آيت الله بهجت مي فرمايد: احساس لذت در نماز و حضور قلب، مقدماتي در خارج از نماز و مقدماتي در خود نماز دارد. آنچه بايد خارج از نماز مورد ملاحظه باشد و به آن عمل شود، اين است که انسان گناه نکند و قلب را سياه و دل را تيره نسازد؛ چون معصيت و نافرماني خداوند، دل را تيره مي کند و نورانيت دل را از بين مي برد.
حضور قلب در نماز
آیا نماز بدون حضور قلب می تواند صحیح و قبول درگاه الهی باشد؟
در شرایط صحت نماز، حضور قلب شرط نمی باشد، یعنی همین که نماز را با اجزا و شرایط ( که در رساله ذکر شده) به جا آوریم ، تکلیف از ما ساقط شده و مورد بازخواست قرار نمی گیریم، اما برای این که نماز مقبول درگاه الهی شود، علاوه بر شرایط صحت، شرایط دیگری نیز دارد.
