد؛ لذا خداوند مهربان، قبل از اينکه فرصت ها از دست برود عيب شما را به شما نشان داده است تا آستين همت را بالا زده، اين ضعف را برطرف کنيد!
۹- گاه ممکن است دعا مستجاب شده، اما زمان آن نرسيده باشد. حضرت موسي (عليه السلام) آل فرعون را نفرين کرد و خداوند اجابت کرد اما بنا بر مصلحت الهي، چهل سال طول کشيد!
۱۰- چرا هر گاه دعا مستجاب نمي شود به گردن خدا مي اندازيم؟ شايد ما کاري کرديم که دعايمان به اجابت نمي رسد؟ اگر در دل، باور کنيم که همه نقصها از ما است، مشکل حل مي شود. حضرت يونس نبي (عليه السلام) گفت: «اني کنت من الظالمين» سپس دعايش مستجاب شد؛ «فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المومنين»
گاه انسان «گمان » مي کند که اهل گناه نيست؛ در حالي که مرتکب گناهان مي شود ولي خود نمي داند. ما گاهي گمان مي کنيم تنها با ترک دزدي و... وخواندن نماز و گرفتن روزه و... از گناهان دور شده ايم؛ در حالي که ممکن است پدر و مادر از ما راضي نباشند و ما نسبت به آن ها بي توجه باشيم.
در روايات اسلامي آمده است که: اگر والدين به صورت شما زدند، بدون ذره اي ترش رويي، طرف ديگر صورت را به آن ها نشان دهيد و آمادگي خود را براي سيلي ديگري اعلام داريد! و يا در روايتي ديگر فرزند را غلام حلقه بگوش والدين مي داند؛ براستي آيا ما در ارتباط با والدين، اينگونه رفتار کرده، مانند غلام حلقه بگوش از آن ها اطاعت مي کنيم؟!
و يا ممکن است تنها با زبان خود کسي را آزرده باشيم (بويژه محارم). شکستن دل ديگران خود از گناهان بسيار بزرگ است که چه بسا به آن توجه نداريم. و يا برخي نماز مي خوانند ولي توجهي به اداء نمازهاي قضا ندارند.
لقمه ي ناپاک و حرام و ندادن خمس و زکات مال، هم از جمله گناهاني است که کمتر کسي به آن توجه دارد.
۱۱- بايد ديد دعا چه دعايي است؟ آيا درخواست هاي ما از خداوند درست است يا خير؟ بعنوان مثال: ممکن است براي ازدواج، فلان فرد مشخص را مد نظر گرفته، با اصرار از خداوند مي خواهيم که دعاي ما را اجابت کند؛ در حالي که خداي حکيم و عالم به غيب مي داند که همان فرد، در خانه بداخلاق بوده، يا دو سال ديگر تصادف کرده و از دنيا مي رود و ... اين ازدواج به صلاح شما نيست.
پس در دعا نبايد براي خدا، تعيين تکليف کرد بلکه از او بخواهيم به هر طريقي که خير مااست مثلاً شرايط ازدواج را برايمان فراهم کند.
** سخن پاياني اينکه:
در هر شرائطي راضي به رضاي خداي مهربان، حکيم، رؤوف و عالم به غيب باشيم. امام حسين (عليه السلام) در بدترين شرائط ظهر عاشورا، در حالي که همه عزيزانش را از دست داده، در حالي که زخمي و تشنه است و زن و فرزندانش در محاصره دشمن هستند مي فرمايد: رضا به قضائک، تسليما لامرک، لا معبود سواک..!

موفق باشید.

سلام علیکم
برای شفاى بیمار این دستورات موثر است إن شاء الله:
الف ) خواندن سوره ى حمد و توحید: امام باقر علیه السلام مى فرمایند:
هر كس را سوره ى حمد و توحید شفا ندهد، چیز دیگرى او را شفا نبخشد...(۱).
ب ) حضرت صادق علیه السلام مى فرمایند:
اگر هفتاد مرتبه سوره ى حمد بر میت خوانده شود و روحش به وى باز گردد، جاى تعجب نیست(۲).
ج ) دست بر بازوى راست بیمار بگذارد و سوره ى حمد را هفت مرتبه خوانده و بگوید:
اَللّهُمَّ اَزِلْ عَنْهُ الْعِلَلَ وَ الدّاءَ، وَ اَعِدْهُ اِلَى الصِّحَّةِ وَ الشِّفاءِ، وَ اَمِدَّهُ بِحُسْنِ الْوِقایَةِ، وَ رُدَّهُ اِلى حُسْنِ الْعافِیَةِ، وَ اجْعَلْ ما نالَهُ فى مَرَضِه هذا مادَّةً لِحَیاتِه، وَ كَفّارَةً لِسَیِّئاتِه، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.پس اگر اثر نكرد، سوره حمد را هفتاد مرتبه بخواند كه اثر خواهد كرد انشاء اللّه (۳).
د ) رسول اكرم صلى الله علیه و آله مى فرمایند:
كسى كه بیمار است، اگر پس از نماز صبح چهل مرتبه بخواند:«بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمین...(تا آخر سوره ى حمد)حَسْبُنَا اللّه ُ وَ نِعْمَ الْوَكیلُ تَبارَكَ اللّه ُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه ِ الْعَلىِّ الْعَظیم»و بر عضوى كه درد مى كند دست بكشد، خدا او را شفا بخشد(۴).
ه ) این دعا بر بیمار خوانده شود:
اَللّهمَّ اِنَّكَ قُلْتَ فى كِتابِكَ الْمُنْزَلِ عَلى نَبِیِّكَ الْمُرْسَلِ «وَ ما اَصابَكُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ اَیْدیكُمْ وَ یَعْفُو عَنْ كَثیرٍ»، اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْ هذَا الْمَرَضَ مِنَ الْكَثیرِ الَّذى تَعْفُو عَنْهُ وَ تُبْرِئُ مِنْهُ، اُسْكُنْ اَیُّهَا الْوَجَعُ، وَ ارْتَحِل، اَلسّاعَةَ عَنْ هذَا الْعَبْدِ الضَّعیفِ، سَكَّنْتُكَ وَ رَحَّلْتُكَ بِالَّذى سَكَنَ لَهُ ما فِى الَّلیْلِ وَ النَّهارِ، وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ.اگر با خواندن یك بار بهبود نیافت، آن را تكرار نماید تا شفا یابد(۵).
و ) امام صادق علیه السلام فرموده اند:
هر مؤمنى كه بیمار شود، اگر از روى اخلاص این آیه را بخواند و دست بر محل درد بكشد، خداوند او را شفا بخشد:وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤمِنینَ(۶).
ز ) در دیوان منسوب به امیر المؤمنین علیه السلام اشعارى آمده كه مفهومش آن است كه براى شفا یافتن از بیمارى هایى كه پزشكان از معالجه ى آن عاجز مانده اند، این حروف (ه ه ه ه ه = + ء ء ء ء ء ء ء و ه ص م) را نوشته (در چهار گوشه ى علامتِ + نقطه گذاشته شود و حرف م نیز كه بعد از ص آمده روى ص قرار گیرد) و بیمار آن را همراه خود نگه دارد(۷).

منابع:
۱– (وسائل الشیعه: ۶ / ۲۳۱)
۲– (الكافى: ۲ / ۶۲۳)
۳– (مصباح كفعمى / ۱۵۱ ـ الباقیات الصالحات ، باب سوم ، دعاى عافیت / ۲۷۷)
۴– (مهج الدعوات / ۷۷)
۵– (كتاب المجتنى / ۱۹ – مصباح كفعمى / ۱۵۲)
۶– (الباقیات الصالحات ، باب سوم ، ادعیه عافیت / ۲۷۸ و آیه ى شریفه : سوره ى اسراء ، آیه ى ۸۲)
۷– (خزائن نراقى / ۲۵۱)

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

كسی كه دعا می كند و از درگاه خداوند درخواستی دارد چون خواسته اش برآورده نمی شود و دعایش مستجاب نمی گردد، ممكن است گمان كند كه نظر رحمت خداوند از او برگشته است و ناامید گردد. امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
لا یزال المۆمن بخیر و رخاء و رحمة من اللَّه، مالم یستعجل فیقنط، فیترك الدعاء قلا له: كیف یستعجل؟ قال: یقول: قد دعوت منذكذا و كذا و لا اری الاجابة؛(۱) مۆمن پیوسته در نیكی و راحتی و مهربانی خداست تا زمانی كه استعجال نكند پس چون استعجال كند نومید می شود و دعا را ترک می كند. راوی می گوید: از ایشان پرسیدم: چگونه استعجال می كند؟ فرمودند: با خود می گوید مدتی طولانی دعا كردم و اجابت نشد.

انسانی كه در رسیدن به اهداف دنیوی مأیوس است از كار و تلاش باز می ماند و زندگی او دچار ركود و افسردگی می شود. نتیجه این ركود و افسردگی، رنج هایی است كه خود فرد مأیوس تحمل می كند و سختی هایی كه به دیگران تحمیل می نماید. درمان این درد، گاه از طریق اصلاح نگرش فرد به زندگی صورت می گیرد و گاه به وسیله دارو انجام می پذیرد. بدون شك اعتقاد فرد به خداوند از بروز یأس در امور دنیوی پیش گیری می كند. ولی آن چه بسیار مهم است یأس فرد در پی گیری اهداف اخروی و اصلاح رابطه خود و خداست. چنین یأسی از یك سو بالاترین ضرر را كه هلاكت اخروی است در پی دارد و از سوی دیگر نشانه های آن به زودی آشكار نمی شود. در نتیجه ممكن است فرد بسیار دیر به فكر درمان آن بیفتد. بنابراین اندیشیدن به رحمت و مغفرت خداوند و نقص و ضعف عمل همه آدمیان در پیشگیری و درمان این بیماری بسیار مۆثر است.

دیگر روش درمان كه در همان روش نخست ریشه دارد، یادآوری سخنانی است كه در قرآن كریم و روایات اهل بیت وارد شده است و از یأس و نومیدی نهی نموده است. خداوند در قرآن كریم فرموده است:
قل یعبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة اللَّه ان اللَّه یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفور الرحیم؛ (۲)بگو ای بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده اید! از رحمت خدا نومید نشوید كه خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
در آیه دیگری آمده است كه نومیدی از رحمت خداوند ویژه گمراهان است. و من یقنط من رحمة ربه الا الضالون (۳) چه كسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید می شود؟!
نومیدی خطرناک ترین راه نفوذ شیطان در دل آدمی است لذا در حدیثی از امام صادق(علیه السلام) لقمان به فرزندش چنین می گوید:" خَفِ‏ اللَّهَ‏- عَزَّ وَ جَلَّ- خِیفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَیْنِ‏ لَعَذَّبَكَ، وَ ارْجُ اللَّهَ رَجَاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَیْنِ لَرَحِمَكَ».(۴) از خداوند آنگونه بترس که اگر تمام عبادات نیک جن و انس را انجام داده باشی امکان دارد به سبب لغزشی تو را مجازات کند وآنقدر به رحمت خدا امیدوار باش که اگر تمام گناه جن وانس را انجام داده باشی امکان دارد تو را رحمت کند.

در روایتی از امام علی نقل شده است كه ایشان خطاب به كسی كه به سبب زیادی گناهان نومید شده بود فرمود: «یا هذا! یأسك من رحمة الله اعظم من ذنوبك؛(۵) بدان كه نومیدی تو از رحمت خداوند بزرگ تر از گناهان توست.»

** توصیه پایانی:
برایش وقت بگذارید و از سرگذشت دیگران بگویید تا متوجه باشد که به چه میزان خدا او را دوست دارد. از گذشته اینگونه بوده که خدای متعال آنان را که بیشتر دوست داشته برای پخته تر شدن، در شرایط دنیا سخت می گیرد!
به قول معروف:
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش می دهند!

** پی نوشت ها:
۱- الحیاة، ج ۱، ص ۴۰۳.
۲- زمر، ۵۳.
۳- حجر، ۵۶.
۴-الکافی،ج۳،ص۱۷۳.
۵- محجة البیضاء، ج ۷، ص ۲۵۳.

موفق باشید.

سلام. ما نیز برای موفقیت همه جوانان و نوجوانان ایرانی دعا میکنیم و از مشاهده جوانان موفق و موفقیت شما خرسند و شادمان خواهیم بود. البته حتما توجه دارید که توکل و استعانت به خداوند متعال لازمه اش تلاش شخص شما و طی کردن مراحل طبیعی هدف تان است.
موفق باشید.

سلام . این سوال قبلا در همین سایت مورد بررسی قرار گرفته لطفا به این ادرس مراجعه کنید و در صورت لزوم در خدمت خواهم بود .
http://www.soalcity.ir/node/2306
http://www.soalcity.ir/node/2225

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

چه خوب که به این میزان با خدای خود ارتباط عاطفی گرفته اید.

اما نکته ای را خدمت شما و دیگر دوستان عرض می کنم:
در محضر بزرگان فرصتی است برای آموختن نکاتی که در هیچ کتابی یافت نمی شود و در واقع راه میان‌بری است به سوی خوبی ها و درستی ها که تقدیم به همه کاربران عزیز می گردد.
حضرت آيت ا... بهجت درباره آداب و شرايط دعا فرمودند: «جهت دعا اين امور لازم است: ۱ - ثنا و تعظيم و تمجيد ساحت مقدس حضرت حق تبارک و تعالي. ۲ - اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقريباً به منزله توبه يا ملازم آن است. ۳ - صلوات بر محمد و آل محمد که وسيله و واسطه فيض هستند. ۴ - بکا و گريه و اگر نشد تباکي [حالت گريه کردن به خود گرفتن] ولو خيلي مختصر. ۵ - و بعد از اينها درخواست حاجت که در اين صورت برآورده شدن حاجت برو برگرد ندارد... البته اگر اين مطالب در سجده باشد مناسبتر است.»

منبع:
جرعه وصال- ص۱۰۳

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

زمینه به ثمر نشستن درخت دعا و نیایش چند چیز است كه بدون فراهم آمدن آن ها, اجابتی كه مد نظر نیایشگر است، محقق نخواهد گشت که عبارتند از:
۱- رفع موانع.
۲- ایجاد شرایط.
۳- رعایت آداب .
۴- شرایط خواسته
البته اگر موانع آن رفع و شرایط رعایت شود و با حکمت و مصلحت الهی منافات نداشته باشد, اجابت انشاءالله حتمی است و رعایت آداب جنبه کمکی دارد و در تسریع اجابت موثر است و نه در اصل اجابت.
۱- موانع اجابت دعا:
۱. گناه : یكى از عوامل مهمى كه رابطه انسان با خدای متعال را ضعیف نموده و مانع اجابت دعا می شود, نافرمانى از دستورهاى خداست. حضرت على (علیه السّلام) در دعاى كمیل چنین مى فرماید: پروردگارا! گناهانى را بر من ببخش كه موجب حبس و بالا نرفتن دعا مى شوند. و در جاى دیگر از همان دعا چنین مى فرماید: اى آقا و مولاى من ! به عزتت قسم ! از تو مى خواهم كه بدى كردار و رفتارم موجب پوشیده شدن دعاى من از تو نشود. امام باقر(ع) در این باره فرمود: بنده حاجتى ازخدا طلب مى كند و مقرر مى شود آن حاجت در زمانى برآورده شود; پس در این فاصله, او گناهى مرتكب مى شود و در نتیجه, خداوند مى فرماید: حاجت این بنده برآورده نشود و از آن محروم شود; چون او خشم و غضب مرا برانگیخت و همین باعث محروم شدن اوست. (بحار الانوار،ج۷۳،ص۳۲۹)
امیرمؤمنان (ع) در پاسخ به این پرسش كه وقتى خداى تعالى در قرآن كریم فرموده!: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ»غافر (۴۰)، آیه ۶۰.؛ «بخوانید مرا، اجابت مى كنم شما را»، دعاهایمان مستجاب نمى شوند، فرمود: زیرا در هشت مورد خیانت كرده اید:
۱. خداى تعالى را شناختید اما حقش را چنان كه باید و بر شما واجب فرموده بود، به جاى نیاورید. پس خداشناسى تان به كار نیامد.
۲. كتابش قرآن را خواندید و به آن عمل نكردید.
۳. به پیامبرش ایمان آوردید، اما سنتش را مخالفت نمودید.
۴. گفتید كه از آتش دوزخ مى ترسید، در حالى كه هر زمان، بدن هاتان را با گناه به آتش نزدیك مى كنید.
۵. ادعاى اشتیاق به بهشت نمودید و كارهایى انجام دادید كه شما را از آن دور ساخت.
۶. نعمت مولاى خویش را خوردید و سپاسگزارى نكردید.
۷. خداوند به دشمنى با شیطان فرمان تان داد و فرمود: «إِنَّ الشَّیْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا» فاطر (۳۵)، آیه ۶؛ «شیطان دشمن شما است، آن را دشمن خود بگیرید». شما با زبان تان با شیطان دشمنى كردید، اما بدون مخالفت عمل، با او دوستى ورزیدید.
۸. عیب هاى حرام را پیش چشمشان آوردید و عیوب خود را نادیده انگاشتید، و كسانى را به چیزهایى ملامت كردید كه خود به آن موارد، به سرزنش سزاوارتر بودید.
با وجود این امور، چگونه دعاهایتان به اجابت رسد؟ اعلام الدین، ص ۲۶۹ و ۲۷۰.

۲. لقمه حرام: استفاده از درآمد حلال و پاكیزه از دیگر شرایط اجابت دعا است كه امروزه بیش از هرزمان دیگر لازم است به آن توجه شود. لقمه ى حرام تا ۴۰ روز مانع استجابت دعا مى شود. (بحار الانوار،ج۹۳،ص۳۵۸)
۳. قساوت قلب: همچنین گناهان زیاد كه منجر به قساوت و سنگدلى مى‏شدند از عوامل دیگر عدم استجابت دعا مى‏باشد. امام صادق (ع) مى‏فرماید: خداوند دعایى كه از قلب قسى برخاسته باشد اجابت نمى‏كند. (میزان الحكمه،ج۳،ص۸۷۵)
۴. شتاب و عجله: امام صادق (ع) فرمود: همیشه مؤمن در خیر و آسایش است تا هنگامى كه عجله نكند. در غیر این صورت ناامید مى‏شود و دعا را ترك مى‏كند. به درستى كه بنده هنگامى كه دعا مى‏كند خداوند متعال در صدد برآورده ساختن حاجت اوست تا زمانى كه او عجله نكند. (اصول كافی،ج۲،ص۴۷۴).

۲- عوامل اجابت دعا:
۱. معرفت به خدا؛ گروهى خدمت پیشواى ششم امام صادق(ع) شرفیاب شدند و پرسیدند: ما دعا و نیایش مى كنیم ولى به اجابت نمى رسد؟ آن حضرت فرمود: بدین جهت است كه آن كسى را كه مى خوانید, نمى شناسید. (بحارالانوار،ج۹۳،ص۳۶۸)
رسول گرامى اسلام(ص) در مورد نقش شناخت پروردگار در اجابت دعا مى فرماید: اگر خداوند را به شایستگى معرفتش مى شناختید, با دعایتان مى توانستید كوه را از جاى بكنید. (المیزان،ج۲،ص۴۳)
۲. حضور قلب؛ دعا یعنى درخواست از خداى متعال براى برآورده ساختن حاجتى و طبیعى است كه این ارتباط در صورتى مؤثر واقع مى‏شود كه باطن انسان متوجه خدای متعال باشد و تضرع به پیشگاه او شكل بگیرد و انسان فقط خدا را مؤثر در امور بداند. رسول اكرم (ص) مى‏فرماید، بدانید كه خداوند دعائى كه از قلب غافل برخاسته باشد قبول نمى‏كند. (میزان الحكمه،حدیث۵۶۰۶)
۳. رعایت زمان مناسب؛ در همه اوقات و همه لحظات زندگى, نیایش براى ما امكان پذیر است, زیرا همیشه روزنه هایى از دیوارهاى این جهان كهنسال, بربى نهایت باز است و ما از رصدگاه این كالبد خاكى, مى توانیم آن سوى جهان را نظاره كنیم. سرودنیایش كه از اعماق جان برمىآید و به خاموشى اشتیاق دارد; شاید روح انسانى درخاموشى مطلق راز دیگرى احساس مى كند; آرى لذت نیایش شبانگاهى, لذت وصف ناپذیرى دارد; شاید در آن هنگام كه تاریكى مطلق فضاى پیرامون ما را در برمى گیرد, روشنایى آن دریچه اسرارآمیز, روشن تر و نمودارتر مى گردد. (نیایش امام حسین(ع)در عرفات،ص۱۱) در آیات صحیفه آسمانى و روایات توصیه شده است كه هرگاه نسیم رحمت الهى وزیدن گرفت و انسان احساس كرد دلش میل به سخن گفتن با خدا دارد, نیایش كند. علاوه برآن, زمان هایى نیز در آیات و روایات به عنوان وقت هاى مناسب براى نیایش سفارش شده است; از جمله بعد از اقامه نماز, شب و روز جمعه, نیمه شب, از سحر تا طلوع آفتاب, هنگام بارش باران, هنگام تلاوت قرآن و اذان. در این لحظات امید به استجابت بیشتر است.
۴. پیوستگی یاد خدا؛ شكى نیست كه انسان ها همواره نیازمند لطف هاى پروردگار هستند و زمانى نیست كه از ذات اقدس خداوندى بى نیاز باشند. به همین جهت مى بایست انسان درتمامى حالات; خوشى و ناخوشى, سلامت وكسالت, همواره به یادخدا باشد. امام صادق(ع) فرمود: هركسى كه در همه حال به دعا مشغول باشد, دعاى او در هنگام گرفتارى به استجابت نزدیك تر است; چون فرشتگان در هنگام بلا مى گویند: این صداى آشنایى است; و دعاى او در آسمان در پرده و حجاب نخواهد بود; در حالى كه اگر انسان تنها در گرفتاری ها پروردگار را بخواند, دعا و نیایش از اجابت دورتر است; چون فرشتگان مى گویند: این صداى ناآشنایى است.
۵. امید واری به خداوند؛ دعا كننده باید با امید و اطمینان كامل دعا كند و نه با شك و تردید و سوءظن . در دعاى ابى حمزه ثمالى چنین مى خوانیم: بارلها! مى دانم كه توبراى كسى كه به توامیدوار است در مقام و موضع اجابت هستى .
و در اعمال بیست و هفتم رجب چنین آمده است : پروردگارا! با دعا و خواندنى از تو تقاضا و طلب مى كنم كه یك فرد امیدوار تو را آنگونه دعا كرد و تو هم او را به آرزویش رساندى .
۶. اصرار و الحاح در دعا: یكى از عواملى كه سبب استجابت دعا مى‏گردد اصرار در دعا مى‏باشد. خداى متعال بنا به دلائلى گاهى اوقات دعاى بنده خویش را سریعاً ا جابت نمى‏كند حال یا به علت گناهى كه انجام داده و باید توبه كند و یا به علت عدم وجود شرایط لازم و نیاز به فرصت براى استجابت دعا از مجراى طبیعى و یا به جهت این كه خداى متعال مى‏خواهد بنده‏اش ارتباط خود را با او بیش‏تر كند و به درگاه او توجه زیادتر داشته باشد بنابراین اصرار در دعا خود مى‏تواند عاملى در استجابت دعا محسوب شود. و خود اصرار ورزیدن در دعا موجب خوشنودى خداوند متعال است. امام باقر (ع) مى‏فرماید: بدرستى كه خداوند متعال كراهت دارد از اصرار مردم نسبت به یكدیگر براى اداى حاجات در حالى كه آن را براى خود دوست دارد. (میزان الحكمه،ج۲،ص۸۸۰) و نیز مى‏فرماید: به خدا قسم اصرار نمى‏ورزد بنده مؤمن بر خداوند متعال براى حاجتى مگر این كه آن را برآورده مى‏سازد. (میزان الحكمه،ج۲،ص۸۸۰) رسول اكرم (ص) مى‏فرماید:خداى متعال درخواست‏كننده را دوست دارد. (میزان الحكمه،ج۲،ص۸۸۰) بنابراین اصرار در دعا به پیشگاه الهى گذشته از اینكه موجب برآورده شدن حاجت مى‏شود. فى نفسه امرى مطلوب و مورد عنایت خداوند متعال مى‏باشد بدین جهت هیچگاه نباید از تأخیر در استجابت دعا دلگیر و نا امید شویم. پیامبر اسلام (ص) مى‏فرماید: خدا رحمت كند بنده‏اى را كه از خداوند متعال حاجتى را درخواست كند و بر آن اصرار بورزد. چه حاجتش برآورده شود و چه برآورده نگردد. (میزان الحكمه،ج۲،ص۸۸۰)
به اجابت نرسیدن دعا هرگز نباید باعث ناامیدى از رحمت پروردگار شود; زیرا گاهى ممكن است دعاى شخص تا ۲۰ سال به تإخیر بیافتد. (كافی،ج۲،ص۳۵۵) در برخى از موارد خداوند دعاى بنده را مستجاب نمى كند, چون دوست دارد صداى بنده خود را بشنود و همواره او را بردرخانه اش ببیند. (كافی،ج۲، ص۴۷۹)
۷. توسل به اولیای الهی: وسیله قرار دادن كسانی كه می توانند میان ما و خداوند واسطه شوند، باب وسیعی دارد. هر كسی به هر مقداری كه نزد خدای تعالی عزیز و آبرومند است ، می تواند وسیله انسان به درگاه الهی برای رسیدن به حاجت ها و نیازها باشد و در امر استجابت دعا وساطت نماید. برترین كسانی كه از وجاهت و آبرومندی كامل نزد خداوند برخوردارند، معصومین (ع) هستند. پس از ایشان البته مقربان درگاه الهی از اهل معرفت و كمال و حتی مومنان و كسانی كه اجمالا آبرومند هستند، وسیله خداوند محسوب می شوند. پیامبر اكرم(ص) فرموده است: «خداوند عزوجل مى‏فرماید: اى بندگان من! گرامى‏ترین خلق و پرفضیلت‏ترین آنان نزد من، محمد و برادرش على و امامان بعد از وى هستند. اینان «وسیله»ها به سوى من مى‏باشند. هر كس حاجتى دارد و نفعى را طالب است و یا دچار حادثه‏اى سخت و زیان‏بار گشته و برطرف شدن آن را مى‏خواهد، مرا به محمد و آل طاهرینش بخواند تا به نیكوترین وجه حاجت او را برآورم» (بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۲۲، ح ۲۰)
پس از اینكه آدم ابوالبشر مرتكب ترك اولى‏ شد، در مقام توبه به پیشگاه خداوند عرضه داشت: پروردگارا به حق محمد(ص) از تو مى‏خواهم كه مرا بیامرزى. (مستدرك صحیحین، ج ۲، ص۶۱۵) در كتاب‏ها و مدارك معتبر اهل سنت آمده است: هرگاه قحطى و خشكسالى پیش مى‏آمد، عمر از طریق توسّل به عباس عموى پیامبر، طلب باران می‏كرد و مى‏گفت: به خدا سوگند! عباس وسیله به درگاه الهى و داراى قرب و منزلت نزد او است و خدایا! ما به وسیله عموى پیغمبرمان به تو روى مى‏آوریم، پس سیرابمان كن» (اسدالغابة، ج ۳، ص ۱۶۵).
عثمان بن حنیف مى‏گوید: روزى در محضر پیامبر اكرم(ص) بودم، حضرت به شخصى كه مشكل خود را به ایشان عرضه مى‏كرد، شیوه دعا و توسّل را چنین تعلیم فرمود: برو وضو بساز و دو ركعت نماز به جا آور و پس از آن خداوند را با این جملات بخوان: «بارخدایا! از تو درخواست مى‏كنم و به تو روى مى‏آورم به پیامبرت، پیامبر رحمت. اى محمد! من به حق تو به سوى خدایم روی آورده‏ام تا حاجتم برآورده شود. خدایا! پیامبرت را در مورد من شفیع قرار ده». (مسند احمد بن حنبل، ج ۴، ص ۱۳۸)
۳- رعایت آداب: رعایت آداب دعا در ارتباط موثر با خداوند نقش به سزایی دارد، در این قسمت آداب استجابت دعا كه در روایات به آنها اشاره شده، ذكر مى‏كنیم. از جمله: ۱. گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدا ۲. فرستادن صلوات ۳- ۱ بار حداقل. ۳. استغفار و اظهار فروتنی و دوری از حالت طلب كاری و ... . برآوردن حاجت نیازمندان: خدمت به بندگان الهی، به خصوص رسیدگی به وضعیت فقراء اهل ایمان، سبب تقویت ارتباط انسان با خداوند و استجابت دعا مى‏گردد. طبیعى است كه هر قدر اعمال نیك انسان بهتر باشد لطف الهى به او بیشتر است.

۴- شرایط خواسته و حاجت :
۱. با حكمت الهى مغایرت نداشته باشد: خداى متعال بر اساس حكمت خود این عالم را طبق قوانین خاص اداره مى‏كند و هیچگاه، این قوانین را نقض نمى‏كند بنابراین استجابت دعا باید از كانال قوانین و سنن الهى جریان یابد و اگر دعایى نقض كننده این مطلب باشد مستجاب نمى‏شود. زیرا خداى متعال فقط كریم نیست بلكه حكیم نیز هست و هیچ صفتى از صفات او صفت دیگرش را نقض نمى‏كند.
امام على (ع) مى‏فرماید خداوند سبحان حكمت خویش را نقض نمى‏كند بنابراین هر دعایى را مستجاب نمى‏سازد. (میزان الحكمه،ج۲،ص۸۷۶).
۲. مطابق مصلحت باشد: در ضمن شمارش علل گوناگونى كه باعث مى‏شود حاجات انسان سریعاً اجابت نشود، یكى از مهمترین آن علّتها این است كه گاهى اوقات انسان از خداوند چیزهایى را درخواست مى‏نماید و فكر مى‏كند اجابت آن به نفع او مى‏باشد حال آن كه در واقع اجابت آن درخواست به ضرر اوست. درسوره بقره آمده است: «چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید حال آنكه خیر شما در آن است و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال آنكه شرّ شما در آن است». (بقره, آیه ۲۱۶).
یأس از رحمت خداوند بزرگترین گناه است بنا براین به رحمت خداوند امیدوار باشید.
واقعیات زندگی را درك كنید وبدانید هیچ انسانی به همه ی آرزوهایش نرسیده است.
شما باید با شرایط واقعی وشرایطی كه در آن قرار دارید كنار آمده نه با ساخته های ذهنی خود.
در دعاهایتان مصالح را به عهده ی خدا بگذارید واز تعیین روش وراه حل برای خداوند خودداری كنید.
در قبال مسایل وقضایای پیرامون منعطف بوده وكارها را به خدا بسپارید.
دعا نوعی وسیله ی ارتباطی بشر با خداوند است وقرار نیست انسان همیشه به نتیجه ی دلخواه برسد.
به قول یكی از بزرگان اگر همه ی انسان ها مشكلات خود را روی هم بیزندو بعد آن ها را مخلوط كنند هر كس مشكل خود را جدا كرده وآن را به عنوان بهترین مشكل بر می دارد.
مطئن باشید خداوند صدای شما رامی شنود وشما را دوست دارد وگر نه اجازه صحبت كردن با خود را نمی داد.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

اینكه با وجود مشكلات بوجود آمده، دنبال راه حل هستید و ناامیدی را در خود راه نداده اید و هنوز ارتباط تان را با خدا قطع نكرده و مشكلات تان را به او بازگو می كنید، جای تحسین دارد؛ مطمئن باشید كه او شما را دوست دارد. قدر همین لحظات مناجات و گفتن درد دل با خدا را بدانید. خیلی ها بوده اند كه به خاطر مشكلاتی كه داشته اند با خدا صحبت می كردند، أما وقتی مشكلشان حل شد، دیگر ارتباطشان با خدا قطع شده است! آنها نمی دانند كه بزرگترین مشكل، قطع ارتباط با خدای به این مهربانی است كه جز خیر و مصلحت چیز دیگری برای بنده اش نمی خواهد. انسانها به خاطر محدودیت هایی كه دارند از درك مسألۀ مصلحت و دور اندیشی خدا بی خبرند؛ أما گاهی با بوجود آمدن برخی از اتفاقات متوجه می شوند كه درخواست و اصراری كه از خدا داشتند، یا ألان به صلاح نبوده یا نكتۀ دیگری در میان بوده است.
خداوند نسبت به بندگانش مهربان است و خیر و خوشبختی مؤمنان را می‌خواهد، از این رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را می‌خواهند، اجابت نمی‌كند.
- نكات مهم كه دانستن آن، باعث تأمّل در أندیشه ها و قوّت روحی تان می شود:
۱- نكتۀ أول:
خدای متعال با بندگانش دشمنی ندارد و مسلما اراده ی او بر کمال بندگانش می باشد. تمام دستورات دین گواه بر این مطلب می باشند که خدای متعال به هر وسیله ای به دنبال کمال انسان است. تفکر شما در این باب حتما برایتان مفید خواهد بود.
۲- نكتۀ دوم:
تأخیر و عدم اجابت دعا، نشان كم لطفی و كم محبتی خدا نیست، بلكه گاهی بر عكس، هرچه بیشتر تأخیر شود، دلیل بر بیشتر دوست داشتن خدا است. در كلام معصومین(ع) داریم: "وقتی كه مؤمنی دعا می كند،‌خداوند به ملائكه می فرماید: دعایش را مستجاب نمودم، ولی آن را نگه دارید و عطا نكنید كه من دوست دارم صدای این بندة مؤمن را بشنوم. بنده‌ای هم هست كه دعا می كند و خداوند می فرماید: زود حاجتش را بدهید كه آوازش را دوست ندارم".
در روایت نیز آمده است كه:«ان الله اذا احبَّ عبداً غطَّهُ فی البلاء غطّاً؛(۱) خداوند وقتی بنده ای را دوست بدارد، او را با سختی ها و مشكلات مواجه می سازد». پیامبران و اولیای الهی بیش از دیگران در زندگی خود با مشكلات روبرو بوده اند.
۳- نكتۀ سوم:
اگر به خاطر مشكلاتی، حس ناامیدی در شما به وجود آمده، مشكلات زندگی امتحان الهی است، باید با صبر و تحمّل از آزمون موفق به در آیید؛ به ظاهر قضیه نگاه نكنید. به نتایج معنوی و آثار اخروی رویدادهای زندگی توجه داشته باشید. زندگی همیشه با رنج و مشكلات آمیخته است. بعضی به ظاهر خوشبخت به نظر می رسند. امّا در واقع زندگی شان سراسر پوچ و بی معنا است و هیچ نتیجه و پاداش اخروی ندارند.
خداوند منان با طول دادن اجابت ما را بیش تر به حالت انابه و تضرع در درگاهش نگه مى‏دارد. این لطف بزرگى است كه به این وسیله ارتباط عبد با معبود حفظ مى‏ گردد. در پى آن الطاف بى‏ شمار دیگرى نصیبش مى‏ شود.
۴- نكتۀ چهارم:
سختی و مشكلات زندگی زمینة ترقّی و رشد معنوی است. باید خوشحال باشید كه خداوند شما را شایسته این مقام دانسته است. از فضای پیش آمده نهایت استفاده را كرده و در آغوش پر مهر پروردگار، مشكلات تان را حل كنید. قدر دان این لحظات ناب باشید. مشكلات در زندگی پل پیروزی و نردبان ترقی انسان است. كمالات در برخورد با مشكلات و غلبه بر آن ها ظهور و بروز می كند. جوهره انسان در میدان های مبارزه با سختی ها جلوه می یابد. این از سنت های الهی است. باید از خداوند، استقامت و صبر و استواری طلب نماییم. از او بخواهیم ما را در آزمایش های سخت و دشوار زندگی موفق و پیروز سازد.
۵- نكتۀ پنجم:
به ابعاد مثبت زندگی خود نیز توجه داشته باشید؛ اگرچه دچار مشكلاتی هستید كه شما را رنج می دهد و از این لحاظ وضعیت خود نامطلوب تر از دیگران می بینید، امّا جنبه های مثبتی نیز در زندگی شما وجود دارد كه دیگران بی بهره از آن هستند، همانند نعمت سلامتی و ...
۶- نكتۀ ششم:
همیشه به خداوند توكل داشته باشید؛ نقش توكل در زندگی بسیار راه گشا است. انسان اگر واقعاً به خدا توكل نماید، خداوند مشكلات زندگی او را برطرف می كند. خداوند در قرآن می فرماید: «وَ مَنْ یَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ؛(۲) هر كس بر خدا توكل كند، خدا او را كفایت می كند.»

نكته پایانی:
توجه و دقت به مضمون این آیه روحیه امید را در انسان تقویت می كند: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً؛(۳) پس حتماً با سختی آسانی است، حتماً با سختی آسانی و گشایشی است».
و روزی می رسد كه اكثر ما پی خواهیم برد كه عدم اجابت برخی از دعاهایمان خود یك نعمت بزرگ و با ارزش بوده و از خداوند بابت اصرار و بی قراری ها و گله گذاری هایمان عذر خواهی خواهیم كرد.

پی نوشت ها:
۱.بقره(۲)، آیه ۱۵۵.
۲. ثقه الاسلام كلینی، الكافی،ج۲،ص۲۵۳، دار الكتب الاسلامیه، طهران، ۱۳۶۵ ه.ش
۳. انشراح(۹۴)، آیه ۵ و۶.

موفق باشید.

با سلام
استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع هیچ شکالی ندارد .

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

دغدغه شما براي ازدواج در سنين جواني، امري طبيعي است؛ زيرا ازدواج يكي از مسائل اساسي زندگي است كه در دوره جواني اتفاق مي‏افتد اما اهميت اين مسئله نبايد موجب نگراني شديد شده و زندگي شما را مختل سازد. نگران اين كه چرا تا به حال موفق به ازدواج نشده ايد ،نباشيد چرا كه:
۱. نداشتن خواستگار يكي از مشكلات رايج در ميان دختران امروزي است. اين مشكل بسيار فراگير شده و اختصاصي به شما ندارد. با توجه به شرايط موجود، نداشتن حتى يك خواستگار چيز بعيدي به نظر نمي‌رسد، چرا كه همه ما در پيرامون خود شاهد دخترهاي بسيار شايسته‌اي هستيم كه به هر دليلي حتى يك خواستگار نداشته‌اند.
۲. امروزه سن ازدواج در جامعه ما بالا رفته است و طبيعتاً دخترها هم ديرتر ازدواج مي كنند. الآن مثل قديم نيست كه دختري كه مثلاً به سن ۲۰ سالگي رسيده ديگر اميدي به ازدواج و يافتن همسر نداشته باشد. در حال حاضر ميانگين سن ازدواج در دختران حدود ۲۴ سال است كه شما فاصله چنداني با ميانگين نداريد. گذشته ازآن در حال حاضر امتيازات فراواني از جمله تحصيلات دانشگاهي، اعتقاد ديني سالم و ... داريد كه بسياري از دختران ندارند.
۳. شايد در سنين پايين تر موقعيت هاي بهتري براي ازدواج فراهم شود اما خداوند بهتر مي داند صلاح هر فردي در ازدواج در چه سني است. بى‏ترديد خداوندى كه شما را آفريده ، كفو و همسر مناسب و متناسب با شما را نيز در نظر گرفته است و به موقع او را روانه‏ منزل شما خواهد كرد ،به گونه اي كه هيچ چيزى نخواهد توانست مانع ايجاد پيوند و ازدواج شما شود.
و اما نداشتن خواستگار و علل آن:
متاسفانه در جامعه ما قانون نانوشته اي در ميان مردم باب شده كه خوبي دختر را مي توان از تعداد خواستگارانش فهميد. يعني هر دختري كه تعداد خواستگارانش زياد باشد معلوم مي شود كه دختر خوبيست و اصل و نسب دار است اما اگر دختري در زمان متعارف جامعه ازدواج نكند يا خواستگار زيادي نداشته باشد اين طور تعبير مي شود كه حتماً مشكلي دارد كه كسي سراغش نمي رود!
آن وقت است كه دختران و خانواده هايشان روز به روز نا اميدتر، نگران تر و دستپاچه تر مي شوند و اعتماد به نفس خود را در زمينه ازدواج از دست مي دهند.
معمولاً افراد در مقابل اين مساله (نداشتن خواستگار) به دو نحو برخورد مي كنند. برخي با آن كنار آمده و منتظر فراهم شدن شرايط خوب مي شوند ولي برخي ديگر مدام در تلاشند تا از طرق مختلفي چون برقراري آشنايي هاي نادرست، دعانويسي و... خود را از اين مهلكه نجات دهند.
اما به واقع علت اصلي نداشتن خواستگار چيست؟ به طور كلي علل و عوامل نداشتن خواستگار را مي توان در دو دسته تقسيم كرد:
۱) عوامل فردي: عللي كه خود فرد باعث ايجاد آنها شده است.
۲) عوامل بيروني: عللي كه عامل ايجاد آن ها خود فرد نبوده است.
طبيعي است كه اگر مانعي بر سر راه شما وجود دارد ابتدا بايد سعي كنيد آن را برطرف نماييد. ( از آنجا كه ما در مورد بسياري از مسايل زندگي شما اطلاعي نداريم مطالب زير را بيان مي كنيم و اين خود شما هستيد كه بايد با دقت در اين مطالب و بررسي وضعيت خود پاسخ مناسب را بيابيد).
۱) عوامل فردي
- گاهي دختر دچار خطا يا انحراف اجتماعي، اخلاقي و... شده و يا يك صفت اخلاقي ناپسند دارد كه تمام اهل محل آن را مي دانند. اين امر از سويي باعث سلب اعتماد مردم محل و از سوي ديگر باعث مردود شدن وي در تحقيقات محلي افراد غريبه مي شود. به همين دليل كسي به خواستگاري ايشان نمي رود كه البته بايد تا حدودي در اين رابطه به مردم حق داد. تنها راه رهايي از اين مشكل توبه حقيقي دختر به درگاه خداوند و كمك خواستن از او براي تغيير و اصلاح است. اگر فرد واقعاً توبه كرده و درستكار شود، مردم با ديدن رفتار تغيير يافته اش، به مرور زمان دوباره به وي اعتماد مي كنند.
- گاه برخي از دختر خانم ها به علل مختلفي چون خجالتي بودن، كمرويي، درونگرايي و... از حاضر شدن در جمع هاي خانوادگي يا دوستان سر باز مي زنند و به قولي انزواجو مي شوند. در اين حالت نيز اولاً به دليل اين مشكل شخصيتي شان و ثانياً به خاطر ديده نشدن توسط واسطه ها دچار تاخير در ازدواج مي شوند. راه چاره اين مشكل، توسعه روابط اجتماعي دختر و خانواده او است. در چنين مواردي پيشنهاد مي گردد چنين دختراني با حفظ عفت و رعايت ضوابط اخلاقي و شرعي در مجامع و محافل زنانه نظير روضه هاي خانگي، مراسم هيأت هاي مذهبي و ... حضور يابند تا زمينه آشنايي مادران نيازمند عروس و يا واسطه ها با چنين دختري مهيّا گردد.
همچنين شركت در جمع هاي جديد به شما فرصت ديده شدن مي دهد و در محيط هاي جديد مي توانيد عقايد خود، شخصيت و ظرفيت اداره يك زندگي را به ديگران نشان دهيد.
به عبارتي، پختگي شما تا زماني كه پشت پرده باشد، كسي را به سوي شما جلب نمي كند. شما بايد در محيط هاي اجتماعي سالم رفت و آمد داشته باشيد و قابليت هاي خود را نشان دهيد. حتما منظورمان را از قابليت متوجه مي شويد. يعني آن چه كه احترام ديگران را نسبت به شما برمي انگيزد و نشان مي دهد شما يك سر و گردن از ديگر دختران بالاتريد و آمادگي يك زندگي واقعي را داريد.
- مشكل ديگر برخي از دختران ايراد گرفتن هاي زياد از خواستگاران است. البته هيچ دختري در خودآگاهش خود را يك آدم سخت گير نمي داند. پاي صحبت بيشتر اين دخترها كه بنشينيد مي شنويد: «مگر من چه توقعي دارم؟ من كه خانه و ويلا و مهريه و شيربها نخواستم. همين قدر كه پسري مرد زندگي باشد براي من كافي است»
اما خيلي از همين دختران پاي انتخاب كه مي رسد، دچار وسواس هاي بيهوده مي شوند: «نكند تك پسر بودنش باعث لوس شدن او شده باشد؟ نكند پرجمعيت بودن خانواده او بعدها برايم مشكل تراشي كند؟ اين خواستگار را نمي پسندم چون چاق است... اين يكي پدرش را از دست داده و بايد سرپرست خانواده خودش هم باشد ... مگر مي شود با پسري كه دانشجو است ازدواج كرد؟ و...» همين وسواس هايي كه به نظر خيلي از خانواده ها منطقي به نظر مي رسد، باعث بالا رفتن سن دخترها و در نهايت نبود خواستگار مي شود.
۲) عوامل بيروني
- اما همه انتقادها به دختر خانم ها مربوط نمي شود. خيلي وقت ها اين پسران و خانواده آنها هستند كه اين مشكلات را دامن مي زنند. مثلا با عرض تاسف يكي از مهمترين ملاك هاي انتخاب همسر در اين روزها چه از سوي پسر و چه از سوي خانواده او داشتن زيبايي بسيار دختر است. يك دختر همه چيز تمام دختري است كه زيبا، خوش ظاهر، مقيد باشد و خانواده داري او با تمكن مالي خانواده تعبير مي شود. همين امر باعث شده كه دختراني كه از زيبايي كمتري برخوردارند يا متمكن نيستند با مشكل عدم خواستگار مواجه باشند.
- گاهي مشاهده مي شود كه برخي از دخترها به دليل وجود نقص عضو يا مشكل جسمي با اين مشكل درگير مي شوند كه يقيناً اين امر نوعي آزمايش از جانب خداوند براي محك فرد مي باشد. البته افراد اين دو دسته مي توانند با گسترش استعدادها و توانمندي هاي خود در زمينه هاي متفاوت علمي، هنري و... نواقص خود را جبران و توانمندي هايشان را به رخ ديگران بكشانند.
- مشكل ديگر برخي از دخترهاي جوان بزهكاري و شرايط نامساعد اخلاقي پدر، مادر، برادر و ديگر افراد خانواده شان است. والدين بايد بدانند كه اشتباه هر يك از اعضا و بدنامي خانواده ابتدا به پاي جوانان در شرف ازدواج آن خانواده به خصوص دخترهايشان نوشته مي شود. به همين دليل بايد تمام سعي خود را براي اجتناب خود و اعضاي خانواده از مشكلات اجتماعي و اخلاقي بكنند.
- نداشتن هم كفو و همتا معضل ديگر برخي از دختران است. مثلاً دختري تحصيل كرده كه در محيطي كوچك و روستايي زندگي مي كند و همتايي برايش وجود ندارد. در چنين مواردي يكي از راهكارها هجرت و نقل مكان كل خانواده به محله و يا شهر بزرگتر و يا ميهمان شدن خود دختر( در صورت نبودن مانع و با رعايت ضوابط اخلاقي و شرعي) در منزل يكي از محارم در شهري بزرگتر است.
- گاه ديده مي شود كه خانواده اي محترم در محله اي بدنام و يا معروف به فساد زندگي مي كنند. يقيناً دختر اين خانواده با مشكل نبود خواستگار مواجه مي شود. زيرا هر كسي كه قصد ازدواج با وي را داشته باشد ابتدا وارد محله مي شود تا از همسايه ها تحقيق كند و اگر ببيند كه محل سكونت دختر در محله اي بدنام مي باشد گمان مي كند كه خانواده يا خود دختر نيز مشكل دارند. راهكار مقابله با اين مشكل ترك محل است. هجرت حركتي مقدسي است كه شايد يكي از مصاديقش همين جا باشد.
- فرهنگ هاي اشتباه و كوته نظرانه، عامل بيروني ديگري است در ايجاد نبود خواستگار براي برخي از دختران. فرهنگ هايي چون «دختر كوچك ازدواج كرده و دختر بزرگتر مانده. حتماً ايراد و اشكالي دارد كه كسي دختر اول را نگرفته است.»، «سطح مالي پايين خانواده دختر و عدم تامين جهيزيه از طرف آنها» و... همه و همه فرهنگ هاي غلطي هستند كه متاسفانه مثل قارچ هاي سمي در جامعه ما رشد يافته اند و كسي به بيهودگي شان نمي انديشد.
حال چه كنيم؟ در شرايط كنوني چه كار بايد كرد؟ دختر خانمي كه خواستگار ندارد چگونه مي تواند اين آرامش فكري را داشته باشد؟ آيا مي توان جايگزيني براي نيازهاي ارضاء نشده معرفي كرد؟ آيا مي توان اين نيازها را مهار كرد؟
انشاءالله توجه و عمل به نكات زير بسياري از مشكلات شما را حل خواهد كرد :
۱. شما تنها فردى نيستيد كه با اين مساله مواجه هستيد؛ لذا آن را به عنوان يك مساله ببينيد نه يك معضل و مشكل لاينحل.
۲. زود ازدواج ‏كردن نشانه موفقيت در امر ازدواج و تأمين خوشبختى و سعادت هميشگى نيست. با كمى دقت و تفحص در بين همسايگان، فاميل و ديگران، مشاهده مي كنيد كه فرآيند خواستگارى و ازدواج، معمولاً يك فرآيند طولانى مدت و نيازمند زمان و دقت كافى است. چه بسا همين تأخير، شناخت و آگاهى‏تان را از موضوعات و معيارهاى ازدواج بيشتر و عميق‏تر كند و موفقيت در اين امر مهم و حياتى را چندين برابر كند كه در نتيجه به صلاح شما خواهد بود.
۳. ازدواج همه زندگي نيست ، بلكه تنها يك بعد از ابعاد زندگي است . پس تا زماني كه شرايط ازدواج برايتان فراهم نشده، از فرصت استفاده كنيد و در ساير ابعاد مثل تحصيل در مقاطع بالاتر و ... بكوشيد.
۴. از منفي بافي و افكار منفي بايد اجتناب شود. اگر مي خواهيد سالم بمانيد و جواني خود را حفظ كنيد ناراحتي و افكار مزاحم را از خود دور كنيد و بدانيد كه آنچه باعث ناراحتي و مشكل مي شود افكار منفي و نوع ديد ما به دنيا و وقايع است. در بسياري موارد ما از يك حادثه طبيعي، برداشتي داريم كه كاملا متفاوت با واقعيت آن است. سعي كنيد بدبيني را كنار بگذاريد و به دنيا با عينك خوشبيني نگاه كنيد اجازه ندهيد افكار منفي بر شما پيروز شود، آرامش را در زندگي به خودتان هديه دهيد.
۵. طرز برخورد با خانواده و دوستان : رفتار مناسب ، با ادب و احترام و به دور از شوخي زياد و جلف بودن مي تواند براي يك خانم مناسب باشد و نظر يك آقا را جلب كند. طرز برخورد در جامعه نيز در اين باره موثر است، بعضي خانم ها ممكن است فكر كنند، برخورد مناسب در مواجهه با يك آقاي نامحرم، اخم كردن و بدخلقي است ولي اين درست نيست، ما نبايد با رفتار محرك، ديگران را تحريك كنيم، ولي اخم كردن و بدخلقي هم مناسب نيست.
۶. كم كردن توقعات: يكي از موانع مهم پيش روي ازدواج جوانان توقعات بالا مي باشد كه با كم كردن اين توقعات و بيان اين مساله در موقعيت هاي مناسب مي توانند زمينه ازدواج را ايجاد كنند. همچنين يكي از مواردي كه مي تواند مانع ازدواج باشد و آقا را از اقدام به خواستگاري منصرف سازد موقعيت اقتصادي خوب خانواده خانم است يعني آقا اين جرات را ندارد كه اقدام به ازدواج كند، كه بيان كردن اين مساله در جمع دوستان و بستگان كه انتظارات من براي ازدواج بالا نيست مي تواند راه حل مناسبي براي آن باشد.
۷. افزايش مهارتها: تلاش بيشتر و روزافزون براي شكوفايي استعدادها و توانايي‌هاي خود و يادگيري فنون و هنرهاي مختلف و پر كردن اوقات فراغت داشته باشيد. دختراني كه شايستگي هاي لازم در زمينه هاي اخلاقي، اجتماعي، مهارت هاي زندگي و امتيازات ويژه ديگر در جامعه كسب مي كنند، نسبت به ديگر دختران خواهان بيشتري دارند.
۸. نيكو كردن اخلاق حسنه و خوش برخورد بودن: در محيط اطراف به خصوص در خانه سعي كنيد با كمال متانت و گذشت و فداكاري رفتار كنيد.
۹. صبور و بردبار بودن: چرا كه صبر و شكيبايي كليد معنويات و گشايش‌هاي نعمت‌ها و الطاف الهي است.
۱۰. توجّه به ضعف‌ها و خصلت‌هاي ناپسند خود و رفع آنها: چه بسا به دليل وجود يك صفت بد يا يك رذيله اخلاقي و رفتاري در ما، خداوند نعمتي و يا لطفي را از ما دور كند.
۱۱. توجه نكردن به حرف و حديث هاي مردم و برخورد كردن با آنها به صورت سعه صدر و گذشت از آنها با كمال بزرگواري.
۱۲. حضور در جمع ها با شركت كردن در مجالس مذهبي- فرهنگي- هنري و ... و نشان دادن توانمندي هاي و كمالات روحي و اخلاقي خود.
۱۳. توجه به اين مطلب كه دنيا به آخر نرسيده و اساساً هدف اصلي و نهايي زندگي كه ازدواج كردن نيست. با ازدواج نكردن نيز مي توان به آن اهداف متعالي دست يافت.
۱۴. براي تعجيل در ازدواج به حضرات ائمه اطهار عليهم السلام بويژه امام جواد عليه السلام متوسل شويد.
۱۵. آيه «رَبّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّياتِنا قُرّةَ أَعْينٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتّقينَ إِمامًا»(سوره فرقان آيه ۷۴) را زياد بخوانيد.
۱۶. در مهماني هاي خانوادگي و مراسم گوناگون در ميان سخنان خود به صورت غير مستقيم نسبت به ازدواج با جوان پاك و متديني ابراز علاقه كنيد.
۱۷. يك احتمال را هم نبايد نديده گرفت و آن اينكه شايد خواستگاراني براي شما آمده يا مي آيد اما چون در حال تحصيل هستيد والدينتان چيزي در مورد آنها به شما نمي گويند و يا اينكه آنها داراي معيارهاي لازم نيستند لذا والدينتان ترجيح مي دهند صحبتي در مورد آنها نكنند تا شما با فكري آسوده به تحصيلتان بپردازيد. لذا بدون خجالت با والدينتان در اين مورد صحبت كنيد و تمايلتان به ازدواج را به اطلاع آنها برسانيد. اگر صحبت رودررو با آنها برايتان سخت است با شخص ديگري از خانواده يا بستگان كه راحت تريد صحبت كنيد تا نظر شما را به اطلاع والدينتان برساند.

و حرف آخر اين كه:
توجه به امتحانات و آزمايش هاي الهي داشته باشيم كه مبادا با بي صبري، اجر خود را از دست داده و مشكلات را بيشتر نماييم. ضمن اينكه خداوند متعال كساني را كه به هر جهت اسباب و امكانات ازدواجشان فراهم نشده و نتوانسته‌اند ازدواج كنند، دستور داده كه تقوي و پاكدامني پيشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بي‌نياز گرداند. «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتّي يُغْنِيَهُم اللهُ مِنْ فَضْلِهِ»[ نور/۳۳.]. پس آنچه كه در زندگي در درجه اول اهميّت دارد، بندگي و اطاعت خداوند و حفظ پاكدامني و عفّت است.
خواهر محترم، در پايان شاخه گلي از گلستان نبوي پيش كش شما مي كنيم: پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) فرمودند: «آنچه از دنيا نصيب تو باشد، اگر ناتوان هم باشى، به تو مى رسد و آنچه به زيان تو باشد، به زور نمى توانى آن را از خود دور كنى. هركس به آنچه از دستش رفته اميد نداشته باشد، آسوده است و هر كس به آنچه خداوند روزى اش كرده، خرسند باشد، شادمان مى گردد ».
خواهر گرامي به ياد داشته باشيد كه باد با شمع هاي خاموش كاري ندارد، اگر بر تو سخت مي گذرد بدان كه روشني.
تو شاهكار خالقي تحقير را باور مكن
بر روي بوم زندگي هر چيز ميخواهي بكش
زيبا و زشتش پاي توست، تقدير را باور مكن
تصوير اگر زيبا نبود نقاش خوبي نيستي
از نو دوباره رسم كن، تصوير را باور مكن
خالق تو را شاد آفريد، آزاد آزاد آفريد
پرواز كن تا آرزو، زنجير را باور مكن

موفق باشيد.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

نکته قابل توجه در ازدواج جوانان اینجاست که هر مخالفتی با ما به معنای بد بودن مخالف یا سوء نیت او نیست. دقیقا همان طور که هر موافقتی با فرد انتخابی ما به معنای درست بودن نیت شخص موافق و حسن نیت او نیست.

به خاطر این که معمولا عمده مشکل سر راه انتخاب مورد مناسب برای ازدواج، عدم آشنایی با ملاک ها و لااقل نداشتن اولویت بندی و بارم بندی در آن ملاک هاست، لازم است این قضیه یادآوری شود که اولین قدم در دفاع ما از فرد مورد نظر، این است که انتخاب ما قابلیت دفاع عقلانی داشته باشد. و این دفاع حمل بر درستی ملاک ها و بارم بندی ملاک ها و اولویت بندی آن هاست.
اگر از نظر عقلانی ما توانسته باشیم بدون هندی بازی و عاشق شدن قبل از تطبیق ملاک ها فرد مورد نظر را انتخاب کنیم و هم شانی مذهبی، اقتصادی، فرهنگی، سنتی، تحصیلات، قیافه و ... رعایت شده باشد می توان گفت فرد مورد نظر گزینه مناسبی برای ازدواج می باشد.
در چنین صورتی می توان از انتخاب خود دفاع کرد.

اما معمولا مخالفت والدین با فرد انتخابی فرزند به دلیل عدم تطابق ملاک ها و هم شانی فرد با فرزند یا خانواده است. و معمولا زمانی که فرزند قبل از تعیین ملاک ها عاشق شده باشد چنین مشکلی خواهند داشت. البته درصد بسیار کمی از والدین هم از روی تعصب و بدون دلیل با انتخاب فرزند خود مخالفت می کنند اما مطمئنا در درصد بسیار پایینی قرار دارند.

شما نیم نگاهی به ملاک های خودتان بیندازید.
آیا فرد مورد نظر را بر اساس ملاک های خود انتخاب کرده اید؟
آیا اول انتخاب کرده و بعد عاشق شده اید یا اول عاشق شده اید و بعد ملاک ها را بر اساس فرد مورد نظر تعدیل کرده اید؟
آیا صفت خاصی در محبوب نیست که به خاطر همان ویژگی خاص، شما حاضر شده اید با او ازدواج کنید و سایر داشته ها و نداشته ها را غافل نشده اید؟
اگر مطمئن شدید انتخاب شما کاملا معقول و منطقی و بر اساس ملاک بوده طبعا مخالفت والدين، غیر منطقی خواهد بود.

در گام اول شما باید در جو صمیمی و فرصت مناسب با والدين خود صحبت کنید. ملاک هایتان را برای او بازگو کنید. چرا و بر چه اساسی او را انتخاب کرده اید و محاسن او و ایده آل های شخصی تان که ممکن است با والدینتان داشته باشد با او صحبت کنید. البته اگر شخص امینی که هم والدينتان او را قبول کنند و هم با شما صمیمی باشد، قبلا با شما هماهنگ شده و در جلسه حاضر باشد تاثير مثبتی در جلسه شما خواهد داشت. البته ممکن است پدر يا مادر شما هم دلایلی داشته باشند که از نظر شما بدون دلیل باشد اما از نظر ناظر بی طرف و امین شما حرف درستی باشد و شما باید ملاک های خود را تعدیل کنید.

بعد از شنیدن دلایل شما، اگر باز هم پدر يا مادرتان، با شما مخالفت کنند معمولا مخالفت ایشان بعد از این مرحله بدون منطق و دلیل خواهد بود.
مطمئنا هیچ پدر و مادري مانع خوشبختی فرزندش نمی شود. حتی اگر با ازدواج او صد در صد مخالف باشد. والدين زیادی دیده ايم که با وجود مخالفت صد در صد با فرزندی که تا آخرین فرصت فکر می کرد انتخاب درستی داشته و حتی پدر او را تهدید به عدم حمایت و محرومیت از ارث کرده بوده اما بعداز ازدواج باز هم نظر حمایت خود را از فرزندش دریغ نکرده است.

همه ما چه قبل و چه بعد از ازدواج به نظر لطف والدینمان نیازداریم. حتی اگر والدين هیچ کمکی هم به شما نکنند سعی کنید خودو خانمتان رضایت آنان را به دست آورید. هم رضایت والدین شما و هم دختر خانم. اصلا به این گزینه فکر نکنید که بخواهید رابطه خود را با والدین تان قطع کنید. این مساله هم اکثرا اوقات امکان وقوعی ندارد و ماه های بعدی ازدواج و سردی عطش تصمیم عجولانه باز هم محبت والدین در وجود انسان روشن می شود. و هم این که والدین انسان به مانند ریشه او هستند و قطع رابطه با والدین انسان را تبدیل به موجودی بی ریشه می کند که مشکلات فراوانی فراروی خود و خانواده خود خواهد داشت. ضمن این که خداوند در قرآن شدیدا از قطع رابطه با والدین نهی می کند.

شما به جای این که از برخورد والدینتان با عروس خانم نگران باشید. بعد از اطمینان از انتخابتان بر اساس ملاک ها و اولویت های ذکر شده، از همسر آینده تان بخواهید با هم دنبال راه هایی باشید که نظر لطف والدین دو طرف همیشه بر زندگی مشترک شما سایه بیندازد.

موفق باشید.

پرسشگر گرامی؛
توصیه ما به شما این است که اگر حق الناسی به گردن دارید، حتماً برطرف کنید و یا حلالیتی بگیرید تا مشکل رفع شود.
دو نکته مهم برای پاسخ به سوالتان:
۱. راز عدم استجابت دعا:
انسان مرتبط با خدا مى‏ كوشد از طريق دعا (راز و نياز و مناجات و عبادت) به خدا نزديك شود. وقتى با كسى آشنا شدى و ارتباط پيوسته شما زمينه اعتماد را فراهم ساخت و از دوستان صميمى او به شمار آمدى، در هنگام نياز به خانه‏اش مى‏روى. شرط دوستى را به جا مى‏آوري . ميثاق و محبت را استوار مى‏سازي. او نيز در را باز مى‏كند . شما را در اندرون پذيرايى مي‌نمايد . مورد لطف و عنايت ويژه قرار خواهد داد.
بر اين اساس هر دعايي از انسان مورد اجابت خدا است؛ زيرا خداوند به طور مطلق و بي هيچ قيدي فرمود : مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم، اما از نظر تعاليم ديني ما، استجابت همواره به معناي برآورده شدن و عملي شدن آنچه ما خواسته ايم نيست. اين امر معقول وپذيرفتني نيست و با ساير سنت هاي قطعي الهي در عالم همخواني ندارد. مثلا فرض كنيد اگر در شب قدري مادري براي سلامت و بازگشت فرزند رزمنده اش از ميدان جنگ دعا كند . از آن سو فرزندش نيز براي شهادت و شهيد شدن دعا کند ، تكليف چيست؟ آيا مي شود اين رزمنده هم شهيد بشود و هم نشود؟ البته اين يك مثال بسيار ساده و معمولي است. مثال هاي بسياري از اين دست مي توان زد. تازه مثال ها و موارد تنها صورت هاي ظاهري است كه براي ما قابل درك است. به علاوه اگر همه خواسته هاي انسان ها در دعاهاشان بر آورده شود، لازم مي آيد همه نظام دقيق عالم به واسطه دعاهاي گوناگون بندگان در شرائط خاص استجابت به هم بريزد. ساختار عالم وحوادث آن هر روز بسته به دعاهاي بندگان شكل جديدي به خود بگيرد كه اين امر معقول ومنطقي نيست.
معناي درست استجابت همان است كه از روايات استفاده مي‌شود كه به ما گفته شده : هيچ دعايي بي اثر نيست. هر دعايي در دنيا و آخرت تأثير مناسب خود را دارد. هر دعاي مقبولي يقيناً به استجابت مي‌رسد، اما گونه‌هاي استجابت آن مختلف است.
امام سجاد(ع) مي‌فرمايد: «دعاي مؤمن يكي از سه فايده را دارد:
براي او ذخيره مي‌گردد،
يا در دنيا برآورده مي‌شود،
يا بلايي را كه مي‌خواست به او برسد، ‌از وي مي‌گرداند». (۱)
چنان كه از روايات برمي آيد، برخي از دعاها مورد توجه خداوند قرار نمي گيرند. از آن ها تعبير «دعاي غير مسموع » مي شود؛ اما دعا با شرائط خاص و در موقعيت هاي ويژه مستجاب است.
راز عدم استجابت آن جوري که باب ميل ما باشد ، در اين واقعيت نهفته است که از باطن هستي و مصالح حقيقي خود و جهان بي خبريم. به همين دليل گاهي مي‌پنداريم خير و مصلحت ما در تحقق و برآورده شدن حاجتي يا دفع و رفع مشکل و مانعي است. بر اساس اين پيش فرض وقتي مي‌بينيم خواستة ما بر آورده نمي‌شود، رنجيده خاطر مي‌شويم! در حالي که اگر حجاب از روي «حقيقت باطني» عالم کنار رود و آينده و نتيجه برخي خواسته‌ها براي ما روشن گردد، از تقاضا و درخواست خود منصرف مي‌شويم و خدا را شکر مي‌کنيم که خواسته و حاجت جاهلانه ما را آن گونه كه مي خواستيم، بر آورده نکرده است.
به بيان ديگر: خداوند نسبت به بندگانش مهربان است. خير و خوشبختي مؤمنان را مي‌خواهد، از اين رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را مي‌خواهند، اجابت نمي‌کند. اما چنان كه گفتيم اصل دعاي او بي اجابت و بي اثر نخواهد بود.

۲. شکستن دل و حق الناس:
به دلیل عدم اطلاع از جزییات، قضاوت در مورد اتفاقی که برای شما افتاده است برای ما مشکل می باشد. اما اگر انسان کاری کند که دل انسانی بشکند و یا با آبروی یک انسان بازی کند و در اثر این کار ضربه روحی به شخص وارد شود باید از او حلالیت بطلبد. و همچنین اگر انسان به شخصی بدهکار باشد یا باید بدهی خود را ادا کند و یا از طلبکار حلالیت بطلبد. (۲) اگر این کار را انجام ندهد گناه حق الناس به عهده او می باشد. و شما اختیار دارید که او را ببخشید و یا از حق تان گذشت نکنید. اما در هر صورت توصیه ما به شما این است با توجه به این که این اتفاق ناراحت کننده برای شما پیش آمده است و در حال حاضر کاری از دست شما برنمی آید، بهتر است کمتر به آن فکر کنید؛ چون فکر کردن دردی را دوا نمی کند به فکر آینده خود باشید و با ازدواج با فردی که مورد علاقه شما است، این گونه فکرها و خیال ها را از خود دور کنید و به فکر تشکیل خانواده باشید.

پی نوشت ها:
۱. تحف العقول، ص ۲۰۲.
۲. امام خمینی ، استفتائات ، ج۱ ، احکام غصب ، س ۹.

موفق باشید.

با سلام. پاسخ خود را اینجا ببینید:
http://www.soalcity.ir/comment/21519#comment-21519

پرسشگر گرامی؛
جواب به صورت کلی با تمام اقسامش از این قرار است:
خداوند همه گناهان را می آمرزد زیرا خداوند بخشنده ومهربان است ودر روایات ما یأس وناامیدی از رحمت خداوند گناه کبیره قلمداد شده وهمیشه انسان باید این نکته را در یاد داشته باشد که اگر از خداوند فاصله گرفت وبه گناه ومعصیت ادامه داد عذاب دردناک الهی شامل حال او خواهد بود همانگونه که قرآن می فرماید:
نبیّ عبادی أنی أنا الغفور الرحیم وأنّ عَذابی هُوَالعَذاب الألیم . یارسول الله به بندگانم خبر بده که من بسیار بخشنده ومهربانم وعذاب من هم بسیار دردناک است.
ودر آیه دیگری می فرماید :ثٌمّ اِنّ ربّک للذین عَمِلُوالسُّوء بجهاله ثمّ تابوا مِن بعد ذلک وأصلحوا اٍنَّ رَبک من بعدها لغفور رحیم . سوره نحل آیه ۱۱۸
کسانی که از روی جهالت ونادانی مرتکب گناه شدند آنگاه توبه کردند وخود را اصلاح کردند خداوند گناهان آنها را می آمرزد.
پس قدم اول دست برداشتن از گناه وتوبه کردن واقعی است وقدم دوم جبران گذشته واصلاح آینده است واگر حق الله به گردن انسان هست مانند اینکه نماز نخوانده ویا روزه نگرفته و۰۰۰ باید باآداب وشرائط این دین الهی را از گردن خود بردارد ولی اگر حقوق بندگان خدا را پایمال کرده شرط پذیرفتن توبه از ناحیه خداوند راضی کردن صاحب حق است اگر حق مالی بوده وصاحب مال مشخص است آن را به صاحبش برگرداند یا مصالحه کند واگر صاحب حق معلوم نیست آن را از طرف صاحب حق به فقیر بدهد. واگر حق .آبرویی است باید به هر نحوی می تواند صاحب حق را راضی کند ولی اگر گفتن به صاحب حق وطلب رضایت از او موجب مفاسدی بشود وآبرویی برود وموجب کدورت و حقد وکینه بشود برای خودش استغفار وبرای صاحب حق طلب اجر وپاداش کند ودرهر صورت بین خود وخدا توبه حقیقی کند.

اما چند نکته:
۱- اگر آدمی توبه کرد توبه او شرایطی دارد که از آن شرائط است: تا آنجا که ممکن است حق الله مثل واجبات ترک شده و حق الناس مثل بدهکاریها و ستمهایی که روا داشته است را باید جبران کند و الا توبه او با شرایط آن صورت نگرفته است. البته همه اینها مشروط به توان و وسع توبه کننده است.

۲- چنان چه توبه کننده واقعاً توان جبران واجبات و وظایف ترک شده در حق الله یا در انجام وظایفش در مورد جبران حق الناس را نداشته باشد، در این جا خداوند متعال به خاطر توبة او مشکلاتش را جبران خواهد کرد. حال اگر کسی توبه کرد و حق الله و حق الناس را با قدرت بر جبران، استرداد حق نکرد. ممکن است خداوند حق الله را در حق او ببخشاید ولی حق الناس در این صورت بخشودنی نخواهد بود. البته بعضی از گناهان دیگر قابل جبران یا قضاء نیستند مثلاً جواب سلام کسی را نداده است این اگر چه ترک یک واجب است اما دیگر جبران آن ممکن نیست. یا نعوذ بالله به گناهانی مثل زنا و... گرفتار آمده است در این جا صرف توبه و انابه کافی است.

۳- قرآن مجید می فرماید :( إِلاّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحًا فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللّهُ غَفُورًا رَحیمًا ، مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح انجام می دهند که این افراد خداوند بدیهای آنان را تبدیل به خوبیها و حسنات می کند و خداوند بسیار بخشنده و مهربان است می بینیم که در این آیه ایمان و عمل صالح را شرط این تبدیل سیئات به حسنات می داند). [۱]

پی نوشت:
۱-سوره فرقان.آیه ۷۰.

+موفق باشید.

سلام عليکم
پرسشگر گرامي! از حاجتي که داريد حرفي نزديد اما اين را بدانيد اگر به صلاح شما بوده باشد و شرايط استجابت را داشته باشيد حتما مستجاب شده است اگرچه تحقق آن به تاخير بيفتد. اگر هم به هر دليلي مستجاب نشده باشد شما اجر و اثر دعا و ارتباط خود با خدا را برده ايد. بنابراين هيچ گاه از دعا و عبادت احساس کسالت و ضرر نکنيد.
براي ياري حضرت لازم نيست حتما ظهور اتفاق افتاده باشد. شايد در زمان غيبت بيشتر و بهتر بتوانيد به حضرت کمک کنيد. . امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايند:
«براي صاحب امر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقواي الهي پيشه كرده و چنگ در دين بزند.(۱) در مورد ديگر امام باقر ـ عليه السلام ـ فرموده است: «تقوي پيشه سازيد، بار سنگين انتظار را با ورع و پارسايي به منزل رسانده و مطيع پروردگار باشيد...».(۲) و هم چنين امام صادق ـ عليه السلام ـ فرموده است: «هر كسي دوست دارد در شمار اصحاب حضرت قائم باشد، بايد در عصر انتظار اهل آداب و اخلاق اسلامي باشد».
موفق باشيد.
.......................................
۱. مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۱۲ق، ج۵۲، ص۱۳۵.
۲. همان،ص ۱۴۰.
۳. همان.

با سلام
هر دعايي از انسان مورد اجابت خدا است؛ زيرا خداوند به طور مطلق و بي هيچ قيدي فرمود : مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم، اما از نظر تعاليم ديني ما، استجابت همواره به معناي برآورده شدن و عملي شدن آنچه ما خواسته ايم نيست. اين امر معقول وپذيرفتني نيست و با ساير سنت هاي قطعي الهي در عالم همخواني ندارد. مثلا فرض كنيد اگر در شب قدري مادري براي سلامت و بازگشت فرزند رزمنده اش از ميدان جنگ دعا كند. از آن سو فرزندش نيز براي شهادت و شهيد شدن دعا کند ، تكليف چيست؟ آيا مي شود اين رزمنده هم شهيد بشود و هم نشود؟ البته اين يك مثال بسيار ساده و معمولي است. مثال هاي بسياري از اين دست مي توان زد. تازه مثال ها و موارد تنها صورت هاي ظاهري است كه براي ما قابل درك است. به علاوه اگر همه خواسته هاي انسان ها در دعاهاشان بر آورده شود، لازم مي آيد همه نظام دقيق عالم به واسطه دعاهاي گوناگون بندگان در شرائط خاص استجابت به هم بريزد. ساختار عالم وحوادث آن هر روز بسته به دعاهاي بندگان شكل جديدي به خود بگيرد كه اين امر معقول ومنطقي نيست.
معناي درست استجابت همان است كه از روايات استفاده مي‌شود كه به ما گفته شده : هيچ دعايي بي اثر نيست. هر دعايي در دنيا و آخرت تأثير مناسب خود را دارد. هر دعاي مقبولي يقيناً به استجابت مي‌رسد، اما گونه‌هاي استجابت آن مختلف است.
امام سجاد(ع) مي‌فرمايد: «دعاي مؤمن يكي از سه فايده را دارد:
براي او ذخيره مي‌گردد،
يا در دنيا برآورده مي‌شود،
يا بلايي را كه مي‌خواست به او برسد، ‌از وي مي‌گرداند». (۱)
چنان كه از روايات برمي آيد، برخي از دعاها مورد توجه خداوند قرار نمي گيرند. از آن ها تعبير «دعاي غير مسموع » مي شود. اما دعا با شرائط خاص و در موقعيت هاي ويژه مستجاب است .
راز عدم استجابت آن جوري که باب ميل ما باشد، در اين واقعيت نهفته است که از باطن هستي و مصالح حقيقي خود و جهان بي خبريم. به همين دليل گاهي مي‌پنداريم خير و مصلحت ما در تحقق و برآورده شدن حاجتي يا دفع و رفع مشکل و مانعي است. بر اساس اين پيش فرض وقتي مي‌بينيم خواستة ما بر آورده نمي‌شود، رنجيده خاطر مي‌شويم! در حالي که اگر حجاب از روي «حقيقت باطني» عالم کنار رود و آينده و نتيجه برخي خواسته‌ها براي ما روشن گردد، از تقاضا و درخواست خود منصرف مي‌شويم و خدا را شکر مي‌کنيم که خواسته و حاجت جاهلانه ما را آن گونه كه مي خواستيم، بر آورده نکرده است.
به بيان ديگر: خداوند نسبت به بندگانش مهربان است. خير و خوشبختي مؤمنان را مي‌خواهد، از اين رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را مي‌خواهند، اجابت نمي‌کند. اما چنان كه گفتيم اصل دعاي او بي اجابت و بي اثر نخواهد بود.
به علاوه عدم اجابت ظاهري داراي آثار وبركات بسياري براي او خواهد بود. اگر کسي بداند خداوند در عوض عدم اجابت دعا در دنيا، چه پاداشي براي او در آخرت در نظر گرفته است، هرگز از آن ناراضي نمي‌شود. امام صادق(ع) مي‌فرمايد:
«روز قيامت خداوند مي‌فرمايد: اي بنده من!‌ مرا خواندي و اجابتت را به تأخير انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنين و چنان است. پس مؤمن آرزو مي‌کند که کاش هيچ دعايي از او در دنيا اجابت نمي‌شد، براي ثواب و پاداش نيک که مي‌بيند». (۲)
مهم¬تر از هر دعا و اجابتي در دنيا سنت آزمايش خداوند از بندگان است. حقيقتي كه همه بندگان خدا از بزرگ ترين انبيا تا كم¬ترين افراد از آن مستثنا نشده¬اند. چه بسا يكي از مهم ترين آزمايش هاي خداوند براي بندگان خوبي چون شما تاخير در اجابت ها و سنجش ميزان صبر و حسن ظن شما به خداست.
البته شيطان در يكي از مواردي كه وسوسه مي‌كند، تأخير اجابت دعا است. از اين راه انسان را مأيوس مي‌كند تا او به خدا بدبين شود. ائمه اطهار(ع) به اين نكته توجه داشته و همگان را از افتادن به دام بدبيني و سوء ظن به خدا برحذر داشته‌اند.
اميرمؤمنان(ع) مي‌فرمايد: «دير اجابت نمودن خدا، ‌تو را نااميد نكند كه بخشش، ‌بسته به مقدار درخواست است. چه بسا در اجابت دعاي تو تأخير رخ دهد تا درخواست تو طولاني‌تر گردد و بخشش خدا كامل‌تر شود. چه بسا چيزي را خواسته‌اي به تو نداده ،ولي بهتر از آن را در اين دنيا يا آن دنيا داده و يا بهتر آن بوده كه آن را از تو باز دارد. چه بسا چيزي را طلب نمودي كه اگر به تو مي‌داد، ‌تباهي دين و دنياي خود را در آن مي‌ديدي». (۳)
بنابراين براي رسيدن به حاجت اول از همه لازم است که انسان تمام تلاش خود را بکار گيرد و نمي توان بدون تلاش و صرفا از روي دعا متوقع بود که انسان به حاجت خود برسد. در کنار تلاش و کوشش، نماز ها و ادعيه فراواني براي براي حاجت گرفتن وجود دارد که به برخي اشاره مي شود. اول از همه نماز جعفر طيار براي گرفتن حاجت بسيار سفارش شده است. مداومت بر زيارت عاشورا، زيارت امين الله، زيارت جامعه کبيره و نماز شب از جمله چيزهايي است که انسان مي تواند به حاجت خود برسد.
موفق باشيد.
پي‌نوشت‌ها:
۱. تحف العقول، ص ۲۰۲.
۲. اصول كافي، ج ۴، ص ۲۴۷ .
۳. نهج البلاغه، نامه ۳۱.

موفق باشيد

/۴۲۱۴۳۷/