علی اکبر

بر اساس کتاب فُرسانُ الهیجاء، چهره علی اکبر با ابهت بود و چون ماه تابان می‌درخشید. به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود. چهار شانه و میانه قامت بود. رنگی روشن و به سرخی آمیخته و چشمانی سیاه و گشاده با مژه‌هایی پرمو داشت، اندامش متناسب و معتدل و سینه و شانه‌اش پهن بود.

اگر منظور این است که ایشان حدیثی از معصومان(ع)؛ یعنی جد یا پدر یا عموی خود نقل کرده باشد، باید گفت که با تحقیق و جست‌وجویی که انجام گرفت، چنین حدیثی یافت نشد. اما اگر منظور این است که چیزی از سخنان حضرت علی اکبر(ع) در تاریخ نقل شده باشد، باید گفت که بله! خصوصاً در نهضت عاشورا سخنانی از ایشان نقل شده که یکی از آنها، رجزی است که ایشان در مواجهه با دشمن آن‌را ایراد کرده است.

ابن از منظر تحلیل اخلاقی و عرفانی و تربیتی برای کسی که از استادی و بزرگی پرورش علمی و اخلاقی یافته ، به کار می رود و بر این اساس "ابن در این جمله" به معنای پرورش یافته در مکتب امام حسن و امام حسین( ع) است.