مسئله پوشش از اول مورد توجه بوده است و پوششهای زیادی غیر پوشش در برابر نامحرم نیز وجود دارد که یکی از آنها پوشش در مقابل محرم و هم جنس است. با توجه به روایات و منابعی که در دست است میتوان گفت که مسئله حیا و عدم ایجاد زمینه برای فساد به عنوان ملاک و معیار برای حدود نگاه و پوشش خودنمایی میکند؛ یعنی در مقابل محارم و هم جنسها هم باید طوری لباس بپوشیم که هم مناسب حیا باشد و هم زمینه فساد و درگیری ذهنی برای مخاطب ایجاد نشود؛ بنابراین در مقابل محرم یا هم جنس هم باید پوشش مناسب داشته باشیم؛ و پوشیدن لباس نا مناسب در مقابل هم جنس حتی اگر حدود شرعی پوشش را رعایت کرده باشیم.
از نظر اخلاقی مناسب نیست. البته حدود این مناسب یا عدم مناسب بودن را عرف در هر منطقهای تعیین میکند.